جهان پر از راز و رمزهای مختلفی است که بشر هنوز به آن ها دست نیافته است. میل به شناخت ناشناخته ها انسان را وادار می کند تا به مناطقی که به آن ها دسترسی ندارد نظر اندازد و از طریق تجاربی که تا کنون به دست آورده است حدس و گمان هایی درباره آن ها ارائه کند.
خیال و علم؛گرچه در نگاه اول این دو از هم جدا هستند اما مانند دو بال پرنده در طول تاریخ توانسته اند انسان را تا جایگاهی که اکنون در آن قرار دارد به پیش ببرند و به پیش خواهند برد. گاهی اوقات علم در مقابل خیال سرکشی کرده و بعضی مواقع این خیال بوده است که بر علم چیره گشته. اما شکوفایی هر دو زمانی اتفاق افتاده است که در کنار یکدیگر بودند و با هم حرکت کرده اند.
حال قوه تخیلتان را به پرواز دربیاورید و به دو تصویر پیش رو با دقت نگاه کنید:
به نظر شما دو تصویر بالا مربوط به چه چیزی یا چه مکانی هستند؟ آیا می توانید حدس بزنید که نخستین عکس چه چیزی را نمایش می دهد؟ نظرتان درباره دومین عکس چیست؟ لطفا قبل از خواندن شرح کامل تصاویر، حدس های خود را در قسمت نظرات وارد کنید تا ما و دیگران با تراوشات ذهنی شما بیشتر آشنا شویم!
تصویر اول: سحابی سیاره‌نمای ساعت‌شنی
شن‌های زمان برای ستاره‌ی مرکزی این سحابی سیاره‌نما که ساعت شنی نام دارد در حال تمام شدن است. سوخت هسته‌ای ستاره‌ی مرکزی سحابی تمام شده است و این مرحله‌ا‌ی جذاب و کوتاه در زندگی ستاره‌ای مانند خورشید است. در این زمان لایه‌های بیرونی آن به بیرون پرتاب شده‌اند و مرکز آن در حال خنک شدن و تبدیل شدن به کوتوله‌ی سفید است. در سال 1995 (1374)، منجمان برای تصویربرداری از تعدادی سحابی سیاره‌نما، که تصویر فوق یکی از آنها است، از تلسکوپ فضایی هابل استفاده کردند. حلقه‌های رنگارنگ و زیبای گازی (نیتروژن-قرمز، هیدروژن-سبز، اکسیژن-آبی) دیوارهای نازک ساعت شنی را نشان می‌دهند. شفافیت و دقت بی سابقه‌ی تصویر تلسکوپ فضایی هابل، جزئیات شگفت‌انگیزی را از روند پرتاب ماده‌ی سحابی آشکار کرده است که به حل رازهای بزرگِ سحابیهای سیاره‌ای با اشکال و تقارن‌های پیچیده کمک می‌کند.
تصویر دوم: سحابی غبارآلود زنبق
این ابرها و غبارهای میان ستاره‌ای در فاصله‌ی 1300 سال نوری از ما و در ناحیه‌ای ستاره‌زا در صورت فلکی قیفاووس شکوفه کرده‌اند. این سحابی گاهی اوقات زنبق نامیده می‌شود و در فهرست اجرام غیرستاره‌ای، با نام NGC 7023 دسته‌بندی شده است. این تنها سحابی آسمان نیست که ما را به یاد گل‌ها می‌اندازد. در اطراف سحابی، ابرهای تیره‌ای از غبار و گاز مولکولی سرد دیده می‌شود و شکل‌های در هم پیچیده و شگفت‌انگیزی را تشکیل می‌دهد. در درون زنبق، ابرهای غبار، ستاره‌ای جوان و داغ را در بر گرفته‌اند. رنگ اصلی سحابی پرنور بازتابی، آبی است که به خصوصیات بازتابی دانه‌های غبار مربوط می‌شود. رشته‌های مرکزی این غبار کیهانی درخشان، با نور قرمز ضعیفی می‌درخشند. ذرات غبار، نور نامرئی فرابنفش ستاره را جذب کرده و با تبدیل آن به نور قرمز مرئی، تابش می‌کنند. رصدها در نور فروسرخ نشان می‌دهند که احتمالا این سحابی حاوی مولکول‌های پیچیده کربن است که PAH نام دارند. این نمای زیبای گسترده حدود 30 سال نوری پهنا دارد.
سحابیهای تابان ابرهایی گازی هستند که به علت نور ستارگان مجاور خود قابل رویت هستند. بعضی از سحابیهای تاریک بوده و تنها هنگامی که مانع عبور نور ستارگان یا سحابیهای تابان از پشت‌شان می‌شوند، می‌توان آنها را دید
در باره سحابی ها خوب است بدانید که:
در جهان علاوه بر ستاره‌ها مقادیر زیادی گرد و غبار و گاز وجود دارد که مابین کهکشان ها پراکنده شده است. سحابی توده ای از ابر یا هر چیز دیگری است که از گرد و غبار و گاز میان‌ستاره‌ای تشکیل شده است. سحابیهای تابان ابرهایی گازی هستند که به علت نور ستارگان مجاور خود قابل رویت هستند. بعضی از سحابیهای تاریک بوده و تنها هنگامی که مانع عبور نور ستارگان یا سحابیهای تابان از پشت‌شان می‌شوند، می‌توان آنها را دید. خیلی چیزهایی که زمانی سحابی نامیده می‌شدند، از نو طبقه‌بندی شده‌اند. در قرن‌های پیشین این اشیاء در نظر ستاره شناسان ساختارهای ابر مانند مه آلود بودند، ولی بعدا ستاره شناسان با بهبود تلسکوپ‌ها توانستند این به ظاهر سحابی‌ها را به عنوان کهکشان یا خوشه‌های ستاره‌ای شناسایی کنند.
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)