صفحه 2 از 2 نخستنخست 12
نمایش نتایج: از شماره 11 تا 14 , از مجموع 14

موضوع: يك هزار حديث در يك صد موضوع

  1. #11
    afsanah82
    مهمان

    پیش فرض

    عرامة الصبى فى صغير زيادة فى عقله فى كبره ؛(748)
    بازى گوشى كودك در خردسالى اش مايه فزونى عقل در بزرگسالى اوست .
    (10)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    يا على : رحم الله والدين حملا ولدهما على برهما؛(749)
    اى على : خداوند رحمت كند پدر و مادرى را كه فرزند خويش را بر نيكى كردن به خودشان يارى كنند.
    76 - خانواده
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    خيركم خيركم لاهله واءنا خيركم لاهلى ما اءكرم النساء الا كريم اءهانهن الا لئيم ؛(750)
    بهترين شما كسى است كه براى خانواده اش بهتر باشد، و من از همه شما براى خانواده ام بهترم ، زنان را گرامى نمى دارد، مگر انسان بزرگوار و به آنان اهانت نمى كند مگر شخص پست و بى مقدار.
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    الرجل راع على اءهل بيته وهو مسؤ ول عنهم والمراءة راعية على بيت بعلها وولده وهى مسؤ ولة عنهم ...؛(751)
    مرد، سرپرست خانواده است و درباره آنان از او سئوال مى شود و زن ، سرپرست خانه شوهر و فرندان اوست و درباره آنان از وى سئوال مى شود.
    (3)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    خير الرجال من اءمتى الذين لا يتطاولون على اءهليهم ويحنون عليهم ولا يظلمونهم ؛(752)
    بهترين مردان امت من كسانى هستند كه نسبت به خانواده خود خشن نباشند و اهانت نكنند و دلسوزشان باشند و به آنان ظلم نكنند.
    (4)
    امام صادق (عليه السلام):
    من حسن بره باءهل بيته مد له فى عمره ؛(753)
    هر كس به شايستگى در حق خانواده اش نيكى كند، عمرش طولانى مى شود.
    (5)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    من اءدخل على اءهل بيته سرورا خلق الله من ذلك السرور خلقا يستغفر له الى يوم القيامة ؛(754)
    هر كس خانواده اش را شاد كند، خداوند از آن شادى موجودى مى آفريند كه تا روز قيامت براى او آمرزش بخواهد.
    (6)
    امام صادق (عليه السلام):
    لايزال المومن يورث اءهل بيته العلم و الادب الصالح حتى يدخلهم الجنة جميعا؛(755)
    مومن همواره خانواده خود را از دانش و تربيت شايسته بهره مند مى سازد تا همه آنان را وارد بهشت كند.
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اذا اءراد الله باءهل بيت خيرا فقههم فى الدين ووقر صغيرهم كبيرهم ورزقهم الرفق فى معيشتهم والقصد فى نفقاتهم و بصرهم عيوبهم فيتوبوا منها؛(756)
    هر گاه خداوند براى خانواده اى خير بخواهد آنان را در دين دانا مى كند، كوچك ترها بزرگ ترهايشان را احترام مى نمايند، مدارا در زندگى و ميانه روى در خرج روزيشان مى نمايد و به عيوبشان آگاهشان مى سازد تا آنها را برطرف كنند.
    (8)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    يا على : خدمة العيال كفارة للكبائر وتطفى غضب الرب ، ومهور الحور العين و تزيد فى الحسنات والدرجات ؛(757)
    يا على : خدمت به خانواده ، كفاره گناهان كبيره و خاموش كننده خشم خداوند و مهريه حورالعين و زياد كننده حسنان و درجات است .
    (9)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    المومن ياءكل بشهوة اءهله ، المنافق ياءكل اءهله بشهوته ؛(758)
    مومن به ميل و رغبت خانواده اش غذا مى خورد ولى منافق ميل و رغبت خود را به خانواده اش تحميل مى كند.
    (10)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    تلا رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) (قوا اءنفسكم واءهليكم نارا) فقالوا: يا رسول الله كيف نقى اءهلنا نارا؟ قال : تامرونهم بما يحب الله و تنهونهم عما يكره الله ؛(759)
    رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) اين آيه را تلاوت فرمودند: ((خود و خانواده تان را از آتش دوزخ حفظ كنيد))، گفتند: اى رسول خدا! چگونه خانواده مان را از آتش دوزخ حفظ كنيم ؟ فرمودند: به آنچه خدا دوست دارد امرشان كنيد و از آنچه خدا نمى پسندد، نهيشان نمائيد.
    77 - يتيم
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    خير بيت فى المسلمين بيت فيه يتيم يحسن اليه وشر بيت فى المسلمين بيت فيه يتيم يساء اليه اءنا و كافل اليتيم فى الجنته هكذا؛(760)
    بهترين خانه هاى مسلمانان خانه اى است كه در آن يتيمى باشد و به او نيكى كنند و بدترين خانه هاى مسلمانان خانه اى است كه در آن يتيمى باشد و با او بدى كنند، من و سرپرست يتيم در بهشت مانند دوانگشت همراهيم .
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    يا على اذا بكى اليتيم اهتز العرش ، فيقول الله عزوجل لجبرئيل : وسع فى النار لمن اءبكاه فانى ابكيه ، ووسع فى الجنة لمن اءضحكه فانى اضحكه ؛(761)
    اى على هر گاه يتيم بگريد، عرش به لرزه مى افتد، سپس خداند عزوجل به جبرئيل مى فرمايد: آتش دوزخ را براى كسى كه او را گرياند، گسترش بده كه من او را خواهم گرياند. و براى كسى كه او را خنداند در بهشت جايى بازكن كه من او را خندان سازم .
    (3)
    امام على (عليه السلام):
    ما من مومن و لا مومنة يضع يده على راس يتيم ترحما له الا كتب الله له بكل شعرة مرت يده عليها حسنة ؛(762)
    هيچ مرد و زن مومنى نيست كه دست محبت بر سر يتيمى بگذارد، مگر اين كه خداوند به اندازه هر تار مويى كه بر آن دست كشيده است ثوابى برايش بنويسد.
    (4)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    كن لليتيم كالاب الرحيم ، واعلم اءنك تزرع كذلك تحصد؛(763)
    براى يتيم چون پدر و مادر باش ، و بدان كه هر چه كشت كنى همان مى دروى .
    (5)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    من عال يتيا حتى يستغنى عنه اءوحب الله عزوجل له بذلك الجنته كما اءوجب الله لاكل مال اليتيم النار؛(764)
    هر كس يتيمى را سرپرستى كند تا آن كه بى نياز گردد، خداوند به سبب اين كار بهشت را بر او واجب مى سازد، همچنان كه آتش دوزخ را بر خورنده مال يتيم واجب ساخته است .
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اءتحب اءن يلين قلبك وتدرك حاجتك ؟ ارحم اليتيم وامسح راسه واطعمه من طعامك يلن قلبك وتدرك حاجتك ؛(765)
    آيا دوست دارى نرم دل شوى و به خواسته ات برسى ؟ به يتيم مهربانى كن و دست محبت بر سر او بكش و از غذايت به او بخوران ، تا دلت نرم شود و به خواسته ات برسى .
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ثلاثه فى ظل العرض يوم القيامة يوم لاظل الا ظله ... وامراءة مات زوجها و ترك عليها اءيتاما صغارا وقالت : لا اءتزوج على اءيتامى حتى يموتوا اءويغنيهم الله ...؛(766)
    سه كس در روز قيامت هنگامى كه سايه اى جز سايه عرش نيست در آن جاى دارند... و زنى كه شوهرش بميرد و اطفال صغيرى باقى گذارد و او گويد من با وجود يتيمان خود شوهر نمى كنم تا بميرند يا خداوند آنها را بى نياز كند.
    (8)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    من اءحسن الى يتيم اءو يتيمة كنت اءنا و هو فى الجنة كهاتين ؛(767)
    هر كس به پسر و يا دختر يتيمى نيكى كند، من و او در بهشت مانند اين دو انگشت همسايه يكديگريم .
    (9)
    امام باقر (عليه السلام):
    اءربع من كن فيه بنى الله له بيتا فى الجنة : من آوى اليتيم ورحم الضعيف واءشفق على والديه واءنفق عليهما ورفق بمملوكه ؛(768)
    چهار چيز است كه اگر در كسى باشد خداوند خانه اى در بهشت براى او بنا مى كند: كسى كه يتيمى را پناه بدهد، به ناتوان رحم كند، نسبت به پدر و مادرش دلسوز و مهربان باشد، براى آنها خرج كند و با مملوك خود مدارا نمايد.
    (10)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لما اسرى بى الى السماء راءيت قوما تقذف فى اءجوافهم النار و تخرج من اءدبارهم ، فقلت : من هولاء يا جبرئيل ؟ فقال : هؤ لاء الذين ياءكلون اءموال اليتامى ظلما؛(769)
    شبى كه به آسمان برده شدم گروهى را ديدم كه در شكم هاى آنها آتش ‍ افكنده مى شود و از مخرجشان خارج مى گردد. گفتم : اى جبرئيل ، اينها كيستند؟ گفت : اينها كسانى هستند كه اموال يتيمان را به ناحق مى خورند.
    78 - ميهمان
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    من كان يومن بالله واليوم الاخر فليكرم ضيفه ؛(770)
    هر كس به خدا و روز قيامت ايمان دارد، بايد ميهمانش را گرامى دارد.
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    الضيف ينزل برزقه ويرتحل بذنوب اءهل البيت ؛(771)
    ميهمان ، روزى خود را مى آورد و گناهان اهل خانه را مى برد.
    (3)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    كل بيت لايدخل فيه الضيف لا تدخله الملائكة ؛(772)
    هر خانه اى كه ميهمان بر آن وارد نشود، فرشتگان واردش ‍ نمى شوند.
    (4)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لا يتكلفن اءحد لضيفه مالا يقدر؛(773)
    هيچ كس نبايد بيش از توانش خود را براى ميهمان به زحمت اندازد.
    (5)
    امام رضا (عليه السلام):
    دعا رجل اءمير المومنين (عليه السلام) فقال له : قد اءجبتك على اءن تضمن لى ثلاث خصال . قال : و ما هى يا اءميرالمومنين ؟ قال : لاتدخل على شيئا فى البيت ، و لا تجحف بالعيال . قال : ذاك لك يا اءمير المومنين ، فاءجابه على بن اءبى طالب (عليه السلام)؛(774)
    مردى اميرالمومنين (عليه السلام) را به ميهمانى دعوت كرد. حضرت فرمودند: مى پذيرم به شرط اين كه سه قول به من بدهى . عرض كرد: چه قولى اى اميرالمومنين ؟ فرمودند: از بيرون چيزى براى من تهيه نكنى ، حاضرى خانه ات را از من دريغ ننمايى و به زن و فرزندانت اجحاف نكنى ، عرض كرد: قبول مى كنم اى اميرالمومنين . پس على بن ابى طالب عليه السلام دعوت او را پذيرفتند.
    (6)
    امام صادق (عليه السلام):
    ابن اءبى يعفور: راءيت عند اءبى عبدالله (عليه السلام) ضيفا، فقام يوما فى بعض الحوائج ، فنهاه عن ذلك ، وقام بنفسه الى تلك الحاجة ، وقال : نهى رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) عن اءن يستخدم الضيف ؛(775)
    ابن ابى يعفور: در خانه امام صادق (عليه السلام) ميهمانى ديدم . روزى او براى انجام كارى برخاست . حضرت به او اجازه ندادند و شخصا آن كار را انجام دادند و فرمودند: رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) از به كار گرفتن ميهمان ، نهى فرموده است .
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    كفى بالمرء اثما اءن يستقل ما يقرب الى اخوانه وكفى بالقوم اثما اءن يستقلوا ما يقرب به اليهم اءخوهم ؛(776)
    انسان را همين گناه بس ، كه آنچه را كه تقديم برادران ميهمان خود مى كند كم شمارد و ميهمان را همين گناه بس ، كه آنچه را كه ميزبانشان براى آنها فراهم مى كند كم شمارند.
    (8)
    امام باقر (عليه السلام):
    اذا دخل اءحدكم على اءخيه فى رحله فليقعد حيث ياءمر صاحب الرحل فان صاحب الرحل اءعرف بعورة بيته من الداخل عليه ؛(777)
    هر گاه يكى از شما به خانه برادرش وارد شد، هر جا صاحب خانه گفت همان جا بنشينيد، زيرا صاحب خانه به وضع اتاق خود از ميهمان آشناتر است .
    (9)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    الضيف يلطف ليلتين ، فاذا كانت ليلة الثالثة فهو من اءهل البيت ياكل ما اءدرك ؛(778)
    ميهمان تا دو شب پذيرايى مى شود، از شب سوم جزو اهل خانه به شمار مى آيد و هر چه رسيد بخورد.
    (10)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لا تاءكل طعام الفاسقين ؛(779)
