◄*♥*♥*►ويژه نامه گراميداشت ايام الله دهه فجرو پيروزي انقلاب اسلامي ايران◄*♥*♥*►

[R A H A]

بوی گل سوسن و یاسمن آید

عطر بهاران کنون ازوطن آید

جان ز تن رفتگان سوی تن آید

رهبر محبوب خلق از سفر آید

دیو چو بیرون رود فرشته در آید

" بگذرد این روزگار تلخ تر از زهر "

" بار دگر روزگار چون شکر آید "

هر چه مجاهد ز بند و حبس درآید

موسم داد و ستم دگر به سر آید

چشم یزید زمان ز حدقه درآید

رهبر محبوب خلق از سفر آید


دیو چو بیرون رود فرشته درآید

[R A H A]

بازگشت حضرت امام به ميهن

امام خمینی پس از سال‌ها دوری و تبعید به کشور بازگشت.

ایران اسلامی شاهد بزرگترین و تاریخی‌ترین استقبال بود. حضور میلیونی مردم که صف مستقبلین را از فرودگاه تهران تا بهشت زهرا امتداد داده بود، حاکی از عشق و علاقه بی‌نظیر آنها به رهبر خویش بود.

حضرت امام به هنگام خروج از فرانسه با ارسال پیامی خطاب به مردم فرانسه، ضمن اظهار تشکر از آنها خداحافظی کردند.

امام خمینی پس از اقامه نماز در کف هواپیما، روی دو پتو با آرامش خوابیدند. این در حالی بود که همه علاقمندان، دوستداران و نزدیکان ایشان، نگران انجام این پرواز بودند.

خطر انهدام هواپیما و یا ربودن آن در آسمان چیزی بود که همه را تا لحظه فرود آن در فوردگاه تهران، نگران ساخته بود

با ورود حضرت امام به سالن فرودگاه، فریاد «الله اکبر» سالن فرودگاه را به لرزه در آورد. مستقبلین با خواندن سرود «خمینی ای امام»، اشک‌های مشتاقان را بر گونه‌هایشان جاری کردند.

[R A H A]

استقبال دو ميليون نفري

آيت الله روح الله خميني (در ساعت نه و بيست و هفت دقيقه و سي ثانيه) پس از سالها جدايي به ايران بازگشت. وقتي آيت الله خميني در فرودگاه تهران از هواپيما قدم بر زمين گذاشته صحنه شورانگيزي بود. صدها تن از روحانيون و رهبران مخالف رژيم در حالي كه مي‌گريستند از آيت الله خميني استقبال كردند. فرياد «الله اكبر» از جمعيت بلند شد.
هنگام ورود آيت الله خميني به تهران، دكتر بختيار به فرودگاه نرفته بود. اما، دولت اجازه داده است كه اهالي تهران،به شرط رعايت نظم و انضباط، سه شبانه روز جشن بگيرند.

آيت الله هنگام ترك فرودگاه با استقبال پرشور جمعيتي رو به رو شد كه در دو سمت خيابان گرد آمده بودند. تخمين زده مي‌شود كه نزديك به دو ميليون نفر براي استقبال از آيت الله خميني آمده بودند.

خودرو حامل آيت الله به سوي گورستان بهشت زهرا رفت. اما، حركت به كندي صورت مي ‌گرفت. زيرا جمعيت عظيم براي استقبال گرد آمده بودند.

مسئولين حفظ نظم كه از خود مردم بودند، قادر نبودند كه جلو مردم را بگيرند. به گزارش خبرگزاري فرانسه، جمعيت خودرو حامل آيت الله خميني را بر روي دست بلند مي‌كرد. ناچار، يك هليكويتر آيت الله را به بهشت زهرا برد.
ورود آيت الله خميني، به مدت بيست دقيقه، توسط تلويزيون دولتي به طور زنده پخش شد. اما، ناگهان عكس شاه روي صحنه تلويزيون ظاهر شد و برنامه قطع شد.

گفته مي‌شود، نظامياني كه در ايستگاه فرستنده تلويزيون بودند از اينكه سرود شاهنشاهي زده نشده بود عصباني شده بودند.

