چاقی و رژيم هاي لاغري

[mehraboOon]

هورمون کاهش وزن


پایین‌آمدن سطح هورمونی به نام لپتین که به مغز کمک می‌کند تا در مقابل غذاهای اشتها آور مقاومت کند ممکن است توضیح‌دهنده این باشد که چرا افرادی که وزن کم می‌کنند، اغلب در حفظ وزن خود دچار مشکل می‌شوند.
به گزارش خبرگزاری رویترز پژوهشگران آمریکایی می‌گویند که بازگرداندن لپتین به حد پیش از رژیم غذایی ممکن است این مشکل را برطرف کند، و به این ترتیب راهی برای موفقیت افرادی که رژیم می‌گیرند، پیدا شود.
افرادی که وزن کم می‌کنند، میزان لپتین کاهش پیدا می‌کند، چرا که بدن سعی می‌کند با این کاهش وزن مخالفت کند و از ذخایر انرژی خود(بافت‌های چربی) محافظت کند.


"مایکل روزنبام" از مرکز پزشکی دانشگاه کلمبیا در نیویورک که نتایچ پژوهشش در این مورد در شماره اخیر نشریه clinical investigation منتشر شده است، در این باره می‌گوید: "هنگامی که شما برای برطرف کردن چاقی وزنتان را کم می‌کنید، توفان تمام عیاری برای بازگرداندن وزن از دست‌داده شده در بدنتان به وجود می‌آید.""روزنبام" می‌‌‌گوید پس از کاهش وزن سوخت و ساز در بدن کارآیی بیشتری پیدا می‌کند، بنابراین بدن نیاز به کالری کمتری خواهد داشت، اما مغز به غذاهایی که خوشمزه به نظر می‌رسند، تمایل بیشتری پیدا می‌کند.

به گفته "روزنبام" به نظر می‌رسد که نواحی از مغز که به شما می‌گویند غذا نخورید دچار کاهش فعالیت می‌شوند. شما علاقه بیشتری به غذا پیدا می‌کنید و کنترل‌تان بر خودتان کمتر می‌شود.
هورمون لپتین یک ماده طبیعی مهارکننده اشتها است که به وسیله سلول‌های چربی در بدن ترشح می‌شود. کشف این ماده در دهه 1990 باعث جلب توجه بسیار شد. در آن زمان دانشمندان دریافتند که لپتین در موش‌ها باعث می‌شود که آن ها کمتر غذا بخورند و وزن‌شان کاهش می‌یابد. چنین پدیده‌ای به ندرت در انسان‌ها رخ می‌دهد.
در بررسی‌های قبلی، دانشمندان نشان داده بودند که افرادی که وزن کم می‌کنند، میزان لپتین کاهش پیدا می‌کند، چرا که بدن سعی می‌کند با این کاهش وزن مخالفت کند و از ذخایر انرژی خود(بافت‌های چربی) محافظت کند.
"روزنبام" تاثیر این کاهش لپتین را بر مغز افرادی که وزن کم می‌کنند، و این که آیا جایگزینی این هورمون ممکن است به آنها کمک کند تا وزن خود را حفظ کنند، مورد بررسی قرار داد.
به عقیده "روزنبام" با شناخت تاثیرات لپتین هنگام کاهش وزن می‌توان شیوه‌های جدید درمانی برای کمک به حفظ کردن وزن، پس از کاهش آن، ابداع کرد.
همشهری آنلاین

[mehraboOon]