    غذاى مردم فاسق را نخور.
    79 - همسايه
    (1)
    امام صادق (عليه السلام):
    حسن الجوار يعمر الديار و يزيد فى الاعمار؛(780)
    خوش همسايگى شهرها را آباد و عمرها را زياد مى كند.
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ان اءحببتم اءن يحبكم الله ورسوله فاءدوا اذا ائتمنتم واصدقوا اذا حدثتم واءحسنوا جوار من جاوركم ؛(781)
    اگر مى خواهيد كه خدا و پيغمبر شما را دوست بدارند وقتى امانتى به شما سپردند رد كنيد و چون سخن گوييد راست گوييد و با همسايگان خود به نيكى رفتار نماييد.
    (3)
    امام على (عليه السلام):
    والجوار اءربعون دارا من اءربعة جوانبها؛(782)
    تا چهل خانه از چهار طرف همسايه به شمار مى آيند.
    (4)
    امام على (عليه السلام):
    سل عن الرفيق قبل الطريق ، وعن الجار قبل الدار؛(783)
    قبل از مسافرت ببين همسفرت كيست و پيش از خريد خانه ببين همسايه ات كيست .
    (5)
    امام سجاد (عليه السلام):
    اءما حق جارك فحفظه غائبا و اكرامه شاهدا و نصرته اذا كان مظلوما ولا تتبع له عورة فان علمت عليه سوء سترته عليه وان علمت اءنه يقبل نصيحتك نصيحته فيما بينك و بينه و لا تسلمه عند شديدة وتقيل عثرته و تغفر ذنبه و تعاشره معاشرة كريمة ؛(784)
    اما حق همسايه ات اين است كه در غياب او آبرويش را حفظ كن و در حضورش او را احترام نهى . اگر به او ظلمى شد ياريش رسانى ، دنبال عيبهايش نباشى ، اگر بدى از او ديدى بپوشانى ، اگر بدانى نصيحت تو را مى پذيرد او را در خفا نصيحت كنى ، در سختى ها رهايش نكنى ، از لغزشش درگذرى ، گناهش راببخشى و با او به خوبى و بزرگوارى معاشرت كنى .
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    فى حقوق الجار-: ان استغاثك اءغثته وان استقرضك اءقرضته وان افتقر عدت عليه وان اءصابته مصيبة عزيته وان اءصباه خير هناته وان مرض عدته وان مات اتبعت جنازته و لا تستطل عليه بالبناء فتحجب عنه الريح الا باذنه ...؛(785)
    درباره حقوق همسايه فرمودند: اگر از تو كمك خواست كمكش كنى ، اگر از تو قرض خواست به او قرض دهى ، اگر نيازمند شد نيازش را بر طرف سازى ، اگر مصيبتى ديد او را دلدارى دهى ، اگر خيرى به او رسيد به وى تبريك گويى ، اگر بيمار شد به عيادتش روى ، وقتى مرد در تشييع جنازه اش شركت كنى . خانه ات را بلندتر از خانه او نسازى تا جلوى جريان هوا را بگيرى مگر آن كه خودش اجازه دهد...
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ما آمن بى من بات شبعان وجاره طاويا، ما آمن بى من بات كاسيا وجاره عاريا؛(786)
    به من ايمان نياورده است آن كس كه شب سير بخوابد و همسايه اش ‍ گرسنه باشد. به من ايمان نياورده است آن كسى كه شب پوشيده بخوابد و همسايه اش برهنه باشد.
    (8)
    امام كاظم (عليه السلام):
    ليس حسن الجوار كف الاذى ولكن حسن الجوار الصبر على الاذى ؛(787)
    خوش همسايگى تنها اين نيست كه آزار نرسانى ، بلكه خوش همسايگى اين است كه در برابر آزار و اذيت همسايه صبر داشته باشى .
    (9)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لا يدخل الجنة عبد لا ياءمن جاره بوائقه ؛(788)
    كسى كه همسايه از شرش در امان نباشد به بهشت نمى رود.
    (10)
    امام صادق (عليه السلام):
    من له جار و يعمل بالمعاسى فلم ينهه فهو شريكه ؛(789)
    هر كس همسايه اى را داشته باشد كه گناه مى كند ولى او را نهى نكند، شريك در گناه اوست .
    80 - صله رحم
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    الصدقه على وجهها واصطناع المعروف وبر الوالدين وصلة الرحم تحول الشقاء سعادة وتزيد فى العمر و تقى مصارع السوء؛(790)
    صدقه بجا و نيكوكارى و نيكى به پدر و مادر وصله رحم ، بدبختى را به خوشبختى تبديل و عمر را زياد و از مرگ بد جلوگيرى مى كند.
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    الصدقة بعشرة والقرض بثمانية عشرة وصلة الاخوان بعشرين وصلة الرحم باربعة وعشرين ؛(791)
    صدقه دادن ده حسنه ، قرض دادن هجده حسنه ، رابطه با برادران (دينى ) بيست حسنه وصله رحم بيست و چهار حسنه دارد.
    (3)
    امام على (عليه السلام):
    صلة الرحم توجب المحبة وتكبت العدو؛(792)
    صله رحم محبت آور است و دشمن را خوار مى گرداند.
    (4)
    امام على (عليه السلام):
    كفروا ذنوبكم وتحببوا الى ربكم بالصدقة وصلة الرحم ؛(793)
    با صدقه و صله رحم گناهان خود را پاك كنيد و خود را محبوب پروردگارتان گردانيد.
    (5)
    امام على (عليه السلام):
    صلة الرحم تدر النعم وتدفع النقم ؛(794)
    صله رحم نعمت ها را فراوان مى كند و سختى ها را از بين مى برد.
    (6)
    امام على (عليه السلام):
    زكوة اليسار بر الجيران وصلة الارحام ؛(795)
    زكات رفاه ، نيكى با همسايگان و صله رحم است .
    (7)
    امام باقر (عليه السلام):
    ان اعجل الخير ثوابا صلة الرحم ؛(796)
    ثواب صله رحم سريع تر از هر كار خيرى به صاحبش مى رسد.
    (8)
    امام باقر (عليه السلام):
    صلة الارحام تزكى الاعمال وتنمى الاموال وتدفع البلوى وتيسر الحساب وتنسى فى الاجل ؛(797)
    صله رحم اعمال را پاكيز، اموال را بسيار، بلا را دفع ، حساب (قيامت ) را آسان مى كند و مرگ را به تاخير مى اندازد.
    (9)
    امام صادق (عليه السلام):
    ان صلة الرحم والبر ليهونان الحساب ويعصمان من الذنوب ؛(798)
    صله رحم و نيكى ، حساب (قيامت ) را آسان مى كند و از گناهان جلوگيرى مى نمايد.
    (10)
    امام صادق (عليه السلام):
    صلة الارحام تحسن الخلق و تسمح الكف وتطيب النفس وتزيد فى الرزق و تنسى فى الاجل ؛(799)
    صله رحم اخلاق را خوب ، دست را بخشنده ، جان را پاكيزه ، روزى را زياد مى كند و مرگ را به تاءخير مى اندازد.
    81 - شيطان
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    يا اءيها الناس انما هو الله والشيطان ، والحق والباطل والهدى والضلالة والرشد والغى والعاجلة والاجلة والعاقبة والحسنات والسيئات ، فما كان من حسنات فلله وما كان من سيئات فللشيطان لعنه الله ؛(800)
    اى مردم ! جز اين نيست كه خداست و شيطان ، حق است و باطل ، هدايت است و ضلالت ، رشد است و گمراهى ، دنياست و آخرت ، خوبى هاست و بديها، پس همه خوبى ها از آن خداست و همه زشتى ها از آن شيطان ملعون است .
    (2)
    امام صادق (عليه السلام):
    قال ابليس : خمسة (اءشياء) ليس لى فيهن حيلة وسائر الناس فى قبضتى : من اعتصم بالله عن نية صادقة واتكل عليه فى جميع اءموره و من كثر تسبيحه فى ليله ونهاره ومن رضى لاخيه جميع اموره ومن كثر تسبيحه فى ليله ونهاره ومن رضى لاخيه المومن بما يرضاه لنفسه ومن لم يجزع على المصيبة حين تصيبه ومن رضى بما قسم الله له ولم يهتم لرزقه ؛(801)
    شيطان گفت : پنج نفرند كه هيچ راهى به آنها ندارم اما ديگر مردم در مشت من هستند: 1. هر كس با نيت درست به خدا پناه ببرد و در همه كارهايش ‍ بر او توكل كند، 2. كسى كه شب و روز بسيار تسبيح خدا گويد، 3. كسى كه براى برادر مومنش آن پسنديد كه براى خود مى پسندد، 4. كسى كه هر گاه مصيبتى به او مى رسد، بى تابى نمى كند، 5. و هر كس كه به آنچه خداوند قسمتش كرده ، خرسند است و غم روزيش را نمى خورد.
    (3)
    امام هادى (عليه السلام):
    فقال نوح (عليه السلام) تكلم ، فقال ابليس اذا وجدنا ابن آدم شحيحا اءو حريصا اءو حسودا اءوجبارا اءو عجولا تلقفناه تلقف الكرة فان اجتمعت لنا هذه الاخلاق سميناه شيطانا مريدا؛(802)
    شيطان به حضرت نوح (عليه السلام) گفت : اگر آدمى را بخيل يا حريص ‍ يا حسود يا ستمگر و يا عجول يافتيم ، به سرعت او را به چنگ مى آوريم و اگر تمامى اين صفات در او باشد - از ماست - و او را چون خود - شيطان نافرمان مى ناميم .
    (4)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لايزال الشيطان يرعب من بنى آدم ما حافظ على الصلوات الخمس ‍ فاذا ضيعهن تجرء عليه واءوقعه فى العظائم ؛(803)
    شيطان تا آنگاه كه انسان مراقب نمازهاى پنجگانه اش مى باشد از او مى ترسد و چون نمازهايش را تباه كرد بر او جراءت پيدا مى كند و او را در گناهان بزرگ فرو مى برد.
    (5)
    امام على (عليه السلام):
    احذر الغضب فانه جند عظيم من جنود ابليس ؛(804)
    از خشم بپرهيز كه آن ، سپاهى بزرگ از سپاهيان شيطان است .
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اءلا لايخلون رجل بامراءة الا كان ثالثهما الشيطان ؛(805)
    بدانيد كه هيچ مردى با زن نامحرم خلوت نمى كند جز آنكه سومى آنها شيطان است .
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    يا على اذا حضر وقت صلاتك فتهياءلها والا شغلك الشيطان واذا نويت خيرا فعجل والا منعك الشيطان عن ذلك ؛(806)
    اى على هر گاه وقت نمازت رسيد آماده آن شو و گرنه شيطان تو را سرگرم مى نمايد و هرگاه قصد (كار) خيرى كردى شتاب كن وگرنه شيطان تو را از آن منع مى كند.
    (8)
    امام صادق (عليه السلام):
    لا يزال ابليس فرحا ما اهتجر المسلمان ، فاذا التقيا اصطكت ركبتاه وتخلعت اءوصاله ونادى يا ويله ما لقى من الثبور؛(807)
    وقتى كه ميان دو نفر مسلمان قهر و جدايى به وجود آيد، شيطان بسيار خوشحال مى شود، اما همين كه با يكديگر آشتى كنند، زانوهايش مى لرزد و بندبند وجودش پاره مى شود و فرياد مى زند: اى واى بر من كه به سبب اين آشتى هلاك شدم .
    (9)
    امام صادق (عليه السلام):
    البيت الذى لايقراء فيه القرآن ولايذكر الله عزوجل فيه تقل بركته وتهجره الملائكة وتحضره الشياطين ؛(808)
    خانه اى كه در آن قرآن خوانده نمى شود و از خدا ياد نمى گردد، بركتش كم شده ، فرشتگان آن را ترك مى كنند و شياطين در آن حضور مى يابند.
    (10)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اءلا اخبركم بشى ء ان اءنتم فعلتموه تباعد الشيطان منكم كما تباعد المشرق من المغرب ؟ قالوا: بلى ، قال : الصوم يسود وجهه والصدقة تكسر ظهره والحب فى الله والموازرة على العمل الصالح يقطعان دابره ، والاستغفار يقطع وتينه ؛(809)
    آيا شما را از چيزى خبر ندهم كه اگر به آن عمل كنيد شيطان از شما دور شود، چندان كه مشرق از مغرب دور است ؟ عرض كردند: چرا. فرمودند : روزه ، روى شيطان را سياه مى كند و صدقه ، پشت او را مى شكند و دوست داشتن براى خدا و هم يارى در كار نيك ، ريشه او را مى كند و استغفار، شاهرگش را مى زند.
    82 - گناه
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اتقوا الذنوب فانها ممحقة للخيرات ان العبد ليذنب الذنب فينسى به العلم الذى كان قد علمه ؛(810)
    از گناهان دورى كنيد، زيرا گناهان خوبيها را محو مى كند، همانا بنده (گاه ) گناه مى كند و به سبب آن دانشى را كه داشته فراموش ‍ مى كند.
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    الذنب شوم على غير فاعله ان عيره ابتلى به وان اغتابه اءثم وان رضى به شاركه ؛(811)
    گناه براى غير گناهكار نيز شوم است ، اگر گنهكار را سرزيش كند به آن مبتلا شود و اگر غيبت او كند گنهكار شود و اگر به گناه رضايت دهد شريك وى باشد.
    (3)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اذا خفيت الخطيئة لا يضر الا صاحبها واذا ظهرت فلم تغير ضرت العامة ؛(812)
    وقتى گناهى مخفى بماند بجز گناهكار كسى را ضرر نمى رساند و اگر آشكار شود از آن جلوگيرى نكنند براى همه مردم زيان دارد.
    (4)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    من قارف ذنبا فارقه عقل لايرجع اليه اءبدا؛(813)
    هر كس گناهى را مرتكب شود عقلى از او جدا شود كه ديگر هرگز باز نگردد.

