نعمت روی زمین قسمت پر رویان است

خون دل میخورد آنکس که حیایی دارد . . .

.

.
تو نبودی دل به دل راهی نداشت / از خیال عشق آگاهی نداشت

تو نباشی تا قیامت بی کسم / در تمام زندگی دلواپسم . . .

.

.
روزگار چون گرگ پیری پر بلاست / طعمه اش یاران خوب و با وفاست

دوری از یاران مکن ای با وفا / گرگ دوران در کف این لحظه هاست . . .

.

.

مهربانیت از دور چه نزدیک است و عجیب حس میکنم که

جغرافیا دروغی تاریخی است . . .

.

.

هرچند نمیدانم خواب هایت را با که شریک میشوی

اما هنوز شریک تمام بیخوابی های من تویی . . .

.

.

هرگز گنجشکی را که توی دستت داری به امید گرفتن کبوتری که در هواست رها نکن .

.

.

از هرچه می رود ، سخن دوست خوشتر است / پیغام آشنا ، نفس روح پرور است

هرگز از وجود حاضر غایب شنیده ای / من در میان جمع و دلم جای دیگراست . . .