تعداد سلول های چربی در بزرگسالی ثابت می ماند


بر اساس مطالعات جدید، بعد از دوران نوجوانی(13 تا 19 سالگی)، تعداد سلول های چربی موجود در بدن تا پایان عمر به همان مقدار باقی می ماند، حتی اگر چاق یا لاغر شوید.
سلول های چربی همراه با تغییرات وزن، بزرگ و کوچک می شوند. این یافته ها نشان می دهد که "چرا کاهش وزن دائمی برای برخی از افراد بسیار دشوار است."
دانشمندان با یک روش جدید به تخمین سن سلول های چربی پرداختند. آن ها با مشاهده سلول های چربی برداشته شده از افراد بالغ با استفاده از عمل لیپوساکشن و یا دیگر روش ها متوجه شدند که سالانه حدود 10 درصد سلول های چربی از بین می روند و مجددا جایگزین می شوند. این در حالی است که تعداد کل سلول ها ثابت می ماند.
اگر اضافه وزن داشتید و وزن خود را کاهش دادید، باید بدانید شما هنوز استعداد ذخیره کردن مجدد چربی را دارید، زیرا تعداد سلول های چربی در بدن شما تغییری نکرده است و فقط حجم آن کمتر شده است.


سپس محققان به بررسی چگونگی تغییر سلول های چربی در طول زندگی پرداختند.
آن ها مشاهده کردند کودکانی که اضافه وزن دارند، سلول های چربی بیشتری نسبت به کودکان با وزن طبیعی دارند و تعداد سلول های چربی در طی سال های نوجوانی(13 تا 19 سالگی) به سرعت بالا می رود. اما در بزرگسالی تعداد سلول های چربی، ثابت باقی می ماند.
بالاخره دانشمندان متوجه شدند که چگونه تغییرات وزن بر روی سلول های چربی تاثیر گذار است.
به این ترتیب که مشاهده کردند وقتی تعدادی مرد با وزن طبیعی، خیلی چاق شدند، سلول های چربی بدن آن ها بزرگ و حجیم شد، اما تعداد کل سلول ها ثابت باقی ماند و وقتی آن ها مجددا لاغر شدند، سلول های چربی آن ها کوچک و چروکیده شد، ولی از بین نرفت.
همچنین دیده شده افرادی که بعد از جراحی کوچک کردن معده( به منظور کاهش وزن)، وزن کم می کنند، بعد از 2 سال، باز همان تعداد سلول چربی را دارند، اگر چه این سلول ها کوچک تر می شوند که علت آن، کمتر شدن چربی درون سلول هاست.
در همین رابطه دکتر "براک باکهولز" دانشمند کالیفرنیایی می گوید: " اگر اضافه وزن دارید و وزن کم می کنید، باید بدانید شما هنوز استعداد ذخیره کردن مجدد چربی را دارید، زیرا تعداد سلول های چربی در بدن شما تغییری نکرده است و فقط حجم آن کمتر شده است."
این تحقیق نشان می دهد که چرا کم کردن وزن به طور دائمی، بسیار دشوار است.
مریم مرادیان نیری – کارشناس تغذیه

[mehraboOon]

صبحانه، موجب کاهش وزن می‌شود


یک مطالعه نشان می‌دهد که صرف یک صبحانه کامل و مملو از کربوهیدارت و پروتئین، و رعایت یک رژیم غذایی کم کربوهیدارت و کم کالری در بقیه روز، موجب کاهش وزن و حفظ آن می‌شود.
به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی (ایرنا)، از رویترز هلث، محققان می‌گویند صرف یک صبحانه کامل تاثیر زیادی در کاهش وزن دارد، زیرا خوردن صبحانه باعث کنترل اشتها می‌شود و میل به خوردن شیرینی و نشاسته را بر طرف می‌کند.
به گفته دکتر "دانیل یاکوبوویچ" از "بیمارستان دو کیلنیکا" در کاراکاس واقع در ونزوئلا، این رژیم غذایی سالم تر از رژیم های غذایی کم کربوهیدارت برای کاهش وزن است، زیرا خوردن صبحانه امکان دریافت فیبر غذایی و میوه های ویتامین دار بیشتری را برای بدن فراهم می کند.
وی در نشست سالانه "انجمن غدد درون ریز" در "سانفرانسیسکو" گفت: این رژیم غذایی را مدت بیش از 15 سال با موفقیت بر روی بیمارانش آزموده است.
یاکوبوویچ در یک بیانیه کتبی که انجمن غدد درون ریز منتشر کرد اعلام نمود بیشتر مطالعاتی که برای کاهش وزن انجام شده نشان داده اند که رژیم های غذایی بسیار کم کربوهیدرات(مانند رژیم اتکینز)، روش خوبی برای کاهش وزن نیستند.
وی افزود: این رژیم های غذایی میل شخص را برای خوردن کربوهیدارت افزایش می دهند و سوخت و ساز بدن را کند می کنند، در نتیجه پس از یک دوره کوتاه کاهش وزن، چاقی به سرعت بازمی گردد.
صرف یک صبحانه کامل و مملو از کربوهیدارت و پروتئین، و رعایت یک رژیم غذایی کم کربوهیدارت و کم کالری در بقیه روز، موجب کاهش وزن و حفظ آن می‌شود.


