3- حَدَّثَنِي أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ أَبَانٍ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ سَعِيدٍ عَنْ فَضَالَةَ بْنِ أَيُّوبَ عَنْ نُعَيْمِ بْنِ الْوَلِيدِ عَنْ يُوسُفَ الْكُنَاسِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا أَتَيْتَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فَائْتِ الْفُرَاتَ وَ اغْتَسِلْ بِحِيَالِ قَبْرِهِ وَ تَوَجَّهْ إِلَيْهِ وَ عَلَيْكَ السَّكِينَةُ وَ الْوَقَارُ حَتَّى تَدْخُلَ الْحَائِرَ [الْحَيْرَ ]مِنْ جَانِبِهِ الشَّرْقِيِّ وَ قُلْ حِينَ تَدْخُلُهُ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُقَرَّبِينَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُنْزَلِينَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُرْدِفِينَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُسَوِّمِينَ- السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الَّذِينَ هُمْ فِي هَذَا الْحَائِرِ بِإِذْنِ اللَّهِ مُقِيمُونَ فَإِذَا اسْتَقْبَلْتَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فَقُلِ السَّلَامُ عَلَى رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ أَمِينِ اللَّهِ عَلَى رُسُلِهِ وَ عَزَائِمِ أَمْرِهِ الْخَاتِمِ لِمَا سَبَقَ- وَ الْفَاتِحِ لِمَا اسْتُقْبِلَ وَ الْمُهَيْمِنِ عَلَى ذَلِكَ كُلِّهِ وَ السَّلَامُ عَلَيْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ- ثُمَّ تَقُولُ السَّلَامُ عَلَى أَمِيرِ الْمُوءْمِنِينَ عَبْدِكَ وَ أَخِي رَسُولِكَ الَّذِي انْتَجَبْتَهُ بِعِلْمِكَ وَ جَعَلْتَهُ هَادِياً لِمَنْ شِئْتَ مِنْ خَلْقِكَ وَ الدَّلِيلَ عَلَى مَنْ بَعَثْتَهُ بِرِسَالاتِكَ وَ دَيَّانَ الدِّينِ بِعَدْلِكَ وَ فَصْلَ قَضَائِكَ بَيْنَ خَلْقِكَ وَ الْمُهَيْمِنَ عَلَى ذَلِكَ كُلِّهِ وَ السَّلَامُ عَلَيْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ-
اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَبْدِكَ وَ ابْنِ رَسُولِكَ الَّذِي انْتَجَبْتَهُ بِعِلْمِكَ- إِلَى آخِرِ مَا صَلَّيْتَ عَلَى أَمِيرِ الْمُوءْمِنِينَ ثُمَّ تُسَلِّمُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ سَائِرِ الْأَئِمَّةِ كَمَا صَلَّيْتَ وَ سَلَّمْتَ عَلَى الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ ثُمَّ تَأْتِي قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فَتَقُولُ- السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ رَحِمَكَ اللَّهُ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ بَلَّغْتَ عَنِ اللَّهِ مَا أَمَرَكَ بِهِ وَ لَمْ تَخْشَ أَحَداً غَيْرَهُ وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِهِ وَ عَبَدْتَهُ صَادِقاً مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ أَشْهَدُ أَنَّكُمْ كَلِمَةُ التَّقْوَى- وَ بَابُ الْهُدَى وَ الْعُرْوَةُ الْوُثْقَى وَ الْحُجَّةُ عَلَى مَنْ يَبْقَى وَ مَنْ تَحْتَ الثَّرَى- أَشْهَدُ أَنَّ ذَلِكَ لَكُمْ سَابِقٌ فِيمَا مَضَى وَ ذَلِكَ لَكُمْ فَاتِحٌ فِيمَا بَقِيَ أَشْهَدُ أَنَّ أَرْوَاحَكُمْ وَ طِينَتَكُمْ طِينَةٌ طَيِّبَةٌ طَابَتْ وَ طَهُرَتْ هِيَ بَعْضُهَا مِنْ بَعْضٍ- مَنّاً مِنَ اللَّهِ وَ [مِنْ ]رَحِمَتِهِ فَأُشْهِدُ اللَّهَ وَ أُشْهِدُكُمْ أَنِّي بِكُمْ مُوءْمِنٌ وَ بِإِيَابِكُمْ مُوقِنٌ وَ لَكُمْ تَابِعٌ فِي ذَاتِ نَفْسِي وَ شَرَائِعِ دِينِي وَ خَاتِمَةِ عَمَلِي وَ مُنْقَلَبِي وَ مَثْوَايَ فَأَسْأَلُ اللَّهَ الْبَرَّ الرَّحِيمَ أَنْ يُتَمِّمَ لِي ذَلِكَ وَ أَشْهَدُ أَنَّكُمْ قَدْ بَلَّغْتُمْ عَنِ اللَّهِ مَا أَمَرَكُمْ بِهِ حَتَّى لَمْ تَخْشَوْا أَحَداً غَيْرَهُ وَ جَاهَدْتُمْ فِي سَبِيلِهِ وَ عَبَدْتُمُوهُ حَتَّى أَتَاكُمُ الْيَقِينُ فَلَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكُمْ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ أَمَرَ بِهِ- وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ بِهِ أَشْهَدُ أَنَّ الَّذِينَ انْتَهَكُوا حُرْمَتَكَ وَ سَفَكُوا دَمَكَ مَلْعُونُونَ عَلَى لِسَانِ النَّبِيِّ الْأُمِّيِّ ثُمَّ تَقُولُ- اللَّهُمَّ الْعَنِ الَّذِينَ بَدَّلُوا نِعْمَتَكَ وَ خَالَفُوا مِلَّتَكَ وَ رَغِبُوا عَنْ أَمْرِكَ- وَ اتَّهَمُوا رَسُولَكَ وَ صَدُّوا عَنْ سَبِيلِكَ اللَّهُمَّ احْشُ قُبُورَهُمْ نَاراً وَ أَجْوَافَهُمْ نَاراً وَ احْشُرْهُمْ وَ أَتْبَاعَهُمْ إِلَى جَهَنَّمَ زُرْقاً اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ
لَعْناً يَلْعَنُهُمْ بِهِ كُلُّ مَلَكٍ مُقَرَّبٍ وَ كُلُّ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ وَ كُلُّ عَبْدٍ مُوءْمِنٍ امْتَحَنْتَ قَلْبَهُ لِلْإِيْمَانِ اللَّهُمَّ الْعَنْهُمْ فِي مُسْتَسِرِّ السِّرِّ وَ ظَاهِرِ الْعَلَانِيَةِ- اللَّهُمَّ الْعَنْ جَوَابِيتَ هَذِهِ الْأُمَّةِ وَ طَوَاغِيتَهَا وَ الْعَنْ فَرَاعِنَتَهَا وَ الْعَنْ قَتَلَةَ أَمِيرِ الْمُوءْمِنِينَ وَ الْعَنْ قَتَلَةَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ وَ عَذِّبْهُمْ عَذَاباً أَلِيماً- لَا تُعَذِّبُ بِهِ أَحَداً مِنَ الْعَالَمِينَ اللَّهُمَّ اجْعَلْنَا مِمَّنْ تَنْصُرُهُ وَ تَنْتَصِرُ بِهِ- وَ تَمُنُّ عَلَيْهِ بِنَصْرِكَ لِدِينِكَ فِي الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ ثُمَّ اجْلِسْ عِنْدَ رَأْسِهِ ص فَقُلْ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ أَشْهَدُ أَنَّكَ عَبْدُ اللَّهِ وَ أَمِينُهُ بَلَّغْتَ نَاصِحاً وَ أَدَّيْتَ أَمِيناً وَ قُتِلْتَ صِدِّيقاً وَ مَضَيْتَ عَلَى يَقِينٍ- لَمْ تُوءْثِرْ عَمًى عَلَى هُدًى وَ لَمْ تَمِلْ مِنْ حَقٍّ إِلَى