داروهای سنتی و ترکیبی از گیاهان

[shirin71]

آگاو


Scientific name: Agave Americana
Agavaceae

Latine name: Agave

1- آگاو: (شیره گیاه باعث آماس پوستی در بعضی از مردم می شود. در ضمن تیغهای درشتی دارد.)

از خانواده Agavaceae ، جنس Agave می باشد.



گستره:

آمریکای جنوب غربی



ویژگی های فیزیکی :

گیاه دائمی همیشه سبز تا 7.5 متر رشد می کند. این گیاه به سرما حساس نمی باشد. گلها دو جنسی و گرده افشانی به وسیله پروانه ها صورت می گیرد. آگاو درخاکهای شنی، لومی ورسی با زهکش خوب رشد می کند. این گیاه در خاکهای اسیدی، قلیایی وخنثی رشد می کند. در سایه نمی تواند رشد کند. به رطوبت خاک نیاز دارد و مقاوم به خشکی است.



کاربرد غذایی:

مغزگیاه آگاو سرشار ازساکارین است و وقتی پوست آن کنده شود آنرا می توان خورد، شیرین و مغذی اما نسبتا فیبری است. بذر را در آرد ترکیب کرده و به عنوان غلیظ کننده در سوپ یا اینکه در ساخت نان بکار می برند. شیره ای که ازساقه گل دهنده می گیرند به عنوان شربت استفاده می کنند.



کاربرد دارویی:

شیره گیاه آگاو را همانند ضماد بر روی جراحتها می گذارند. شیره همچنین در درمان اسهال و اسهال خونی بکارمی رود. شیره ضد عفونی کننده، معرق، ادرارآور وضدیبوست است. دم کرده برگهای ریزریزشده، مسهل وعصاره برگ برای درمان ضرب دیدگی بکار می رود. همچنین در درمان دیرهضمی، نفخ شکم، یبوست وزردی بکارمی رود. شیره ضدعفونی کننده وازرشد باکتریها در معده و روده جلوگیری می کند. از برگها داروی استروئیدی می سازند. یک صمغ از ریشه و برگ می گیرند که در درمان دندان درد بکار می رود. ریشه معرق وادرارآورمی باشد. آن همچنین در درمان سفلیس بکار می رود.



کاربرد دیگر:

از ساپونین گیاه صابون می سازند(در ریشه می باشد). وقتی ریشه و برگ را خرد می کنند و سپس با آب آنرا می جوشانند، ساپونین از آن استخراج می شود. گیاه خاصیت حشره کشی دارد. یک فیبر قوی از برگها می گیرند که از آن طناب، نخ و پارچه می سازند. ساقه های گل دهنده خشک شده همانند یک پوشش ضدآب بکار می رود.



جزئیات کاشت:

آگاونیاز به خاک با زهکش خوب ومحیط آفتابی دارد. دمای 3 درجه زیر صفر را تحمل می کند.



تکثیر:

بذررا بصورت سطحی در محیط آفتابی در ماه فروردین و درون گلخانه گرم بکارید. بذردردمای 20 درجه درعرض 1 تا 3 ماه جوانه می زند. جوانه ها را در گلدانهای مجزا با خاک زهکشی شده بکارید تا به قدر کافی بزرگ شود. ازاین گیاه تا موقعی که ارتفاعش به 20 سانتی متربرسد مراقبت بکنید. گیاه را دراواخر بهار یا اوایل تابستان بعد از سرمای ناگهانی خارج می کنید .

[shirin71]

Scientific name: Rhus glabra
Latine name: Smooth Sumach

سماق: (شیره بعضی از گونه های سماق باعث ایجاد جوش در افراد حساس می شود.)

از خانواده Anacardiaceae ، جنس Rhus می باشد.



گستره:

آمریکای شمالی



ویژگیهای فیزیکی:

یک درختچه خزان پذیر تا 3 متر رشد می کند . این گیاه نسبت به سرما حساس می باشد. گلدهی سماق در ماههای تیر ومرداد ورسیدگی بذرآن در ماههای شهریور ومهرمی باشد. گلها دوپایه و گرده افشانی بوسیله زنبور صورت می گیرد. گیاه خود گرده افشان نمی باشدوبرای طبیعت جذاب می باشد. سماق در خاکهای شنی، لومی و رسی با زهکش خوب رشد می کند. در ضمن در خاکهای فقیرهم رشدمی کند. گیاه درخاکهای اسیدی، خنثی و قلیایی رشدمی کند. سماق نمی تواند در سایه رشد کند. گیاه در برابر بادهای قوی مقاوم می باشد ولی در برابر بادهای بحری مقاوم نمی باشد.



کاربرد غذایی:

میوه سماق را بصورت خام یا پخته مصرف می کنند. مزه میوه ترش می باشد، بنابراین جایگزین آبلیمومی شود. میوه نسبتا کوچک است ولی پانیکولهای زیادی تولید می کند که به راحتی برداشت می شوند. وقتی میوه را به مدت 10 تا 30 دقیقه در آب داغ یا سرد قرار دهید، نوشیدنی مثل لیموناد(بدون هیچ گاز) درست می شود. پوست ریشه راجدا کرده وبصورت خام استفاده می کنند. در استفاده از آن باید دقت لازم را کرد. شاخه های جوان را بدون پوست وبه صورت خام مصرف می کنند. در استفاده از آن باید دقت لازم را کرد.



کاربرد دارویی:

از سماق به عنوان داروی قابض و ضدعفونی کننده استفاده می کنند. از پوست یا ریشه آن چایی ساخته می شود که مقوی، ضدعفونی کننده، داروی قابض، شیرافزا، منعقدکننده خون، محمر و نیروبخش می باشد. همچنین دردرمان اسهال، تب، ضعف عمومی بدن،زخمهای درون دهان، خونریزی مقعدی وسقوط رحم بکارمی رود. آنرا غرغره کرده و در درمان گلودرد بکار می برند. پوست پودر شده سماق بصورت ضماد بر روی زخمهای قدیمی گذاشته می شود. دم کرده سماق در درمان سرماخوردگی، گلودردها، دفع ادرار دردناک و اسهال خونی کاربرد دارد. ریشه را در پاییز برداشت کرده ،خشک نموده و بعدا مصرف می کنند. جوشانده شاخه با بذر در درمان خارش های سر بکار می رود. شیرابه آن بصورت ضماد بر روی زخمها قرارمی گیرد. چایی که ازبرگها می سازند در درمان زخمهای لثه و وقتی به روی لبها بسابند زخمهای روی لب را درمان می کند. دانه ها ادرارآور، قاعدگی آور، قی آور، مسهل و تب بر می باشد. دم کرده شکوفه به عنوان دهان شوی برای درآوردن دندان نوزادان بکار می برند. دم کرده شکوفه ها برای درد چشمها مفید می باشد.



کاربرد دیگر:

برگ(10 تا 25%)، شاخه های ریز و ریشه سرشار ازتانن می باشند. برگهارادر پاییز جمع آوری کرده وازآن رنگ قهوه ای می گیرند. از میوه رنگ سیاه وقرمزمی گیرند. ازبرگ، پوست و ریشه رنگ سیاه می گیرند. ازریشه هایی که در بهار کنده می شود رنگ زرد می گیرند. از بذر روغن می گیرند که از آن شمع می سازند. گیاه سیستم ریشه ای وسیعی دارد که خاک را حفظ می کند .



جزئیات کاشت:

سماق در خاکهای زهکشی شده ویک محیط آفتابی بهتررشد می کند. وقتی گیاه درخواب باشد تا 25 درجه زیر صفر را تحمل می کند ولی گیاه جوان ممکن است در برابر سرما صدمه ببیند.