یاکوبوویچ و همکارانش از دانشگاه ویرجینیا در ریچموند رژیم غذایی شامل صبحانه کامل مملو از کربوهیدارت و پروتئین را با رژیم غذایی کم کربوهیدارت در 94 زن چاق که زندگی کم تحرکی داشتند، مقایسه کردند.
هر دو رژیم غذایی کم چرب و کم کالری بودند، اما از نظر محتوای کربوهیدارت متفاوت بودند.
در این مطالعه دیده شد افرادی که صبحانه کامل می خوردند بیش از 21 درصد از وزن خود را از دست دادند، اما گروه کم کربوهیدارت تنها 5/4 درصد کاهش وزن داشتند.
همچنین به گفته یاکوبوویچ زنانی که صبحانه کامل می خوردند، نسبت به زنانی که رژیم غذایی کم کربوهیدارت داشتند، کمتر احساس گرسنگی به خصوص برای نهار می کردند و میل کمتری به خوردن کربوهیدارت داشتند.
کربوهیدرات ها شامل انواع نان، برنج، ماکارونی، سیب زمینی ، شیرینی ها، کیک و کلوچه است.
همشهری آنلاین

[mehraboOon]

ارزش یادداشت روزانه در کاهش وزن


نگه داشتن یادداشت روزانه غذا، ابزاری قدرتمند برای کمک به افراد برای کاهش وزن است.
منظور از یادداشت روزانه غذا، یعنی نوشتن مشروح آنچه خورده‌اید و نوشیده‌اید و میزان کالری این مواد در یک دفتر.
به گزارش خبرگزاری رویترز، بررسی پژوهشگران آمریکایی بر روی 1685 مرد و زن میانسال در طول شش ماه نشان داد، آنهایی که تقریبا هر روز چنین یادداشت روزانه‌ای می نوشتند، تقریبا دو برابر افرادی که این کار را نمی‌کردند، وزن کم کردند.
این یافته‌ها تاییدکننده پژوهش‌های قبلی است که ارزش نگه داشتن یادداشت روزانه را در کمک به کاهش وزن یادآور شده بودند.
ویکتور استیونس از مرکز پژوهش بهداشتی کیزر پرمننت در پورتلند در این باره می‌گوید: "برای افرادی که قصد کم‌کردن وزن دارند، نوشتن هر چیزی که می‌خورند، تکنیک بسیار قدرتمندی برای کاهش وزن است."

استیونس که سرپرست این تحقیق بوده است می‌‌‌افزاید:‌"این شیوه به افراد کمک می‌کند تا دریابند که کالری‌های اضافی دریافتی‌شان از کجا می‌آید، و بعد طرح‌های اختصاصی تری برای پرداختن به این وضعیت به کار ببندند."
به گفته استیونس این تکنیک به افرادی که رژیم می‌گیرند، نیز کمک می‌کند که حساب چیزهایی را که می‌خورند، در دست داشته باشند.
دکتر کیت بچمن کارشناس دیگر مرکز کیزر پرمننت در این باره می‌گوید: "برای نگه داشتن یادداشت روزانه ی غذا نیاز به فرم مشخصی نیست. تنها کافی است که روی یک برگه چیزهایی را که می‌خورید بنویسید."
منبع:روزنامه همشهری

[mehraboOon]