  2. #12
    afsanah82
    مهمان

    پیش فرض

    (5)
    امام باقر (عليه السلام):
    عجبا لمن يحتمى من الطعام مخافة الداء كيف لا يحتمى من الذنوب مخافة النار؛(814)
    تعجب است از كسى كه به خاطر ترس از بيمارى از خوردن غذا پرهيز مى كند، چگونه از ترس آتش دوزخ از گناهان پرهيز نمى كند.
    (6)
    امام على (عليه السلام):
    لو لم يتوعد الله على معصيته لكان يجب اءلا يعصى شكرا لنعمه ؛(815)
    اگر خداوند براى نافرمانى از خود هشدار هم نمى داد باز واجب بود كه به شكرانه نعمتهايش نافرمانى نشود.
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اياك اءن تدع طاعة الله وتقصد معصيته شفقة على اءهلك ، لانه تعالى يقول : (يا اءيها الناس اتقوا ربكم واخشوا يوما لا يجزى والد عن ولده مولود هو جاز عن والده شيئا...)؛(816)
    مبادا از روى مهر و محبت به خانواده ات ، طاعت خدا را واگذارى و به نافرمانى او روى آورى ، زيرا خداى تعالى مى فرمايد: ((اى مردم تقواى الهى را رعايت كنيد و از آن روزى بهراسيد كه نه پدرى مى تواند براى فرزندش كارى بكند و نه فرزندى براى پدرش ...)).
    (8)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    من حاول اءمرا بمعصية الله كان اءبعد له مما رجا واءقرب مما اتقى ؛(817)
    كسى كه با معصيت و نافرمانى خدا به دنبال كارى باشد به آنچه اميد دارد، زودتر از دستش مى رود و از آنچه مى ترسد، زودتر به سرش ‍ مى آيد.
    (9)
    امام كاظم (عليه السلام):
    ان لله عزوجل فى كل يوم وليلة مناديا ينادى : مهلا مهلا عباد الله عن معاصى الله ، فلولا بهائم رتع ، وصبية رضع ، وشيوخ ركع ، لصب عليكم العذاب صبا ترضون به رضا؛(818)
    در هر شب و روز از جانب خداى عزوجل آواز دهنده اى ندا مى دهد: اى بندگان خدا از نافرمانى خدا باز ايستيد، باز ايستيد، زيرا اگر به خاطر حيوانات چرنده و كودكان شيرخواره و سالخوردگان خميده پشت نبود، چنان عذابى بر سر شما ريخته مى شد كه ريزه ريزه مى شديد.
    (10)
    امام على (عليه السلام):
    الذنوب الداء والدواء الاستغفار والشفاء اءن الاتعود؛(819)
    گناهان درد، و داروى آنها، استغفار است و شفايش به اين است كه عود نكنند.
    83 - انواع گناه
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ذنب لايغفر وذنب لايترك وذنب يغفر فاءما الذى لايغفر فالشرك بالله واءماالذى يغفر فذنب العبد بينه وبين الله عزوجل واءما الذى لايترك فظلم العباد بعضهم بعضا؛(820)
    گناهى هست كه بخشيدنى نيست و گناهى هست كه از آن نگذرند و گناهى هست كه قابل بخشش است ، آنچه بخشيدنى نيست شرك به خداست و آنچه قابل بخشش است ، گناه بنده ميان خود و خداى عزوجل است و آنچه از آن نگذرند ظلم كردن بندگان به يكديگر است .
    (2)
    امام على (عليه السلام):
    الحرص والكبر والحسد دوا التقحم فى الذنوب ؛(821)
    حرص ، تكبر و حسادت انگيزه هاى فرو رفتن در گناهان است .
    (3)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اءكثر خطايا ابن آدم فى لسانه ؛(822)
    بيشترين گناهان فرزند آدم از زبان اوست .
    (4)
    امام سجاد (عليه السلام):
    من بات شبعانا وبحضرته مؤ من جائع طاو قال الله عزوجل : ملائكتى ، اءشهد كم على هذا العبد اءننى اءمرته فعصانى واءطاع غيرى ، و كلته الى عمله ، وعزتى و جلالى لا غفرت له اءبدا؛(823)
    كسى كه شب سير بخوابد و در كنارش مومنى گرسنه و بى غذا باشد، خداوند عزوجل مى فرمايد: اى فرشتگان گواه باشيد كه من اين بنده را فرمان دادم و او نافرمانى من كرد و از جز من فرمان برد، من او را به كارش ‍ واگذار كردم ، به عزت و جلالم سوگند كه هرگز او را نمى بخشم .
    (5)
    امام باقر (عليه السلام):
    لما سئل عن الكبائر -: كل شى ء اءوعد الله عليه النار؛(824)
    در پاسخ به سئوال از كبائر فرمود: هر گناهى كه خداوند براى آن وعده آتش داده است (گناه كبيره مى باشد).
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لكل ذنب توبة الا سوء الخلق ، فان صاحبه كلما خرج من ذنب دخل فى دنب ؛(825)
    هر گناهى توبه دارد مگر بد اخلاقى ، زيرا آدم بد اخلاق از هر گناهى كه در آيد (و توبه كند) به گناهى ديگر مى افتد.
    (7)
    امام باقر (عليه السلام):
    الذنوب كلها شديدة واءشدها ما نبت عليه اللحم والدم ؛(826)
    همه گناهان بدند و بدترين آنها گناهى است كه از آن گوشت و خون برويد.
    (8)
    امام على (عليه السلام):
    - لما سئل : اءى دنب اءعجل عقوبة لصاحبه ؟ - من ظلم من لا ناصر له الا الله وجاور النعمة ياتقصير واستطال بالبغى على الفقير؛(827)
    در پاسخ به اين سئوال كه : كيفر كدام گناه زودتر دامنگير گنهكار مى شود؟ فرمود: ستم كردن به كسى كه ياورى جز خدا ندارد و كوتاهى در شكر نعمت و دراز كردن دست ستم به نيازمند.
    (9)
    امام باقر (عليه السلام):
    اءربعه اءسرع شى ء عقوبة : رجل اءحسنت اليه ويكافيك بالاحسان اليه اساءة ، ورجل لا تبغى عليه وهو يبغى عليك ، ورجل عاهدته على اءمر فمن اءمرك الوفاء له ومن اءمره الغدر بك ، ورجل يصل قرابته ويقطعونه ؛(828)
    چهار چيز است كه كيفرشان از هر گناهى زودتر به انسان مى رسد: كسى كه به او خوبى كنى و او پاداش آن را به بدى دهد، كسى كه تو به او ستمى نكنى و او به تو ستم كند، كسى كه در كارى با او پيمان بندى و تو به پيمانت وفادار مانى و او خيانت و پيمان شكنى كند و كسى كه تو با او رابطه برقرار كنى و او با تو قطع رابطه كند.
    (10)
    امام سجاد (عليه السلام):
    الذنوب التى ترد الدعاء: سوء النية ، وخبث السريرة ، والنفاق مع الاخوان ، وترك التصديق بالاجابة ، وتاخير الصلوات المفروضات حتى تذهب اءوقاتها، وترك التقرب الى الله عزوجل بالبر والصدقة ، واستعمال البذاء، والفحش فى القول ؛(829)
    گناهانى كه از استجابت دعا جلوگيرى مى كنند عبارتند از؛ بد نيتى ، خبث باطن ، دورويى با برادران ، باور نداشتن به اجابت دعا، به تاءخير انداختن نمازهاى واجب تا آن كه وقتشان بگذرد، تقرب نجستن به خداى عزوجل با نيكوكارى و صدقه ، بد زبانى و زشتگويى .
    84 - آثار گناه
    (1)
    امام على (عليه السلام):
    ما زالت نعمة ولانضارة عيش الا بذنوب اجترحوا ان الله ليس بظلام للعبيد؛(830)
    هيچ نعمت و شادابى زندگى از دست نرفت مگر به سبب گناهانى كه مرتكب شدند، همانا خداوند به بندگان ستم نمى كند.
    (2)
    امام على (عليه السلام):
    احذروا الذنوب فان العبد ليذنب فيحبس الرزق ؛(831)
    از گناهان دورى كنيد، زيرا بنده با گناهش مانع روزى مى شود.
    (3)
    امام باقر (عليه السلام):
    انه ما من سنة اءقل مطرا من سنة ولكن الله يضعه حيث يشاء ان الله عزوجل اذا عمل قوم بالمعاصى صرف عنهم ما كان قد لهم من المطر؛(832)
    هيچ سالى كم باران تر از سال ديگر نيست ، بلكه خداوند باران را هر جا كه بخواهد مى باراند. اما هر گاه مردمى مرتكب گناه شوند، خداى عزوجل بارانى را كه براى آنان مقدر كرده بود از ايشان باز مى دارد.
    (4)
    امام رضا (عليه السلام):
    اذا كذب الولاة حبس المطر واذا جار السلطان هانت الدولة واذا حبست الزكاة ماتت المواشى ؛(833)
    هر گاه حاكمان دروغ مى گويند باران بند مى آيد و هر گاه سلطان ستم كند دولت سست و بى اعتبار مى شود و هر گاه زكات داده نشود چارپايان بميرند.
    (5)
    امام رضا (عليه السلام):
    كلما اءحدث العباد من الذنوب ما لم يكونوا يعملون احدث الله لهم من البلاء ما لم يكونوا يعرفون ؛(834)
    هر گاه بندگان مرتكب گناهانى شوند كه قبلا انجام نمى دادند، خداوند بلاهايى را برايشان پديد آورد كه سابقه نداشته است .
    (6)
    امام صادق (عليه السلام):
    من يموت بالذنوب اكثر ممن يموت بالاجال ؛(835)
    كسانى كه بر اثر گناهان مى ميرند بيشترند از كسانى كه بر اثر رسيدن اجل مى ميرند.
    (7)
    امام على (عليه السلام):
    ما جفت الدموع الا لقسوة القلوب و ما قست القلوب الالكثرة الذنوب ؛(836)
    اشكها نخشكيد مگر به سبب سختدلى و دلها سخت نشد مگر به سبب گناهان زياد.
    (8)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ما من قوم يعمل فيهم المعاصى هم اءعز واءكثر ممن يعمله ثم لم يغيروه الا عمهم الله تعالى منه بعقاب ؛(837)
    هر ملتى كه در ميانشان گناه كنند و ايشان از گنهكاران قوى تر و بيشتر باشند و جلوگيرى نكنند، خداى والا از جانب خويش همه را عقوبت كند.
    (9)
    امام صادق (عليه السلام):
    اءما انه ليس من عرق يضرب و لا نكبة و لا صداع ولامرض الا بذنب وذلك قول الله عزوجل فى كتابه (و ما اءصابكم من مصيبة ...) وما يعفو الله اءكثر مما يواخذ به ؛(838)
    هيچ رگى (بر اثر تب و بيمارى ) نزند و هيچ پايى به سنگ نخورد و هيچ سردرد يا مرضى رخ ندهد: مگر در اثر گناه . اين فرموده خداى عزوجل در كتاب اوست كه ((اگر شما را مصيبتى رسد به خاطر كارهايى است كه مى كنيد و خدا بسيارى را مى بخشد)) گناهانى كه خداوند مى بخشد بيشتر از گناهانى است كه از آنهاباز خواست مى كند.
    (10)
    امام صادق (عليه السلام):
    الذنوب التى تغير النعم والذنوب التى تورث الندم القتل و التى تنزل النقم الظلم والتى تهتك الستر شرب الخمر والتى تحبس الرزق الزنا والتى تعجل الفناء قطيعة الرحم والتى ترد الدعاء وتظلم الهواء عقوق الوالدين ؛(839)
    گناهانى كه نعمتها را دگرگون مى كند، زورگويى و سركشى است و گناهانى كه پشيمانى به بار مى آورد ستم است و گناهانى كه پرده ها را مى درد (و آبرو و حيثيت ها را مى برد) شرابخوارى است و گناهانى كه جلوى روزى را مى گيرد زناست و گناهانى كه مرگ را شتاب مى بخشد قطع رحم است و گناهانى كه مانع استجابت دعا مى شود وفضا را تيره و تار مى كند، آزردن پدر و مادر است .
    85 - پاك كننده گناه
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اتق الله حيثما كنت واءتبع السيئة الحسنة تمحها؛(840)
    هر كجا هستى تقواى الهى پيشه كن و به دنبال گناه كار نيك انجام بده تا آن را محو كند.
    (2)
    امام على (عليه السلام):
    اوصيكم بتقوى الله ... وارحضوا بها ذنوبكم وداوو بها الاسقام ؛(841)
    شما را به تقواى خدا سفارش مى كنم ... به وسيله آن گناه خود را بشوييد و بيماريهايتان را درمان كنيد.
    (3)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اربع من كن فيه وكان من قرنه الى قدمه ذنوبا بدلها الله حسنات ؛ الصدق ، والحياء وحسن الخلق والشكر؛(842)
    چهار چيز است كه هر كس داشته باشد، اگر سر تا پا غرق گناه باشد، خداوند آن را به حسنه و نيكى تبديل مى كند: راستى ، حيا، خوش اخلاقى و شكر.
    (4)
    امام على (عليه السلام):
    من كفارات الذنوب العظام : اغاثة الملهوف والتنفيس عن المكروب ؛(843)
    يارى رساندن ستمديده فرياد خواه و شاد كردن غمناك از كفاره هاى گناهان بزرگ است .
    (5)
    امام صادق (عليه السلام):
    جاء رجل الى رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) فقال : يا رسول الله صلى الله عليه و اله كثرت ذنوبى وضعت عملى ، فقال رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) اءكثر السجود فانه يحط الذنوب كما تحط الريح ورق الشجر؛(844)
    مردى خدمت پيامبر خدا (صلى الله عليه و آله و سلم): آمد و عرض كرد: اى رسول خدا گناهانم زياد شده و اعمالم سست و اندك گشته است ، رسول خدا فرمودند: زياد سجده كن ، زيرا همانگونه كه باد برگ درختان را مى ريزد، سجده گناهان را مى ريزد.
