خوب فکر کنيد تا چاق نشويد...
کساني که رژيم مي گيرند دغدغه هاي فراواني دارند که يکي از مهم ترين آن ها اين است که چه طور به رژيم خود پايبند بمانند و از آن تخطي نکنند. در اين مطلب چند راه کار مفيد آورده شده است.
وقتي غذا مجاني است...
فکر کنيد و ببينيد که در طول روز چند بار بدون اين که لازم باشد، غذا مي خوريد؟ مثلاً سر
صبحانه که همکاران شما ساعت 9 در محل کار مي خورند. شما همين يک ساعت پيش
صبحانه مفصلي خورده ايد؛ ولي، باز هم کنار همکاران تان صبحانه مفصلي مي خوريد.
متاسفانه بعضي ها طرز فکر به خصوصي دارند و آن اين است که اگر جايي غذا مجاني باشد و مجبور نباشند به خاطرش پول بدهند، از غذا نمي گذرند! تعجب نکنيد خيلي از افراد اين طور هستند و اين ها همان دسته اي هستند که با خطر چاق شدن رو به رو مي باشند.
يکي ديگر از موقعيت هايي که مي تواند باعث چاقي شود، سمينارها و کنفرانس ها است که در آن جا غذا روي ميز فراوان است و چون شما مهمان هستيد، چيزي بابت آن پرداخت نکرده ايد.
عده اي ديگر هم عقيده دارند وقتي بابت غذايي پول داده اند بايد آن را تا آخر بخورند!
ميلتون استوک، متخصص تغذيه و سخنگوي انجمن رژيم آمريکا مي گويد: " همين خوردني هاي ريز ريز که در محل کار و سمينارها مي تواند اتفاق بيفتد، روزانه 600 کيلو
کالري انرژي اضافي را به بدن تحميل مي کند که ادامه دادن اين رويه، مي تواند باعث اضافه شدن وزن به ميزان 5/2 کيلوگرم در ماه شود."
غذا چه مجاني باشد و چه بابت آن پول داده باشيد، لازم است به اندازه نيازتان از آن بخوريد و هميشه به اين نکته دقت کنيد که به چه دليل مي خواهيد غذا بخوريد و آيا در اين لحظه بدن تان به غذا نياز دارد يا خير.
يک دليل ديگر براي پرهيز از خوردن غذاهاي مجاني وجود دارد و آن اين است که مغز ما به واقع غذاهاي مجاني را به عنوان غذا قبول ندارد و مانند غذايي که برايش پول داده باشيم، مزه آن را حس نمي کند! جالب اينجا است که ما احساس نمي کنيم با خوردن آن ها
کالري دريافت کرده ايم! ممکن است هنگام خوردن صبحانه در محل کار درست يک ساعت پس از خوردن صبحانه در خانه، به خودمان قول دهيم که سر وعده ناهار کمتر غذا مي خوريم؛ ولي، به واقع اين طور نيست و بيشتر ما در موقع
ناهار هم مانند قبل، دلي از عزا در مي آوريم!
به همين خاطر، وقتي جايي به غذاي مجاني برخورديد، از خودتان بپرسيد که آيا اگر اين غذا را مي فروختند، براي خريدنش پول مي داديد؟
دردسر مودب بودن...
شايد فکر کنيد اگر تعارف دوستان را که يک تکه بزرگ
کيک به شما تعارف مي کند رد کنيد او ناراحت خواهد شد يا اگر سر ميز جلسه اداري شيريني روي ميز را که رئيس تان تعارف مي کند، نخوريد بي ادبي کرده ايد. ولي، همين کارهايي که براي رعايت ادب انجام مي دهيد، مي توانند صدها کالري اضافي را به بدن شما تحميل کنند. متاسفانه در بسياري از خانواده ها تعارف کردن غذا و
شيريني روشي است براي ابراز محبت و معني اين را دارد که " دوستت دارم". اگر ميزبان يک شيريني يا کيک پُرکالري به شما تعارف کرد يا بار ديگر بشقاب تان را از غذا پُر کرد، با احترام برايش توضيح دهيد که ديگر ميل به غذا نداريد و تصميم داريد بيش از اندازه غذا نخوريد. اگر با ميزبان رودربايستي نداريد و او مي گويد غذايي که به شما تعارف کرده سهم شما است و بايد بخوريد، به او بگوييد که غذا را با خود به خانه مي بريد و پس از گذشت چند ساعت که دوباره گرسنه شديد آن را مي خوريد.