تکثیر:

بهتر است بذرسماق تا موقعیکه برسد در شاسی سرد نگهداری شود. بذر را به مدت 24 ساعت در آب داغ خیسانده (استرافیکاسیون 80 تا 90 درجه ای که بعد ازآن بگذارید به آرامی سرد شود) که باعث می شودعوامل بازدارنده جوانه زنی بذراز بین برود. تا وقتیکه این جوانه ها به قدر کافی بزرگ شودازآنها مراقبت کنید. جوانه ها را در گلدانهای مجزا کاشته و آنها را درگلخانه نگهداری کنید. گیاه را در اواخر بهار یا اوایل تابستان بعد ازسرمای بهاره در زمین اصلی بکارید. در ماه های تیرو مرداد از چوبهای نیمه بالغ قلمه پاشنه دار به اندازه10 سانتی متر تهیه کرده ودر شاسی نگهداری کنید. درآذرماه قلمه ریشه به اندازه 4 سانتی متربریده ودر گلدان، بصورت عمودی در گلخانه نگهداری کنید. پاجوشها را از اواخر پاییز تا زمستان می گیرند.

[shirin71]

آشنايي با خواص گشنيز

گشنيز ازجمله سبزيجات معطري است كه اگرچه به لحاظ فرم ظاهري به جعفري شباهت دارد ولي برگ‌هاي آن بسيار لطيف‌تر از جعفري است

به همين خاطر بعضي‌ها آن را به صورت خام نيز در سبزي‌خوردن و سالاد مورد استفاده قرار مي‌دهند.

اين سبزي معطر نه تنها به‌صورت خام و پخته مصرف مي‌شود بلكه از تخم آن – درواقع ميوه گشنيز است – نيز به‌عنوان طعم‌دهنده در بعضي غذاها و بخصوص ترشي‌ها استفاده مي‌كنند. تخم گشنيز علاوه بر اين داراي خواص درماني بسياري نيز هست.برگ و تخم گشنيز هردو داراي طبيعت سرد و خشك هستند. اين گياه سرشار از انواع ويتامين‌ها – به‌ويژه ويتامين a و c – است.

خواص درماني

- برگ و تخم گشنيز باعث تقويت معده شده و علاوه بر اينكه به هضم غذا كمك مي‌كند، التهاب آن را نيز از ميان مي‌برد؛ همچنين خاصيت بادشكني و ضدنفخ هم دارند.
- برگ گشنيز تسكين‌دهنده استفراغ و همچنين برطرف‌كننده عطش است.
- گشنيز خام خواب‌آور است پس اگر براي خواب شب مشكل داريد، آب 30 گرم از برگ گشنيز را گرفته، با كمي شكر شيرين كرده، بنوشيد. فقط توجه داشته باشيد كه مقدار گشنيز نبايد از 30 گرم بيشتر شود زيرا مصرف زياد گشنيز – به‌ويژه تخم آن – حالت بي‌حسي، خواب‌آلودگي، گيجي و گاهي فراموشي موقت ايجاد مي‌كند.
- تخم گشنيز داراي اثر ضدباكتري است؛ درنتيجه مصرف دم‌كرده 15 گرم از آن در يك ليتر آب براي درمان بيماري‌هاي عفوني مانند حصبه، تب روده و مسموميت‌هايي كه منشا باكتري دارند بسيار مؤثر است.

همشهری آنلاین

[shirin71]

زعفران در تکثير و ازدياد لنفوسيت t موثر است


دبير سمينارعلمي کاربردي "زعفران داروي جادويي هزاره سوم" گفت: زعفران در تکثير و ازدياد لنفوسيت t موثر است.

به گزارش خبرنگار بهداشت و درمان خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا) منطقه خراسان، دکتر توکل افشاري در اين سمينار که روز گذشته در دانشکده پزشکي دانشگاه علوم پزشکي مشهد برگزار شد، با بيان اين‌که لنفوسيت t به عنوان يكي از مهم‌ترين عوامل ضد سرطاني به شمار مي‌رود، گفت: تحقيقات انجام شده در دانشگاه نشان مي دهد كه زعفران در تکثير و ازدياد لنفويست t موثر است اما مکانيسم سلولي دقيق اثر ضد سرطاني آن مشخص نيست.

وي با بيان اين ‌که اثرات ضد سرطان زعفران در سال 1990 به اثبات رسيده است، گفت: در اين زمينه کارهاي تحقيقاتي گسترده در خصوص اثر عصاره زعفران بر روي سلول‌هاي سرطاني به چاپ و نهايتاً تعدادي از اثرات ضد سرطاني زعفران بر روي حيوانات به آزمايش گذاشته شد.

دبير سمينار زعفران با اشاره به اين پيش فرض که عصاره تام زعفران و يا بعضي مشتقات خاص زعفران مي‌تواند مستقيماً اثر ضد سرطاني داشته باشد، افزود: در دانشگاه علوم پزشکي مشهد با توجه به اين‌ که زعفران يک محصول استراتژيک استان خراسان است، تحقيقات قابل توجهي در رابطه با کاربردهاي پزشکي اين ماده انجام شده است.

وي سرطان کبد را يکي از شايع‌ترين سرطان‌ها دانست و گفت: در تحقيقاتي که در دانشگاه علوم پزشکي بر روي سلول‌هاي سرطاني كبد انجام شده است، اين نتيجه بدست آمد كه اگر سلول‌هاي سرطاني كبد در مقابل عصاره زعفران در غلظت‌هاي مختلف قرار داده شود در درمان اين سرطان مؤثر است.

توکل افشاري تاثير زعفران بر روي سرطان پروستات و سرطان مثانه را به عنوان يكي ديگر از نتايج تحقيقات انجام شده در دانشگاه علوم پزشکي دانست و افزود: تحقيقات اوليه در دانشگاه بيانگر اين است که عصاره زعفران هيچ نوع اثري روي سلول‌هاي طبيعي بدن ندارد اما مي‌تواند رشد سلول‌هاي سرطاني را متوقف کند كه به طور کلي مي‌توان گفت كه عصاره زعفران و مشتقات آن مي تواند خاصيت ضد سرطاني داشته باشد و اين يافته‌ها مي تواند تحقيقات جديد را براي پزشکان داشته باشد.

وي در پايان با بيان اين‌ که جلوگيري از سرطان يکي از چالش‌هاي پزشکان قرن گذشته و قرن 21 مي باشد، تصريح كرد: با توجه به سوق دادن مردم به سوي داروهاي گياهي مي‌توانيم تحقيقات در كشور را بر روي داروهاي گياهي چون زعفران متمرکز کنيم.

[shirin71]

علف لیمو

Cymbopogon spp

Lemon grass

Poaceae

معرفی و گیاهشناسی
علف لیمو یکی از گیاهان دارویی است که از 60 یا 70 سال پیش اهمیت زیادی پیدا کرده و در کشورهایی مانند هندوستان، چین و در قسمت های وسیعی از آفریقا و آمریکای جنوبی در سطوح وسیع کشت می گردد. علف لیمو گیاهی است چندساله از خانواده ی گندمیان که گونه های متعددی دارد و ارتفاع این گیاه بسته به شرایط محیطی بین یک تا دو متر می باشد. ریشه های این گیاه به صورت افشان و کوتاه هستند و برگ های این گیاه طویل و به رنگ سبز روشن می باشند. مهمترین گونه های جنس علف لیمو عبارتند از: C.citratus و C.flexuosus. گونه ای از جنس Cymbopogon با نام كاه مكي(C.olivieri)در مناطق جنوبی و غرب كشور بصورت خودرو مي رويد که بوي معطري داشته و ترکیبات اسانس این گیاه با علف لیمو تفاوت زیادی دارد.