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ان من الذنوب ذنوبا لا يكفرها الصلاة و لا الصيام و لا الحج و لا العمره يكفرها الهموم فى طلب المعيشة ؛(845)
    بعضى گناهانست كه نماز و روزه و حج و عمره آنها را پاك نمى كند، فقط گرفتارى در طلب معاش آنها را از بين مى برد.
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لما ساءله رجل : ماالذى يمحو عنى الخطايا؟ -: الدموع والخضوع والامراض ؛(846)
    در پاسخ به سئوال مردى كه پرسيد: چه چيز گناهان مرا پاك مى كند؟ فرمودند: اشك ها، خضوع و بيماريها.
    (8)
    امام رضا (عليه السلام):
    من لم يقدر على ما يكفربه ذنوبه فليكثر من الصلوات على محمد و آله فانها تهدم الذنوب هدما؛(847)
    هركس نمى تواند كارى كند كه به سبب آن گناهانش آمرزيده شود بر محمد و آل او بسيار صلوات فرستد، زيرا كه آن ، گناهان را ريشه كن مى كند.
    (9)
    امام على (عليه السلام):
    لم يشدد عليك فى قبول الانابة ولم يناقشك بالجريمة ولم يويسك من الرحمة بل جعل نزوعك عن الذنب حسنة وحسب سيئتك واحدة وحسب حسنتك عشرا وفتح لك باب المتاب ؛(848)
    در پذيرفتن توبه بر تو سخت نگرفته و به علت گناه تو را در تنگنا نينداخته و از رحمت خويش نوميدت نكرده است ، بلكه خوددارى تو از گناه را حسنه به شمار آورده و گناهت را يك و حسنه ات را ده به شمار آورده و در توبه و بازگشت را براى تو گشوده است .
    (10)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    من اءصاب حدا عقوبته فى الدنيا فالله اءعدل من اءن يثنى على عبده العقوبة فى الاخرة ومن اءصاب حدا فسترة الله عليه فالله اءكرم من اءن يعود فى شى ء قد عفا عنه ؛(849)
    هر كس گناهى را مرتكب شود و در دنيا عقوبت آن را ببيند خدا عادل تر از آن است كه بار ديگر بنده خويش را در آخرت عقوبت كند و هر كس ‍ گناهى مرتكب شود و خدا آن را بپوشاند خدا كريم تر از آن است كه به بخشيده خود باز گردد.
    86 - توبه
    (1)
    امام على (عليه السلام):
    التوبة تستنزل الرحمة ؛(850)
    توبه ، رحمت الهى را نازل مى كند.
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    يا على من اءنعم الله عليه فشكر واذا ابتلى فصبرو اذا اءساء استغفر دخل الجنة من اءى باب شاء؛(851)
    اى على هر كس شكر گزار نعمت خدا باشد و چون گرفتار شد صبر نمايد و اگر مرتكب گناهى شد توبه كند، از هر درى كه بخواهد وارد بهشت مى شود.
    (3)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لله اءفرح بتوبة عبده من العقيم الوالد ومن الضال الواجد ومن الظمآن الوارد؛(852)
    هر آينه شادى خداوند از توبه بنده خود بيشتر است تا شادى نازايى كه بچه مى آورد و گم كرده اى كه گمشده خود را مى يابد و تشنه اى كه به آب مى رسد.
    (4)
    امام على (عليه السلام):
    ثمرة التوبة استدراك فوارط النفس ؛(853)
    جبران خطاها ميوه توبه است .
    (5)
    امام على (عليه السلام):
    عاص يقر بذنبه خير من مطيع يفتخر بعمله ؛(854)
    گنهكارى كه به گناه خود اعتراف كند، بهتر است از اطاعت كننده اى كه به كار خويش ببالد.
    (6)
    امام كاظم (عليه السلام):
    ليس منا من لم يحاسب نفسه فى كل يوم فان عمل حسنا استزاد الله وان عمل سيئا استغفر اللهه منه وتاب اليه ؛(855)
    از ما نيست كسى كه هر روز اعمال خود را محاسبه نكند تا اگر نيكى كرده از خدا بخواهد كه بيشتر نيكى كند و اگر بدى كرده از خدا طلب آمرزش ‍ نموده و توبه كند.
    (7)
    امام على (عليه السلام):
    التوبة ندم بالقلب واستغفار باللسان وترك بالجوارح واضمار اءن لايعود؛(856)
    توبه پشيمانى با دل است و آمرزش خواهى با زبان و ترك گناه در عمل و مصمم شدن بر تكرار نكردن آن .
    (8)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اذا عملت سيئة فاءحدث عندها توبة السر بالسر والعلانية بالعلانية ؛(857)
    هر گاه كار بدى از تو سر زد، از آن توبه كن ، براى گناه پنهانى ، توبه پنهانى و براى گناه آشكار، توبه آشكار.
    (9)
    امام صادق (عليه السلام):
    اءوحى الله عزوجل الى داود (عليه السلام): يا داود ان عبدى المومن اذا اءذنب ذنبا ثم رجع وتاب من ذلك الذنب واستحيى منى عند ذكره غفرت له واءنسيته الحفظة و اءبدلته الحسنة ولاابالى واءنا اءرحم الراحمين ؛(858)
    خداى عزوجل به داود پيامبر (عليه السلام) وحى كرد: اى داود هر گاه بنده مومن من گناهى كند و سپس از آن بر گردد و توبه نمايد و به هنگام ياد كردن از آن گناه از من شرم كند، او را بيامرزم و آن گناه را از ياد فرشتگان نگهبان اعمال ببرم و آن را به نيكى بدل كنم . و از اين كار مرا باكى نيست كه من مهربان ترين مهربانانم .
    (10)
    امام على (عليه السلام):
    الناس يوشكون اءن ينقطع بهم العمل و يسد عليهم باب التوبة ، فلا ينفع نفسا ايمانها لم تكن آمنت من قبل اءو كسبت فى ايمانها خيرا؛(859)
    مردم هر لحظه در معرض آن اند كه فرصت عملشان به پايان رسد و در توبه بر آنان بسته شود و در نتيجه ايمان كسى كه پيش از مرگ ايمان نياورده و كار خيرى انجام نداده سودى ندارد.
    87 - حكومت
    (1)رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    عمالكم اءعمالكم ، كما تكونون ، يولى عليكم ؛(860)
    كارگزاران شما (نتيجه ) اعمال شما هستند، همان گونه كه هستيد، بر شما حكومت مى شود.
    (2)
    امام صادق (عليه السلام):
    ليس يحب للملوك اءن يفرطوا فى ثلاث : فى حفظ الثغور، وتفقد المظالم واختيار الصالحين لاعمالهم ؛(861)
    براى حاكم سزاوار نيست كه در سه كار كوتاهى كند: حفظ مرزها، رسيدگى به حقوق پايمال شده و انتخاب افراد شايسته براى كارهاى خود.
    (3)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اذا كانت امراؤ كم خياركم واءغنياؤ كم سمحاء كم وامور كم شورى بينكم فظهرالارض خير لكم من بطنها واذا كانت اءمراؤ كم شراركم واءغنياؤ كم بخلاء كم واموركم الى نسياءكم فبطن الارض خير لكم من ظهرها؛(862)
    هر گاه حاكمانتان نيكان شما باشند و ثروتمندانتان بخشندگان شما و كارها ميان شما با مشورت باشد، روى زمين از درون آن براى شما بهتر است هر گاه حاكمان شما اشرار شما و ثروتمندان شما بخيلان باشند و كارهاى شما به دست زنان افتد، درون زمين براى شما بهتر از روى زمين است .
    (4)
    امام على (عليه السلام):
    لعمربن الخطاب -: ثلاث ان حفظتهن وعملت بهن كفتك ما سواهن وان تركتهن لم ينفعك شى ء سواهن . قال : و ما هن يا اءباالحسن ؟ قال اقامة الحدود على القريب والبعيد والحكم بكتاب الله فى الرضا والسخط والقسم بالعدل بين الاحمر والاسود. فقال له عمر: لعمرى لقد اءو جزت واءبلغت ؛(863)
    به عمر بن خطاب -: سه چيز است كه اگر آنها را به خاطر سپارى و به كار بندى به چيز ديگر نياز نخواهى داشت و اگر آنها را رها كنى ، هيچ چيز ديگرى سودت نبخشد. عمر گفت : آنها چيست اى اباالحسن ؟ فرمودند: اجراى حدود درباره نزديكان و بيگانه ، حكم بر اساس كتاب خدا در خشنودى و خشم و تقسيم عادلانه (بيت المال ) ميان سرخ و سفيد. عمر گفت : به جانم سوگند كه كوتاه و رسا گفتى .
    (5)
    امام على (عليه السلام):
    فيما كتب للاشتر لما ولاه مصر -: ثم انظر فى امور عمالك ، فاستعملهم اختبارا و لا تولهم محاباة واءثرة فانهما جماع من شعب الجور والخيانة وتوخ منهم اءهل التجربة والحياء من اءهل البيوتات الصالحة والقدم فى الاسلام المتقدمة ؛(864)
    در فرمان استاندارى مصر به مالك اشتر -: ديگر آن كه در كارهاى كراگزارانت انديشه و تاءمل كن و پس از آزمودن آنها، ايشان را به كار گمار و به صرف جانبدارى يا علاقه به كسى او را عهده دار كارى مكن ، زيرا اين دو، كانون انواع ستم و خيانت است . كارگزاران خود را از ميان افراد با تجربه و آبرومند خاندان هاى نيك و خوشنام و پيشگام در اسلام انتخاب كن .
    (6)
    امام على (عليه السلام):
    اذا بنى الملك على قواعد العدل و دعم بدعائم العقل نصر الله موالية وخذل معاديه ؛(865)
    چون حكومت بر پايه هاى عدل بنا شود و باستون هاى عقل استوار گردد، خداوند دوستانش را يارى و دشمنانش را خوار مى نمايد.
    (7)
    امام على (عليه السلام):
    ... واجعل لذوى الحاجات منك قسما تفرغ لهم فيه شخصك وتجلس ‍ لهم مجلسا عاما فتتواضع فيه لله الذى خلقك وتقعد عنهم جندك واءعوانك من اءحراسك وشرطك حتى يكلمك متكلمهم غير متتعتع ...؛(866)
    (در فرمان به استاندار مصر) و مقدارى از وقت خود را به نيازمندان خود اختصاص ده و با آنان در يك مجلس عمومى بنشين و شخصا به مشكلاتشان رسيدگى كن و در آن مجلس براى خداوندى كه تو را آفريده است فروتنى نما و سربازان و يارانت را كه جزء پاسداران و نگهبانان تو هستند از آنان دور بدار تا هر كس مى خواهد سخن بگويد بدون لكنت زبان و ترس مطالبش را اظهار كند...
    (8)
    امام على (عليه السلام):
    من كتابه للاشتر لما ولاه مصر -: ثم تفقد اءعمالهم ، وابعث العيون من اءهل الصدق والوفاء عليهم فان تعاهدك فى السر لامورهم حدوة لهم على التعمال الامانة ، والرفق بالرعية وتحفظ من الاعوان ...؛(867)
    در فرمان استاندارى مصر به مالك اشتر -: به كارهاى آنان (كارگزاران ) رسيدگى كن و از ميان افراد با صداقت و وفادار مراقبانى بر آنها بگمار، زيرا مراقبت پنهانى تو در كارهاى ايشان ، آنها را به رعايت امانت و خوشرفتارى با مردم وا مى دارد و با دقت مراقب دستياران خويش ‍ باش ...
    (9)
    امام على (عليه السلام):
    اءحب لعامة رعيتك ما تحب لنفسك واءهل بيتك واكره لهم ماتكره لنفسك واءهل بيتك فان ذلك اءوجب للحجة و اءصلح للرعية ؛(868)
    آنچه براى خود و خانواده ات دوست دارى ، براى توده ملت خود نيز دوست بدار و آنچه براى خود و خانواده ات نمى پسندى براى آنان مپسند، زيرا كه اين كار حجت را تمام تر مى كند، و در اصلاح ملت موثرتر است .
    (10)
    امام على (عليه السلام):
    زكاة السلطان اغاثة الملهوف ؛(869)
    زكات حاكم ، فرياد رسى دلسوختگان و درماندگان است .
    88 - جامعه شناسى
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لن تقدس امة لايوخذ للضعيف فيها حقه من القوى غير متعتع ؛(870)
    ملتى كه نتوان در ميان آنان بدون دلهره حق ضعيف را از قوى گرفت ، هرگز قابل ستايش نيست .
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    صنفان من امتى اذا صلحا صلحت امتى واذا فسدا، فسدت امتى ، قيل يا رسول الله و من هما؟ قال : الفقهاء والامراء؛(871)
    دو گروه از امت من اگر صالح شوند امتم صالح مى شوند و اگر آنها فاسد شوند امتم فاسد شوند. عرض شد اى رسول خدا آن دو گروه كدامند؟ فرمودند: عالمان و دولتمران .
    (3)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    انما اءهلك الذين من قبلكم اءنهم كانوا اذا سرق فيهم الشريف تركوه و اذا سرق فيهم الضعيف اءقاموا عليه الحد؛(872)
    هلاك پيشينيان شما از آنجا بود كه اگر سرشناسى دزدى مى كرد، رهايش ‍ مى ساختند و چون ناتوانى دزدى مى نمود، مجازاتش مى كردند.
    (4)
    امام صادق (عليه السلام):
    العالم بزمانه لا تهجم عليه اللوابس ؛(873)
    كسى كه به اوضاع زمان خود آگاه باشد، گرفتار هجوم اشتباهات نمى شود.
    (5)
    امام على (عليه السلام):
    لايزال الناس بخير ما تفاوتوا فاذا استووا، هلكوا؛(874)
    مردم تا زمانى كه با هم تفاوت دارند، در خيرند و هر گاه همه يكسان شوند هلاك مى گردند.
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):

