ولادت امام حسين (ع) و روز پاسدار مبارک باد

[R A H A]

یکی از اساتید نقل می کرد:

در سالروز ولادت با سعادت امام حسین علیه السلام محضر آیت الله العظمی تبریزی رحمة الله علیه
- یکی از مراجع تقلید- رفتیم؛ بعد از مدّاحی، یکی از دوستان از ما خواست ذکر مصیبتی مختصر

از مصائب آقا امام حسین علیه السلام توسط اینجانب صورت گیرد.
من نیز چند دقیقه ای از مصیبت های روز عاشورا خواندم و مجلس با صفایی شد.

حضرت آیت الله میرزا جواد تبریزی نیز گریستند.
و این رفتار ایشان مهر تاییدی بر عمل خود دانستم.

که می شود در ایام شادی اهل بیت علیهم السلام ذکر مصیبت هم کرد.
در نیمه شعبان همان سال (ظاهرا) دوباره خدمت ایشان رسیدیم این بار بعد از مدّاحی،

بنده بدون مقدمه شروع کردم به ذکر مصیبت. بعد از مراسم این عالم بزرگ ما را خواستند و فرمودند:
در مجالس جشن اهل بیت علیهم السلام روضه نباید خواند. عرضه داشتم:

آخر شما در روز ولادت امام حسین علیه السلام وقتی روضه خواندم اعتراضی نکردید!
ایشان در جواب فرمودند: قضیه امام حسین علیه السلام با دیگر ائمه فرق می کند.(1)

[R A H A]

قالَ الحُسَيْنِ بن علىّ عليه السلام:

إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَغْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ التُّجارِ، وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ رَهْبَةً فَتِلْكَ عِبادَةُ الْعَبْيدِ،
وَ إنَّ قَوْماً عَبَدُوا اللهَ شُكْراً فَتِلْكَ عِبادَةٌ الْأحْرارِ، وَ هِيَ أفْضَلُ الْعِبادَةِ.
حضرت امام حسين عليه السلام فرموده اند:

همانا عدّه اى خداوند متعال را به جهت طمع و آرزوى بهشت عبادت مى كنندكه آن يك معامله و تجارت خواهد بود
و عدّه اى ديگر از روى ترس خداوند را عبادت و ستايش مى كنندكه همانند عبادت و اطاعت نوكر از ارباب باشد
و طائفه اى هم به عنوان شكر و سپاس از روى معرفت، خداوند متعال را عبادت و ستايش مى نمايند;
و اين نوع، عبادت آزادگان است كه بهترين عبادات مى باشد.

تحف العقول: ص 177، بحارالأنوار: ج 75، ص 117، ح 5.

[R A H A]