پراکنش و نیازهای اکولوژیکی
علف لیمو بومی نواحی گرمسیری و نیمه گرمسیری جهان است. این گیاه بومی ایران نیست ولی اخیرا در مناطق شمالی کشور و در برخی گلخانه ها کشت و کار می گردد. علف لیمو به درجه حرارت زیاد، آبیاری منظم و نور فراوان نیاز دارد. خاک هایی با بافت لومی شنی و pH نسبتا اسیدی (5 تا 8) برای این گیاه بسیار مناسب می باشد.

کاشت، داشت و برداشت
تکثیر این گیاه به دو روش جنسی(کشت غیرمستقیم بذر) و غیر جنسی(تقسیم بوته) صورت می گیرد. در تکثیر جنسی، بذور این گیاه را در اواخر اسفندماه در خزانه ی زیر پلاستیک کشت می کنند و نشاها در اواخر بهار و یا در اوایل پائیز به زمین اصلی منتقل می شوند. تکثیر غیرجنسی این گیاه بصورت تقسیم بوته ی گیاهان 3 تا 4 ساله در پائیز می باشد. گیاهان در مزرعه در ردیف هایی با فاصله ی 50 سانتی متر و با فاصله ی 30 تا 50 سانتی متر از یکدیگر کشت می شوند.
در هنگام تولید نشا و در طول رویش مبارزه با علف های هرز ضروری می باشد. کاربرد کودهای ازته، پتاسه و فسفره در طول رویش این گیاه نقش مهمی در افزایش عملکرد این گیاه دارد.


علف لیمو گیاهی چندساله است و معمولا بعد از سال سوم این گیاه را از زمین خارج کرده و کشت دوباره صورت میگیرد زیرا طبق تحقیقات علمی، از سال سوم به بعد عملکرد این گیاه کاهش می یابد. برداشت این گیاه سه تا چهار بار در طول سال انجام می شود. نکته ی مهم در مورد برداشت این گیاه این است که این عمل بایستی قبل از گلدهی این گیاه صورت بگیرد و تا جای ممکن بایستی سعی شود که گیاه به گل نرود زیرا ساقه ی این گیاه در مرحله ی گلدهی چوبی شده و عملکرد اسانس گیاه کاهش می یابد. میزان عملکرد اسانس این گیاه بسته به شرایط محیطی و سن گیاه متفاوت است و بین 140 تا 300 کیلوگرم در هکتار می باشد.


فرآوری
برگ ها و ساقه های جوان این گیاه دارای اسانسی زرد رنگ (به میزان یک تا سه درصد) می باشد که بوسیله ی تقطیر با بخار آب استحصال می گردد. اسانس این گیاه دارای بویی شبیه لیمو است و به اسانس بادرنجبویه شباهت زیادی دارد. مهمترین اجزای اسانس علف لیمو عبارتند از: سیترال(80 درصد)، سیترونلول، ژرانیول و ... .

خواص درمانی و کاربرد
اسانس این گیاه دارای خواصی مانند آنتی باکتریال قوی، اشتها آور، ضد کرم و ضد نفخ است. مصرف موضعی این اسانس سبب کاهش دردهای روماتیسمی و عصبی می گردد. اسانس این گیاه دارای کاربرد بسیار وسیع در صنایع آرایشی و بهداشتی است و سالانه 6000 تن از اسانس علف لیمو در جهان تولید می گردد.

مقالات علمی انگلیسی در مورد این گیاه

مقالات علمی فارسی در مورد این گیاه

[shirin71]

خواص داروئي درخت توس (غان)

خواص داروئي: برگ و پوست درخت توس از نظر طب قديم ايران سرد و خشك است.

الف: خواص آب يا شيره درخت توس 1) بعنوان كمپرس براي از بين بردن لكه هاي پوستي و بيماريهاي پوستي استفاده مي شود، 2) ناراحتي هاي مثانه و ورم آنرا از بين مي برد، 3)بهترين داروي نقرس است.

ب: خواص برگ و پوست درخت توس 1) تصفيه كننده خون است، 2) تب بر است، 3) عرق آور مي باشد، 4) داروي مفيدي براي گريپ و سرماخوردگي است، 5) دستگاه هاضمه را تقويت مي كند و براي هضم غذا مفيد مي باشد، 6) سرگيجه و سردرد را برطرف مي كند، 7) جوشانده آنرا مي توان براي شست و شوي زخم ها بكار برد، 8) اگزما را برطرف مي كند براي اين كار جوشانده پوست و يا برگ درخت توس را روي زخم ها بماليد، 9) دردهاي رماتيسم و نقرس را رفع مي كند، 10) كسانيكه پايشان عرق مي كند بايد هر روز پاها را در جوشانده برگ و پوست درخت توس قرار دهند.

مصرف درماني زيادي دارد و طبق نظر اطباي قديم براي اكثر امراض مفيد است.

جوشانده برگ درخت توس: مقدار 200 گرم برگ و جوانه درخت را در يك ليتر آب جوش ريخته و بگذاريد آرام بجوشد تا حجم آن به نصف تقليل يابد. مقدار مصرف اين جوشانده يك فنجان و نيم ساعت قبل از هر غذا است.

دم كرده: مقدار 50 گرم برگ و جوانه درخت را در يك ليتر آب جوش ريخته و بمدت نيم ساعت دم كنيد. مقدار مصرف اين دم كرده هم مانند جوشانده سه فنجان در روز است.

مضرات: مضرات خاصي براي آن بيان نشده است.

منبع: پایگاه جامع اطلاع رسانی پزشکان ایران

[shirin71]

اشنه‌ي ايرلندي

‏Chondrus crispus

اشنه‌ي ايرلندي حاوي مقدار زيادي لعاب است. وقتي گياه خشك شده در آب خيس شود، تشكيل يك ژله را مي‌دهد. اين ژله خواص درماني دارد و آن را براي سرفه، التهاب نايژه‌ها، بافت‌هاي مجروح و زخم‌ها تجويز مي‌كنند. اشنه‌ي ايرلندي را با شير مي‌جوشانند و شيرين مي‌كنند و يك غذاي بسيار سهل‌الهضم تهيه مي‌نمايند .

زيستگاه طبيعي :

اشنه‌ي ايرلندي در سواحل اروپاي شمال غربي به خصوص در سواحل اقيانوس اطلس در ايرلند پراكنده است. وقتي مد پايين مي‌آيد، اشنه ايرلندي را به خصوص در سواحل شمال فرانسه و ايرلند جمع آوري مي‌كنند .

مشخصات ظاهري :

اشنه‌ي ايرلندي به شكل علف دريايي به طول 10 تا 30 سانتي‌متر است. رنگ اين گياه هنگامي كه تازه است، به رنگ‌هاي گوناگون، از زرد مايل به سبز تا قهوه‌اي است. ساقه برگ‌هاي آن پهن و فردار هستند و هنگامي كه خشك مي‌شوند، زمينه‌ي سفيد يا زرد شفافي را پيدا مي‌كنند. كيسه‌هاي تخم‌مرغ شكل كوچكي كه حاوي ميوه‌ي گياه هستند. در روي ساقه‌ها ظاهر مي‌شوند .

[shirin71]

اگیر ترکی


نام های دیگر: اِگِر ترکی، اَگر ترکی، اکسیر ترکی، وَج، عودالوج، بچ، وجه، ریشه سوسن، بیخ سوسن، قصب الزریره، اقدرون، کول

فارسی: اگیرترکی
عربی: وج، عودالوج
فرانسه: Acore Vrai، Roseav aromatique
انگلیسی: Sweet flag، Sweet sedge، calamus
لاتین: Acroos calamus



مشخصات

گیاهی است چند ساله علفی دارای ساقه زیرزمینی با بیخ ضخیم مفصل دار و گره دار که ریشکها به آن اتصال دارند و خوشبو می‌باشد. این گیاه در کنار رودخانه ها و در باتلاقها و نقاط مرطوب در اروپا بخصوص در آلزاس فرانسه، بلژیک و در آسیا، هند و ایران می‌روید. ایران؛ در بلوچستان در تپه های جلاوان دیده می شود و در محل با نام "کول " شناخته می شود.