  3. #13
    afsanah82
    مهمان

    پیش فرض

    لا تختلفوا، فان من كان قبلكم اختلفوا فهلكوا؛(875)
    با هم اختلاف نكنيد، كه پيشينيان شما دچار اختلاف شدند و نابود گشتند.
    (7)
    امام على (عليه السلام):
    الناس باءمرائهم اءشبه منهم بآبائهم ؛(876)
    مردم به دولتمردان خود شبيه ترند تا به پدرانشان .
    (8)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    من اءصبح لايهتم بامور المسلمين فليس منهم و من سمع رجلا ينادى يا للمسلمين فلم يجبه فليس بمسلم ؛(877)
    هر كس صبح كند و به امور مسلمانان همت نورزد، از آنان نيست و هر كس ‍ فرياد كمك خواهى كسى را بشنود و به كمكش نشتابد، مسلمان نيست .
    (9)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اذا كثر الزنا بعدى كثر موت الفجاءة واذا طفف المكيال اخذهم الله بالسنين والنقص واذا منعوا الزكاة منعت الارض بركاتها من الزرع والثمار والمعادن واذا جاروا فى الحكم تعاونوا على الضلم والعدوان واذا نقضوا العهود سلط الله عليهم عدوهم ...؛(878)
    چون پس از من زنا زياد شود، مرگ ناگهانى زياد مى شود و چون كم فروشى كنند، خداوند آنان را به قحطى و كمبود مبتلا مى گرداند و چون زكات ندهند، زمين بركات خود مانند غلات و ميوه ها و معادن را از آنان دريغ مى دارد و چون در قضاوت ستم نمايند، بر ظلم و تجاوز يكديگر را يارى كنند و چون عهد و پيمان ها را بشكنند، خداوند دشمنشان را بر آنان مسلط كند...
    (10)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اءلا كلكم راع وكلكم مسؤ ول عن رعيته ؛(879)
    آگاه باشيد كه همه شما سرپرست و مسئوول هستيد و درباره زيردستانتان بازخواست مى شويد.
    89 - حق
    (1)
    امام على (عليه السلام):
    ان الحق لا يعرف بالرجال اعرف الحق تعرف اءهله ؛(880)
    حق به شخصيت ها شناخته نمى شود، خود حق را بشناس تا پيروان آن را بشناسى .
    (2)
    امام صادق (عليه السلام):
    ليس من باطل يقوم بازاء الحق الا غلب الحق بالباطل وذلك قوله : (بل نقذف بالحق على الباطل فيدمغه ...)؛(881)
    هيچ باطلى نيست كه در برابر حق بايستد مگر آن كه حق بر باطل چيره شود و اين سخن خداوند است : ((بلكه حق را بر سر باطل مى زنيم تا آن را در هم كوبد...)).
    (3)
    امام على (عليه السلام):
    من عمل بالحق مال اليه الخلق ؛(882)
    هر كس بر اساس حق رفتار كند، مردم به سوى او روى خواهد آورد.
    (4)
    امام على (عليه السلام):
    لن يدرك النجاة من لم يعمل بالحق ؛(883)
    هرگز رستگار نمى شود (نجات پيدا نمى كند) كسى كه به حق عمل نكند.
    (5)
    امام على (عليه السلام):
    اءشبه الناس باءنبياء الله اءقولهم للحق واءصبر هم على العمل به ؛(884)
    شبيه ترين مردم به پيامبران الهى كسى است كه در بيان حق گوياتر و در عمل به حق صابرتر باشد.
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اقبل الحق ممن اءتاك به - صغير اءو كبير - وان كان بغيضا، واردد الباطل على من جاء به من صغير اءوكبير وان كان حبيبا؛(885)
    حق را از هر كس برايت آورد كوچك باشد و يا بزرگ بپذير هر چند دشمنت باشد و باطل را، كوچك يا بزرگ هر كس گويد به خودش برگردان هر چند دوستت باشد.
    (7)
    امام على (عليه السلام):
    اءصبر نفسك على الحق فانه من منع شيئا فى حق اءعطى فى باطل مثليه ؛(886)
    خود را بر اداى حق شكيبا دار كه هر كس حق را ادا نكند، دو برابر آن را در باطل مى پردازد.
    (8)
    امام صادق (عليه السلام):
    وقد استفتاه رجل من اءهل الجبل فاءفتاه بخلاف ما يحب ، فراءى اءبو عبدالله الكراهة فيه -: يا هذا، اصبر على الحق ، فانه لم يصبر اءحد قط الحق الا عوضه الله ما هو خير له ؛(887)
    مردى از اهالى جبل از امام صادق (عليه السلام) استفتايى كرد، حضرت فتوايى داد كه بر خلاف ميل او بود. امام ناراحتى را در چهره او مشاهده كردند، پس فرمودند: اى مرد! حق را تحمل كن ، زيرا هيچ كسى حقى را تحمل نكرد مگر اين كه خداوند در عوض چيزى كه برايش بهتر است به او عطا فرمود.
    (9)
    امام صادق (عليه السلام):
    خير الناس قضاة الحق ؛(888)
    بهترين مردم كسانى هستند كه به حق قضاوت كنند.
    (10)
    امام على (عليه السلام):
    اءعظم الخطايا اقتطاع مال امرء مسلم بغير حق ؛(889)
    بزرگ ترين معصيت ، مال مسلمانى را به ناحق در اختيار گرفتن است .
    90 - عدالت
    (1)
    امام صادق (عليه السلام):
    ثلاثة اشياء يحتاج الناس طرا اليها: الامن والعدل والخصب ؛(890)
    سه چيز است كه همه مردم به آنها نياز دارند: امنيت ، عدالت و آسايش .
    (2)
    امام صادق (عليه السلام):
    العدل احلى من الشهد والين من الزبد واطيب ريحا من المسك ؛(891)
    عدالت از عسل شيرين تر، از كره نرم تر و از مشك خوشبوتر است .
    (3)
    امام صادق (عليه السلام):
    الناس يستغنون اذا عدل بينهم وتنزل السماء رزقها وتخرج الارض ‍ بركتها باذن الله تعالى ؛(892)
    هنگامى كه در ميان مردم عدالت بر قرار شود، بى نياز مى شوند و به اذن خداوند متعال آسمان روزى خود را فرو مى فرستد و زمين بركاتش را بيرون مى ريزد.
    (4)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    عدل ساعة خير من عبادة سبعين سنة قيام ليلها وصيام نهارها؛(893)
    ساعتى عدالت بهتر از هفتاد سال عبادت است كه شب هايش به نماز و روزهايش به روزه بگذرد.
    (5)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اعدل الناس من رضى للناس مايرضى لنفسه وكره لهم ما يكره لنفسه ؛(894)
    عادل ترين مردم كسى است كه براى مردم همان را بپسندد كه براى خود مى پسندد و براى آنان نپسندد آنچه را براى خود نمى پسندد.
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اذا حكموا بغير عدل ارتفعت البركات ؛(895)
    هنگامى كه به غير عدالت حكم كنند، بركت ها از بين مى روند.
    (7)
    امام على (عليه السلام):
    اجعل الدين كهفك والعدل سيفك تنج من كل سوء و تظفر على كل عدو؛(896)
    دين را پناهگاه و عدالت را اسلحه خود قرار ده تا از هر بدى نجات پيدا كنى و بر هر دشمنى پيروز گردى .
    (8)
    امام على (عليه السلام):
    ان العدل ميزان الله سبحانه الذى وضعه فى الخلق ونصبه لاقامة الحق فلا تخالفه فى ميزانه و لا تعارضه فى سلطانه ؛(897)
    براستى كه عدالت ترازوى (معيار) خداى سبحان است كه در ميان خلق نهاده است و براى برپاداشتن حق نصب فرموده ، پس در ترازوى خداوند با او مخالفت نكن و با حكومتش مقابله ننما.
    (9)
    امام على (عليه السلام):
    قلوب الرعية خزائن راعيها فما اودعها من عدل اوجور وجده ؛(898)
    دلهاى مردم صندوقچه هاى حاكم است ، پس آنچه از عدالت و يا ظلم در آنها بگذارد، همان را خواهد ديد.
    (10)
    امام على (عليه السلام):
    استعمل العدل واحذر العسف والحيف فان العسف يعود بالجلاء والحيف يدعوا الى السيف ؛(899)
    عدالت را اجرا كن و از زورگويى و ستمگرى بپرهيز زيرا زور گويى مردم را به ترك از وطن وامى دارد، و ستم آنان را به قيام مسلحانه مى كشاند.
    91 - ظلم
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    الظلم ثلاثة : فظلم لا يغفره الله وظلم يغفره وظلم لايتركه ، فاءما الظلم الذى لا يغفره الله فالشرك قال الله : ((ان الشرك لظلم عظيم )) واءما الظلم الذى يغفره الله فظلم العباد اءنفسهم فيما بينهم وبين ربهم واءما الظلم الذى لا يتركه الله فظلم العباد بعضه بعضا؛(900)
    ظلم سه قسم است ، ظلمى كه خدا نمى آمرزد، ظلمى كه مى آمرزد و ظلمى كه از آن نمى گذرد، اما ظلمى كه خدا نمى آمرزد شرك است خداوند مى فرمايد ((حقاكه شرك ظلمى بزرگ است )) و اما ظلمى كه خدا مى آمرزد، ظلم بندگان بخودشان ميان خود و پروردگارشان است اما ظلمى كه خدا از آن نمى گذرد ظلم بندگان به يكديگر است .
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اتقوا دعوة المظلوم وان كان كافرا ليس دونها حجاب ؛(901)
    از نفرين مظلوم بترسيد اگر چه كافر باشد، زيرا در برابر نفرين مظلوم پرده و مانعى نيست .
    (3)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    من اءخذ للمظلوم من الظالم كان معى فى الجنة تصاحبا؛(902)
    هر كس داد مظلوم را از ظالم بگيرد، در بهشت با من يار و هم نشين باشد.
    (4)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ان الناس اذا راءوا الظالم فلم ياءخذوا على يديه اءوشك اءن يعمهم الله بعقاب منه ؛(903)
    مردم آنگاه كه ظالم را ببينند و او را باز ندارند، انتظار مى رود كه خداوند همه را به عذاب خود گرفتار سازد.
    (5)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لينصر الرجل اءخاه ظالما اءو مظلوما ان كان ظالما فينهاه فانه له نصرة وان كان مظلوما فينصره ؛(904)
    انسان بايد برادر (دينى ) خويش را يارى كند چه ظالم باشد چه مظلوم اگر ظالم باشد او را باز دارد و اين بمنزله يارى كردن اوست و اگر مظلوم باشد ياريش كند.
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    يقول الله عزوجل : وعزتى وجلالى لانتقمن من الظالم فى عاجله وآجله ولانتقمن ممن راءى مظلوما فقدر اءن ينصره فلم ينصره ؛(905)
    خداى عزوجل مى فرمايد: به عزت و جلالم سوگند كه از ظالم در دنيا و آخرت انتقام مى گيرم و از كسى هم كه مظلومى را ببيند و بتواند ياريش ‍ كند و نكند بى گمان انتقام مى گيرم .
    (7)
    امام باقر (عليه السلام):
    ما انتصر الله من ظالم الا بظالم و ذلك قوله عزوجل (وكذلك نولى بعض الظالمين بعضا)؛(906)
    خداوند هيچ گاه از ظالم انتقام نگرفت مگر به وسيله ظالمى ديگر و اين سخن خداى عزوجل است كه ((و بدين سان ظالمان را به سزاى اعمالى كه مى كنند بر يكديگر مسلط مى كنيم )).
    (8)
    امام على (عليه السلام):
    من طلب عزا بظلم وباطل اءورثه الله ذلا بانصاف و حق ؛(907)
    هر كس عزت را با ظلم و باطل طلب كند، خداوند به انصاف و حق ذلت نصيبش مى نمايد.
    (9)
    امام سجاد (عليه السلام):
    اللهم انى اءعوذبك من ... اءن نعضد ظالما اءو نخذل ملهوفا اءو نروم ما ليس لنا بحق ؛(908)
    خدايا به تو پناه مى برم ... از اين كه ظالمى را يارى كنيم و يا مظلوم و دلسوخته اى را بى ياور گذاريم و يا آنچه حق ما نيست بخواهيم .
    (10)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    رحم الله عبدا كانت لاخيه عنده مظلمة فى عرض اءومال فجاءه فاستحله قبل اءن يوخذ وليس ثم دينار ولادرهم فان كانت له حسنات اخذ من حسناته وان لم تكن له حسنات حملوا عليه من سيئاته ؛(909)
    خدا رحمت كند بنده اى را كه حلاليت بطلبد از برادرى كه به آبرو يا مال او تجاوز كرده ، قبل از آن كه (در قيامت ) از او بازخواست كنند، آنجا كه دينار و درهمى نباشد، در نتيجه اگر شخص كار نيكى داشته باشد از آن بردارند و اگر نداشته باشد، از گناهان مظلوم برداشته بر گناهان او بيفزايد.
    92 - آزادى
    (1)
    امام صادق (عليه السلام):
    خمس خصال من لم تكن فيه خصلة منها فليس فيه كثير مستمتع اءولها: الوفاء والثانية التدبير والثالثة الحياء والرابعة حسن الخلق والخامسة وهى تجمع هذه الخصال ، الحريه ؛(910)
    پنج خصلت است كه در هر كس يكى از آنها نباشد خير و بهره زيادى در او نيست : اول : وفادارى دوم : تدبير سوم : حيا چهارم : خوش اخلاقى و پنجم :- كه چهار خصلت ديگر را نيز در خود دارد - آزادگى .
    (2)
    امام على (عليه السلام):