چرا لاغر نمی شوم؟


مشکل بسیاری از افراد چاق آن است که به رژیم لاغری پاسخ مناسب نمی دهند و یا برنامه غذایی کاهش وزن در ابتدا برای آنان موثر است ولی پس از مدتی به آن مقاوم می شوند و دیگر وزنشان کاهش پیدا نمی کند و این موجب دلسردی، یاس، عدم پیروی آن ها از رژیم لاغری و نهایتا ناراحتی های عصبی و افسردگی در این دسته از افراد می شود.
عوامل موثر در بروز چاقی

1- عوامل تغذیه ای
شامل پیروی از رژیم های لاغری غلط و عادات و انتخاب های غذایی نامناسب.
2- عوامل درونی
شامل اختلالات هورمونی، اختلال در انتقال دهنده های عصبی، شرایط روحی نامناسب و استرس.
علاوه بر موارد فوق، یک سری عوامل دیگر هم در بروز چاقی و میزان اثرگذاری رژیم لاغری در فرد موثر است از جمله:
جنسیت، نوع چاقی، چگونگی پیروی از رژیم لاغری، وضعیت تحرک فرد، تصویر ذهنی شخص از رژیم لاغری، انگیزه فرد در پیروی از رژیم لاغری.
جنسیت

یکی از عوامل موثر در ابتلاء به چاقی جنسیت است. در زنان، چاقی شیوع بیشتری نسبت به مردان دارد، زیرا درصد چربی در بدن زنان بیش از مردان است(مردان عضله بیشتری در بدن خود دارند) و مدت زمان بیشتری جهت کاهش وزن زنان و رسیدن آنان به وزن طبیعی لازم است و این امر می تواند دلیلی برای یأس آنها در اصلاح وزن اضافی و رسیدن به وزن طبیعی باشد. در حالی که چنانچه خانم هایی با وزن بالا تحت نظر رژیم شناس از برنامه غذایی کاهش وزن صحیح پیروی نمایند و در این کار مداومت داشته باشند حتما می توانند در کاهش وزن موفق باشند و ضمنا از سلامت بیشتری نیز برخوردار شوند.
نوع چاقی

نوع چاقی نیز در موفقیت یا عدم موفقیت در پیروی از رژیم لاغری نقش دارد. چاقی را می توانیم به دو نوع تقسیم کنیم.
1- چاقی نوع مردانه یا سیبی شکل: در این نوع چاقی معمولا تجمع چربی بیشتر در ناحیه شکم و اطراف کمر است. چون این نوع چاقی بیشتر در مردان چاق مشاهده می شود آن را چاقی نوع مردانه می نامند.
2- چاقی نوع زنانه یا گلابی شکل: در این نوع چاقی، تجمع چربی در باسن، کفل و ران ها است و چون این نوع چاقی بیشتر در زنان چاق رخ می دهد به آن چاقی نوع زنانه می گویند. البته گاهی اوقات چاقی نوع مردانه در زنان و چاقی نوع زنانه در مردان نیز مشاهده می شود.
چاقی نوع مردانه از نظر سلامت خطرناک تر از نوع زنانه است و احتمال خطر عوارض قلبی – عروقی، دیابت و.. در این نوع چاقی بیشتر است ولی کاهش وزن در این نوع چاقی آسان تر انجام می شود. معمولا افراد مبتلا به چاقی نوع زنانه دیرتر و سخت تر وزن کم می کنند و به همین علت ممکن است در پیروی از رژیم لاغری دلسرد و مایوس شوند و این تصور برایشان پیش آید که رژیم کاهش وزن در آنان موثر نیست. این تصور صحیح نیست فقط این افراد دیرتر وزن اضافی خود را از دست می دهند، بنابراین باید در کاهش وزن و تثبیت آن در محدوده طبیعی، صبورتر و کوشاتر باشند.
تحرک

در افراد چاق بین انرژی دریافتی و انرژی مصرفی در بدن، تعادل وجود ندارد. به این ترتیب که مقدار انرژی دریافتی از غذا بیش از میزان کالری است که در اثر سوخت مواد انرژی زا در بدن تولید می شود، بنابراین قسمتی از مواد انرژی زا تبدیل به چربی شده و در بدن ذخیره می گردد و موجب افزایش وزن و چاقی می شود.
اساس رژیم لاغری بر پایه کاهش انرژی دریافتی فرد و افزایش سوخت مواد انرژی زا در بدن شخص است.