بَاطِلٍ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ اتَّبَعْتَ الرَّسُولَ وَ تَلَوْتَ الْكِتَابَ حَقَّ تِلَاوَتِهِ وَ دَعَوْتَ إِلى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً كَثِيراً أَشْهَدُ أَنَّكَ كُنْتَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ قَدْ بَلَّغْتَ مَا أُمِرْتَ بِهِ وَ قُمْتَ بِحَقِّهِ وَ صَدَّقْتَ مَنْ قَبْلَكَ غَيْرَ وَاهِنٍ وَ لَا مُوهِنٍ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً فَجَزَاكَ اللَّهُ مِنْ صِدِّيقٍ خَيْراً عَنْ رَعِيَّتِكَ أَشْهَدُ أَنَّ الْجِهَادَ مَعَكَ جِهَادٌ وَ أَنَّ الْحَقَّ مَعَكَ وَ إِلَيْكَ وَ أَنْتَ أَهْلُهُ وَ مَعْدِنُهُ وَ مِيرَاثُ النُّبُوَّةِ عِنْدَكَ- وَ عِنْدَ أَهْلِ بَيْتِكَ ع أَشْهَدُ أَنَّكَ صِدِّيقٌ عِنْدَ اللَّهِ وَ حُجَّتُهُ عَلَى خَلْقِهِ وَ أَشْهَدُ أَنَّ دَعْوَتَكَ حَقٌّ وَ كُلَّ دَاعٍ مَنْصُوبٍ غَيْرِكَ فَهُوَ بَاطِلٌ مَدْحُوضٌ وَ أَشْهَدُ أَنَّ اللَّهَ هُوَ الْحَقُّ الْمُبِينُ ثُمَّ تَحَوَّلُ عِنْدَ رِجْلَيْهِ- وَ تَخَيَّرُ مِنَ الدُّعَاءِ وَ تَدْعُو لِنَفْسِكَ ثُمَّ تَحَوَّلُ عِنْدَ رَأْسِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ ع وَ تَقُولُ- سَلَامُ اللَّهِ وَ سَلَامُ مَلَائِكَتِهِ الْمُقَرَّبِينَ وَ أَنْبِيَائِهِ الْمُرْسَلِينَ عَلَيْكَ يَا مَوْلَايَ وَ ابْنَ مَوْلَايَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ عَلَى أَهْلِ بَيْتِكَ وَ عِتْرَةِ آبَائِكَ الْأَخْيَارِ الْأَبْرَارِ الَّذِينَ أَذْهَبَ اللَّهُ عَنْهُمُ الرِّجْسَ وَ طَهَّرَهُمْ تَطْهِيراً ثُمَّ تَأْتِي قُبُورَ الشُّهَدَاءِ وَ تُسَلِّمُ عَلَيْهِمْ وَ تَقُولُ السَّلَامُ عَلَيْكُمْ أَيُّهَا الرَّبَّانِيُّونَ أَنْتُمْ لَنَا فَرَطٌ وَ سَلَفٌ وَ نَحْنُ لَكُمْ أَتْبَاعٌ وَ أَنْصَارٌ أَشْهَدُ أَنَّكُمْ أَنْصَارُ اللَّهِ كَمَا قَالَ اللَّهُ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي كِتَابِهِ- وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ فَما وَهَنُوا لِما أَصابَهُمْ فِي سَبِيلِ اللّهِ وَ ما ضَعُفُوا وَ مَا اسْتَكانُوا فَمَا وَهَنْتُمْ وَ مَا ضَعُفْتُمْ وَ مَا اسْتَكَنْتُمْ- حَتَّى لَقِيتُمُ اللَّهَ عَلَى سَبِيلِ الْحَقِّ وَ نُصْرَةِ كَلِمَةِ اللَّهِ التَّامَّةِ صَلَّى اللَّهُ عَلَى أَرْوَاحِكُمْ وَ أَبْدَانِكُمْ وَ سَلَّمَ تَسْلِيماً أَبْشِرُوا بِمَوْعِدِ اللَّهِ الَّذِي لَا خُلْفَ لَهُ- إِنَّهُ لا يُخْلِفُ الْمِيعادَ اللَّهُ مُدْرِكٌ لَكُمْ ثَارَ مَا وَعَدَكُمْ أَنْتُمْ سَادَةُ الشُّهَدَاءِ فِي الدُّنْيَا وَ الآْخِرَةِ أَنْتُمُ السَّابِقُونَ وَ الْمُهَاجِرُونَ وَ الْأَنْصَارُ أَشْهَدُ أَنَّكُمْ قَدْ جَاهَدْتُمْ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَ قُتِلْتُمْ عَلَى مِنْهَاجِ رَسُولِ اللَّهِ وَ ابْنِ رَسُولِ اللَّهِ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِي صَدَقَكُمْ وَعْدَهُ وَ أَرَاكُمْ مَا تُحِبُّونَ- ثُمَّ تَقُولُ أَتَيْتُكَ يَا حَبِيبَ رَسُولِ اللَّهِ وَ ابْنَ رَسُولِهِ وَ إِنِّي لَكَ عَارِفٌ وَ بِحَقِّكَ مُقِرٌّ وَ بِفَضْلِكَ مُسْتَبْصِرٌ وَ بِضَلَالَةِ مَنْ خَالَفَكَ مُوقِنٌ عَارِفٌ بِالْهُدَى الَّذِي أَنْتَ عَلَيْهِ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي وَ نَفْسِي اللَّهُمَّ إِنِّي أُصَلِّي عَلَيْهِ كَمَا صَلَّيْتَ أَنْتَ عَلَيْهِ وَ رُسُلُكَ وَ أَمِيرُ الْمُوءْمِنِينَ صَلَاةً مُتَتَابِعَةً مُتَوَاصِلَةً مُتَرَادِفَةً يَتْبَعُ بَعْضُهَا بَعْضاً لَا انْقِطَاعَ لَهَا- وَ لَا أَمَدَ وَ لَا أَبَدَ وَ لَا أَجَلَ فِي مَحْضَرِنَا هَذَا وَ إِذَا غِبْنَا وَ شَهِدْنَا وَ السَّلَامُ عَلَيْهِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ
بنام خداوند بخشنده مهربان پدرم و محمّد بن حسن، از حسين بن الحسن بن ابان، از حسين بن سعيد، از فضّالة بن ايّوب، از نعيم بن الوليد از يوسف بن كناسى، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام، حضرت فرمودند:
وقتى به زيارت قبر مطهّر امام حسين عليه السّلام مىروى، ابتداء به فرات برو و در مقابل قبر آن حضرت غسل كن و سپس متوجّه قبر بشو و بر تو لازم است كه آرام و با وقار حركت كنى تا از جانب شرقى داخل حائر گردى و وقت داخل شدن بگو:
درود بر فرشتگان مقرّب خدا، درود بر فرشتگان خدا كه از آسمان به زمين نازل مىگردند، درود بر فرشتگان خدا كه در رديف هم به زمين نزول مىكنند، درود بر فرشتگان زيبا منظر خدا، درود بر فرشتگان خدا كه به اذن حق تعالى در اين حائر اقامه كردهاند.
و هنگامى كه مقابل قبر حضرت ابا عبد اللّه الحسين عليه السّلام قرار گرفتى بگو:
درود بر رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله و سلّم، رحمت خدا بر محمّد كه امين خداى رسولان و امور لازمه او از قبيل احكام واجبه و محرّمه مىباشد خاتمه دهنده انبياء گذشته و بازكننده و گشاينده اوصياء بعد از خود مىباشند و شاهد و گواه است بر تمام اينها و درود بر او و رحمت و بركات خدا بر آن جناب باد.
سپس بگو:
درود بر امير موءمنان بنده تو و برادر رسولت، كسى كه تو به علم خودت او را برگزيدى و براى هر كس از مخلوقاتت كه خواستى هادى و راهنما قرار دادى، و نيز او را دليل بر كسى كه تو او را به رسالات خودت برانگيختى قرارش دادهاى، سلام بر كسى كه در دين با عدالت تو حكم مىكند، و سلام بر كسى كه از حكم تو بين خلائق به عنوان فيصله دهنده منازعات و جدا كردن حق از باطل استفاده مىكند، و سلام بر كسى كه گواه و شاهد بر تمام اينها است، سلام و رحمت و بركات خدا بر او باد، بار خدايا رحمتت را بر حسين بن على كه بنده تو و فرزند رسول تو بوده و كسى است كه تو با علم خودت او را برگزيدى ... تا آخر مضامينى كه در سلام و تحيّت بر امير الموءمنين عليه السّلام عنقريب گذشت.