ترکیب شیمیایی

اسانس فرار به مقدار 1 تا 5/3 درصد، دارای گلوکوزیدی به نام آکورین و یک آلکالوئید در اسانس روغنی معطر آن مواد کالامن، کالامنون، کالامئون و آسارون یافت می‌شود.

قسمت مورد استفاده: ریزوم (ساقه زیرزمینی) مورد استفاده است. در پائیز جمع آوری کرده و آن را پاک مي‌کنند و برش طولی می‌دهند و در سایه می‌خشکانند.



خواص دارویی
ریزوم ها را بعنوان یک ماده معطر تلخ، تونیک، محرک، مقوی معده، از بین برنده نفخ و دارای اثر ضد نزله است. مقوی دستگاه هضم است، و چون اثر مدر و معرق دارد، مصرف آن در موارد نقرس لنفاتیسم و کم خونی و زردی، درمان بیماری لوی کمی (نوعی بیماری است که بر تعداد گلبولهای سفید خون اضافه می‌شود). برای بند آوردن خونریزی بینی و خونرریزيهای رحمی نیز استفاده می‌شود.



طریقه مصرف

1- از دم کرده 20 در هزار و مصرف 3 فنجان در روز قبل یا بعد از غذا

2- دم کرده یک قاشق چایخوری پودر آن در یک فنجان آب و مصرف 3 فنجان در روز

3- یک قاشق چایخوری از پودر گیاه را در یک فنجان آبجوش بریزید و بهم بزنید و به مدت یک دقیقه آن را دم کرده و روزانه 6 قاشق از این دم کرده را برای درمان بیماری لوی کمی بیاشامید.

4- یک قاشق غذاخوری از قطعات کوچک ریزوم این گیاه را در یک لیتر آب سرد ریخته و می جوشانید و می‌گذارید تا 15 دقیقه بماند و دم بکشد و درموارد فقدان اشتها و برای مصارف خارجی زخمها مصرف می‌کنند.

5- به کار بردن جوشانده آن به صورت حمامهای موضعی برای اطفال مبتلا به نرمی استخوان و به طور کلی جهت رفع التهاب و بیماریهای استخوان توصیه شده است.

6- یک قاشق غذاخوری از آن با آب گرم اثر قی آور دارد.



از دیدگاه حکمای طب سنتی ایران

از نظر طبیعت خیلی گرم و خشک است. خوردن آن تنها یا با مصطکی برای تنقیه و پاک کردن دماغ، فلج، خواب رفتگی اعضاء، سستی بدن و لکنت زبان مفید است. جویدن و در دهان نگه داشتن آن باعث سرعت تکلم اطفال است و اگر کم کم به اطفال داده شود برای رفع سنگینی زبان و رفع درد دندان نافع است. آشامیدن عصاره آن برای افزایش قوه حافظه، خشک کردن رطوبت دماغ و معده و پاک کردن آنها، تصفیه خون، صفرا و تسکین درد سینه، پهلو، سرفه سرد، تقویت معده، کبد سرد، تحلیل باد، نفخ معده، روده ها و طحال و خرد کردن سنگ مثانه، گرم کردن کلیه و تقویت نیروی جنسی نافع است. ضماد آن برای فلج، تشنج بلغمی، خواب رفتگی اعضاء، دردهای مفاصل و سرین و رحم، تحلیل باد و نفخ و استحکام اطحال مفید است.

روش تهیه گرد اگیر ترکی: اگیر ترکی 25 گرم ، مصطکی 25 گرم، نبات سفید 25 گرم و زنجیل 10 گرم. اینها را کوبیده و از الک ریز رد کنند و هر بار حدود 5 گرم از آن خورده شود برای موارد نامبرده شده مفید است.

تذکر: اگیر برای گرم مزاجان مضر است و اخلاط راخشک می کند و برای رفع عوارض آن باید با سکنجبین میل شود.

[shirin71]

آلوئه ورا یا «صبرزرد» Aloe Vera ، گياه درمانگر و یا ” يك داروخانه در يك گياه “
گياه صبر زرد دارويي با نام علمي ‪ Aloe Vera‬از جمله گياهان دارويي با ارزش دنيا است كه در فضاي باز و در برخي مناطق ديگر كشور در گلخانه كاشت مي‌شود.صبر زرد گياهي است با ظاهر بوته‌اي انبوه، پايا، هميشه سبز، شاداب و پر طراوت و ارتفاع حدود ‪ ۶۰‬سانتي متراست كه داراي ساقه چوبي كوتاه به ضخامت ‪ ۵‬الي ‪ ۱۰‬سانتي متر و برگ‌هاي نيزه‌اي شكل كه مستقيما به محور ساقه متصل هستند مي‌باشد.
گياه دارويي صبر زرد با اقليم جنوبي كشور ایران سازگار است و به خوبي در استان‌هاي جنوبي كه داراي منابع آبي كمي هستند قابل پرورش است.
این گياه بومي مناطق گرم و خشك است كه در استان‌هاي جنوبي كشور ایران به خصوص استان بوشهر و استان هرمزگان رشد مي‌كند.

Aloe Vera چيست؟
اين گياه، خاص مناطق آفريقايى است كه به آن زنبق بيابانى يا صحرايى هم مى گويند. در برخى كشورها با نام هايى چون «گياه جاودانگى»، «گياه دارويى»، «گياه ملكه» و… نيز ناميده مى شود.
وقتى برگ آن بريده شود، ژلى از داخل گياه خارج مى شود كه اثر دارويى خارق العاده اى دارد. نام اين گياه از زبان عربى به ساير زبان ها آمده است. در زبان عربى Aloe به معناى «تند و تيز و تلخ» است. علت اين نامگذارى به طعم و مزه مايع داخل برگ گياه مربوط مى شود. نخستين بار مصرى ها اين گياه را براى درمان زخم ها، سوختگى ها و عفونت ها به كار مى گرفتند. پس از آنها يونانى ها، اسپانيايى ها و آفريقايى به شيوه ها و منظورهاى مختلف از اين گياه استفاده مى كردند. براى مثال شكارچيان آفريقايى از ژل آن بر بدن خود مى ماليدند تا عرق نكنند و بدنشان بوى بد نگيرد!
از دهه ۱۹۳۰ به بعد تحقيقات علمى و وسيعى بر روى تركيبات و خواص دارويى اين گياه انجام شد و دريافتند ژل صاف شده اين گياه قدرت عجيبى در درمان زخم ها و سوختگى ها دارد.