راديو دولتي در تمام مدت سكوت اختيار كرده بود و مراسم را پخش نكرد. مسئولين گفته‌اند كه به علل فني قادر به پخش تمام مراسم نبوده‌اند.(راديوهاي لندن وكلن)

[R A H A]

کسی که ماه شب تار بی قراران شد
انیس جان و شفابخش قلب یاران شد

نفوذ چشم و پیامش به جان اثر می کرد
همان که دلبر و دلدار رهسپاران شد

نه قلب پیر و جوان پر شد از محبت او
صمیم قلب مصفای نو نهالان شد

به سردی دی و بهمن که ناله یخ میزد
صفای آمدنش گرمی بهـاران شد

وجود مردم ایران ز دوریش غمناک
حبیب اهل دل و پیر این جماران شد

در آن زمان که ستم پرده سیاهی بود
امید بخش قلوب امید واران شد

خوشا صفای زمانی که ماه بهمن بود
تو آمدی و دل انقلاب خندان شد

[R A H A]

17شهریور سال 1357
در راهپیمایی روز پنجشنبه 16 شهریور مردم اعلام کردند که فردا صبح دوباره از میدان شهدا حرکت خواهند کرد.
در نخستین ساعات صبح روز جمعه 17 شهریور رادیو اعلامیه دولت را که خبر از برقراری حکومت نظامی در تهران و 11 شهر دیگر ایران می‌داد، با لحنی تهدیدآمیز به تکرار قرائت کرد و از مردم خواست که در خیابان‌ها و معابر اجتماع نکنند و به خانه‌های خود بازگردند، اما مردم تهران در آن روز در برابر گلوله‌های دژخیمان

ایستادند و فریاد الله اکبر، خمینی رهبر و مرگ بر شاه سردادند.

مزدوران شاه، زنان و مردان مسلمان و دلیر را به گلوله بستند. هیچ کس به درستی نمی‌داند که در آن روز چند هزار نفر از مردم تهران به شهادت رسیدند، آنقدر مسلم بود که از صبح تا عصر محلات جنوبی تهران پر از کامیون‌های نیروهای مسلح شاه و آکنده از صدای رگبار تیر و آمبولانس ‌ها و بیمارستان‌ها نیز مملو از شهیدان و مجروحان بود.
تعداد زیادی از زنان و دختران جوان نیز در میان شهیدان وجود داشتند و چادرهای سیاهشان به خون پیکرشان آغشته بود.
17 شهریور و روز تجلی ایمان و اراده ملت و روز حماسه و فداکاری و روز افتخار اسلام و مسلمین شد و به صورت نقطه عطفی در تاریخ انقلاب درآمد.
آغاز ماه محرم
ماه محرم نزدیک بود و همه می‌دانستند که با طلوع این ماه خیزش و جهش جدیدی در انقلاب پیدا خواهد شد.
امام خمینی چکیده فرهنگ اسلامی و جامعه شناس واقعی جامعه ایران بودند، ظرفیت انقلاب محرم را خوب می‌شناختند. این بود که چند روز قبل از ماه محرم با پیامی فصیح که از آن عطر کلام حق به مشام می‌رسید، دل‌ها را متوجه کربلای حسینی کردند و فرمودند:
با حلول ماه محرم، ماه حماسه و شجاعت و فداکاری آغاز شد. ماهی که خون بر شمشیر پیروز شد. ماهی که قدرت حق، باطل را تا ابد محکوم و داغ باطله را بر جبهه ستمکاران و حکومت‌های شیطانی زد.
ماهی که به نسل‌ها در طول تاریخ راه پیروزی خون بر سرنیزه را آموخت. ماهی که شکست ابرقدرت‌ها را در مقابل کلمه حق به ثبت رساند. ماهی که امام مسلمین راه مبارزه با ستمکاران را به ما آموخت.
راهپیمایی تاسوعا و عاشورا
نهضت امام خمینی از آغاز متکی و مبتنی بر نهضت امام حسین (ع) بود. واقعه 15 خرداد سال 1342 هجری شمسی در ماه محرم و 2 روز پس از عاشورا واقع شده بود.
این‌بار هم تاسوعا و عاشورای دیگری پس از 15 سال فرا رسیده و ملت آماده بود تا با شعار کل یوم عاشورا و کل ارض کربلا، حماسه عاشورا را بار دیگر در برابر یزید زمان تکرار کند.

