مدير باز نشسته
به کودکی گفتند :عشق چیست؟گفت:بازی
به نوجوانی گفتند : عشق چیست؟گفت : رفیق بازی…
به جوانی گفتند : عشق چیست؟ گفت : پول و ثروت
…به پیرمردی گفتند :عشق چیست؟گفت :عمر
به عاشقی گفتند : عشق چیست؟چیزی نگفت آهی کشید و سخت گریست
به گل گفتم: عشق چیست؟گفت : از من خوشبو تره
به پروانه گفتم: عشق چیست؟گفت :از من زیبا تره
به شب گفتم عشق چیست؟ گفت: از من سوزنده تره
به عشق گفتم تو آخر چه هستی ؟؟؟گفت نگاهی بیش نیستم
اگر از شما بپرسند عشق چیست ؟شما چه میگویید؟
مدير باز نشسته
اگر می بینی عاشق تو هستم ، دیوانه تو هستم ، و تمام فکر و زندگی من تو شده ای
به خدا بدان که این دست خودم نیست!
اگر میبینی چشمانم در بیشتر لحظه ها خیس است و دستانم سرد است و اگر میبینی همه لحظه های دور از تو بودن اینهمه سخت و پر از غم و غصه است بدان که این دست خودم نیست!
دست خودم نیست که همه لحظه ها تو را در جلو چشمانم میبینم و به یاد تو می باشم.
دست خودم نیست که دوست دارم همیشه در کنارت باشم ، دستانت را بگیرم ، بر
لبانت بوسه بزنم و تو را در آغوش خودم بگیرم!
به خدا دست خودم نیست که هر شب به آسمان نگاه می اندازم و ستاره ای درخشان را میبینم و به یاد تو می افتم!
دست خودم نیست که هر سحرگاه به انتظارت مینشینم تا در آسمان دلم طلوعی دوباره داشته باشی
مدير باز نشسته
به غم کسی اسیرم که ز من خبر ندارد
عجب از محبت من که در او اثر ندارد
غلط است هرکه گوید دل به دل راه دارد
دل من ز غصه خون شد دل تو خبر ندارد
موسس و مدیر
وفتی تو گریه می کنی
غصه اسیرم می کنه
هق هق گریه های تو
یک شبه پیرم می کنه
وقتی تو گریه می کنی
آسمونم ابری میشه
این دلب دیوونه بازم
اسیر بی صبری میشه
وقتی تو گریه می کنی
دنیا رو ماتم میگیره
قناری از گریه تو
یه گوشه تنها میمیره
وقتی تو گریه میکنی
موعد همکاری میشه
وقتی تو گریه میکنی
اشک منم جاری میشه
وقتی تو گریه میکنی
از خدا مرگمو میخوام
کاری ازم بر نمیاد
الهی بشکنه پاهام
وقتی تو گریه میکنی
دنیای من بارونیه
میگم خدای مهربون
این همه غم واسه چیه
وقتی تو گریه میکنی
دلم میخواد داد بزنم
هر کی که رنجونده تو رو
ریششو از جا بکنم
وقتی تو گریه میکنی
مرگ من از راه میرسه
داد میزنم که ای خدا ببین گلم چه بی کسه
اشکای تو چه بی صدا
میریزه روی گونه هات
با هر یه دونه اشک تو
هزار دفه میشم فدات
گل پونه باغ دلم
رفیق تنهایی من
وقتی میخوای گریه کنی
به قلب من سری بزن
ببین که با گریه تو میگیره راه نفسم
خیال نکن که بی کسی
من واسه تو همه کسم
وقتی تو گریه میکنی
شکوه هامو میگم به باد
که به خدا بگه چرا کاری ازم بر نمیاد
میخوام بگم کنارتم در نمیاد ولی صدام
وقتی تو گریه میکنی
کاری ازم بر نمیاد
زندگی در بردگی شرمندگی است * معنی آزاد بودن زندگی است
سر که خم گردد به پای دیگران * بر تن مردان بود بار گران
مدير باز نشسته
یکجرعه ازچشمان توازمن دلم رامی خرد
یکخنده برلبهای توهوش ازسرمن می برد
متن تمام شعرمن باعشق معنامیشود
بی تووجودخسته ام تنهای تنهامیشود
وقتی دلم رایادتوطوفانی وترمیکند
حال مرامهتاب هم همواره بدترمیکند
امشب کجاخوابیده ای؟آیاکدامین گوشهای؟
درخلوت شب های من تودرکدامین کوچهای؟
مدير باز نشسته
می‌شود با نور چشمانش طلوع صبح شد ...
زندگی را بار دیگر با نشاط آغاز کرد....می‌شود در آسمان چشم او پرو از کر ددر نگاهش بالهای آرزو را باز کرد
می‌شود با نور چشمانش طلوع صبح شد
زندگی را بار دیگر بانشاط آغاز کرد
می‌شود جنبید چون برگ درختان چنار
با تکان دست یادی زان گل طناز کرد
می‌شود دریا شد و با دستهای آسمان
موجهای یک کویر تشنه را هم ناز کرد
می‌شود در اشک چشمم زورقی از غم نشاند
دل نمی‌داند چه باید د ر فراقت ساز کرد
می‌شود خندید همچون نسترن در باغ گل
ا ز طلسم بسته بخت سیه سر باز کر دزین دل شو ریده آه سینه ر ا آواز کر د
می‌شو د از عشق گفت و می‌شود از عشق خواند
ای ستاره با سحر از رازهای من مگو
سوسوی چشمت حکایتها به رمز و راز کرد
شاعر: سید اکبر کرباسی
مدير باز نشسته
اینجا برای از تو نوشتن هوا کم است
دنیا برای از تو نوشتن مرا کم است
اکسیر من نه اینکه مرا شعر تازه نیست
من از تو می نویسم و این کیمیا کم است
مدير باز نشسته
پنجره ها بسته و درها گرفته كيپ
قافله ي نور نمي خواندم به خويش
بر لب اين پله چوبين نشسته ام
قافله ي مور همي آيدم به پيش
پند دهندم كه بيا عنكبوت شو
زندگي آموخته جولاهگان پير
كه ت زند آن شاهد قدسي بسي صلا
كه ت رسد از ناي سروشي بسي صفير
من نتوانم چو شما عنكبوت شد
كولي شوريده سرم من ، پرنده ام
زين گنه ، اي روبهكان دغل ! مرا
مرگ دهد توبه ، كه گرگ درنده ام
باز فتادم به خراسان مرگبار
غمزده ، خاموش ، فروخفته ، خصم كامل
دزدي و بيداد و ريا اندر آن حلال
پهلوي ديوار ترك خورده اي كه نوز
مي گذرد بر تن او كاروان مور
بر لب يك پله ي چوبين نشسته ام
با نگهي گمشده در خاطرات دور
مدير باز نشسته
تو می دانی و همه می دانند که شکنجه دیدن بخاطر تو ،زندانی کشیدن بخاطر تو و رنج بردن به پای تو تنها لذت بزرگ زندگی من است ،از شادی توست که من در دل می خندم...
از امید رهایی توست که برق امید در چشمان خسته ام می درخشد و از خوشبختی توست که هوای پاک سعادت را در ریه هایم احساس می کنم ...
نمی توانم خوب حرف بزنم . نیروی شگفتی را که در زیر کلمات ساده و جمله های ضعیف و افتاده پنهان کرده ام دریاب،دریاب...
مدير باز نشسته
من كه دلم هواي بادكنك شدن كرده بود
دلم رابه نخي بستمو همانندبادكنكي به هوافرستادمش
بادكنكي كه دلم هوايش راكرده بود تركيد
.
.
.
وحالاچه فرقي داره
كه تاكجابالارفت
چه فرقي داره
كه نخ رهاشد يا پاره شد
چه فرقي داره
به تيرچراغ برقي خورده يابه نوك كلاغ كه تركيد
چه فرقي داره
كه بادكنكم چه شكلي يا چه رنگي بود
مهم اين است كه
بادكنك دلم تركيد
.
.
.
به همين سادگي!!
[SIGPIC][/SIGPIC]
آرزو هایم را به باد میدهم ... مثل قاصدک ... شاید از کنارت عبور کنند ... عطرت را بگیرند و مثل یک جادو تبدیل به یک رویا شوند...
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)