    لاتكن عبد غيرك وقد جعلك الله حرا؛(911)
    بنده ديگرى مباش كه خداوند تو را آزاد آفريد.
    (3)
    امام صادق (عليه السلام):
    ان الحر حر على جميع اءحواله : ان نابته نائبة صبر لها، وان تداكت عليه المصائب لم تسكره وان اسر وقهر واستبدل باليسر عسرا، كما كان يوسف الصديق الامين صلوات الله عليه : لم يضرر حريته اءن استعبد وقهر واسر؛(912)
    آزاده در همه حال آزاده است : اگر بلا و سختى به او رسد شكيبايى ورزد و اگر مصيبت ها بر سرش فرو ريزند او را نشكنند هر چند به اسيرى افتد و مقهور شود و آسايش را از دست داده و به سختى و تنگدستى افتد. چنان كه يوسف صديق امين ، صلوات الله عليه ، به بندگى گرفته شد و مقهور و اسير گشت اما اين همه به آزادگى او آسيب نرساند.
    (4)
    امام على (عليه السلام):
    الحرية منزهة من الغل والمكر؛(913)
    آزادگى از كينه توزى و مكر منزه است .
    (5)
    امام على (عليه السلام):
    من توفيق الحر اكتسابه المال من حله ؛(914)
    از موفقيت آزاده اين است كه مال را از راه حلال به دست آورد.
    (6)
    امام على (عليه السلام):
    ابذل مالك فى الحقوق وواس به الصديق فان السخاء بالحراء خلق ؛(915)
    دارايى خود را در آنجا كه حق است ببخش و با آن دوستانت را يارى رسان كه جامه بخشندگى برتن آزاد مرد زيبنده تر است .
    (7)
    امام على (عليه السلام):
    العبد حر ما قنع ، الحر عبد ما طمع ؛(916)
    بنده قانع آزاد است و آزاد طمعكار، بنده .
    (8)
    امام على (عليه السلام):
    من قضى ما اءسلف من الاحسان فهو كامل الحرية ؛(917)
    هر كس به وعده نيكى اى كه در گذشته داده است عمل كند آزادگى اش ‍ كامل است .
    (9)
    امام على (عليه السلام):
    من قام بشرائط العبودية اءهل للعتق ، من قصر عن اءحكام الحرية اعيد الى الرق ؛(918)
    هر كس شرايط بندگى خدا را به جا آورد سزاوار آزادگى مى شود و هر كس ‍ در عمل به شرايط آزادگى كوتاهى كند، به بندگى (غير خدا) مبتلا مى شود.
    (10)
    امام حسين (عليه السلام):
    ان لم يكن لكم دين و كنتم لا تخافون المعاد فكونوا اءحرارا فى دنياكم ؛(919)
    اگر دين نداريد و از قيامت نمى ترسيد لااقل در دنياى خود آزاد مرد باشيد.
    93 - طب
    (1)
    امام رضا (عليه السلام):
    ان الله تبارك و تعالى لى يبح اءكلا ولاشربا الا لما فيه المنفعة والصلاح ولم يحرم الا ما فيه الضرر والتلف والفساد، فكل نافع مقوللجسم فيه قوة للبدن فهو حلال ؛(920)
    خداوند تبارك و تعالى هيچ خوردنى و نوشيدنى را حلال نكرده است مگر آن كه در آن منفعت و صلاحى بوده و هيچ خوردنى و نوشيدنى را حرام ننموده مگر آن كه در آن زيان و مرگ و فسادى بوده است پس هر چيز سودمندى مقوى براى جسم ، كه باعث تقويت بدن است حلال شده است .
    (2)
    امام على (عليه السلام):
    فى وصيته لابنه الحسن (عليه السلام) يا بنى اءلا اعلمك اءربع خصال تستغنى بها عن الطب ؟ فقال : بلى يا امير المومنين ، قال : لاتجلس على الطعام الا واءنت جائع و لا تقم عن الطعام الا واءنت تشتهيه ، وجود المضغ ، واذا نمت فاعرض نفسك على الخلاء فاذا استعملت هذا استغنيت عن الطب ؛(921)
    در سفارشى به فرزند خود امام مجتبى (عليه السلام) فرمودند: فرزندم ! آيا چهار نكته به تو نياموزم كه با رعايت آنها از طبيب بى نياز شوى ؟ عرض كرد: چرا، اى اميرالمومنان . حضرت فرمودند: تا گرسنه نشدى غذا نخور و تا اشتها دارى از غذا دست بكش و غذا را خوب بجو و قبل از خوابيدن قضاى حاجت كن . اگر اين نكات را رعايت كنى . از مراجعه به طبيب بى نياز مى شوى .
    (3)
    امام حسين (عليه السلام):
    فبادروا بصحة الاجسام فى مدة الاعمار؛(922)
    در مدت عمر، در حفظ سلامت تن بكوشيد.
    (4)
    امام صادق (عليه السلام):
    لا يستغنى اءهل كل بلد عن ثلاثة يفزع اليهم فى اءمر دنياهم وآخرتهم ، فان عدموا ذلك كانوا همجا: فقيه عالم ورع واءمير خير مطاع وطبيب بصير ثقة ؛(923)
    مردم هر شهرى به سه چيز نيازمندند كه در امور دنيا و آخرت خود به آنها رجوع كنند و چنانچه آن سه را نداشته باشند گرفتار جهل و نابسامانى مى شوند: دين شناس داناى پرهيزكار، حاكم نيكوكارى كه مردم از او اطاعت كنند و پزشك بصير مورد اعتماد.
    (5)
    امام رضا (عليه السلام):
    ليس من دواء الا وهو يهيج داء؛(924)
    دارويى نيست مگر اين كه بيمارى ديگرى را تحريك مى كند.
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    تجنب الدواء ما احتمل بدنك الداء فاذا يحتمل الداء فالدواء؛(925)
    تا هنگامى كه بدنت درد را تحمل مى كند از مصرف دارو بپرهيز، چنانچه درد را تحمل نكردى آنگاه از دارو استفاده كن .
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ما خلق الله تعالى داء الا و خلق دواء الاالسام ؛(926)
    خداوند هيچ دردى را بى درمان نيافريده مگر سام (مرگ ) كه هيچ درمانى ندارد.
    (8)
    امام رضا (عليه السلام):
    اثنان عليلان اءبدا: صحيح محتم وعليل مخلط؛(927)
    دو گروه هميشه مريضند، سالمى كه پرهيز مى كند و مريضى كه پرهيز نمى كند.
    (9)
    امام رضا (عليه السلام):
    من اءراد اءن لايوذيه معدته فلا يشرب بين طعامه ماء؛(928)
    هر كس مى خواهد معده اش آزارش ندهد، در بين غذا آب نخورد.
    (10)
    امام صادق (عليه السلام):
    لا تدخل الحمام الا وفى جوفك شى ء يطفى به عنك وهج المعدة وهو اءقوى للبدن ولاتدخله واءنت ممتلى ء من الطعام ؛(929)
    داخل حمام نشو مگر در حالى كه در شكمت چيزى (غذايى ) كه شدت حرارت معده را خاموش كند وجود داشته باشد، كه براى بدن موجب تقويت است و در حالى كه شكمت از غذا پر است نيز وارد حمام مشو.
    94 - عيادت
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    عائد المريض يخوض فى الرحمة ؛(930)
    عيادت كننده از بيمار، در رحمت خدا غوطه ور مى شود.
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    عائد المريض فى مخرفة الجنة ، فاذا جلس عنده غمرته الرحمة ؛(931)
    عيادت كننده از بيمار، در نخلستان بهشت ميوه مى چيند و هر گاه نزد بيمار بنشيند، رحمت خدا او را فرا مى گيرد.
    (3)
    امام صادق (عليه السلام):
    من عاد مريضا شيعه سبعون اءلف ملك يشتغفرون له حتى يرجع الى منزله ؛(932)
    هر كس به عيادت بيمار برود، هفتاد هزار فرشته او را مشايعت مى كنند و برايش آمرزش مى طلبند تا آن گاه كه به منزل خود برگردد.
    (4)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ان الله عزوجل يقول يوم القيامة : يابن آدم مرضت فام تعدنى ! قال : يا رب كيف اءعودك واءنت رب العالمين ؟! قال : اءما علمت اءن عبدى فلانا مرض فلم تعده ؟! اءما علمت اءنك لو عدته لوجدتنى عنده ؟؛(933)
    خداى عزوجل در روز قيامت مى فرمايد: اى پسر آدم ! من بيمار شدم اما عيادتم نكردى ؟ عرض مى كند: پروردگارا چگونه تو را عيادت كنم حال آن كه تو پروردگار جهانيانى ؟ مى فرمايد: مگر ندانسته اى كه فلان بنده ام مريض شد و عيادتش نكردن ، مگر نمى دانستى كه اگر به عيادتش روى ، مرا نزد او مى يابى ؟
    (5)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    خير العيادة اخفها؛(934)
    بهترين عيادت ، آن است كه سبك تر برگزار شود.
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    عد من لايعودك واءهد من لايهدى لك ؛(935)
    از كسى كه به عيادت تو نمى آيد عيادت كن و به كسى كه به تو هديه نمى دهد، هديه بده .
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    للمسلم على المسلم خمس ... ويعوده اذا مرض ...؛(936)
    مسلمان بر مسلمان پنج حق دارد... و وقتى بيمار شد عيادتش ‍ كند.
    (8)
    امام صادق (عليه السلام):
    مولى لجعفربن محمد (عليه السلام) مرض بعض مواليه فخرجنا اليه نعوده ونحن عدة من موالى جعفر فاستقبلنا جعفر (عليه السلام) فى بعض ‍ الطريق فقال لنا اءين تريدون ؟ فقلنا: نريد فلانا نعوده فقال لنا: قفوا، فوقفنا، فقال : مع اءحد كم تفاحة اءو سفر جلة اءو اترجة اءو لعقه من طيب اءو قطعة من عودبخور؟ فقلنا: ما معناشى ء من هذا، فقال : اءما تعلمون اءن المريض ‍ يستريح الى كل ماادخل به عيله ؛(937)
    يكى از وابستگان امام صادق (عليه السلام) گويد: يك نفر از ياران حضرت بيمار شد و ما عده اى از ياران امام براى عيادت او بيرون رفتيم . در راه با حضرت صادق (عليه السلام) روبرو شديم . از ما پرسيدند: كجا مى رويد؟ عرض كرديم به عيادت فلانى مى رويم . فرمودند: بايستيد. ما ايستاديم . حضرت فرمودند: آيا سيبى ، بهى ، ترنجى ، كمى عطر يا قطعه اى عود با يكى از شما هست ؟ عرض كرديم : از اين چيزها با خود نداريم . حضرت فرمودند: مگر نمى دانيد كه بيمار از اين كه چيزى برايش ببرند، آرامش مى يابد.
    (9)
    امام على (عليه السلام):
    ان من اءعظم العواد اجرا عند الله عزوجل لمن اذا عاد اءخاه حفف الجلوس الا اءن يكون المريض يحب ذلك ويريده ويساءله ذلك ؛(938)
    از بزرگترين پاداش ها در نزد خداوند عزوجل را آن عيادت كننده دارد كه هر گاه به عيادت برادرش برود، زمان كوتاهى نزد او بنشيند، مگر اين كه خود بيمار دوست داشته باشد و از او بخواهد كه بيشتر بنشيند.
    (10)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    عودوا المريض واتبعوا الجنازة يذكركم الاخرة ؛(939)
    به عيادت بيمار برويد و در تشييع جنازه شركت كنيد، كه شما را به ياد آخرت مى اندازد.
    95 - پاكيزگى
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ان الله تعالى جميل يحب الجمال ، سخى يحب اسخاء، نظيف يحب النظافة ؛(940)
    خداوند زيباست و زيبايى را دوست دارد، بخشنده است و بخشش را دوست دارد، پاكيزه است و پاكيزگى را دوست دارد.
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    تنظفوا بكل ما استطعتم فان الله تعالى بنى الاسلام على النظافة ولن يدخل الجنة الا كل نظيف ؛(941)
    خودتان را با هر وسيله اى كه مى توانيد پاكيزه كنيد، زيرا كه خداى متعال اسلام را برپايه پاكيزگى بنا كرده است و هرگز به بهشت نرود مگر كسى كه پاكيزه باشد.
    (3)
    امام على (عليه السلام):
    نعم البيت الحمام تذكر فيه النار ويذهب بالدرن ؛(942)
    چه نيكو جايگاهى است حمام ، يادآور دوزخ است و چرك را از ميان مى برد.
    (4)
    امام على (عليه السلام):
    تنطفوا بالماء من النتن الريح الذى يتاءذى به ؛(943)
    خودتان را با آب ، از بوى بد، كه ديگران را آزار مى دهد بشوييد.
    (5)
    امام صادق (عليه السلام):
    ان لكل ثمرة سما فاذا اتيتم بها فمسوها بالماء اءو اغمسوها فى الماء؛(944)
    هر ميوه اى سمى دارد، هر گاه ميوه به دستتان رسيد آن را با آب بشوييد و يا در آب فرو بريد.
    (6)
    امام على (عليه السلام):
    النظيف من الثياب يذهب الهم والحزن وهو طهور للصلاة ؛(945)
    لباس پاكيزه غم و اندوه را مى برد و موجب پاكيزگى نماز است .
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لا يطولن اءحدكم شاربه و لا شعر ابطيه و لا عانته فان الشيطان يتخذها مخبئا يستتر بها؛(946)
    بلند نكند كسى از شما موهاى سبيل و موهاى زير بغل و موى زير شكم خود را، زيرا شيطان اين مراكز را پناهگاه خود قرار داده زير موها پنهان مى شود.
    (8)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    تقليم الاظفار يمنع الداء الاعظم ويزيد الرزق ؛(947)
    گرفتن ناخنها درد بزرگ را مانع مى شود و روزى را زياد مى كند.
    (9)