وقتي غذا ته بشقاب مي ماند...
يکي از مشکلات همه ي ما اين است که فکر مي کنيم بايد در يک وعده غذايي همه محتويات بشقاب مان را بخوريم و چيزي ته
بشقاب باقي نگذاريم. اسراف نکردن به خودي خود بسيار درست و پسنديده است، ولي خوردن مقدار غذايي که بيش از حد در بشقاب کشيده ايم، دريافت کالري هاي اضافي و چاقي را در پي دارد. اين مشکل معمولا درباره بشقاب غذاي بچه ها، روي مي دهد و پدر و مادرها اصرار دارند که آن ها همه غذاي خود را بخورند و بدتر از همه اين که پدر و مادرها گاهي خود ته مانده بشقاب غذاي بچه ها را مي خورند که اين خود به چاق شدن آن ها کمک مي کند. براي حل اين مشکل از ابتدا در بشقاب غذاي بچه ها، غذاي کمتري بکشيد و به آن ها بگوييد که اگر سير نشدند، دوباره براي شان غذا خواهيد کشيد. درباره خودتان هم همين کار را انجام دهيد. يادتان باشد که انبار کردن غذاي اضافي در معده و فرستادن چربي اضافي به سلول ها فرق چنداني با خالي کردن اضافه بشقاب خودتان يا فرزندتان در سطل زباله ندارد؛ در هر صورت شما هستيد که ضرر مي کنيد.
در مهماني و رستوران...
بسياري از ما فکر مي کنيم تا زماني که در خانه درست و سالم غذا مي خوريم، پُرخوري در مهماني ها و
رستوران ها و در " موقع خاص " اشکالي ندارد. واقعيت چيز ديگري است و پُرخوري و خوردن
غذاهاي ناسالم در هر حالتي مضر مي باشد و قابل توجيه نيست. گاهي اين مواقع خاص براي ما هر روز يا با فاصله هاي کم اتفاق مي افتند، مثلاً به جشن تولد دعوت مي شويم، همکاران تان غذاهاي خوشمزه اي سر ميز ناهار مي آورند که نمي توانيد از آن ها بگذريد، براي تان مهمان مي آيد يا به جشن ارتقاي شغلي همکارتان دعوت مي شويد، سالگرد ازدواج تان و يا بي هيچ دليل خاصي تصميم گرفته ايد براي خود و همسرتان جشن دو نفره اي بگيريد. اگر شما مدام با اين وقايع روبه رو باشيد، ديگر " مواقع خاص " به شما نمي آيند. بدتر از همه اين که اگر عادت داريد چند بار در هفته بيرون و در رستوران غذا بخوريد، بايد خيلي مراقب باشيد، چرا که اين مواقع خاصي که مدام تکرار مي شوند، به سادگي مي توانند شما را چاق کنند و کالري هاي فراواني را به بدن شما تحميل نمايند. براي حل اين مشکل، هر روز چه
بيرون غذا بخوريد و چه در مهماني باشيد، اهداف تغذيه اي خاصي را براي خودتان تعيين کنيد و بکوشيد به آن ها پايبند باشيد.