انواع رژیم های لاغری باعث کاهش انرژی دریافتی فرد می شود ولی در مورد افزایش سوخت مواد انرژی زا صرفا با ورزش، پیاده روی و به طور کلی فعالیت های فیزیکی، این عمل امکان پذیر است.

گاه دیده می شود که برخی افراد غیرمتخصص برای افزایش سوخت مواد انرژی زا در بدن افراد چاق، از هورمون استفاده می نمایند، مثلا هورمون های تیروئیدی را که در متابولیسم مواد مغذی موثرند تجویز می کنند. این کار به هیچ وجه صحیح نیست و به سلامت شخص لطمات جدی وارد می سازد. بهترین روش جهت افزایش سوخت مواد انرژی زا در بدن ورزش هایی مانند: پیاده روی، کوهنوردی و.. است که نه تنها موجب کاهش وزن می شود بلکه به سلامت و روحیه سازی و برخورداری از شادابی و نشاط فرد نیز کمک های موثری می کند و چنانچه ورزش و فعالیت جسمی با رژیم غذایی همراه باشد نتیجه خیلی موثرتر و مفیدتری در کاهش وزن به همراه خواهد داشت. افرادی که همراه رژیم لاغری، فعالیت های فیزیکی و ورزش مداوم دارند خیلی بهتر و سریع تر و سالم تر به رژیم کاهش وزن پاسخ می دهند و آسان تر به وزن طبیعی دست می یابند.
چگونگی پیروی از رژیم های لاغری

افرادی که در طول عمر خود به طور مکرر از رژیم های لاغری پیروی می کنند، به این ترتیب که بعد از مدتی استفاده از رژیم لاغری، آن را رها کرده و پرخوری می کنند و سپس مجددا به رژیم لاغری روی آورده و بعد از مدت زمانی دوباره رژیم را رها می کنند و این امر به کرات تکرار می شود دیگر به رژیم های لاغری پاسخ مثبت نمی دهند، زیرا پس از هر بار رژیم گرفتن به خصوص چنانچه این رژیم ها، نامناسب و بسیار کم کالری باشند، بدنشان به کالری پایین عادت می کند و بعد از رها کردن برنامه لاغری، افزایش وزن پیدا می کنند و هر چه این امر بیشتر تکرار شود افزایش وزن و چاقی شدیدتر خواهد بود. بنابراین افراد مستعد برای چاقی و اضافه وزن هرگز نبایستی رژیم لاغری را ناگهانی و سر خود رها کنند، البته رژیم لاغری لازم است حتما تحت نظر متخصص تغذیه و رژیم شناس تنظیم شود. چنین رژیمی چون طبق اصول صحیح تغذیه ای برنامه ریزی شود می تواند تمام نیازمندی های تغذیه ای فرد را تامین کرده و در او احساس سیری و رضایت از غذا خوردن ایجاد نماید.
توجه داشته باشیم که مفهوم رژیم لاغری صحیح، کم خوری و احساس گرسنگی دائم نیست بلکه اساس آن بر مبنای صحیح و متعادل خوردن استوار است.
تصویر ذهنی شخص از رژیم لاغری

یکی از مسائل مهمی که در موفقیت یا عدم موفقیت در کاهش وزن موثر است تصویر ذهنی شخص از رژیم لاغری است. در اکثر موارد افراد چاق و با وزن خیلی بالا تصور می کنند که با پیروی از رژیم لاغری باید به سرعت و به مقدار خیلی زیاد وزن اضافی را از دست بدهند. این باور به هیچ وجه صحیح نیست. کاهش شدید وزن مضرات بسیار زیادی برای فرد در بردارد.
افرادی که به سرعت و به مقدار زیاد وزن کم می کنند پس از مدتی، به همان سرعت وزن از دست رفته را دوباره کسب می کنند، هر چه کاهش وزن سریع تر باشد بازگشت به وزن قبلی با سرعت بیشتری انجام خواهد شد و این امر موجب دلسردی و یاس فرد از رژیم لاغری می شود.

