مدير باز نشسته
گوش کن...سکوت محض ست
صدایی نمیشنوی ... و من خاموش شده ام...
نه برای اینکه دیگر دوستت ندارم نه..
برای اینکه با سکوتم میخواهم عشقم را ثابت کنم
و بدانی که دوست داشتن من با هیچ واژه ای قابل توصیف نیست
امیدوارم روزی که معنی سکوتم را بدانی و درکم کنی من زنده باشم و تو دیر درکم نکرده باشی
مدير باز نشسته
جسارت زمستان را چگونه ببخشم وقتی این گونه رخنه کرده است،
در باور روز هایم؟
بیچاره بهارم که دست به دست آواره شد
به جست و جوی آغوشت
و تو حتی در خواب هایم هم پیدایت نمی شود............
مدير باز نشسته
گاهی دلم ازهرچه آدم است میگیرد...
گاهی دلم دوکلمه حرف مهربانانه میخواهد...
نه به شکل دوستت دارم ویا نه به شکل بی تو میمیرم...
ساده شاید ، مثل دلتنگ نباش...
فردا روز دیگری ست !
برای مشاهده تصویر در اندازه واقعی روی من کلیک کنین
مدير باز نشسته
آه از نگاه آخر ، از آن نگاه لالت
نفرین ندارد این عشق ، احساس من حلالت
بغضم کمر شکسته ، راه نفس بریده
خوش باش و عاشقی کن ، پایان من رسیده ...
مدير باز نشسته
خیال بارانی من
انقدر از من دور شده ای
انقدر مرا از خود دور کرده ای
که دیگر هیچ امیدی برایم باقی نمانده
یادت هست گفته بودم:"من ناامیدم مرا از این نامیدتر مکن!"؟؟
حالا ناامیدترینم!
تنهایی ام را و نخواستنت را کم کم باور میکنم...
اما تو را هرگز از یاد نخواهم برد
بگذار تو عشق اول و آخر من بمانی...
مدير باز نشسته
دختره از پسره پرسید من خوشگلم؟ گفت نه
گفت دوستم داری؟ گفت نوچ!!!!!
گفت اگه بمیرم برام گریه میکنی؟ گفت اصلا
دختره چشماش پر از اشک شد و هیچی نگفت
پسره بغلش کرد وگفت :
تو خوشگل نیستی زیبا ترین هستی
تو رو دوست ندارم چون عاشقتم
اگه تو بمیری برات گریه نمیکنم چون من هم می میرم
مدير باز نشسته
گناه است انگار خواستن تو... می دانم!
گناهی که چون آشکار شود، بر من بخشوده نخواهد شد هرگز!
در دادگاه ذهن های خفته، محکوم خواهم شد و به سنگ نکوهشها و نفرین ها، سنگسار!
گناه است خواستن تو... اما گناهی خواستنی است!
گناهی چون گناه مادرم حوا!
گناهی که ارزش رانده شدن از بهشت موهوم این آدمها را دارد!
مدير باز نشسته
همیشه به من می گفت زندگی وحشتناک است ولی یادش رفته بود که به من می گفت تو زندگی من هستی روزی از روزها از او پرسیدم به چه اندازه مرا دوست داری گفت به اندازه خورشید در اسمان نگاهی به اسمان انداختم دیدم که هوا بارانی بود و خورشیدی در اسمان معلوم نبود شبی از شبها از او پرسیدم به چه اندازه مرا دوست داری گفت به اندازه ستاره های اسمان نگاهی به اسمان انداختم دیدم که هوا ابری بود وستاره ای در اسمان نبود خواستم برای از دست دادنش قطره ای اشک بریزم ولی حیف تمام اشکهایم را برای بدست اوردنش از دست داده بودم
__________________
مدير باز نشسته
میخواهم فریاد کنم
میخواهم خون گریه کنم
میخواهم نباشم
میخواهم هیچ کس نباشم
میخواهم پرواز کنم
میخواهم به دورترین دورها بروم
مدير باز نشسته
دور بودیم
دور
صدای هم را نمیشنیدیم
نزدیک شدیم
تکان خوردنِ لب‌ها را می‌دیدیم
صدای هم را نمیشنیدیم
نزدیک‌تر شدیم
صدای هم را می‌شنیدیم
کلماتِ هم را نمی‌فهمیدیم
نزدیک‌تر شدیم
کلماتِ هم را می‌فهمیدیم
طعمِ کلماتِ هم را نمی‌دانستیم
نزدیک‌تر شدیم
آن‌قدر که لب‌ها را به هم دوختیم
و کلمات به هم پیچیدند
کلماتِ پیچیده دورمان کردند
دور
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)