معرفی گياه:
Aloe vera يك گياه بادوام با گلهای زرد است. برگهای سخت آبدار و نيزه ای اين گياه به طول ۲۰ اينچ رشد می كند و طول كل گياه تا ۴ پا می رسد. تنها برگهای اين گياه ارزش دارويی دارند، اما بخشهای مختلف برگها نيز برای اهداف گوناگونی مورد استفاده قرار می گيرند. ژله شفاف و سفتی از قسمتهای داخلی برگ ترشح می شود. بين اين ژله و پوست بيرونی برگ سلولهای خاصی حاوی مايع زردرنگ تلخ قرار دارد. وقتی كه اين مايع خشك می شود، سبب توليد شيره Aloe می شود. آلوئه از خانواده سوسن است اين گياه با ظاهرى شبيه به كاكتوس، گياهى دائمى، گوشتى و آبدار است .گياه آلوئه Aloe كه به نام شاخ بزي معروف است، در منزل و آپارتمان قابل نگهداري است. آلوئه­ورا Aloe vera گونه­ وحشي اين خانواده است كه گرچه زينتي نيست اما معروف و پر بهاء است و يكي از منابع بسيار خوب مواد دارويي و بهداشتي است.
آلوئه ساپوناريا گونه ديگري از گياه آلوئه است كه برگ­هاي گوشتي، مثلثي شكل با نقش و نگارهاي سبز رنگ پريده دارد. اين گياه بسيار زيبا بوسيله قلمه­هاي ساقه تكثير مي­شود و آن را در يك محيط پر نور پرورش مي­دهند.آلوئه فِرَگرَنس يا آلوئه برگ درشت، و آلوئه درختي از ديگر انواع گياه آلوئه بشمار مي­روند.در ميان آلوئه‌ها سايوناريا و آلوئه آربورسنس Aloe arboresence در منزل كشت و كار مناسب­تر و سريعتري دارند.
تكثير گياهان آلوئه بوسيله قلمه، ساقه و بذر امكان­پذير است. گياه آلوئه شاخه گل ­دهنده زيبا با گل­هاي نارنجي دارد وقتي گل­هاي نارنجي به بذر تبديل مي­شوند، قابل رويش و جوانه زدن هستند. آلوئه ­ورا Aloe vera بوسيله تقسيم بوته و بذر تكثير مي‌شود. در آلوئه‌هاي ديگر امكان بوجود آمدن پا جوش در روي ريشه­هاي اصلي­ كمتر از گياه آلوئه­ ورا است.
تاریخچه :
آلوئه ورا سابقه اي بسيار طولاني و درخشان دارد. اولين گزارش مكتوب كه در آن به آلوئه ورا شده است متعلق به چهار هزار سال پيش از ميلاد مسيح است و در غارنوشته ها و كنده كاري هاي روي ظروف در معابد باستاني مصر كشف شده است. در افسانه هاي به جاي مانده از مصر باستان آمده است كه آلوئه گياهي چنان گرامي بوده كه افراد براي حضور در مراسم پس از مرگ يك فرعون بايد تحفه اي از برگ هاي آلوئه ورا تقديم مي كردند. داستان هايي نيز درباره استفاده كلئوپاترا و نفرتي تي از آلوئه ورا، عسل و شير براي حفظ زيبايي افسانه اي شان گفته مي شود.كلئوپاترا ملكه مصر پوست خود را هر روزه با آن ماساژ می داد كه از شر آفتاب مصر در امان باشد وحتی مصريان آنرا برای موميائی مردگان خود بكار می بردند . در كتاب مقدس نام اين گياه به كرات آمده است . اولين گزارش مكتوب كه در آن به آلوئه ورا شده است متعلق به چهار هزار سال پيش از ميلاد مسيح است و در غارنوشته ها و كنده كارى هاى روى ظروف در معابد باستانى مصر كشف شده است. در افسانه هاى به جاى مانده از مصر باستان آمده است كه آلوئه گياهى چنان گرامى بوده كه افراد براى حضور در مراسم پس از مرگ يك فرعون بايد تحفه اى از برگ هاى آلوئه ورا تقديم مى كردند.اما مصريان باستان تنها ملتى نبودند كه آلوئه ورا را مى شناختند براساس منابع قديمى ارسطو يكى از طرفداران بسيار معتقد خواص آلوئه ورا بوده است.

اما مصريان باستان تنها ملتي نبودند كه آلوئه ورا را مي شناختند براساس منابع قديمي ارسطو يكي از طرفداران بسيار معتقد خواص آلوئه ورا بوده است. او رايزن الكساندر كبير نيز بوده است. قدر و ارزشي كه او براي آلوئه ورا قائل بود چنان بوده است كه در سال ۳۳۳ قبل از ميلاد الكساندر را متقاعد كرد جزيره سوكوترا در اقيانوس هند را تصرف كند. اين جزيره به دليل رويش آلوئه در آن شهرت داشت و در آن زمان براي درمان زخم هاي سربازان در سپاه الكساندر از آلوئه ورا استفاده مي شد.

گونه شناسی:
اكسيد معجزه آساي آلوئه ورا گياه «آلوئه ورا» گياهي است كه به طور عمده در مناطق خشك رشد مي كند. آلوئه ورا با اينكه به خانواده زنبق تعلق دارد اما در ظاهر شباهت بسيار زيادي به كاكتوس دارد. در بين بيش از ۲۴۰ گونه آلوئه ورا چهار نمونه آلوئه ورا تشخيص داده شده كه داراي ارزش غذايي هستند.
نام آلوئه ورا در لغت به معناي «ماده تلخ درخشان» كه از كلمه عربي «آلوئه» گرفته شده است. آلوئه از خانواده سوسن است اين گياه با ظاهري شبيه به كاكتوس، گياهي دائمي، گوشتي و آبدار است كه حداكثر حدود دو متر ارتفاع دارد با برگ هاي پهن تيغ دار. اگر تيغ هايي را كه در لبه برگ ها قرار دارند جدا كنيم از جاي خالي آنها ژلي ترشح مي شود كه تمام خواص گياه در آن نهفته است. از آلوئه كه امروز در تمام دنيا كاشته مي شود براي درمان گستره وسيعي از بيماري ها از انواع ميگرن گرفته تا سوءهاضمه، درمان جوش و سوختگي استفاده مي شود.
ژل آلوئه براي درمان بسياري از بيماري ها مفيد است، از آن جمله مي توان به درمان اگزما و ساير مشكلات و حتي عفونت هاي پوستي، سرمازدگي، سوختگي، ترميم جاي عمل سزارين، هموروئيد و انواع ديابت اشاره كرد.
آلوئه ورا در طب سنتي ۵ هزار ساله هندي، آيورودا نيز به همين ترتيب ارزشمند شمرده مي شود. تمدن هاي يوناني، رومي، آفريقايي، مايايي، سرخپوستان آمريكايي و چيني نيز آلوئه ورا را گرامي مي داشتند و مسلمانان هنوز هم در بسياري از نقاط جهان در بازگشت در سفر حج برگ هاي آلوئه ورا را بالاي در خانه هايشان آويزان مي كنند.
اگرچه آلوئه ورا هزاران سال است كه نقش مهمي را در پزشكي سنتي ايفا مي كند اما از كشف خواص بي بديل آن توسط طب مدرن امروزي زمان زيادي نمي گذرد. اغلب مردم به عنوان يكي از مواد سازنده محصولات آرايشي مثل ضدآفتاب ها، مرطوب كننده ها و كرم هاي سوختگي با آلوئه ورا آشنا هستند. اما امروزه حضور رو به فزوني آلوئه در محصولات متعدد و متنوعي را شاهد هستيم. توليدكنندگان شامپو مدعي هستند كه اسيديته معادل ۵/۴ اين گياه آن را براي ساخت انواع شامپو و نرم كننده ايده آل كرده است. در حالي كه متخصصين تغذيه نيز مصارف خوراكي آلوئه ورا را به اندازه مصارف خارجي آن مفيد و متعدد مي دانند و آن را به اشكال مختلف از جمله عصاره، ژل، كپسول و پودر عرضه مي كنند.