کاهش سریع وزن چون به دلیل پیروی از رژیم بسیار سخت و کم کالری حاصل می شود، لذا به هیچ وجه قادر به تأمین نیازهای تغذیه ای شخص نبوده و بعد از مدتی کوتاه شخص را در معرض سوء تغذیه و عوارض بی شمار ناشی از آن قرار می دهد.
یکی از بارزترین عوارض کاهش سریع وزن، خستگی شدید، کاهش توانایی به هنگام انجام فعالیت های جسمی، سستی، بی حالی و بی میلی به کار به علت کمبود شدید انرژی دریافتی است که برای انجام فعالیت های روزانه و نیز اعمال حیاتی داخلی بدن ضروری می باشد و این حالت کمبود انرژی، کارایی فرد را کاهش داده و توان انجام فعالیت های روزمره را از او سلب خواهد کرد.
رژیم های حاوی انرژی بسیار پایین که منجر به کاهش سریع وزن می شود موجب کاهش قدرت ایمنی بدن و آمادگی ابتلای شخص به انواع عفونت ها و بیماری ها می شود. افرادی که به سرعت و به مقدار زیادی وزن کم می کنند آسیب پذیری خیلی بیشتری در برابر بیماری ها دارند و علاوه بر انکه به آسانی بیمار و بستری می شوند، دوران بیماری آنان نیز طولانی بوده و خیلی دیر بهبود می یابند به این ترتیب اوقات زیادی از عمر خود را به اجبار در بستر بیماری می گذرانند.
کاهش قدرت ایمنی در این افراد به علت عدم تامین نیازهای تغذیه ای در آنان است زیرا رژیم لاغری با کالری خیلی پایین نمی تواند حاوی مواد مغذی ضروری برای بدن آنان به میزان کافی باشد و به این ترتیب شخص را در معرض سوء تغذیه ناشی از کمبودهای غذایی قرار می دهد.

عوارض و اختلالات بی شماری در اثر پیروی از رژیم های غذایی خیلی محدود از کالری و کاهش سریع وزن در شخص بروز می نماید از قبیل: کم خونی ، اختلالات چشمی ، شب کوری ، تورم و عفونت پذیری لثه ها، اختلالات دندان ها و پوسیدگی دندان ، خشکی، خشونت و اختلالات پوستی، ریزش موها و خشکی و بد حالت شدن موها، شکنندگی ناخن ها، اختلالات استخوانی و بروز نرمی استخوان در بزرگسالان، اختلال در رشد و به تاخیر افتادن بلوغ جنسی در نوجوانان، اختلال در سیستم عصبی و بروز ناراحتی های عصبی، کاهش قدرت یادگیری و ضعف حافظه و بسیاری عوارض و اختلالات دیگر که به علت عدم دریافت کافی مواد مغذی به سبب پیروی از رژیم های خیلی محدود از کالری، در شخص بروز می کند.
از لطمه های دیگری که کاهش سریع وزن ایجاد می کند، کاهش قدرت ارتجاعی و شل و چروک شدن پوست است، همچنین عضلات استحکام و قدرت ارتجاعی خود را از دست می دهند که این امر موجب شل شدن و افتادگی عضلات می شود. این اختلال نهایتا منجر به پیری زودرس می شود و این امر به خصوص در خانم هایی که از رژیم لاغری غلط استفاده کرده و به سرعت کاهش وزن پیدا می کنند به وضوح مشاهده می شود.
با توجه به مراتب فوق توصیه می شود که افراد دارای اضافه وزن و چاقی به هیچ وجه اصراری جهت کاهش سریع وزن نداشته باشند زیرا مبتلا به عواقب و پیامدهای ناگوار آن که جبرانش بسیار مشکل است خواهند شد. افراد چاق نباید خود را با اشخاص لاغر یا دارای وزن طبیعی مقایسه کنند زیرا موجب دلسردی آنان نسبت به پیروی از رژیم لاغری خواهد شد. این افراد باید به روند کاهش وزن خود توجه کنند و به تدریج و به طور منظم و مناسب، وزن اضافی خود را از دست بدهند. کاهش وزن به میزان 4-2 کیلوگرم در ماه مناسب است مگر در موارد اضطراری و برای افراد خیلی چاق که حداکثر 6 کیلوگرم در ماه توصیه می شود.
انگیزه فرد در پیروی از رژیم لاغری