[R A H A]

اعلام تشکیل شورای انقلاب
روز 23 دی ماه در اجتماع عظیمی که مردم به مناسبت گشایش دانشگاه تهران برپا کرده بودند، پیامی از امام خمینی(ره) قرائت شد که در آن رسماً تشکیل شورای انقلاب اعلام شده بود.
در قسمتی از این پیام آمده بود:
«به موجب حق شرعی و بر اساس اعتماد اکثریت قاطع مردم ایران که نسبت به اینجانب ابراز شده است، در جهت تحقق اهداف اسلامی ملت شورایی به نام شورای انقلاب اسلامی مرکب از افراد باصلاحیت و مسلمان و متعهد مورد وثوق موقتاً تعیین شده و شروع به کار خواهند کرد.
این شورا موظف به امور معین و مشخصی شده است که از آن جمله مأموریت دارد تا شرایط تأسیس دولت انتقالی را مورد بررسی و مطالعه قرار دهد و مقدمات اولیه آن را فراهم سازد. دولت موقت در اولین فرصت که مناسب و صلاح دانسته شود به ملت معرفی و شروع به کار خواهد نمود.»
این نخستین‌بار بود که رسماً از سوی رهبر انقلاب تشکیلات و برنامه‌های آینده حکومت اسلامی اعلام می‌شد. این خبر در داخل و خارج از کشور انعکاس وسیعی یافت و به مردم که پیروزی را نزدیک می‌دیدند، دلگرمی بیشتری بخشید و در کنار مبارزات ویرانگر، نشانه‌های حرکتی سازنده را برای آینده انقلاب آشکار کرد.
فرار شاه
نزدیک به 10 روز پس از نخست وزیری بختیار، شاه با تشکیل شورای سلطنت در 26 دی ماه 57 از کشور خارج شد.
فرار شاه نخستین قدم در راه پیروزی بود. مردم توانسته بودند طاغوت پر نخوت زمانه را که 37 سال غاصبانه و به زور بر مال آنها حکومت کرده بود، مجبور به فرار کنند. شادی و شعف مردم پس از شنیدن خبر فرار شاه دیدنی بود و خاطره آن روز هرگز از ذهن ملت فراموش نمی‌شود.

[R A H A]

بازگشت امام خمینی به وطن

سرانجام صبح روز 12 بهمن 1357 بود که رهبر انقلاب به روی پله‌های هواپیما ظاهر گردیدند.
جمعیت انبوهی که به استقبال رهبر خود رفته بودند در فرودگاه و در طول مسیر آن تا بهشت زهرا در طرفین خیابان ساعت‌ها به انتظار نشسته بودند تا حتی یک لحظه از نزدیک چهره نورانی رهبر دور از وطن خویش را ببینند.
همه شهر گلباران و چراغانی بود. خنده از لب‌های هیچکس دور نمی‌شد. میلیون‌ها انسان که از سراسر ایران برای دیدار امام خمینی (ره) به تهران آمده بودند در انتظار بودند.
عده‌ای نیز در شهرستان‌ها دقیقه شماری می‌کردند. در فرودگاه عده‌ای از علما و یاران دیرین امام خمینی (ره) به استقبلال آمده بودند.