  4. #14
    afsanah82
    مهمان

    پیش فرض

    امام على (عليه السلام):
    نظفوا بيوتكم من حوك العنكبوت ، فان تركه فى البيت يورث الفقر؛(948)
    خانه هاى خود را از تار عنكبوت تميز كنيد، زيرا باقى گذاشتن آن در خانه ، فقر مى آورد.
    (10)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لا تبيتوا القمامة فى بيوتكم واءخرجوها نهارا، فانها مقعد الشيطان ؛(949)
    زباله را شب در خانه هاى خود نگه نداريد و آن را در روز به بيرون از خانه منتقل كنيد، زيرا زباله نشيمنگاه شيطان است .
    96 - مسواك
    (1)
    امام باقر (عليه السلام):
    لو يعلم الناس ما فى السواك لاباتوه معهم فى لحاف ؛(950)
    اگر مردم نتايج و خواص مسواك كردن را بدانند هيچ گاه مسواك را از خود جدا نمى كنند.
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ما زال جبرئيل يوصينى بالسواك حتى خفت اءن احفى او ادرد؛(951)
    جبرائيل پيوسته مرا به مسواك سفارش مى كرد تا جايى كه ترسيدم (از كثرت مسواك زدن ) دندانهايم سائيده شود و از بين برود.
    (3)
    امام صادق (عليه السلام):
    فى السواك اثنتا عشرة خصلة : هو من السنة ، و مطهرة للفم ، ومجلاة للبصر، ويرضى الرحمن ، يبيض الاسنان ، يذهب بالحفر، ويشد اللثة ، ويشهى الطعام ، ويذهب بالبلغم ، ويزيد فى الحفظ، ويضاعف الحسنات ، وتفرح به الملائكة ؛(952)
    در مسواك زدن دوازده فايده وجود دارد: 1. سنت پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) است ، 2. دهان را پاكيزه مى كند، 3. نور چشم را زياد مى كند، 4. باعث خشنودى خداوند است ، 5. دندانها را سفيد مى كند، 6. پوسيدگى آنها را از بين مى برد، 7. لثه را محكم مى سازد، 8. اشتها آور است ، 9. بلغم را مى برد، 10. حافظه را زياد مى كند، 11. حسنات دو چندان مى شوند، 12. فرشتگان شاد مى گردند.
    (4)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    عليكم بالسواك فنعم الشى ء السواك يشد اللثة ويذهب بالبخر و يصلح المعدة ويزيد فى درجات الجنة ويرضى الرب ويسخط الشيطان ؛(953)
    مسواك كنيد كه مسواك زدن خوب چيزى است لثه را محكم مى كند، بوى دهان را مى برد، معده را اصلاح مى كند، درجات بهشت را مى افزايد، پروردگار را خشنود مى كند و شيطان را به خشم مى آورد.
    (5)
    امام على (عليه السلام):
    السواك مرضاة لله وسنة النبى (صلى الله عليه و آله و سلم) ومطيبة للفم ؛(954)
    مسواك زدن سبب خشنودى خداوند، اجراى سنت پيغمبر و وسيله خوش بويى و پاكيزگى دهان است .
    (6)
    امام رضا (عليه السلام):
    السواك يجلو البصر وينبت الشعر ويذهب بالدمعة ؛(955)
    مسواك زدن ، نور چشم را زياد مى كند، مو را پر پشت مى نمايد و آبريزش ‍ چشم را برطرف مى سازد.
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    تخللوا فانه ليس شى ء اءبغض الى الملائكة من اءن يروا فى اءسنان العبد طعاما؛(956)
    خلال كنيد كه بدترين چيز نزد فرشتگان اين است كه لاى دندانهاى بنده اى مانده غذا ببينند.
    (8)
    امام صادق (عليه السلام):
    ما اءدرت عليه لسانك فاءخرجته فابلعه وما اءخرجته بالخلال فارم به ؛(957)
    بعد از غذا زبان را دور دهان بگردان ، هر چه با زبان در آمد فرو ببر، و آنچه را با خلال بيرودن آوردى از دهان بيرون افكن .
    (9)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اذا استكتم فاستاكوا عرضا؛(958)
    وقتى مسواك مى كنيد از عرض ، دهان ها را مسواك بزنيد.
    (10)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    وركعتين بسواك اءحب الى الله عزوجل من سبعين ركعة بغير سواك ؛(959)
    دو ركعت نماز با دندان هاى مسواك زده نزد خداوند عزوجل محبوب تر از هفتاد ركعت نماز بدون مسواك است .
    97 - عطر
    (1)
    امام على (عليه السلام):
    الطيب نشرة ، والعسل نشرة والركوب نشرة ، والنظر الى الخضرة نشرة ؛(960)
    عطر، عسل ، سوارى و نگاه به سبزه شادى آفرين هستند.
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    الطيب يشد القلب ؛(961)
    بوى خوش قلب را تقويت مى كند.
    (3)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ان خيار عباد الله الموفون المطيبون ؛(962)
    بهترين بندگان خدا كسانى هستند كه به وعده وفا كنند و بوى خوش بكار برند.
    (4)
    امام صادق (عليه السلام):
    صلاة متطيب اءفضل من سبعين صلاة بغير طيب ؛(963)
    يك نماز با عطر بهتر از هفتاد نماز بدون عطر است .
    (5)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ما طابت رائحة عبد الا زاد عقله ؛(964)
    هيچ كس خوشبو نگرديد مگر اين كه بر عقلش افزوده شد.
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ثلاث حق على كل مسلم : الغسل يوم الجمعة و السواك والطيب ؛(965)
    سه چيز است كه بر هر مسلمانى لازم است : غسل جمعه ، مسواك زدن و استعمال بوى خوش .
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    خمس من سنن المرسلين : الحياء والحلم والحجامة والسواك والتعطر؛(966)
    پنچ چيز از سنت پيغمبران است : حيا، حلم ، حجامت ، مسواك و عطر زدن .
    (8)
    امام كاظم (عليه السلام):
    لا ينبغى للرجل اءن يدع الطيب فى كل يوم فان لم يقدر عليه فيوم ويوم لا، فان لم يقدر ففى كل جمعة ولايدع ؛(967)
    شايسته است كه مرد هر روز از عطر استفاده كند، اگر هر روز نتوانست ، يك روز در ميان عطر زند و چنانچه اين هم مقدورش نبود جمعه ها را ترك نكند.
    (9)
    امام صادق (عليه السلام):
    جاءت امراءة الى رسول الله (صلى الله عليه و آله و سلم) فقالت : يا رسول الله ما حق الزوج على المراءة ؟ قال :... و عليها اءن تطيب باءطيب طيبها؛(968)
    زنى نزد پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم) آمد و عرض كرد: يا رسول الله ، حق مرد بر زن چيست ؟ حضرت فرمودند:... و اينكه خود را براى او بيارايد و با بهترين عطرها خوشبو كند.
    (10)
    امام باقر (عليه السلام):
    - فى اءحكام النساء - لايجوز لها اءن تتطيب اذا خرجت من بيتها؛(969)
    جايز نيست زن با بوى خوش از خانه بيرون برود.
    98 - خواص خوراكيها
    (1)
    امام على (عليه السلام):
    اءكل السفر جل قوة للقلب الضعيف وهو يطيب المعدة ويذكى الفؤ اد ويشجع الجبان ويحسن الولد؛(970)
    خوردن به قلب ضعيف را قوى ، معده را پاك ، ترسو را شجاع و فرزند را زيبا مى كند.
    (2)
    امام صادق (عليه السلام):
    لو يعلم الناس ما فى التفاح ، ماداووا مرضاهم الا به ، اءلا وانه اءسرع شى ء منغعة للفؤ اد خاصة وانه نضوحة ؛(971)
    اگر مردم مى دانستند چه خواصى در سيب وجود دارد، بيماران خود را تنها با آن درمان مى كردند. سيب از هر چيزى سريع تر به قلب فايده مى بخشد به ويژه آن كه خوشبو كننده مى باشد.
    (3)
    امام على (عليه السلام):
    العسل شفاء من كل داء و لا داء فيه يقل البلغم ويجلو القلب ؛(972)
    عسل شفاى هر بيمارى اى است و هيچ بيمارى در آن نيست ، بلغم را كم و قلب را جلا مى دهد.
    (4)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    يا على عليك بالعدس فانه مبارك مقدس وهو يرق القلب ويكثر الدمعة وانه بارك عليه سبعون نبيا؛(973)
    اى على تو را سفارش مى كنم به خوردن عدس ، زيرا مبارك و پاك كننده است ، قلب را رقيق و اشك را زياد مى كند و هفتاد پيامبر پيوسته از آن استفاده مى كردند.
    (5)
    امام صادق (عليه السلام):
    نعم الطعام الزيت يطيب النكهة ويذهب بالبلغم ويصفى اللون و يشد العصب ويذهب بالوصب ويطفى ء الغضب ؛(974)
    زيتون غذاى خوبى است ، دهان را خوشبو مى كند، بلغم را از بين مى برد، چهره را باز، اعصاب را محكم مى كند و مرض را مى برد و خشم را خاموش مى كند.
    (6)
    امام رضا (عليه السلام):
    التين يذهب بالبخر ويشد العظم وينبت الشعر ويذهب بالداء يحتاج معه الى دواء؛(975)
    انجير بوى بد دهان را بر طرف ، استخوآنها را محكم ، رويش مو را زياد، بيمارى را برطرف مى كند و با وجود آن احتياجى به دارو نيست .
    (7)
    امام صادق (عليه السلام):
    (سمعت اءبا عبدالله (عليه السلام) يقول فى الغبيرا:) ان لحمه ينبت اللحم وعظمه ينبت العظم وجلده ينبت الجلد ومع ذلك فانه يسخن الكليتين ويدبغ المعدة المعدة وهو اءمان من البواسير والتقطير ويقوى الساقين ويقمع عرق الجذام ؛(976)