سپس بر حضرت امام حسين و سائر ائمه عليهم السّلام سلام داده و درود بفرست همان طورى كه بر حسن بن على عليهما السّلام سلام داده و درود فرستادى سپس به نزد قبر مطهّر امام حسين عليه السّلام برو و بگو:
سلام بر تو اى ابا عبد اللّه، سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، اى ابا عبد اللّه خدا
رحمتش را بر تو بفرستد، اى ابا عبد اللّه خدا تو را رحمت كند، شهادت مىدهم كه تو آنچه را كه از جانب حق تعالى مأمور به ابلاغش بودى ابلاغ نمودى، و از احدى غير خود وحشت و ترس نداشتى و در راهش مجاهدت نمودى، و او را صادقانه و مخلصانه عبادت كردى تا هنگامى كه اجل تو را دريافت، شهادت مىدهم كه كلمه تقوى تو هستى، و باب هدايت مردم تو مىباشى و دستگيره محكم توئى، و حجت بر تمام موجودات هستى و حجت بر تمام موجودات تحت زمين مىباشى، شهادت مىدهم كه اين صفات و خصوصيات و فضائل براى ائمه قبل نيز حاصل و ثابت بوده، و آن سبب است براى گشودن ابواب در ما بين ائمه باقى، شهادت مىدهم كه ارواح و حقيقت شما حقيقى پاك مىباشد، حقيقت و خميره شما پاك و پاكيزه بوده بعضى از برخى ايجاد شده و اين منّتى است از جانب حق تعالى و ناشى از رحمت واسعهاش مىباشد، خدا و شما را شاهد مىگيرم كه به شما ايمان داشته و به رجعت شما يقين دارم و پيرو شما مىباشم در امورى كه متعلق به نفسم و شرايع دينم و پايان كارم و بازگشتم به خدا و اقامتم در قبر مىباشد، پس از خداى نيك رفتار و مهربان مىخواهم كه اين امور را برايم حاصل كند، و شهادت مىدهم كه شما آنچه را خدا امرتان نمود به ديگران رسانديد و از احدى غير او خوف و هراس نداشتيد، و در راهش مجاهدت كرده و او را پرستيديد تا هنگامى كه اجل شما را دريافت، پس خدا لعنت كند كسانى را كه شما را كشتند و لعنت كند كسانى را كه فرمان به قتل شما را دادند، و خدا لعنت كند كسانى را كه وقتى خبر كشتن شما را شنيدند راضى به آن شدند، شهادت مىدهم آنهائى كه هتك حرمت شما نموده و خون شما را ريختند در زبان پيامبر امّى صلّى اللّه عليه و آله و سلّم مورد لعن قرار گرفتهاند.
سپس بگو:
خدايا لعنت كن كسانى را كه نعمت تو را تبديل نمودند، و با ملّت و گروه طرفدار تو مخالفت كردند، و از امر و دستور تو روى بتافتند، و رسول تو را مورد اتّهام
قرار دادند و راه به سوى تو را بستند، خدايا قبور ايشان را پر از آتش كن، و در بطون و دلهايشان آتش بريز، و ايشان و تابعين آنها را محشور كن و به جهنّم ببر در حالى كه كور و نابينا هستند، خدايا ايشان را لعنت كن آنچنان لعنتنى كه هر فرشته مقرّب تو آنان را لعنت مىكند، و هر نبىّ فرستاده شده زبان به لعنشان مىگشايد و هر بنده با ايمانى كه تو دلش را براى قبول ايمان آزمودهاى، خداوندا ايشان را در پنهانترين پنهانها و ظاهرترين ظاهرها لعنت نما، خداوندا ستمگران اين امت و باطلهاى آن را لعنت كن و فرعونها را از رحمتت به دور دار، خدايا كشندگان امير الموءمنين و كشندگان حسن و حسين را لعنت نما و آنها را به عذاب دردناكى كه احدى از عالميان را تا به حال به آن عذاب نكردى معذّب گردان، خدايا ما را از كسانى قرار بده كه تو ايشان را يارى كرده و از آنها طلب يارى كردهاى و بر آنها منّت گذارده و براى دينت در دنيا و آخرت آنان را كمك كردهاى.
سپس نزد سر مبارك آن حضرت صلوات اللّه عليه بنشين و بگو:
درود و رحمت خدا بر تو، شهادت مىدهم كه تو بنده خدا و امين او هستى، مأموريت خود را ابلاغ كرده در حالى كهناصح و مصلحت انديش بودى، و امانتى را كه نزد تو بود اداء نمودى، كشته شدى در حالى كه بسيار بسيار راستگو بودى و از اين دنيا گذشتى در حالى كه بر يقين بودى، انتخاب نكردى كورى را بر هدايت، از حق به باطل ميل ننمودى، شهادت مىدهم كه تو نماز را به پا داشتى و زكات را اداء نمودى، و به معروف امر كرده و از منكر زشتى نهى كردى، و از رسول پيروى نمودى، و آن طور كه بايد و شايد قرآن را تلاوت كردى، و به راه پروردگارت ديگران را از طريق مصلحت و موعظه حسنه دعوت نمودى، درود خدا بر تو و تحيت او بسيار بر تو باد، شهادت مىدهم كه تو حجّت آشكار پروردگارت هستى، آنچه را مأمور به ابلاغش بودى ابلاغ نمودى، و به حق پروردگارت قيام نمودى، و تمام حجّ و بيّنات پيش از خود را تصديق كردى، در اين مضمار نه سستى از خود نشان داده و نه ايجاد سستى كردى، درود خدا بر تو و تحيّت او بسيار بر تو باد، پس خداوند پاداش نيك از طرف رعيتش به تو عطاء فرمايد، و شهادت مىدهم كه جهاد در همراه و در ركاب تو جهادى است عظيم و حق با تو و به سوى تو مىباشد، و تو اهل حق و مركز آن هستى، ميراث نبوّت نزد تو و اهل بيت تو عليهم السّلام مىباشد، شهادت مىدهم كه تو نزد خدا بسيار بسيار راستگو بوده، و حجّتش بر مخلوقات مىباشى، شهادت مىدهم كه دعوتت مردم را حق و صواب بوده، و هر دعوتكننده نصبشدهاى كه غير از تو باشد باطل و فاسد مىباشد، و شهادت مىدهم كه خدا حق و آشكار مىباشد.
سپس به پائين پا برو و هر دعائى را كه خواستى بخوان و براى خود نيز دعاء كن، سپس به بالا سر حضرت على بن الحسين عليهما السّلام برو و بگو:
درود خدا و درود فرشتگان مقربين خدا و درود انبياء فرستاده شده خدا بر تو اى سرور من و فرزند سرور من و رحمت خدا و بركاتش بر تو باد، تحيّت خدا بر تو و بر اهل بيت تو و بر دودمان نيك و خوب پدرت آن كسانى كه خداوند متعال پليدى را از آنها به دور داشت و پاك و منزّه داشت ايشان را.
سپس به نزد قبور شهداء برو و سلام بر ايشان بده و بگو:
درود بر شما اى راسخين در علم و دين، شما مقدم و سابق بر ما هستيد و ما پيرو و ياور شما مىباشيم، شهادت مىدهم كه شما ياوران خدا هستيد همان طورى كه حق تبارك و تعالى در كتابش فرموده:
وَ كَأَيِّنْ مِنْ نَبِيٍّ قاتَلَ مَعَهُ رِبِّيُّونَ كَثِيرٌ ...»
يعنى بسا اتّفاق افتاده كه گروهى از پيروان و ياران پيامبرى كه از راسخين در علم و دين هستند در جنگ كشته شده و با اين حال اهل ايمان سستى از خود نشان نداده و با سختىهائى كه در راه خدا به آنها رسيده مقاومت كرده و هرگز ضعفى در آنها ديده نشده و در مقابل دشمن سر عجز فرود نياوردهاند.