در ضمن، به اين نکته هم توجه کنيد که اگر در مواقع عادي غذاهاي تان تمام رژيمي و بدون رنگ،
بو و مزه باشند، طبيعي است که وقتي به رستوران مي رويد، هوس کنيد غذاهاي ناسالم و پُرچرب سفارش دهيد. بکوشيد روش هاي پخت غذاهاي سالمي را ياد بگيريد که در عين سالم بودن، خوشمزه هم هستند و رنگ و بوي خوبي دارند. هيچ قانوني نيست که بگويد غذاهاي سالم بايد بي رنگ و رو و بي مزه باشند.
يک کتاب
آشپزي مخصوص غذاهاي سالم تهيه کنيد و با پخت غذاهاي سالم و خوشمزه به رژيم غذايي خود تنوع ببخشيد و از خوردن غذاهاي سالم لذت ببريد؛ به اين ترتيب، دفعه بعد که به رستوران مي رويد غذاهاي
رنگارنگ و وسوسه کننده منوي رستوران باعث نمي شوند، رژيم تان را بشکنيد.
جلوي تلويزيون و در سينما...
در ذهن بسياري از ما خيلي از فعاليت ها با خوردن تعريف شده است. ديدن فيلم و تماشاي مسابقه فوتبال، با خوردن غذاهايي مثل چيپس و
پفک همراه شده است.
تارا گيدوس، متخصص تغذيه و يکي از سخنگوهاي انجمن تغذيه آمريکا در فلورايدا، مي گويد: " وقتي کاري مانند تماشاي
تلويزيون يا روزنامه خواندن را با غذا خوردن همراه مي کنيم، بدن عادت مي کند که ديگر به پيغام گرسنگي توجه نکند و تا زماني که مشغول انجام آن کار باشيم به خوردن ادامه مي دهيم."
بايد بکوشيد اين عادت خود را تغيير دهيد. اگر هميشه بعد ازظهرها با يک بسته
چيپس و جلوي تلويزيون خستگي در مي کنيد، از اين به بعد به جاي اين کار يک کتاب برداريد و روي کاناپه با کتاب خواندن و استراحت کردن بعدازظهر را سپري کنيد.
بايد به خودم جايزه بدهم...
خيلي ها اين طور فکر مي کنند که پس از پشت سرگذاشتن يک روز سخت و پُرتلاش لايق اين هستند که خوراکي هاي خوشمزه زيادي بخورند و بيشتر افرادي که اين طرز تفکر را دارند، به
اضافه وزن دچار هستند.
دکتر ريک تمپل، روانشناسي که اختلالات خوردن را در دانشگاه فلوريداي جنوبي معالجه مي کند، در اين باره مي گويد: " خوراکي ها مي توانند به روشي بسيار ساده براي انجام کارهاي سخت به ما پاداش دهند و به تعويق انداختن دريافت اين پاداش کار راحتي نيست." ولي مشکل اينجا است که ما هيچ وقت براي پاداش گرفتن از غذا به سراغ يک تکه
هويج يا
بروکلي نمي رويم، بلکه در بيشتر مواقع يک تکه
شکلات يا
بستني شيرين و خوش مزه را انتخاب مي کنيم. مطالعات نشان داده است در مواقعي که ما به خوردن احساسي روي مي آوريم به ندرت به ارزش غذايي خوراکي هايي که مي خوريم، توجه مي کنيم و بيشتر به رنگ و مزه آن ها توجه داريم.
يک روش براي غلبه بر اين عادت نادرست و مُضر اين است که بنشينيد و چيزهايي غير از خوردن که خوشحال تان مي کند را يادداشت کنيد. مي توانيد به دوست خود تلفن بزنيد، با همسرتان
تلويزيون نگاه کنيد يا به موسيقي مورد علاقه خود گوش دهيد. هر کاري که انجامش حواس شما را از اين نوع خوردن نادرست و مُضر پرت کند، خوب است و به شما کمک مي کند کالري هاي اضافي دريافت نکنيد.
دنياي تغذيه
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)