    از امام صادق (عليه السلام): درباره سنجد شنيدم كه مى فرمودند: گوشت سنجد براى گوشت ، هسته آن براى استخوان و پوست آن براى پوست مفيد است و در عين حال كليه ها را گرم ، معده را ضدعفونى كرده و بازدارنده از بواسير و تسلسل بول است . ساق پا را تقويت و جذام را از بدن ريشه كن مى كند.
    (8)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    كلوا الثوم وتداووا به فان فيه شفاء من سبعين داء؛(977)
    بخوريد سير را و مداوا كنيد با او، كه هفتاد بيمارى را شفا مى دهد.
    (9)
    امام على (عليه السلام):
    كلوا التمر فانه فيه شفاء من الادواء؛(978)
    خرما بخوريد كه شفاى دردهاست .
    (10)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    عليكم بالزبيب فانه يكشف المرة ويذهب بالبلغم ويشد العصب ويذهب بالاعياء ويحسن الخلق ويطيب النفس ويذهب بالغم ؛(979)
    شما را سفارش مى كنم به خوردن مويز، زيرا صفرا را برطرف مى كند، بلغم را از بين مى برد، اعصاب را قوى ، خستگى را دور، اخلاق را خوب مى كند، به روح آرامش مى بخشد و غم را مى برد.
    99 - بهشت
    (1)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    الجنة بناؤ ها لبنة من فضة ولبنة من ذهب وملاطها المسك الاذفر وحصباؤ ها اللؤ لؤ والياقوت وتربتها الزعفران ...؛(980)
    ساختمان بهشت خشتى از نقره و خشتى از طلاست ، گل آن مشك بسيار خوشبو و سنگريزه آن لؤ لؤ و ياقوت و خاك آن زعفران است ...
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    فى الجنة ما لا عين راءت و لا اذن سمعت و لا خطر على قلب بشر؛(981)
    در بهشت چيزهايى هستند كه نه چشمى ديده و نه گوشى شنيده و نه به خاطر كسى گذشته .
    (3)
    امام صادق (عليه السلام):
    ان ادنى اهل الجنة منزلا لو نزل به الثقلان الجن والانس لوسعهم طعاما وشرابا و لاينقص مما عنده شى ء؛(982)
    كمترين فرد بهشت چنان است كه اگر جن و انس ميهمان او شوند همه را با خوردنى و آشاميدنى پذيرايى كند و از آنچه دارد چيزى كم نشود.
    (4)
    امام على (عليه السلام):
    لذاتها لاتمل و مجتمعها لا يتفرق وسكانها قد جاوروا الرحمن وقام بين ايديهم الغلمان بصحاف من الذهب فيها الفاكهة والريحان ؛(983)
    لذتها و خوشى هاى بهشت دل را نمى زند، انجمن آن را هم نمى پاشد، ساكنانش در پناه خداى رحمانند و در برابر آنان غلامانى با طبق هاى زرين پر از ميوه و گل هاى خوشبو ايستاده اند.
    (5)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    من اشتاق الى الجنة سارع فى الخيرات ؛(984)
    هر كس مشتاق بهشت است براى انجام خوبى ها سبقت مى گيرد.
    (6)
    امام على (عليه السلام):
    انه ليس لانفسكم ثمن الا الجنة فلا تبيعوها الا بها؛(985)
    براى جان هاى شما بهايى جز بهشت نيست ، پس آنها را جز به بهشت مفروشيد.
    (7)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اضمنوالى ستا من انفسكم اضمن لكم الجنة الدقوا اذا حدثتم واءوفوا اذا وعدتم وادوا اذا ائتمنتم واحفظوا فروجكم وغضوا ابصاركم و كفوا ايديكم ؛(986)
    شش چيز را براى من ضمانت كنيد تا من بهشت را براى شما ضمانت كنم ، راستى در گفتار، وفاى به عهد، برگرداندن امانت ، پاكدامنى ، چشم بستن از گناه و نگه داشتن دست (از غير حلال ).
    (8)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    والذى نفس محمد بيده لاتدخلوا الجنة حتى تؤ منوا و لا تؤ منوا حتى تحابوا افلا انبئكم بشى ء اذا فعلتموه تحاببتم ؟ افشوا السلام بينكم ؛(987)
    به خدايى كه جان محمد در دست (قدرت ) اوست به بهشت نمى رويد تا مومن شويد و مومن نمى شويد تا يكديگر را دوست بداريد، آيا مى خواهيد شما را به چيزى خبر دهم تا با انجام آن ، يكديگر را دوست بداريد؟ سلام كردن بين يكديگر را رواج دهيد.
    (9)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ان فى الجنة دارا يقال لها دار الفرح لايدخلها الا من فرح يتامى المومنين ؛(988)
    در بهشت خانه اى است كه آن را شاد سرا گويند و جز آنان كه يتيمان مومنان را شاد كرده اند وارد آن نمى شوند.
    (10)
    امام على (عليه السلام):
    لا يفوز بالجنة الا من حسنت سريرته و خلصت نيته ؛(989)
    به پاداش بهشت نمى رسد مگر آن كس كه باطنش نيكو و نيتش خالص ‍ باشد.
    100 - جهنم
    (1)
    امام على (عليه السلام):
    اعلموا اءنه ليس لهذا الجلد الرقيق صبر على النار، فارحموا نفوسكم فانكم قد جربتموها فى مصائب الدنيا. اءفراءيتم جزع اءحدكم من الشوكة تصيبه والعثرة تدميه والرمضاء تحرقه ؟! فكيف اذا كان بين طابقين من نار ضجيع حجر، وقرين شيطان ؟(990)
    بدانيد كه اين پوست نازك تحمل آتش را ندارد، پس به خودتان رحم كنيد، شما در مصيبت هاى دنيا آزمايش كرده ايد كه وقتى خارى به بدن يكى از شما مى رود و يا به زمين مى خورد و خونى مى شود و يا شنهاى داغ پايش را مى سوزاند چگونه بيتابى مى كند؟! پس ، چگونه خواهد بود اگر ميان دو لايه از آتش قرار گيرد و هم بسترش سنگ و همدمش شيطان باشد؟!.
    (2)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    لو اءن دلوا صب من غسلين فى مطلع الشمس لغلت منه جماجم من فى مغربها؛(991)
    اگر يك سطل از چرك و خون دوزخيان در شرق عالم ريخته شود بر اثر آن جمجمه كسانى كه غرب عالمند به جوش مى آيد.
    (3)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اءدنى اهل النار عذابا ينتعل بنعلين من نار يغلى دماغه من حرارة نعليه ؛(992)
    كم عذاب ترين اهل جهنم دو كفش از آتش به پا دارد كه از حرارت آنها مغرش به جوش مى آيد.
    (4)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اءكثر ما يدخل الناس النار الاجفان : الفم والفرج ؛(993)
    دو چيز ميان تهى بيش از همه مردم را به جهنم مى برد: دهان و شرمگاه .
    (5)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    اءول من يدخل النار اءمير متسلط لم يعدل ، وذو ثروة من المال لم يعط المال حقه وفقير فخور؛(994)
    اولين كسى كه به جهنم مى رود فرمانرواى قدرتمندى است كه به عدالت رفتار نمى كند و ثروتمندى كه حقوق مالى خود را نمى پردازد و نيازمند متكبر.
    (6)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    ان لجهنم بابا لايدخلها الا من شفا غيظه بمعصية الله تعالى ؛(995)
    جهنم را درى است كه جز كسى كه با معصيت خداى تعالى خشم خود را فرو نشاند، از آن وارد نمى شود.
    (7)
    حديث قدسى :
    فيما اوحى الى عيسى (عليه السلام) هى (يعنى النار) دار الجبارين والعثاة الظالمين كل فظ غليظ و كل مختال فخور؛(996)
    به عيسى (عليه السلام) وحى شد كه جهنم سراى جباران و سركشان ظالم است و جايگاه هر تندخوى خشن و هر متكبر مغرورى .
    (8)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    والذى بعثنى بالحق بشيرا لايعذب الله بالنار موحدا اءبدا؛(997)
    سوگند به آن كس كه مرا نويد دهنده بر انگيخت ، خداوند هرگز يكتا پرست را در آتش عذاب ندهد.
    (9)
    رسول اكرم (صلى الله عليه و آله و سلم):
    فى قوله تعالى (يا حسرتنا على ما فرطنا) الحسرة اءن يرى اءهل النار منازلهم من الجنة فى الجنته فتلك الحسرة ؛(998)
    درباره آيه ((دريغا كه كوتاهى كرديم )) فرمود: دريغ از اين روست كه جهنميان جايگاه بهشتى خود را در بهشت مى بينند. اين موجب حسرت مى شود.
    (10)
    امام صادق (عليه السلام):
    انما خلد اءهل النار فى النار لاءن نياتهم كانت فى الدنيا اءن لو خلدوا فيها اءن تعصوا الله اءبدا و انما خلد اءهل الجنة فى الجنة لاءن نياتهم كانت فى الدنيا اءن لوبقوا فيها اءن يطيعوا الله اءبدا فبا النيات خلد هولاء و هولاء ثم تلاقو له تعالى : (قل كل يعمل على شاكلته ) قال : على نيته ؛(999)
    جهنميان از اين رو در آتش جاويدانند كه در دنيا نيتشان اين بود كه چنانچه تا ابد زنده بمانند تا ابد خدا را نافرمانى كنند و بهشتيان نيز از اين رو در بهشت جاويدانند كه در دنيا بر اين نيت بودن كه اگر براى هميشه ماندگار باشند براى هميشه خدا را فرمان برند. پس ، جاودانگى هر دو گروه به سبب نيتهايشان است . آن گاه حضرت اين آيه را تلاوت كردند: ((بگو هر كس طبق نيت خود عمل مى كند))

صفحه 2 از 2 نخستنخست 12

برچسب ها برای این تاپیک

علاقه مندی ها (بوک مارک ها)

علاقه مندی ها (بوک مارک ها)

مجوز های ارسال و ویرایش

  • شما نمیتوانید موضوع جدیدی ارسال کنید
  • شما امکان ارسال پاسخ را ندارید
  • شما نمیتوانید فایل پیوست در پست خود ضمیمه کنید
  • شما نمیتوانید پست های خود را ویرایش کنید
  •  

http://www.worldup.ir/