پس شما نيز سست نشده و ضعف و ناتوانى در شما راه نيافت و هرگز در مقابل دشمن زبون و خوار سر تسليم فرود نياورديد تا خدا را در راه و هدف حقّى كه داشتيد ملاقات كرديد و در طريق نصرت كلمه تامّه خدا يعنى حجّت كامله بارى تعالى (وجود مقدّس حضرت سيّد الشهداء سلام اللّه تعالى عليه) جان سپرديد، درود خدا بر ارواح طاهره و اجسام مطهّر شما و تحيّت خدا بر شما باد، بشارت باد شما را به وعدههاى پسنديده حق تعالى كه خلافى در آنها نيست چه آنكه خدا وعدههائى كه داده مخالفت نخواهد نمود، خداوند متعال طلب مىكند براى شما خونى را كه وعدهاش را داده است، شما سرور شهداء هستيد در دنيا و آخرت، شما سابقون و مهاجرون و انصار مىباشيد، شهادت مىدهم كه شما در راه خدا مجاهدت نموديد، و بر طريق رسول خدا و فرزندان آن حضرت مقاتله و منازعه نموديد، حمد و سپاس براى خدائى است كه وعدهاش را در حق شما صادق قرار داد و آنچه شما دوست داريد را به شما نشان داد.
سپس بگو:
به زيارتت آمدم اى دوست و محبوب رسول خدا و اى فرزند رسول خدا، من عارف هستم به شما، و به حق شما مقرّ مىباشم، و به فضل شما بينا و مستبصر هستم، و به گمراهى كسى كه با شما مخالفت نموده يقين دارم، به هدايت كسى كه بر طريق شما است آگاهم، پدر و مادر و خودم فداى تو شويم، بار خدايا من بر او درود مىفرستم همان طورى كه تو و رسولانت و امير الموءمنين عليه السّلام بر او درود مىفرستيد، درودهائى پشت سر هم و متّصل و رديف هم، برخى تابع و به دنبال بعضى ديگر مىباشند، اين درودها انقطاع و ابتداء و انتها و زمان نداشته، در مجلس و محضر ما بوده و زمانى كه غائب شويم نيز بوده چنانچه بعد از غيبت ما و حاضرشدنمان هم مىباشند، سلام و درود بر او و رحمت و بركات حق تعالى بر او باد.
4- حَدَّثَنِي أَبِي وَ مُحَمَّدُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيِّ عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ الطَّيَالِسِيِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيٍّ عَنْ أَبِيهِ عَنْ فَضْلِ بْنِ عُثْمَانَ الصَّائِغِ عَنْ مُعَاوِيَةَ بْنِ عَمَّارٍ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع مَا أَقُولُ إِذَا أَتَيْتُ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع قَالَ قُلِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ رَحِمَكَ اللَّهُ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ شَرِكَ فِي دَمِكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ بِهِ إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِنْ ذَلِكَ بَرِيءٌ
پدرم و محمّد بن عبد اللّه، از عبد اللّه بن جعفر حميرى، از عبد اللّه بن محمّد ابن خالد طيالسى، از حسن بن على، از پدرش، از فضل بن عثمان صائغ، از معاوية بن عمّار، وى گفت:
محضر مبارك حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام عرض كرد: هر گاه به زيارت قبر مطهّر حضرت امام حسين عليه السّلام رفتم در زيارت آن حضرت چه بگويم؟
امام صادق عليه السّلام فرمودند: بگو:
سلام و درود بر تو اى ابا عبد اللّه، خدا درود بر تو فرستد اى ابا عبد اللّه، خدا رحمت فرستد بر تو اى ابا عبد اللّه، خدا لعنت كند كسانى را كه تو را كشتند، و لعنت كند آنان را كه در خون تو شريك شدند و لعنت كند آنهائى را كه خبر قتل تو را شنيدند و به آن راضى شدند، من به سوى خدا از اين امر بيزارى مىجويم.
5- حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الرَّازِيِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْكَرِيمِ أَبِي عَلِيٍّ عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ عَنْ جَابِرٍ الْجُعْفِيِّ قَالَ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ ع لِلْمُفَضَّلِ كَمْ بَيْنَكَ وَ بَيْنَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع قُلْتُ بِأَبِي أَنْتَ وَ أُمِّي يَوْمٌ وَ بَعْضُ يَوْمٍ آخَرَ قَالَ فَتَزُورُهُ فَقَالَ نَعَمْ قَالَ فَقَالَ أَ لَا أُبَشِّرُكَ أَ لَا أُفَرِّحُكَ بِبَعْضِ ثَوَابِهِ قُلْتُ بَلَى جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ فَقَالَ إِنَّ الرَّجُلَ مِنْكُمْ لَيَأْخُذُ فِي جِهَازِهِ- وَ يَتَهَيَّأُ لِزِيَارَتِهِ فَيَتَبَاشَرُ بِهِ أَهْلُ السَّمَاءِ فَإِذَا خَرَجَ مِنْ بَابِ مَنْزِلِهِ رَاكِباً أَوْ مَاشِياً- وَكَّلَ اللَّهُ بِهِ أَرْبَعَةَ آلَافِ مَلَكٍ مِنَ الْمَلَائِكَةِ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ حَتَّى يُوَافِيَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع يَا مُفَضَّلُ إِذَا أَتَيْتَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ ع فَقِفْ بِالْبَابِ وَ قُلْ هَذِهِ الْكَلِمَاتِ فَإِنَّ لَكَ بِكُلِّ كَلِمَةٍ كِفْلًا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ فَقُلْتُ مَا هِيَ جُعِلْتُ فِدَاكَ قَالَ تَقُولُ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ آدَمَ صَفْوَةِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ نُوحٍ نَبِيِّ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ إِبْرَاهِيمَ خَلِيلِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُوسَى كَلِيمِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عِيسَى رُوحِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ مُحَمَّدٍ حَبِيبِ [نَبِيِّ ]اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ عَلِيٍّ وَصِيِّ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ الْحَسَنِ الرَّضِيِّ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا وَارِثَ فَاطِمَةَ بِنْتِ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الصِّدِّيقُ الشَّهِيدُ السَّلَامُ عَلَيْكَ أَيُّهَا الْوَصِيُّ الْبَارُّ التَّقِيُّ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ وَ ابْنَ حُجَّتِهِ السَّلَامُ عَلَى الْأَرْوَاحِ الَّتِي حَلَّتْ بِفِنَائِكَ- وَ أَنَاخَتْ بِرَحْلِكَ السَّلَامُ عَلَى مَلَائِكَةِ اللَّهِ الْمُحْدِقِينَ بِكَ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ- وَ عَبَدْتَ اللَّهَ مُخْلِصاً حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ السَّلَامُ عَلَيْكَ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ ثُمَّ تَسْعَى فَلَكَ بِكُلِّ قَدَمٍ رَفَعْتَهَا وَ وَضَعْتَهَا كَثَوَابِ الْمُتَشَحِّطِ بِدَمِهِ فِي سَبِيلِ اللَّهِ فَإِذَا سَلَّمْتَ عَلَى الْقَبْرِ فَالْتَمِسْهُ بِيَدِكَ وَ قُلِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ فِي سَمَائِهِ وَ أَرْضِهِ ثُمَّ تَمْضِي إِلَى صَلَاتِكَ وَ لَكَ بِكُلِّ رَكْعَةٍ رَكَعْتَهَا عِنْدَهُ كَثَوَابِ مَنْ [حَجَّ أَلْفَ حِجَّةٍ وَ اعْتَمَرَ أَلْفَ عُمْرَةٍ ]حَجَّ وَ اعْتَمَرَ أَلْفَ مَرَّةٍ وَ أَعْتَقَ أَلْفَ رَقَبَةٍ وَ كَأَنَّمَا وَقَفَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ أَلْفَ مَرَّةٍ مَعَ نَبِيٍّ مُرْسَلٍ فَإِذَا انْقَلَبْتَ مِنْ عِنْدِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ نَادَاكَ مُنَادٍ لَوْ سَمِعْتَ مَقَالَتَهُ لَأَقَمْتَ عُمُرَكَ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع وَ هُوَ يَقُولُ طُوبَى لَكَ أَيُّهَا الْعَبْدُ قَدْ غَنِمْتَ وَ سَلِمْتَ قَدْ غُفِرَ لَكَ مَا سَلَفَ- فَاسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَإِنْ هُوَ مَاتَ مِنْ عَامِهِ أَوْ فِي لَيْلَتِهِ أَوْ يَوْمِهِ لَمْ يَلِ قَبْضَ رُوحِهِ إِلَّا اللَّهُ وَ تُقْبِلُ الْمَلَائِكَةُ مَعَهُ وَ يَسْتَغْفِرُونَ لَهُ وَ يُصَلُّونَ عَلَيْهِ حَتَّى يُوَافِيَ مَنْزِلَهُ- وَ تَقُولُ الْمَلَائِكَةُ يَا رَبِّ هَذَا عَبْدُكَ قَدْ وَافَى قَبْرَ ابْنِ نَبِيِّكَ ص- وَ قَدْ وَافَى مَنْزِلَهُ فَأَيْنَ نَذْهَبُ فَيُنَادِيهِمُ النِّدَاءُ مِنَ السَّمَاءِ يَا مَلَائِكَتِي قِفُوا بِبَابِ عَبْدِي فَسَبِّحُوا وَ قَدِّسُوا وَ اكْتُبُوا ذَلِكَ فِي حَسَنَاتِهِ إِلَى يَوْمِ يُتَوَفَّى قَالَ فَلَا يَزَالُونَ بِبَابِهِ إِلَى يَوْمِ يُتَوَفَّى يُسَبِّحُونَ اللَّهَ وَ يُقَدِّسُونَهُ وَ يَكْتُبُونَ ذَلِكَ فِي حَسَنَاتِهِ- فَإِذَا تُوُفِّيَ شَهِدُوا جِنَازَتَهُ وَ كَفْنَهُ وَ غُسْلَهُ وَ الصَّلَاةَ عَلَيْهِ وَ يَقُولُونَ رَبَّنَا وَكَّلْتَنَا بِبَابِ عَبْدِكَ وَ قَدْ تُوُفِّيَ فَأَيْنَ نَذْهَبُ فَيُنَادِيهِمْ يَا مَلَائِكَتِي قِفُوا بِقَبْرِ عَبْدِي فَسَبِّحُوا وَ قَدِّسُوا وَ اكْتُبُوا ذَلِكَ فِي حَسَنَاتِهِ إِلَى يَوْمِ الْقِيَامَةِ حَدَّثَنِي حَكِيمُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ الرَّازِيِّ الْجَامُورَانِيِّ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ أَبِي حَمْزَةَ بِإِسْنَادِهِ مِثْلَهُ
بنام خداوند بخشنده مهربان
پدرم از سعد بن عبد الله، از ابى عبد اللّه رازى، از حسن بن علىّ بن ابى حمزه از حسن بن محمّد بن عبد الكريم ابى على از مفضّل بن عمر، از جابر جعفى، وى گفت:
حضرت ابو عبد اللّه عليه السّلام، به مفضّل فرمودند:
فاصله بين شما تا قبر مطهّر امام حسين عليه السّلام چه مقدار است؟
وى عرض كرد: پدر و مادرم فدايت شوند يك روز و مقدارى از يك روز.
حضرت فرمودند:
آيا قبر آن حضرت را زيارت مىكنى؟
عرض كردم: بلى.
فرمودند:
آيا بشارت بدهم تو را؟ آيا شاد و مسرور بنمايم تو را به واسطه پارهاى از ثوابهاى آن؟
عرض كردم: بلى فدايت شوم.
مفضّل گفت: حضرت به من فرمودند:
هر گاه يك نفر از شما اثاثيه سفرش را بر مىداد و آماده مىشود براى زيارت قبر امام حسين عليه السّلام اهل آسمان به او بشارت مىدهند و وقتى از درب خانهاش بيرون رفت چه سواره و چه پياده خداوند منّان چهار هزار فرشته را بر او موكّل مىفرمايد كه بر وى تحيّت و درود فرستند تا به قبر مطهّر حضرت امام حسين عليه السّلام برسد.
اى مفضّل: هنگامى كه به قبر امام حسين عليه السّلام رسيدى، درب حرمش بايست و اين كلمات را بگو، زيرا در مقابل هر يك كلمهاى كه مىگوئى نصيب و بهرهاى از رحمت عائدت مىشود.
عرض كردم: آن كلمات چيست؟
حضرت فرمودند: بگو:
سلام و درود بر تو اى وارث آدم كه برگزيده خدا است، سلام و درود بر تو اى وارث نوح كه پيامبر خدا است، سلام و درود بر تو اى وارث ابراهيم كه خليل خدا است، سلام و درود بر تو اى وارث موسى كه كليم خدا است، سلام و درود بر تو اى وارث عيسى كه روح خدا است، سلام و درود بر تو اى وارث محمّد صلّى اللّه عليه و آله و سلّم كه حبيب خدا است، سلام و درود بر تو اى وارث على عليه السّلام كه جانشين رسول خدا است، سلام و درود بر تو اى وارث حسن عليه السّلام كه رضى و پسنديده است، سلام و درود بر تو اى وارث فاطمه عليها السّلام كه دختر رسول خدا است، سلام و درود بر تو اى شهيدى كه بسيار بسيار راستگو بودى، سلام بر تو اى وصىّ و جانشين پيغمبر كه نيكوكار و پرهيزكار مىباشى، سلام بر تو اى حجّت خدا و فرزند حجت خدا، سلام بر ارواحى كه گرداگرد تو فرود آمده و در مسكن و مكان تو قرار و آرام گرفتهاند، سلام بر فرشتگان خدا كه اطراف تو را گرفتهاند، شهادت مىدهم كه تو نماز را به پا داشتى و زكات را اداء كردى و به معروف و اعمال پسنديده امر كردى و از افعال زشت و ناپسند نهى نمودى، و خدا را مخلصا پرستيدى تا اجل تو را دريافت، سلام بر تو و رحمت و بركات خدا بر تو باد.
سپس از درب حرم حركت كن و به طرف قبر برو كه براى هر قدمى كه از زمين برداشته و بر روى آن مىگذارى ثوابى همچون ثواب كسى كه در راه خدا به خون خود آغشته شده مىباشد و وقتى بر قبر سلام دادى دست خود را به آن بكش و بگو:
سلام بر تو اى حجّت خدا در آسمان و زمين.
سپس به نماز بايست چه آنكه هر ركعتى از نماز نزد قبر آن حضرت ثواب هزار حجّ و عمره و هزار بندهاى كه آزاد نموده باشند را داشته و گويا نمازگزار هزار مرتبه با پيغمبر فرستاده شده در راه خدا جهاد كرده است، به هر صورت وقتى از زيارت قبر برگشتى منادى تو را نداء مىكند به طورى كه اگر مقاله و سخن او را مىشنيدى تمام عمرت را نزد قبر آن حضرت مىماندى، منادى مىگويد:
اى بنده خوشا به حال تو! غنيمت بردى و سلام دادى، تمام گناهان گذشتهات آمرزيده شد، پس عمل را از ابتداء شروع كن، پس اگر وى در همان سال يا همان
شب يا همان روز زيارت فوت كند احدى قبض روحش را به عهده نگرفته مگر خداوند متعال، و فرشتگان با او پيش آمده و طلب آمرزش برايش مىكنند و رحمت بر او مىكنند تا وى به منزلش برسد، و فرشتگان مىگويند:
اى پروردگار اين بنده تو است و به زيارت فرزند پيغمبرت صلّى اللّه عليه و آله و سلّم آمده و اكنون برگشته و به منزلش رسيده حال ما به كجا برويم؟
پس از آسمان نداء آيد:
اى فرشتگان من درب منزل بنده من بايستيد و تسبيح و تقديس نموده و آن را در نامه حسنات وى بنويسيد تا زمانى كه فوت كند.
امام عليه السّلام فرمودند:
پيوسته فرشتگان درب منزل او بوده تا روزى كه وى فوت كند، طول اين مدّت ايشان به تسبيح خداوند و تقديسش مشغول بوده و تمام اين تسبيحات و تقديسات را در زمره حسنات وى قرار مىدهند و وقتى وى فوت كند بر جنازه و مراسم تكفين و تغسيل و خواندن نماز بر او حاضر شده و مىگويند:
پروردگارا ما را موكل نمودى كه بر درب منزل بندهات بايستيم، اكنون او فوت كرده حال كجا برويم؟
حق تعالى نداء داده و مىفرمايد:
اى فرشتگان من بايستيد بر سر قبر بندهام، پس تسبيح و تقديس نمائيد من را و آن را در زمره حسنات او تا روز قيامت ثبت و ضبط كنيد.
