یک شعر برای آنکه دوستش داری

[R A H A]

همیشه
به انتهای گریه که می رسم
صدای ساده ی فروغ از نهایت شب را می شنوم
صدای غروب غزال ها را
صدای بوق بوق نبودن تو را در تلفن
آرام تر که شدم
شعری از دفاتر دریا می خوانم
و به انعکاس صدایم در آیینه اتاق
خیره میشوم
در برودت این همه حیرت
کجا مانده یی آخر ؟

[R A H A]

چترم باز باشد یا بسته...
فرقی نمی کند
بی تو خیس بارانم.........

[R A H A]

تو مرا می فهمی

من تو را می خواهم

وهمین ساده ترین قصه یک انسان است
تو مرا می خوانی

من تو را ناب ترین شعر زمان می دانم


و تو هم می دانی

تا ابد در دل من می مانی

[R A H A]

آرزويم اين است نتراود اشك در چشم تو هرگز مگر از شوق زياد...
نرود لبخند از عمق نگاهت هرگز....
و به اندازه ي هر روز تو عاشق باشي....
عاشق آنكه تو را مي خواهد...
و به لبخند تو از خويش رها مي گردد...
و ترا دوست بدارد به همان اندازه كه دلت مي خواهد!

[R A H A]

يک شبي مجنون نمازش را شکست
بي وضو در کوچه ي ليلا نشست
عشق آن شب مست مستش کرده بود
فارغ از جام الستش کرده بود
سجده اي زد بر لب درگاه او
پر ز ليلا شد دل پر آه او
گفت يا رب از چه خوارم کرده اي؟
بر صليب عشق دارم کرده اي
جام ليلا را به دستم داده اي
وندر اين بازي شکستم داده اي
نشتر عشقش به جانم ميزني
دردم از ليلاست آنم ميزني
خسته ام زين عشق دلخونم مکن
من که مجنونم تو مجنونم نکن
مرد اين بازيچه ديگر نيستم
اين تو / اين ليلاي تو ..... من نيستم
گفت اي ديوانه ليلايت منم.
در رگ پنهان و پيدايت منم
سالها با جور ليلا ساختي
من کنارت بودم و نشناختي
عشق ليلا در دلت انداختم.
صدقمار عشق يکجا باختم
کردمت آواره صحرا نشد
گفتم عاقل ميشوي اما نشد
سوختم در حسرت يک يا ربت
غير ليلا بر نيامد از لبت
روز و شب او را صدا کردي ولي..
ديدم امشب با مني گفتم بلي..
مطمئن بودم به من سر ميزني
در حريم خانه ام در ميزني
حال اين ليلا که خارت کرده بود
درس عشقش بي قرارت کرده بود
مرد راهش باش تا شاهت کنم.
صد چو ليلا کشته در راهت کنم

[R A H A]

در تکاپوي با تو بودن خودم را يافتم
اما افسوس که
بي تو شدم....
نه اولش پيداست
و نه آخرش
با اين همه
بايد تا آخرش بروم
بگذار بنشينم و نفس تازه کنم
نترس.....
تصميم من عوض نمي شود
به سنگي بدل نمي شوم
که کنار راه افتاده باشد
نترس.....
اين بار هم که تاول پاهايم خشک شود
دوباره عاشقت مي شوم
دوباره راه مي افتم
دوباره گم مي شوم
هر طور شده اين راه را تا آخر مي روم ...

[R A H A]

طلسم رو باید بشکنیم ما هم بشیم مثل همه
حالا که بی وفاییه ما بی وفاتر از همه
هیچکسی غیر از خود ما به داد ما نمیرسه
عاشقیا رو هم دیدیم به هوس یه بار بسه
عاشقی تو دوره ما والا سرو ته نداره
چیز به این بی ارزشی چه چه و به به نداره
کویر خشک دلمون دیگه زده هزار ترک
غم دیگه بسه نازنین هرکی نموندش به درک
چاکر هرچی بامرام , مخلص هرچی با وفا
در به درو هلاک یک همدم پاک و با صفا
خلاصه اینکه نازنین گذشته هارو بی خیال
پرواز رو عشق با وفا حتی بدون پرو بال

[R A H A]

دل داده ام بر باد ، بر هر چه باداباد

مجنون تر از لیلی ، شیرین تر از فرهاد

ای عشق از آتش اصل و نسب داری
از تیره ی دودی ، از دودمان باد
آب از تو توفان شد ، خاک از تو خاکستر
از بوی تو آتش ، در جان باد افتاد
هر قصر بی شیرین ، چون بیستون ویران
هر کوه بی فرهاد ، کاهی به دست باد
هفتاد پشت ما از نسل غم بودند
ارث پدر ما را ، اندوه مادرزاد
از خاک ما در باد ، بوی تو می آید
تنها تو می مانی ، ما می رویم از یاد

[R A H A]

بهترین لحظه ها وقتیست که بهترین ها به یادت باشند ...بهترین نیستم ولی بیادتم

[R A H A]

مرا باور کن ...
همانطور که هستم... رنگ خودم !
و مرا آنگونه بخواه که ترسیم شده ام ...ساده ساده !
این دل کوچکم می شکند وقتی ...
از باورهای غلط جامه می بافی و به زور بر تنم می کنی !
آهسته فرو می ریزم ...
با صدایی بلند ...!