امام خمینی (ره) قصد داشتند ابتدا در دانشگاه تهران چند دقیقه صحبت کنند، اما فشار جمعیت به حدی بود که این کار غیرممکن می‌نمود، لذا مستقیماً به بهشت زهرا تغییر مسیر دادند و این خود نمایانگر احترام و ارزشی است که امام خمینی (ره) قلباً به شهیدان و راه آنها دارند که به جای رفتن به هر محل دیگر بهشت زهرا را پس از 15 سال دوری از وطن جهت سخنرانی انتخاب می‌کنند.
مقصد امام خمینی (ره) در بهشت زهرا مزار شهدای گلگون کفن 17 شهریور بود.
اعلام تشکیل دولت موقت
امام پس از بازگشت از بهشت زهرا در یک اقامتگاه ساده در جنوب شهر منزل گزیدند.
پس از ورود امام، سیل جمعیت بی‌وقفه برای دیدار در جریان بود. مردم اندک اندک با مقدماتی که برای ورود امام و استقبال از ایشان ترتیب داده بودند آمادگی تشکیلاتی پیدا می‌کردند.
در روزهای 15 تا 22 بهمن در کشور 2 دولت وجود داشت، یکی دولت موقت انقلاب اسلامی که مشروعیت و قانونی بودن خود را از حکم امام بدست آورده و مورد تأیید همه ملت بود و دیگری دولت بختیار که مردم و کارمندان انقلابی ادارات حتی اجازه نداده بودند وزیران کابینه او به داخل ساختمان وزارتخانه‌ها وارد شوند.
واقعه نیروی هوایی
مردم دسته دسته به دیدن امام می‌رفتند. ایران یکپارچه در جوش و خروش بود. همه چیز خبر از یک تحول سریع قریب الوقوع می‌داد.
روز جمعه 20 بهمن، شب هنگام ناگهان صدای الله اکبر مردم از بام‌ها برخاست. خبر رسید که لشگر گارد شاهنشاهی به تعدادی از افراد نیروی هوایی که به انقلاب پیوسته‌اند حمله و تیراندازی کرده است.
مردم از همه جا به طرف پادگان نیروی هوایی شتافتند. درگیری و اجتماع مردم تا صبح به طول انجامید. افراد نیروی هوایی با مشاهده امت حزب الله جان بر کف درهای پادگان را به روی مردم گشودند. درهای اسلحه خانه شکسته شد و مردم مسلح شدند.

[R A H A]

امام امت قدس سره از 22 بهمن همچون 15 خرداد، 17 شهريور، 12 فروردين و ... به عنوان «ايام الله‏» ياد كردند. و درباره چنين ايامى فرمودند: «بر ملت‏شريف ماست كه اين ايام الله را - كه هديه‏هايى از عالم غيب ربوبى است - با جان و دل حفظ و با چنگ و دندان نگهدارى كنند» . (1)
علامه طباطبايى در تفسير گران‏قدر الميزان مى‏نويسند: «با اين كه تمام روزها و تمام چيزها از آن خداى متعال است، ولى اختصاص دادن روزهايى به نام «ايام الله‏» يا يوم الله به خاطر آن است كه فرمان و امر خدا در آن روزها چنان آشكار است كه براى فرمان جز خدا، هيچ گونه ظهورى باقى نمى‏ماند، ايام الله زمان‏ها و شرايطى است كه فرمان خدا و آيات و نشانه‏هاى وحدانيت و سلطه الهى آشكار شده، يا مى‏شود; مثل روز مرگ كه قدرت و سلطه «آخرت‏» در آن روز آشكار مى‏شود و اسباب دنيوى از تاثير مى‏افتد، يا روز «قيامت‏» كه هيچ كس براى ديگرى مالك هيچ چيز نيست، و در آن روز فرمان از آن خداست. يا مثل ايامى كه خداوند در آن‏ها قوم «نوح‏» ، «عاد» و «ثمود» را به هلاكت رسانده، كه در امثال اين گونه روزها، قهر و غلبه الهى آشكار شده و معلوم مى‏گردد كه تمامى عزت متعلق به خدا است.

ممكن است كه منظور از ايام الله ايامى باشد كه نعمت‏هاى خداى متعال آشكار است; مثل روز خروج نوح و اصحابش از كشتى با سلام و سلامتى و بركت‏هاى الهى يا روز نجات دادن ابراهيم از آتش يا غير اين‏ها ... از حوادث و ايامى كه جز به خدا نمى‏توان به ديگرى نسبت داد، اين‏ها روزهاى خاص خدائى (ايام الله) است ...» . (2)

پس ايام الله روزهاى بزرگ و تاريخى و سرنوشت‏سازى است كه در تاريخ يك ملت‏يا در سرنوشت‏يك نسل يا كلا در سرگذشت «انسان‏» پيش مى‏آيد.
گاهى به صورت نعمتى بزرگ و گاهى به صورت عذابى عظيم و دردناك كه حتى منجر به زوال يك ملت گشته و نام «عذاب استيصال‏» به خود مى‏گيرد.