حكيم بن داود بن حكيم، از سلمة بن الخطاب، از ابى عبد اللّه رازى جامورانى از حسن بن على بن ابى حمزه به اسنادش مثل حديث مزبور را نقل كردهاند.
6- حَدَّثَنِي الْحَسَنُ بْنُ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنْ أَبِيهِ عَنْ جَدِّهِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ قَالَ قُلْتُ لِأَبِي الْحَسَنِ ع مَا تَقُولُ فِي زِيَارَةِ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع فَقَالَ لِي مَا تَقُولُونَ أَنْتُمْ فِيهِ فَقُلْتُ بَعْضُنَا يَقُولُ حِجَّةٌ وَ بَعْضُنَا يَقُولُ عُمْرَةٌ قَالَ فَأَيَّ شَيْءٍ تَقُولُ إِذَا أَتَيْتَ فَقُلْتُ أَقُولُ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ دَعَوْتَ إِلى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ أَشْهَدُ أَنَّ الَّذِينَ سَفَكُوا دَمَكَ وَ اسْتَحَلُّوا حُرْمَتَكَ مَلْعُونُونَ مُعَذَّبُونَ عَلى لِسانِ داوُدَ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ
حسن بن عبد اللّه بن محمّد بن عيسى، از پدرش، از جدّش محمّد بن عيسى ابن عبد اللّه، از ابراهيم بن ابى البلاد، وى گفت: محضر مبارك حضرت ابى الحسن عليه السّلام (امام هفتم عليه السّلام) عرض كردم: در زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السّلام چه مىفرمائيد؟
حضرت به من فرمودند:
شما در باره زيارت آن حضرت چه مىگوئيد؟
عرضه داشتم: برخى از ما معتقديم كه زيارت آن جناب به منزله حج بوده و بعضى ديگر مىگوئيم ثواب عمره را دارد.
حضرت فرمودند:
در وقت زيارت آن حضرت چه مىگوئيد؟
عرض كردم: مىگوئيم:
سلام و درود بر تو اى ابا عبد اللّه، سلام و درود بر تو اى پسر رسول خدا، شهادت مىدهم كه تو نماز را به پا داشتى و زكات را اداء نمودى، و به كار خير امر و از عمل زشت نهى فرمودى، و با بيانى مشتمل بر حكمت و با موعظهاى پسنديده مردم را به راه پروردگارت دعوت نمودى، و شهادت مىدهم كسانى كه خون تو را ريختند و هتك حرمت تو را حلال دانستند با زبان حضرت داود و عيسى بن مريم عليهما السّلام مورد لعن و عذاب الهى واقع شدهاند، و اين به خاطر عصيان و تجاوز آنها مىباشد.
7- حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ مُوسَى بْنِ جَعْفَرٍ الْبَغْدَادِيِّ عَمَّنْ حَدَّثَهُ عَنْ إِبْرَاهِيمَ بْنِ أَبِي الْبِلَادِ قَالَ قَالَ لِي أَبُو الْحَسَنِ ع كَيْفَ السَّلَامُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ قُلْتُ أَقُولُ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ دَعَوْتَ إِلى سَبِيلِ رَبِّكَ بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ أَشْهَدُ أَنَّ الَّذِينَ سَفَكُوا دَمَكَ وَ اسْتَحَلُّوا حُرْمَتَكَ- مَلْعُونُونَ مُعَذَّبُونَ عَلى لِسانِ داوُدَ وَ عِيسَى ابْنِ مَرْيَمَ ذلِكَ بِما عَصَوْا وَ كانُوا يَعْتَدُونَ قَالَ نَعَمْ هُوَ هَكَذَا
پدرم از موسى بن جعفر بغدادى از كسى كه برايش حديث گفته، از ابراهيم ابن ابى البلاد، وى گفت:
حضرت ابو الحسن عليه السّلام (امام هفتم عليه السّلام) به من فرمودند:
چگونه بر حضرت ابا عبد اللّه الحسين عليه السّلام سلام مىدهى؟
وى مىگويد: عرضه داشتم: مىگويم:
سلام و درود بر تو اى ابا عبد اللّه، سلام بر تو اى فرزند رسول خدا ...
مترجم گويد:
فقرات اين زيارت عينا همان زيارت ششم است با اين فرق كه پس از عرضه داشتن راوى امام عليه السّلام در اين زيارتنامه فرمودهاند:
بلى سلام بر آن حضرت چنين مىباشد.
8- حَدَّثَنِي حَكِيمُ بْنُ دَاوُدَ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنْ عَلِيِّ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ بَعْضِ أَصْحَابِهِ عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ حَفْصٍ الْمَرْوَزِيِّ عَنِ الرَّجُلِ قَالَ تَقُولُ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ شَاهِدَهُ عَلَى خَلْقِهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ حَيّاً وَ مَيِّتاً ثُمَّ ضَعْ خَدَّكَ الْأَيْمَنَ عَلَى الْقَبْرِ وَ قُلْ أَشْهَدُ أَنَّكَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ جِئْتُكَ مُقِرّاً بِالذُّنُوبِ اشْفَعْ لِي عِنْدَ رَبِّكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ ثُمَّ اذْكُرِ الْأَئِمَّةَ وَاحِداً وَاحِداً وَ قُلْ أَشْهَدُ أَنَّهُمْ حُجَجُ اللَّهِ ثُمَّ قُلْ اكْتُبْ لِي عِنْدَكَ عَهْداً وَ مِيثَاقاً بِأَنِّي أَتَيْتُكَ مُجَدِّداً الْمِيثَاقَ فَاشْهَدْ لِي عِنْدَ رَبِّكَ أَنَّكَ أَنْتَ الشَّاهِدُ
حكيم بن داود، از سلمة بن الخطاب، از على بن محمّد، از برخى اصحابش، از سليمان بن حفص مروزى، از آن مرد بزرگ، آن جناب فرمودند:
در نزد قبر حضرت امام حسين عليه السّلام بگو:
سلام و درود بر تو اى ابا عبد اللّه، سلام و درود بر تو اى حجّت خدا در زمين، و سلام بر تو اى شاهد خدا بر خلق او، سلام بر تو اى پسر رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند على مرتضى، سلام و درود بر تو اى فرزند فاطمه زهراء، شهادت مىدهم كه نماز را بپاداشته و زكات را اداء كردهاى، و به كار خير امر و از عمل زشت نهى فرمودهاى، و در راه خدا جهاد كردى تا مرگ تو را دريافت، و درود و رحمت خدا بر تو باد چه در حال حيات و چه در حال ممات.
سپس طرف راست صورت را بر قبر بگذار و بگو:
شهادت مىدهم كه تو حجت آشكار پروردگارت مىباشى، به نزد تو آمدهام در حالى كه به گناهانم اقرار دارم، نزد پروردگارت شفاعت من را بنما اى فرزند رسول خدا.
سپس ائمه عليهم السّلام را يكى يكى ياد كن و بگو:
شهادت مىدهم كه شما حجّتهاى خدا هستيد.
سپس بگو:
بنويس براى من كه نزد شما ميثاق و عهدى داشته و آمدم به محضرت در حالى كه آن ميثاق را تجديد مىكنم پس شاهد من باش نزد پروردگارت كه تو شاهد مىباشى.
