نوشته های من و تو

[Mohamad]

حسرت دیده بی تاب تو بیمارم کرد

آن نگاه نگرانت دل تبدار مرا خوابم کرد

بی جهت نیست که مست رخ زیبای تو ام

لب گلگون تو در دشت خزان آبم کرد

مستی ام جام نگاهی ز افق های تو بود

آه ،آن صورت مهتاب تو در خوابم کرد

شهر را از تب بیماری من جایی نیست

راه گم کرده به دنبال تو آواره و ویرانم کرد

اشکم از دیده به گرمای نفسهای تو بود

جام اندوه تو مر همره و همرام کرد

[Mohamad]

ای خدا غصه نخور ! از تو فراری نشدم
بعد از ان حادثه در کفر تو جاری نشدم
با وجودیکه به حکم تو دلم زخمی شد
شاکی از اینکه مرا دوست نداری نشدم
ابر را چوب همین سادگی اش ویران کرد
منکه ویران تر از این ابر بهاری نشدم
قسمتم بود اگر رفت و منو تنها کرد
بعد از او غرق شکایت زتو اری نشدم
ای خدا غصه نخور باز همین می مانم
من زمین خورده ی این ضربه ی کاری نشدم !


تنها

[Mohamad]

تنهایی دریست
دریست به باغ خاطراتم
خاطرات تلخ وشیرین
خاطرات من و تو

تنهایی دریست
دریست به زندان غرور من
غروری که فقط
در تنهایی خویش با تو گشاده میشود

تنهایی دریست
دریست به دورسوی بیکران چشمهایت
دورسویی سبز
به موج گیسوانت و سبزی چشمانت

تنهایی دریست
دریست به تنهایی من و تو
تنهایی که فقط تو و من
در آن گنجانده شود

تو و من ...

[Mohamad]

به کجا می روی ای اشک ...بیا
که مرا جز تو دگر یاری نیست
در دل مرده ز عشقت هر روز
جز غم و درد و گرفتاری نیست
تو بیا با همه دست چون مژگان
از زمین دانه اشکت بردار
تو بیا دانه انار خود را
به یتیمان دل من بسپار

[Mohamad]

چه کسی می خواند ؟

چه کسی امشب از شاخه تنهایی من می خواند ؟

در صدایش سوزی است

و پیامی از غم

دلم امشب زفغان قفسی لبریز است

چه کسی می خواند ؟

آشنا نیست صدا شاید از خاک غریب

از دورترین آبادی

عاشقی ، رهگذری ، چلچله ای ، درویشی

پی لبخندی تا کوچه ی ما آمده بود

در صدایش رازی است

ابر اندوهی آهی

خون شب می چکد از آوازش

پشت دیوار بلند شب من

توی این آبادی

توی غوغای سکوت شب تلخ

چه کسی می خواند ؟

[Mohamad]

گريـــــه كردم تا بدونــــــــي زندگــــــي بــي غــــــــم نميشه

اگــــــــه دستم و بگيري از غـــــــــرورت كـــــــــم نميشـــــــه

ساكت و صبــــــــور و عاشق وقتــــــــي حوصـــــــــله نداري

پيش حــــــرفاي دل من حرف عشق و كـــــــــم ميـــــــــاري

لحظـــــــــه هام تلخ و حقيرن وقتــــــي قهـــــــري با دل من

كاش چشات يه جـــــــــــــاده ميزد از دل تــــــــــــو تا دل من

[Mohamad]

من كيستم

من كيستم تا هر زمان پيش نظر بينم تو را

گاهي گذر كن سوي من تا در گذر بينم تو را

افتاده بر خاك درت.خوش آنكه آبي بر سرم

تو زير پا بيني و من بالاي سر بينم تو را

يك بار بينم روي تو دل را چسان تسكين دهم

تسكين نيايد جان من صد بار اگر بينم تو را

از ديدنت بيخود شدم بنشين به بالينم دمي

تا چشم خود بگشايم و بار دگر بينم تو را

گفتي كه هر كس يك نظر بيند مرا جان مي دهد

من هم به جان در خدمتم .گر يك نظر بينم تو را

صد بار آيم سوي تو تا آشنا گردي به من

هر بار از بار دگر بيگانه تر بينم تو را

تنها

[Mohamad]

من در تاریکی با چشم دل جمال دل آرای تو را می بینم که چون گوهر شب چراغی در ظلمتی گور آسا می

درخشد و چهره شب تیره را با زیبایی خود جوان می کند .

دلدار من حالا می بینی که هم در روز تن من از رنج کار می فرساید و هم در شب روان واله ام از عشق تو

آرام ندارد.......
هنگامی که از دست طالع ناسازگار و تنگ نظری مردم جهان در گوشه تنهایی می گریم و از سرنوشت غم

انگیز می نالم .

وقتی به یاد آرزوهایم می افتم . و به اندیشه هایم فرو می روم . ناگهان یاد از روی دل آرای تو میکنم و روحم

چون سحر گاهان که جمال بامدادی را ببیند و نغمه شادی سر دهد از زمین تیره روی بجانب اسمان درخشان

می کند و سرود امید می خواند .

زیرا ان وقت که یاد از عشق تو میکنم خود را چنان توانگر می بینم که مقام خویش را با همه شاهان جهان

برابر نمی نهم .

تنها

[Mohamad]

به نام شاهد ومی به نام تار و تنبور ودف ونی
به نام عاشقان لا و بالی
به نام همنشینان خیالی
به نام دست های جام بردار
به نام عاشقان رفته بر دار
به نام مجلس بزم شبانه
به نام سرورین آشیانه
خوشا جامی که مولا در کفم داد
به دستی نی به دیگر او دفم داد
خوشا رقصان درآیم من به کویش
ببوسم دست ورخسار نکویش
خوشاآندم که از اومی نویسم
به رقص و ذکر یا هو می نویسم
صدایم داد تا از او بخوانم
که من هم درد غربت رابدانم
خوشا با نام مولا باده خوردن
چودرویشان عاشق جان سپردن
به حق باده نوشان می حلال است
که مستی افتخاری بی زوال است
به دور اولم ساقی ولی بود
ولی دیدم که ذکر او علی بود

[Mohamad]

کاش می دانستی
می توانم همه را پیش تو تفسیر کنم
کاش می دانستی
کاش می فهمیدی
کاش و صکاش می دانستی
من سکوتم حرف است
حرف هایم حرف است
خنده هایم خنده هایم حرف است
د کاش نمی ترسیدی
که مبادا دل من پیش دلت گیر کند
یا نگاهم تلی از عشق به دستان تو زنجیر کند
من کمی زودتر از خیلی دیر
مثل نور از شب چشم تو سفر خواهم کرد
تو نترس
سایه ها بوی مرا سوی مشام تو نخواهند آورد
کاش می دانستی
چه غریبانه به دنبال دلم خواهی گشت
در زمانی که برای غربتت سینه دلسوزی نیست
تازه خواهی فهمید
مثل من عاشق مغرور شب افروزی نیست

تنها