علامه طباطبايى رحمه الله در جاى ديگر مى‏فرمايد: «ايام الله ايامى است كه هيچ حكومت و سلطه‏اى نيست، مگر براى خدا، مثل روز مرگ، برزخ، روز قيامت و روز عذاب استيصال ...» . (3)

[R A H A]

ايام الله در روايات

در روايات متعددى، به روز مرگ، قيامت و روز قيام حضرت مهدى - عجل الله تعالى فرجه - ايام الله اطلاق شده است.
از امام باقر عليه السلام چنين نقل شده است كه فرمود:
«ايام الله، يوم يقوم القائم عليه السلام، و يوم الكرة، و يوم القيامة; (4)
ايام الله روز قيام حضرت مهدى موعود عليه السلام، روز رجعت و روز قيامت است.»
در تفسير على بن ابراهيم نيز روايتى بدين مضمون نقل شده، ولى به جاى كلمه «الكرة‏» «يوم الموت‏» آمده است. (5)
ابن ابى‏الحديد مى‏نويسد: «ايام الله، هم ايام «انعام‏» است و هم ايام «انتقام‏» تا بدين وسيله «رغبت‏» و «ترس‏» ايجاد شود» . (6)
22 بهمن نيز يكى از روزهايى است كه خداوند متعال نعمت‏بزرگ پيروزى را به ملت‏به پاخاسته ايران اسلامى عطا فرمود و به فرموده امام امت از ايام الله گرديد.
ملتى كه سال‏هاى سال زير چكمه‏هاى حكام جور و دژخيمان خودفروخته، آخرين نفس‏هاى حيات خود را مى‏كشيد، خداوند متعال با برانگيختن رهبرى فرزانه و بى‏نظير روح تازه‏اى در آن‏ها دميد و با حركتى يك پارچه و پرخروش، با سلاح ايمان و رهبريت روح خدا در مقابل طاغوتيان تا دندان مسلح ايستادند و لطف بزرگ الهى و نعمت پيروزى را نصيب خود گردانيدند.

يادآورى ايام الله

«و لقد ارسلنا موسى باياتنا ان اخرج قومك من الظلمات الى النور و ذكرهم بايام الله ..» . (7)
ما موسى را همراه با نشانه‏ها و آيه‏هايمان فرستاديم (و دستور داديم) قوم خودت را از ظلمت‏ها به سوى «نور» بيرون آر، و آنان را به ياد ايام الله بينداز.» يادآورى روزهاى بزرگ (اعم از روزهاى پيروزى يا روزهاى سخت) نقش مؤثرى در بيدارى و هوشيارى ملت‏ها دارد. بدين جهت اميرالمؤمنين عليه السلام در نامه‏اى به «قثم بن العباس‏» كه كارگزار وى در مكه است چنين مى‏نويسد: «براى مردم حج را بر پاى دار، و آنان را به ياد «ايام الله‏» بينداز» . (8)
امام خمينى قدس سره مى‏فرمايد: «تذكر به «ايام الله‏» كه خداوند متعال به آن امر فرموده است، انسان ساز است. قضايائى كه در ايام الله رخ داده است، براى تاريخ و انسان‏ها در طول تاريخ آموزنده و بيدار كننده است. حوادث بزرگ تاريخ كه قرآن مجيد هم از بعضى از آن‏ها ياد كرده است، سرمشقى پربركت‏براى ساختن جامعه‏ها و اشخاص و جامعه عصر ما كه عصر انقلاب است و در كشور ايران كه كشور انقلاب و شاهد بسيارى از حوادث بزرگ كه بايد آن‏ها را ايام الله محسوب كنيم و به ذكر آن‏ها و تذكر آن ايام بپردازيم كه براى ملت قهرمان و مجاهدان سلحشور، درس انقلاب است‏» . (9)
در اين آيه شريفه خداوند متعال، بعد از اين كه حضرت موسى عليه السلام را مامور مى‏سازد تا ايام الله را يادآورى كند، يك نمونه از ايام الله; يعنى، روز نجات بنى‏اسرائيل از چنگال فرعونيان را يادآورى مى‏فرمايد:
«اذ انجاكم من آل فرعون‏»
با اين كه در تاريخ بنى‏اسرائيل، روزهاى بزرگى كه خداوند در پرتو هدايت‏حضرت موسى عليه السلام به آن‏ها نعمت‏هاى بزرگ عطا فرمود، فراوان بود، ولى ذكر «روز نجات‏» در اين آيه، حاكى از اهميت فوق العاده استقلال و آزادى از چنگال فرعونيان مى‏باشد. (10)
روز 22 بهمن 57 نيز روز نجات ملت ايران از چنگال طاغوتيان زمان، روز آشكار شدن نعمت‏بزرگ الهى; يعنى، استقلال و آزادى بود.
اين مسلم است كه هر ملتى تا از وابستگى‏ها نجات پيدا نكند و از چنگال اسارت و استثمار آزاد نشود، نمى‏تواند نبوغ و استعداد خود را آشكار سازد و در راه «الله‏» كه راه مبارزه با هر گونه شرك و ظلم و بيدادگرى است، گام نهد.