مسئله ای که در موفقیت یا عدم موفقیت در کاهش وزن موثر است هدف شخص در پیروی از رژیم لاغریست. بسیاری از افراد چاق دارای انگیزه قوی و صحیح برای کاهش وزن نیستند و اهداف کوتاه مدت و مقطعی و غیر منطقی برای این امر دارند. مثلا اصرار دارند که در مدت زمانی کوتاه، وزن اضافی خود را کاهش دهند تا برای شرکت در فلان میهمانی یا عروسی یا مراسم خاص، وزن مناسبی داشته باشند و البته پس از دستیابی به این هدف، رژیم لاغری را رها می کنند.
بعضی افراد چاق به خاطر چشم و هم چشمی و رقابت با دیگران، دست به پیروی از رژیم لاغری بسیار دشوار و نامناسب می زنند و اصرار دارند که در مدت زمانی کوتاه و با سرعتی زیاد وزن اضافی خود را کاهش دهند. چون ادامه چنین رژیم دشواری به علت ناکافی و نامناسب بودن امکان پذیر نیست بعد از مدتی نه چندان طولانی رژیم را رها کرده و به پرخوری پناه می برند.
برخی دیگر از افراد با وزن بالا، دچار وسواس در مورد وزن خود و نفرت از اندام خود شده و وزنشان حساسیت بیش از حد نشان می دهند. این مسئله موجب می شود که به سلامت خود توجه نکنند و از برنامه غذایی بسیار محدود از کالری و دشوار پیروی کنند که آنان را دچار اختلالات ناگوار و مشکل خواهد کرد و هرگز قادر به ادامه چنین رژیم نخواهند بود.
چنانچه انگیزه فرد از رژیم لاغری، برخورداری از سلامت بیشتر، مقاومت در برابر بیماری ها، کسب شادابی، نشاط، توان و نیروی بیشتر باشد مسلما در کاهش وزن و رسیدن به وزن نرمال و حفظ سلامت، کاملا موفق خواهند بود.
برلیانت بزرگمهر محقق و مشاور تغذیه و رژیم درمانی

[mehraboOon]

پُرخوری در اثر عصبانیت


مشاهده شده است که اغلب چاقی ها در اثر زیاد خوردن برای فروکش کردن عصبانیت یا اضطراب رخ می دهد.
اصولا این افراد برای گرسنگی غذا نمی خورند. این افراد، غالبا غذاهای پرچرب و پرکالری را مصرف می کنند تا از نظر روحی آرام شوند و به مسئله ای فکر نکنند.
در افراد احساساتی، غذا به عنوان ابزار روانی به کار می رود و فرد را از عصبانیت و خشمگین شدن رها می کند؛ به عنوان مثال 32 درصد اینگونه افراد، زمانی که خوشحالند، استیک و گوشت مصرف می کنند، 39 درصد آنان هنگامی که ناراحتند، بستنی یا شیرینی مصرف می کنند و 36 درصد آنها هنگامی که افسرده و خسته اند، چیپس و سیب زمینی سرخ شده می خورند.
نشانه های این گرسنگی کاذب به صورت کم وزنی، کم پشتی موها ، بیماری و ... می باشد.
گرسنگی جسمی با گرسنگی احساسی چه تفاوتی دارد؟