تركيب شگفت آور اين گياه چيست؟
بايد گفت در كمال شگفتي ۹۶ درصد ساختمان ژل آلوئه ورا از آب تشكيل شده است. ۴ درصد باقي مانده اما حاوي مواد فراواني است كه ۷۵ نوع آن شناخته شده اند. تركيباتي كه در ژل آلوئه يافت شده اند از پلي ساكاريدها هستند كه قادر به كاهش و ترميم التهاب هستند. اين تركيب همچنين داراي ويژگي آنتي باكتريال و ضدميكروب است. آنتي اكسيدان هايي در قالب ويتامين هاي آ، ب، ث، اي، آمينواسيدها، روي و اسيدهاي چرب ضروري نيز در اين تركيب يافت مي شوند. كلسيم و آلوئين نيز در آلوئه ورا موجود هستند، آلوئين مليني بسيار قوي است.
حدود ۹۶ درصد از وزن آن را آب تشكيل داده است و مابقى شامل چربى هاى ضرورى آمينواسيدها، ويتامين ها، املاح، آنزيم وگليكوپروتئين است!
اين گياه حداقل داراى ۳ اسيد چرب با خاصيت ضدالتهابى است كه براى معده ، روده كوچك و روده بزرگ مفيد است.
ويتامين هاى تشكيل دهنده آن عبارتند از ويتامين C ، B۱۲ ، B۶ ، B۲ ، B۱ ، A و E. «آلوئه ورا» با خاصيت اعجاب انگيز خود مى تواند تمام اسيد آمينه هاى ضرورى بدن را در اختيار شخص مصرف كننده قرار دهد.
هيچ چيز اين گياه به تنهايى شگفت انگيز و خارق العاده نيست. بلكه همراهى و يك جا جمع شدن تمام مواد مورد نياز بدن از گروههاى مختلف غذايى است كه آن را منحصر به فرد كرده است. تجمع اين مواد در درون يك گياه واحد را مى توان به جمع شدن تعدادى نوازنده در يك گروه بزرگ موسيقى تشبيه كرد. (همان طور كه هر كدام آنها، هرگز و به تنهايى اثر و جاذبه اجراى گروهى و دسته جمعى را ندارند.)
ژل Aloe حاوي گليكوپروتئين است كه از تورم و درد جلوگيري و روند بهبود را تسريع مي كند و همچنين حاوي پلي ساكاريد است كه رشد و ترميم پوست را تحريك مي كند. “آنتراكوئين” موجود در شيرة Aloe به عنوان مسهل مؤثر عمل مي كند. اين مواد شيميايي در مقادير كم، مي توانند از تشكيل سنگ كليه جلوگيري كنند.از ژل Aloe براي درمان زخمهاي دروني و بيروني نيز مي تواند استفاده كرد. اين ماده روند درمان بسياري از جراحات پوستي از جمله زخمها، سوختگيها و يخ زدگي را تسريع مي كند.
شيرة ‌اين گياه مسهل مفيدي است، اما چون مي تواند سبب گرفتگي دردناك عضلات شود، غالباً استفاده نميشود. با ميزان مصرف كمتر، شيرة Aloe مي تواند از سنگ كليه پيشگيري يا اندازة سنگ را كوچكتر كند. اين ماده به عنوان تسهيل كننده دفع مدفوع به ويژه در افرادي كه مبتلا به وبواسير هستند ماده مفيدي است.
عصارة Aloe شكل ژل اين گياه است كه مصارف داخلي دارد و چون داراي خواص ضد ميكروبي است، از آن براي درمان عفونتهاي ميكروبي مجاري معده اي-روده اي نيز مي توان استفاه كرد. چون اين ماده اسيدهاي معده را كه سبب تشديد زخمها ميشود كاهش مي دهد براي درمان زخمهاي معده نيز مؤثر است.تحقيقات اخير نشان داده كه “مانوز استيله” به عنوان يك تركيب ضد ويروسي، داراي خواص درماني ضد ويروس ايدز است. مانور استيله خود ويروس را مورد حمله قرار مي دهد اما مهمتر اينكه، ميزان تأثير AZT را (يك داروي مؤثر در درمان عفونت ويروس HIV) تا حد زيادي بالا ميربرد. اگر اين تركيب دارويي با Aloe مصرف شود، ميزان AZT مورد استفاده براي HIV را مي توان تا ۹۰% تقليل داد كه اين امر از هزينه ها و عوارض جانبي AZT تا حد زيادي خواهد كاست.

ژل خوراكي آلوئه ورا شامل بيش از ۷۵ مواد مغذي از لحاظ غذايي و ۲۰۰ تركيب فعال، ۲۰ نوع ماده معدني، ۱۸ آمينو اسيد و ۱۲ نوع ويتامين است. اين ژل بي نهايت مطبوع است.
در منابع دارويي فهرست مصارف آلوئه ورا تقريباً به اندازه فهرست مواد تشكيل دهنده آن طويل است. از بارزترين خواص آلوئه ورا جلوگيري از ضايعات پوستي و ترميم آنها است. مصرف خوراكي آلوئه ورا نيز به گوارش غذا كمك مي كند، سلامتي قلب و عملكرد كبد را بهبود مي بخشد، قند و كلسترول خون را كنترل مي كند، توليد انرژي را افزايش داده، درد مفاصل را تسكين مي دهد، شش ها را پاك مي سازد، سيستم ايمني بدن را تقويت مي كند و زخم ها و جراحات را ترميم مي نمايد. اما با وجود خواص بسيار آلوئه ورا و با آنكه تاكنون هيچ عوارضي از مصرف آن گزارش نشده است پزشكان مصرف خوراكي آن در طول دوران بارداري و شيردهي را براي خانم ها منع مي كنند. آلوئه ورا چنان خواص چشمگير و متعددي دارد كه نام ها و القاب زيادي براي خود كسب كرده است از جمله: گياه درمانگر، گياه سوختگي، دكتر گلداني و گرز بهشتي.
در حال حاضر محصولات مختلفي از اين گياه در صنايع مختلف غذايي، آرايشي و بهداشتي دارويي در دنيا توليد و عرضه مي‌شود.
در حال حاضر اين گياه دارويي در صنايع مختلف غذايي شامل انواع نوشابه‌ها، كمپوت، دوغ و غيره و همچنين در صنايع آرايشي و بهداشتي شامل انواع كرم‌ها، لوسيون‌ها، شامپوها، صابون‌ها، شوينده‌ها و در صنايع دارويي در كپسول ها، قرص‌هاي جوشان و غيره مورد استفاده قرار مي‌گيرد.
اندام مورد استفاده اين گياه دارويي برگهاي آن است.

مرور کلی خواص داروئي :

صبر زرد از نظر طب قديم ايران گرم و خشك است شيرابه آن به مصرف طبي مي رسد .
۱)تقويت كننده بدن است
۲)يبوست را برطرف مي كند و روده ها را تميز مي كند
۳)براي معالجه آسم مفيد است
۴)سوء هاضمه را برطرف مي كند
۵)در معالجه صرع مفيد است
۶)اثر ضد كرم درد
۷)خون را تصفيه مي كند
۸)براي برطرف كردن خارش ناشي از گزيدگي حشرات شيرابه آنرا روي پوست بماليد
۹)اگزما را درمان مي كند
۱۰)براي معالجه اسهال خوني مفيد است
۱۱)براي رفع ريزش مو ، شيرابه آنرا به سر ماليده و موها را با آن ماساژ دهيد
۱۲)گرفتگي كبدي را برطرف مي كند
۱۳)براي التيام زخم ها شيرابه آنرا روي زخم بماليد
۱۴)صبر زرد بهترين كرم مرطوب كننده است برگها را بشكنيد و ژله آنرا به پوست بماليد
۱۵)مبتلايان به بيماري قند مي توانند با مصرف اين گياه قند خون خود را كنترل كنند
۱۶)براي شستن چشم و زخم ها شيرابه صبر زرد را با آب مخلوط كرده و استفاده كنيد

[shirin71]