9- حَدَّثَنِي حَكِيمُ بْنُ دَاوُدَ بْنِ حَكِيمٍ عَنْ سَلَمَةَ بْنِ الْخَطَّابِ عَنِ الْحُسَيْنِ بْنِ زَكَرِيَّا عَنْ سُلَيْمَانَ بْنِ حَفْصٍ الْمَرْوَزِيِّ عَنِ الْمُبَارَكِ قَالَ تَقُولُ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا حُجَّةَ اللَّهِ فِي أَرْضِهِ وَ شَاهِدَهُ عَلَى خَلْقِهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ عَلِيٍّ الْمُرْتَضَى السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ- وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ جَاهَدْتَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ حَتَّى أَتَاكَ الْيَقِينُ فَصَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ حَيّاً وَ مَيِّتاً ثُمَّ ضَعْ خَدَّكَ الْأَيْمَنَ عَلَى الْقَبْرِ وَ قُلْ أَشْهَدُ أَنَّكَ عَلَى بَيِّنَةٍ مِنْ رَبِّكَ جِئْتُكَ مُقِرّاً بِالذُّنُوبِ لِتَشْفَعَ لِي عِنْدَ رَبِّكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ ثُمَّ اذْكُرِ الْأَئِمَّةَ بِأَسْمَائِهِمْ وَاحِداً بَعْدَ وَاحِدٍ وَ قُلْ أَشْهَدُ أَنَّهُمْ حُجَجُ اللَّهِ ثُمَّ قُلْ اكْتُبْ لِي عِنْدَكَ مِيثَاقاً وَ عَهْداً إِنِّي أَتَيْتُكَ مُجَدِّداً الْمِيثَاقَ فَاشْهَدْ لِي عِنْدَ رَبِّكَ إِنَّكَ أَنْتَ الشَّاهِدُ
حكيم بن داود بن حكيم، از سلمة بن الخطاب، از حسين بن زكريا، از سليمان ابن حفص مروزى، از مبارك، وى گفت:
در زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السّلام مىگوئى:
سلام بر تو اى ابا عبد اللّه، سلام بر تو اى حجّت خدا در زمينش، و شاهد او بر خلقش، سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند على مرتضى، سلام بر تو اى فرزند فاطمه زهراء، شهادت مىدهم كه تو نماز را به پا داشتى، و زكات را اداء نمودى، و به كارهاى نيك امر و از اعمال و افعال زشت نهى نمودى، و در راه خدا سخت كوشيدى تا اجل تو را دريافت، پس رحمت خدا بر تو باد در زنده و مرده بودن.
سپس طرف راست صورت را بر قبر بگذار و مضامين در زيارت قبل (زيارت هشتم) را كه با ترجمهاش گذشت بگو.
10- حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ الْحَسَنِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ الْوَلِيدِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحَسَنِ الصَّفَّارِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَبْدِ الْجَبَّارِ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ عَامِرِ بْنِ جُذَاعَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا أَتَيْتَ الْحُسَيْنَ ع فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ النَّبِيِّ وَ آلِهِ- وَ السَّلَامُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمْ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ وَ مَنْ شَارَكَ فِي دَمِكَ وَ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ بِهِ إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ بَرِيءٌ ثَلَاثاً
محمّد بن الحسن بن احمد بن وليد، از محمّد بن الحسن بن الصّفّار، از محمّد ابن عبد الجبّار، از عبد الرحمن بن ابى نجران، از عامر بن جذاعه، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام، حضرت فرمودند:
هر گاه به زيارت حضرت امام حسين عليه السّلام رفتى بگو:
سپاس و حمد براى خدا است و درود و تحيّت خدا بر محمّد كه نبى او است و بر آل و دودمانش، و سلام بر او و بر آلش و رحمت و بركات الهى بر اين ذوات باد، درود خدا بر تو اى ابا عبد اللّه، خدا لعنت كند كسانى را كه تو را كشتند، و كسانى را كه در خون تو شركت نمودند، و كسانى را كه وقتى خبر كشته شدن تو به ايشان رسيد راضى به آن شدند، من از ايشان به سوى خدا بيزارى مىجويم، اين عبارت را سه بار بگويد:
11- حَدَّثَنِي أَبِي رَحِمَهُ اللَّهُ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمَنِ بْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَبِي عُمَيْرٍ عَنْ عَامِرِ بْنِ جُذَاعَةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ إِذَا أَتَيْتَ الْحَائِرَ فَقُلِ الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ صَلَّى اللَّهُ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَهْلِ بَيْتِهِ وَ السَّلَامُ عَلَيْهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ عَلَيْكَ السَّلَامُ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ وَ مَنْ شَارَكَ فِي دَمِكَ وَ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ بِهِ إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ بَرِيءٌ
پدرم رحمة اللّه عليه، از سعد بن عبد اللّهاز احمد بن محمّد، از عبد الرحمن ابن ابى نجران، از محمّد بن ابى عمير، از عامر بن جذاعه از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام، حضرت فرمودند:
هر گاه به حائر رفتى پس بگو:
حمد و سپاس براى خداست و درود و تحيّت خدا بر محمّد و اهل بيت او ...
تا آخر مضامين زيارت قبل كه با ترجمه ذكر شد.
12- حَدَّثَنِي أَبِي عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ وَ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ جَعْفَرٍ الْحِمْيَرِيِّ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ فَضَّالٍ عَنْ عَمْرِو بْنِ سَعِيدٍ الْمَدَائِنِيِّ عَنْ مُصَدِّقِ بْنِ صَدَقَةَ عَنْ عَمَّارِ بْنِ مُوسَى السَّابَاطِيِّ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ تَقُولُ إِذَا أَتَيْتَ [انْتَهَيْتَ ]إِلَى قَبْرِهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ أَمِيرِ الْمُوءْمِنِينَ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا سَيِّدَ شَبَابِ أَهْلِ الْجَنَّةِ وَ رَحْمَةُ اللَّهِ وَ بَرَكَاتُهُ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا مَنْ رِضَاهُ مِنْ رِضَى الرَّحْمَنِ وَ سَخَطُهُ مِنْ سَخَطِ الرَّحْمَنِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَمِينَ اللَّهِ وَ حُجَّتَهُ وَ بَابَ اللَّهِ وَ الدَّلِيلَ عَلَى اللَّهِ وَ الدَّاعِيَ إِلَى اللَّهِ أَشْهَدُ أَنَّكَ قَدْ حَلَّلْتَ حَلَالَ اللَّهِ وَ حَرَّمْتَ حَرَامَ اللَّهِ وَ أَقَمْتَ الصَّلَاةَ وَ آتَيْتَ الزَّكَاةَ وَ أَمَرْتَ بِالْمَعْرُوفِ وَ نَهَيْتَ عَنِ الْمُنْكَرِ وَ دَعَوْتَ إِلى سَبِيلِ رَبِّكَ- بِالْحِكْمَةِ وَ الْمَوْعِظَةِ الْحَسَنَةِ وَ أَشْهَدُ أَنَّكَ وَ مَنْ قُتِلَ مَعَكَ شُهَدَاءُ- أَحْيَاءٌ عِنْدَ رَبِّكُمْ تُرْزَقُونَ وَ أَشْهَدُ أَنَّ قَاتِلِيكَ فِي النَّارِ أَدِينُ اللَّهَ بِالْبَرَاءَةِ مِمَّنْ قَاتَلَكَ وَ مِمَّنْ قَتَلَكَ وَ شَايَعَ عَلَيْكَ وَ مِمَّنْ جَمَعَ عَلَيْكَ- وَ مِمَّنْ سَمِعَ صَوْتَكَ وَ لَمْ يُجِبْكَ [وَ لَمْ يُعِنْكَ ]يَا لَيْتَنِي كُنْتُ مَعَكُمْ فَأَفُوزَ فَوْزاً عَظِيماً
پدرم رحمة اللّه عليه، از سعد بن عبد اللّه و عبد اللّه بن جعفر حميرى، از احمد ابنالحسن بن على بن فضّال، از عمرو بن سعيد مدائنى، از مصدّق بن صدقه، از عمار بن موسى ساباطى، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام، حضرت فرمودند:
هر گاه به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام رفتى بگو:
سلام بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام بر تو اى فرزند امير الموءمنين، سلام بر تو اى ابا عبد اللّه، سلام بر تو اى سرور جوانان اهل بهشت و رحمت خدا و بركاتش بر تو باد، سلام بر تو اى كسى كه رضايتت رضايت خدا است، و غضب و نارضايتيت غضب و نارضايتى خدا مىباشد، سلام بر تو اى امين و حجّت و باب خدا و راهنما و نشان دهنده خدا و دعوتكننده بسوى خدا، شهادت مىدهم كه تو حلال خدا را بيان كرده و حرامش را روشن نموده و نماز را به پا داشتى و زكات را پرداختى و به كارهاى نيك امر و از اعمال زشت و قبيح نهى فرمودى، و با بيان مصلحت و پند و اندرز نيك ديگران را به راه خدا دعوت نمودى، و شهادت مىدهم كه تو و آنان كه در ركاب ظفر قرينت شهيد شدهايد شهيدانى بوده كه نزد خدا زنده بوده و روزى مىخوريد، و شهادت مىدهم كه كشنده تو در آتش جهنّم است، به واسطه بيزارى از كسانى كه با تو محاربه نموده و آنان كه تو را كشته و عليه تو با يك ديگر هم داستان شدند، و بيزارى مىجويم از كسانى كه
قصد سوء عليه تو نمودند و برائت و بيزارى مىجويم از آنان كه صداى تو را شنيده ولى اجابتت نكردند، كاش با تو بودم پس به رستگارى عظيمى نائل مىشدم.