[R A H A]

يادآورى 22 بهمن

يادآورى يوم الله 22 بهمن; يعنى، يادآورى رشادت‏ها و فداكارى‏ها و شهادت طلبى‏هاى ملتى منسجم و خداجوى و پيرو ولايت و رهبرى كه با ايثار خون خود ثابت كرد كه «خون بر شمشير و حق بر باطل پيروز است.» يادآورى 22 بهمن; يعنى، يادآورى تجلى حكومت الله در روى زمين، روزى كه برنده‏ترين سلاح معنوى; يعنى، ايمان، پيروزى آفريد.
روزى كه كلمه توحيد در وحدت كلمه به دست آمد و در نتيجه اعتصام به «حبل الله‏» رژيم ستمشاهى دوهزار و پانصد ساله طاغوتيان به زباله دانى تاريخ سپرده شد و ثابت كرد آواى «الله اكبر» از رگبار «مسلسل‏» قوى‏تر و نيرومندتر است.
22 بهمن به ما آموخت كه در مبارزه با دشمنان اسلام، فقط بايد بر خدا تكيه داشت گرچه دست از سلاح تهى باشد. و وابستگى به شرق و غرب هرچند به سلاح‏هاى مدرن مجهز باشند، در برابر نيروى هماهنگ مردمى كه با سلاح ايمان مبارزه مى‏كنند، بى‏اثر است.

تداوم 22 بهمن

تداوم پيروزى‏ها، حاصل تداوم رمزهاى پيروزى است. زيرا هرگز خداوند متعال نعمتى را كه به قومى عطا فرمود، از آن‏ها باز پس نمى‏گيرد، مگر آن‏ها خود از نگهدارى آن دست‏بر دارند.
«... ان الله لا يغير ما بقوم حتى يغيروا ما بانفسهم...» ; (11)
«خداوند سرنوشت هيچ قوم (و ملتى) را تغيير نمى‏دهد، مگر آن كه آنان آنچه را در خودشان است، تغيير دهند.»
«ان الله لم يك مغيرا نعمة انعمها على قوم حتى يغيروا ما بانفسهم ...» ; (12)
«خداوند هيچ نعمتى را كه به گروهى داده، تغيير نمى‏دهد، جز آن كه آن‏ها خودشان را تغيير دهند.»
پيروزى شكوهمند 22 بهمن 57، حاصل عوامل بسيارى است كه مهم‏ترين آن‏ها عبارتند از:
1- ايمان به خداوند متعال
2- رهبرى روحانى متقى و فقيه آگاه; امام خمينى رحمه الله
3- اتحاد و همبستگى همه، اقشار ملت.
4- استقامت و پايدارى در راه خدا، تحمل مشكلات و ... بر هيچ كس پوشيده نيست كه جمع شدن اين عوامل در ملتى موجب نزول تاييدات غيبى الهى گرديده و پيروزى آن‏ها بر دشمنان حتمى مى‏شود.
خداوند متعال مى‏فرمايد:
«ان الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائكة الا تخافوا و لا تحزنوا و ابشروا بالجنة التى كنتم توعدون‏» ; (13)
«به يقين كسانى كه گفتند: پروردگار ما خداوند يگانه است، سپس استقامت كردند، فرشتگان بر آنان نازل مى‏شوند كه! نترسيد و غمگين مباشيد و بشارت باد بر شما به آن بهشتى كه به شما وعده داده شده است.»