«صبرزرد» در جزیره قشم :
تاريخچه گياه «آلوئه ورا» يا «صبرزرد» و اثرات دارويي آن به ۶ هزار سال قبل باز مي گردد. از گذشته هاي دور، ژل اين گياه براي درمان زخم هاي عفوني و ترميم سوختگي و بريدگي مورد استفاده بوده است.
با پيشرفت علم دارو سازي و شناخت خواص دارويي گياهان در نيمه قرن بيستم، ماده مسهل حاصل از عصاره برگ آلوئه شناخت شد و ساليان طولاني اين گياه براي استخراج مسهل قوي آن در جزاير كارائيب بطور مصنوعي كاشته مي شد. براساس اظهار نظر سالخوردگان قشمي، گياه آلوئه ورا يا «صبر زرد» از ساليان طولاني در جزيره قشم وجود داشته است و خاستگاه آن آفريقا است. به نظر مي رسد، در طي قرون گذشته اين گياه توسط بازرگانان يا جهانگشايان به جزيره قشم حمل شده و با سازگاري با شرايط آب و هواي قشم و به علت اثرات شفابخش آن به گياه معجزه گر مشهور شده است.
«صبر» نام فارسي آن است و صرفنظر از مصارف درماني آن توسط افراد بومي، آن را روي قبرها مي كارند و نشانه اي از محل خاكسپاري كسي است كه فوت شده است . برگزيدن نام صبر براي اين گياه نيز احتمالاً ايجاد آرامش و صبر براي بازماندگان است. در جزيره قشم تراكم بسيار زياد گياه را در قبرستان قديم شهر «سوزا» به صورت چند هكتار فشرده كه عملاً قبرها را كاملاً در بر گرفته است، مي توان مشاهده كرد.
آلوئه ورا نخستين بار با ارزش دارويي «ترميم كننده زخم سوختگي و نيش حشرات» معرفي شده و اكنون صرفنظر از مصرف گسترده در تمامي مواد آرايشي، بهداشتي و داروهاي ترميمي، جايگاه مصرفي و سيعي را در نوشابه ها و مواد غذايي به دست آورده است. آلوئه و را گياهي است كه براي ماندن و رشد به حداقل آب نياز دارد و در خاك هاي شور و ساحلي به آساني رشد و پرورش مي يابد و نسبت به آفات و بيماري ها مقاوم است. بر اساس تجارب پژوهشي، مركز پژوهشي هاي بيوتكنولوژي خليج فارس منطقه آزاد قشم، كارخانه توليد صنعتي آن را با ظرفيت سالانه ۲۰۰ تن ژل و پودر آلوئه طراحي و تدوين و دانش فني آن را به يك شركت خصوصي واگذار كرده است.
پشتوانه اين واحد صنعتي ، كشت و پرورش آلوئه به مساحت ۵۰ هكتار است كه ۵ هكتارتوسط «منطقه آزاد قشم كاشته شده و ۱۵ هكتار آن توسط شركت خريدار دانش فني در دست آماده سازي براي كاشت است و لازم است ، ۳۰ هكتار ديگر نيز توسط مردم جزيره كاشته مي شود. تكثير آلوئه ورا به صورت توليد پاجوش و كاشت بذر است. در بسياري از موارد هر بوته تا ده پاجوش توليد مي كند.
اين گياه پايدار و چند ساله است و هر سه ماه يك بار مي توان از هر بوته ۳ تا ۴ برگ كناري برداشت و براي استخراج محصول در كارخانه مورد استفاده قرار دارد. توسعه كاشت «آلوئه ورا» توسط مردم جزيره قشم صرفنظر از تأمين ماده اوليه كارخانه در دست احداث، زمينه اي مناسب براي ايجاد اشتغال بومي، ايجاد فضا سبز (در زمين هاي ساحلي و غير قابل استفاده كشاورزي و بي نيازي آن به آب شيرين و آبياري دايم) است. خواص متعدد دارويي شناخته شده در «آلوئه ورا» باعث شده است كه آن را گياه قرن بيستم بنامند.
بسياري از محققان بر اين اعتقاد هستند كه خواص آلوئه و نقش دارويي آن در تحولات صنايع دارويي مشابه با شناخت آسپرين در قرن نوزدهم و مصرف آن توسط ميليون ها انسان براي كاهش تب، درد و تورم در سراسر جهان است. هزاران بيمار قلبي از آسپرين به عنوان ماده ممانعت كننده از بروز لخته خون استفاده مي كنند.
مطالعات نشان داده است، آلوئه داراي حدود ۲۰۰ ماده مؤثر است. مواد آرايشي، بهداشتي، غذايي و نوشابه ها بزرگترين بازار بين المللي مصرف آلوئه به شمار مي روند. كشورهاي كره و ژاپن قديمي ترين مصرف كننده گان آلوئه در طب سنتي خود هستند. در كره، ژل آلوئه در نوشابه ها با غلظت ۹۹ درصد مصرف مي شود. اين وضعيت در سنگاپور و مالزي نيز گسترش يافته است. استراليا بالاترين مصرف آلوئه را دارد و با حضور ژاپني ها در استراليا بازار مصرف نوشابه هاي آلوئه نيز توسعه يافته است. مواد آرايشي طبيعي ۴درصد از ۱۶ ميليارد دلار بازار مواد آرايشي، بهداشتي را در اختيار دارد. توليد آنها سالانه ۱۲ تا ۱۵ درصد افزايش مي يابد كه سه برابر رشد توسعه ساير صنايع است.
نوشابه هاي حاوي ژل آلوئه در فروشگاههاي عرصه كننده Helth food ارائه مي شود كه با طعم و رنگ هاي متفاوت وجود دارد.


مصرف آلوئه ورا و تغييرات تاريخى:
همان طور كه ذكر شد نخستين بار اين گياه در كشور مصر مورد استفاده قرار گرفت. حدود سال ۱۵۵۲ پيش از ميلاد بود كه ملكه زيباى مصرى «كلئوپاترا» اعلام كرد زيبايى خود را مديون استفاده از اين گياه معجزه گر است!!
شهرت اين گياه به همين جا ختم نشد! بلكه اين گياه باعث ايجاد جنگ و خونريزى هم شد!!
مى گويند وقتى اسكندر در سال ۳۳۳ پيش از ميلاد مصر را فتح كرد، چيزهاى زيادى از قدرت شگفت انگيز درمانى آلوئه ورا شنيد. به همين خاطر در جست وجوى آن به جزيره Socotra رسيد و بدون كوچكترين معطلى ارتش را روانه آنجا كرد تا براى درمان زخم افراد سپاه خود از اين گياه استفاده كند.
موارد مصرف رايج اين گياه:
بسيارى از مردم با اثر دارويى اين گياه بر روى پوست بريده يا سوخته آشنايى دارند. گرچه مكانيسم دقيق آن مشخص نيست. اما تحقيقات نشان مى دهد كه ۵ فاكتور طبيعى ضدالتهابى در آن موجود است كه باعث رفع درد و بهبود زخم مى شود.
در مورد كسانى كه از نظر هضم غذاى مصرفى با مشكل روبرو هستند نيز مصرف و نوشيدن آن پيش از هر وعده غذايى باعث تحريك شيره گوارشى و ايجاد جريان طبيعى آن و در نتيجه كمك به شكسته شدن موادغذايى جهت جذب توسط سلولها مى شود. از طرف ديگر از آن در درمان «آكنه» يا جوش هاى صورت هم استفاده مى شود. نوشيدن مايع «آلوئه ورا» قبل از غذا و يا مصرف ژل درمانى آن بعد از شست وشوى صورت و بدن براى سلامت پوست مفيد است.
همچنين اشخاص مبتلا به سرطان كه مشغول شيمى درمانى هستند، ادعا مى كنند مصرف اين گياه تهوع و ساير مشكلات مربوط به اين درمان را مى كاهد.
نحوه مصرف:
بهترين نوع ژل Aloe شكلي است كه تازه از گياه گرفته شده باشد. بسياري از افراد اين گياه را براي درمان سوختگيها و بريدگيهاي جزئي در آشپزخانه خود نگه مي دارند. اين گياه براي درمان كهير و پيچك سمي نيز مي تواند مؤثر واقع شود.به منظور استفاده از ژل Aloe، برگ آنرا به صورت طولي برش دهيد و ژل داخل آنرا خارج سازيد. سپس آنرا به صورت آزاد روي قسمت آسيب ديده بماليد.شيره Aloe از قديم به عنوان مسهل مورد استفاده بوده است، اما در ايالات متحده مصرف چنداني ندارد. چون اين ماده سبب بروز گرفتگيهاي دردناك عضلات مي گردد، لذا ابتدا مصرف ساير مسهل هاي گياهي نظير “كاسكارا و فلوس” توصيه ميشود.
براي درمان سنگهاي كليه و به عنوان مسهل شيرة Aloe خشك را كه در اندازه هاي ۰/۰۵ تا ۰/۲ گرم قابل دسترسي است، مصرف كنيد.
براي درمان HIV، روزانه به ميزان ۸۰۰ الي ۱۶۰۰ ميلي گرم مانوز استيله مصرف كنيد. اين ميزان از مادة مزبور، برابر با نيم تا يك ليتر آب Aloe است، هر چند ميزان مانوز استيله مي تواند در فرآورده هاي مختلف متفاوت باشد.