13- حَدَّثَنِي عَلِيُّ بْنُ الْحُسَيْن عَنْ عَلِيِّ بْنِ إِبْرَاهِيمَ بْنِ هَاشِمٍ عَنْ أَبِيهِ عَنِ ابْنِ أَبِي نَجْرَانَ عَنْ يَزِيدَ بْنِ إِسْحَاقَ عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَطِيَّةَ عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ تَقُولُ عِنْدَ قَبْرِ الْحُسَيْنِ ع مَا أَحْبَبْتَ
على بن الحسين، از على بن ابراهيم بن هاشم، از پدرش، از ابى نجران، از يزيد بن اسحاق، از حسن بن عطيّه، از حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام، حضرت فرمودند:
نزد قبر امام حسين عليه السّلام هر چه را كه دوست داشتى مىتوانى به عنوان زيارت بخوانى.
14- حَدَّثَنِي مُحَمَّدُ بْنُ جَعْفَرٍ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ الْحُسَيْنِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ إِسْمَاعِيلَ عَنْ صَالِحِ بْنِ عُقْبَةَ زُرْتَهُ يَا بَا سَعِيدٍ فَسَبِّحْ عِنْدَ رَأْسِهِ تَسْبِيحَ أَمِيرِ الْمُوءْمِنِينَ ع أَلْفَ مَرَّةٍ وَ سَبِّحْ عِنْدَ رِجْلَيْهِ تَسْبِيحَ فَاطِمَةَ الزَّهْرَاءِ ع أَلْفَ مَرَّةٍ ثُمَّ صَلِّ عِنْدَهُ رَكْعَتَيْنِ تَقْرَأُ فِيهِمَا يس وَ الرَّحْمَنَ فَإِذَا فَعَلْتَ ذَلِكَ كَتَبَ اللَّهُ لَكَ ثَوَابَ ذَلِكَ إِنْ شَاءَ اللَّهُ تَعَالَى قَالَ قُلْتُ جُعِلْتُ فِدَاكَ عَلِّمْنِي تَسْبِيحَ عَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ ع قَالَ نَعَمْ يَا بَا سَعِيدٍ تَسْبِيحُ عَلِيٍّ ع سُبْحَانَ الَّذِي لَا تَنْفَذُ خَزَائِنُهُ سُبْحَانَ الَّذِي لَا تَبِيدُ مَعَالِمُهُ سُبْحَانَ الَّذِي لَا يَفْنَى مَا عِنْدَهُ سُبْحَانَ الَّذِي لَا يُشْرِكُ أَحَداً فِي حُكْمِهِ سُبْحَانَ الَّذِي لَا اضْمِحْلَالَ لِفَخْرِهِ سُبْحَانَ الَّذِي لَا انْقِطَاعَ لِمُدَّتِهِ سُبْحَانَ الَّذِي لَا إِلَهَ غَيْرُهُ- وَ تَسْبِيحُ فَاطِمَةَ ع سُبْحَانَ ذِي الْجَلَالِ الْبَاذِخِ الْعَظِيمِ- سُبْحَانَ ذِي الْعِزِّ الشَّامِخِ الْمُنِيفِ سُبْحَانَ ذِي الْمُلْكِ الْفَاخِرِ الْقَدِيمِ- سُبْحَانَ ذِي الْبَهْجَةِ وَ الْجَمَالِ سُبْحَانَ مَنْ تَرَدَّى بِالنُّورِ وَ الْوَقَارِ سُبْحَانَ مَنْ يَرَى أَثَرَ النَّمْلِ فِي الصَّفَا وَ وَقْعَ الطَّيْرِ فِي الْهَوَاءِ
محمّد بن جعفر، از محمّد بن الحسين، از محمّد بن اسماعيل، از صالح بن عقبه، از ابى سعيد مدائنى، وى مىگويد محضر مبارك حضرت ابى عبد اللّه عليه السّلام مشرّف شده عرض كردم: فدايت شوم به زيارت قبر حضرت امام حسين عليه السّلام بروم؟
حضرت فرمودند:
بلى، اى ابا سعيد به زيارت قبر حسين عليه السّلام برو و به زيارت پاكيزهترين پاكيزهها و پاكترين پاكان و نيكترين نيكان.
اى ابا سعيد هنگامى كه آن حضرت را زيارت كردى بالاى سر آن جناب تسبيح امير الموءمنين عليه السّلام را هزار مرتبه بگو و پائين پاى آن حضرت تسبيح حضرت زهراء عليها السّلام را هزار مرتبه بگو، سپس نزد قبر مطهّرش دو ركعت نماز بخوان و در آن دو ركعت سوره يس و الرّحمن را قرائت كن.
و وقتى چنين نمودى خداوند متعال ثواب زيارت حضرت را براى تو خواهد نوشت.
راوى مىگويد: محضر مباركش عرض كردم: فدايت شوم تسبيح امير الموءمنين على عليه السّلام و تسبيح حضرت فاطمه سلام اللّه عليها را آيا به من تعليم مىفرمائيد؟
حضرت فرمودند:
بلى يا ابا سعيد، تسبيح امير الموءمنين عليه السّلام عبارت است از ذكر اين اذكار:
منزّه است كسى كه خزائنش تمامشدنى نيست، منزّه است كسى كه نشانههايش كهنه و فرسوده نمىشوند، منزّه است كسى كه آنچه نزد او است فانى نمىگردد، منزّه است كسى كه احدى در حكم با او شريك نيست، منزّه است كسى كه آنچه زوالى براى فخر و بزرگى او نمىباشد، منزّه است كسى كه بر انقطاع و فنائى براى زمان سلطنتش نمىباشد، منزّه است كسى كه معبودى غير از او وجود ندارد.
و تسبيح حضرت فاطمه سلام اللّه عليها عبارتست از:
منزّه است صاحب جلالى كه متكبّر و بزرگ مىباشد، منزّه است صاحب عزّتى كه بلند مرتبه و مرتفع الشأن مىباشد، منزّه است صاحب سلطنتى كه داراى
فخر و قدمت مىباشد، منزّه است صاحب حسن و جمال، منزّه است كسى كه به نور و سنگينى و وقار آراسته است، منزّه است كسى كه اثر و نشانههاى پاى مورچه را روى سنگ صاف و شفّاف ديده و افتادن طيور و پرندگان را روى درختان و لانهها مىنگرد.
15- حَدَّثَنِي أَبِي وَ غَيْرُ وَاحِدٍ عَنْ سَعْدِ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ عِيسَى عَنِ الْعَبَّاسِ بْنِ مُوسَى الْوَرَّاقِ عَنْ يُونُسَ عَنْ عَامِرِ بْنِ جُذَاعَةَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع يَقُولُ إِذَا أَتَيْتَ قَبْرَ الْحُسَيْنِ ع فَقُلِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ السَّلَامُ عَلَيْكَ يَا أَبَا عَبْدِ اللَّهِ ع لَعَنَ اللَّهُ مَنْ قَتَلَكَ وَ لَعَنَ اللَّهُ مَنْ بَلَغَهُ ذَلِكَ فَرَضِيَ بِهِ إِنَّا إِلَى اللَّهِ مِنْهُمْ بَرِيءٌ
پدرم و گروهى ديگر، از سعد بن عبد اللّه، از احمد بن محمّد بن عيسى، از عبّاس بن موسى ورّاق، از يونس، از عامر بن جذاعة، وى مىگويد: شنيدم حضرت ابو عبد اللّه عليه السّلام مىفرمودند:
وقتى به زيارت قبر امام حسين عليه السّلام رفتى بگو:
سلام و درود بر تو اى فرزند رسول خدا، سلام و درود بر تو اى ابا عبد اللّه، خدا لعنت كند كسانى كه تو را كشتند و خدا لعنت كند كسانى را كه وقتى خبر
شهادت تو را شنيدند خشنود و راضى شدند، من به سوى خدا از ايشان بيزارى مىجويم.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)