نكات احتياطی:

- ژل Aloe برای استعمال خارجی ماده بی خطری است، اما در موارد نادری سبب واكنش آلرژيك می شود. اگر پوست شما تحريك می شود مصرف آنرا ادامه ندهيد.ژل Aloe برای درمان زخمهای عميق مؤثر نيست.
- شيره آن می تواند سبب گرفتگی يا اسهال روده ای شديد گردد،
- زنان باردار يا شيرده نبايد اين ماده را مصرف كنند زيرا ممكن است سبب انقباضهای رحمی گرديده و سقط جنين را تحريك كند. مصرف مسهل Aloe برای درمان بيماريهای معده ای- روده ای، انسداد روده ای، آپانديسيت يا درد معده مبهم تجويز می شود.
- اين ماده ممكن است سبب تشديد اولسرها، بواسير، ديورتيكولوز، التهاب ديورتيكول، كوليت يا سندرم روده تحريك پذير (IBS) گردد.
- مصرف طولانی مدت اين ماده سبب وابستگی به آن می شود يا تعادل الكتروليتی را مختل می سازد. اين ماده ممكن است سبب تغيير رنگ ادرار به رنگ قرمز بی ضرر گردد. كودكان زير ۱۲ سال نبايد گياه Aloe مصرف كنند.
تركيبات شيميايی:
صبر زرد موادی نظير آلوئين ‌فامودين ، آنترا كيون ،‌ايزوباربالوئين و مقداری در حدود ۱۲ درصد صمغ می باشد .
تداخل های احتمالی:
مصرف طولانی و مزمن شيره Aloe می تواند سبب كمبود پتاسيم گردد كه می تواند با پاره ای معالجات قلبی تداخل كند. احتمال كمبود پتاسيم در بدن در صورتی كه شيره Aloe را با ادرار آورهای (مدرهای) تيازيد، شيرين بيان يا كورتيكو استروئيد مصرف كنيد، بيشتر است.
مضرات :
صبر زرد اگر باندازه مصرف شود خطری ندارد ولي مقدر زياد آن باعث اسهال خونی می شود ضمناً زنان شيرده نبايد از آن استفاده كنند زيرا صبر زرد از طريق شير و در بدن طفل می شود و ايجاد اسهال می كند . اين گياه نيز برای زنان حامله خوب نيست زيرا ممكن است باعث سقط جنين شود.
تاریخچه مصرف آن در قرن بیستم :

در سال ۱۹۳۵، استفاده بالينى از اين گياه براى درمان التهاب هاى پوستى (درماتيت) ناشى از اشعه x ثابت شد. در آن سال «نشريه رونتولوژى [راديولوژى] آمريكا»، استفاده از اين گياه را براى اين منظور توصيه كرد.به صورت سنتى، از پماد و شيره اين گياه براى درمان زخم ها، اگزما، بواسير و حتى نابينايى استفاده مى كردند. اما امروزه در تحقيقات بالينى مستمرى كه بر روى اين گياه انجام شده است، تنها بعضى از اثرات آن ثابت شده است. در كاهش درد سوختگى و ترميم ناحيه سوختگى (البته سوختگى هاى درجه دو و سه مانند آفتاب زدگى و يا ناشى از اشعه) موثر است. مصرف خوراكى آن به عنوان مسهل كاربرد دارد. ژل اين گياه به دليل داشتن آب فراوان و روغن موجود در خود، از خشك شدن پوست پيشگيرى مى كند، در نتيجه در ترميم ناحيه سوختگى موثر است. همچنين به علت وجود درصد بالاى قند در ژل آن، چون باعث بالا رفتن خاصيت اسمزى مى شود از رشد باكترى ها جلوگيرى مى كند.برخى از تحقيقات حاكى از آن است كه ماده «آنتروكينون» موجود در شيره گياه، خواص ضدويروس، ضدباكترى و فعاليت ضدسرطانى دارد. ژل آن به صورت كرم ضدآفتاب، لوسيون و كرم آرايشى در آمريكا موجود است. اما برخى تحقيقات، از غيرموثر بودن آن در درمان حساسيت هاى پوستى و درمان سوختگى خبر مى دهند.ژل گياه صبر زرد طبى، به صورت موضعى براى درمان سوختگى هاى خفيف، آفتاب سوختگى ها، بريدگى ها، آكنه، التهاب مخاط دهان و از بين رفتن پوست كاربرد دارد. در خصوص مصرف ژل اين گياه توصيه شده كه كاربرد موضعى آن بر روى زخم هاى جراحى مجاز نيست چرا كه بهبود زخم ها را به تأخير مى اندازد. در خصوص تداخلات دارويى هنگام استفاده از اين ژل، عنوان شده، اثرات پايين آورندگى قند خون گلى بن گلاميد را به خاطر داشتن اثر ضدخون افزايش مى دهد و اثر ضدالتهابى هيدروكورتيزون استات را هنگامى كه به عنوان يك حامل استفاده شود، افزايش مى دهد. در استفاده موضعى در آفتاب زدگى هاى سطحى و سوختگى هاى خفيف منعى وجود ندارد اما اكثر محققان پيشنهاد مى كنند، قبل از مصرف، مقدارى از كرم گياه در جاى ديگرى از بدن مثلاً بر روى بازو استفاده شود تا در صورت عدم پاسخ حساسيتى، مورد مصرف قرار گيرد. چند مورد حساسيت پوستى به دنبال مصرف اين گياه، گزارش شده است. در کل چنين نتيجه گيری می شود که،ژل گياه الوئه ورا ، در کيفيت وسرعت بهبودزخم،نسبت به درمان رايج بسيار موثر تر و کم هزينه تر است. اين گياه در درمان بيمارى پسوريازيس (داءالصدف) به صورت عصاره در كرم در طى تحقيقات بسيارى، ثابت شده است. مصرف اين گياه به عنوان مسهل در بيمارانى كه تحت درمان با داروهاى قلبى و كورتن هستند بايد با احتياط بسيار صورت گيرد.اين گياه در كودكان، زنان شيرده باردار و افراد مبتلا به بواسير، نبايد به صورت خوراكى مصرف شود. استفاده از اين گياه در انسداد روده، بيمارى هاى التهابى روده و بيمارى هاى كبد و كليه، ممنوع است. از شيره برگ گياه نيز براى بهبود زخم هاى سطحى و اگزما استفاده مى شود. در مصرف گياهان دارويى، حتماً با پزشك خود مشورت كنيد.