بر اساس تحقیقات انجام شده، تفاوت زیادی در گرسنگی جسمی و گرسنگی از نظر احساسی وجود دارد.
- گرسنگی احساسی، ناگهان اتفاق می افتد، اما گرسنگی جسمی به تدریج رخ می دهد.
- افراد احساسی فقط به خاطر پُِرشدن معده غذا می خورند و با سرعت غذاهایی مثل بستنی، چیپس و پیتزا می خورند.
ولی در گرسنگی جسمی ، فرد به خاطر آنکه واقعا گرسنه است، غذا می خورد. این افراد کمتر می خورند و از همه مهم تر اینکه غذاهای سالم و مغذی می خورند.
مشاهده شده اولین خوراکی که افراد احساسی تمایل به مصرف آن دارند، بستنی است و بعد از آن در خانم ها شکلات و شیرینی و در آقایان پیتزا و استیک می باشد.
خوردن از روی احساسات بر روی وزن بدن تاثیر می گذارد و آن را از حالت تعادل خارج می کند. به طور کلی، اگر رژیم درستی بگیرید و مرتب ورزش کنید، مطمئن باشید که افزایش وزن نخواهید یافت، به شرط آنکه احساسات خود را نیز بتوانید کنترل کنید.


از کجا می توان تشخیص داد که گرسنگی کاذب دارید و جزو گروه احساسی در غذا خوردن هستید یا نه؟

به سوالات زیر پاسخ دهید:
آیا گرسنگی در شما ناگهان ظاهر می شود؟
آیا هنگام استرس یا عصبانیت زیاد غذا می خورید؟
آیا بعد از صرف غذا، از اینکه غذا خوردید، احساس گناه می کنید؟
آیا غالبا تنها غذا می خورید؟
آیا بعد از یک اتفاق ناخوشایند غذا می خورید ،حتی اگر احساس گرسنگی نکنید؟
آیا دیدن غذا خوردن یک نفر، در شما انگیزش خوردن را به وجود می آورد؟
آیا شما غذا می خورید، به علت آنکه کاری ندارید؟
آیا علاقه به خوردن غذاهای ناسالم دارید؟
آیا برای راضی و خوشحال کردن خود، غذا می خورید؟
اگر به سوالات بالا جواب مثبت دهید، بدان معنی است که شما جزو گروه احساسی هستید.
تقریبا یک سوم زنانی که رژیم لاغری می گیرند ، دچار اختلالات غذا خوردن می باشند. این اشخاص باید اتفاقات اطراف خود را تجزیه و تحلیل کنند و باید بدانند که چه کاری از خوردن جلوگیری می کند و با آن کار رژیم خود را درست کنند.
پنج گروه از افراد احساسی در غذا خوردن


1-افراد عصبانی
هنگامی که عصبانی هستید، غذا نخورید و یا اینکه احساسات خود را خاموش کنید و بعد غذا میل کنید.
2- افراد ناامید
این گروه از افراد معتقدند که هیج موقعیت خوبی برایشان پیش نمی آید و قادر به انجام هیچ کاری نیستند. لذا با خود می گویند: «چرا باید به سلامتی و وزن خود اهمیت بدهم. غذا خوردن به من کمک می کند تا از این مسائل رهایی یابم.»
3- افرادی که عدم کنترل در زندگی دارند
این گونه افراد معتقدند زندگی برایشان مشکل شده و همه برای آنها قانون وضع می کنندو با خود می گویند:«اما خوشبختانه برای خوردنم، خودم مسئولم. پس من هر چقدر می خواهم می خورم.»
4- افراد حساس و خواهان تشکر و قدردانی از اطرافیان خود
کاری را انجام داده اید و هیچ کس به آن کار توجهی نمی کند و از شما قدردانی نمی کند. برای اینکه خود را خوشحال کنید، با خود می گویید که خودم می دانم چه کار مهمی انجام داده ام، پس جشن می گیرم و از خودم پذیرایی می کنم و امشب را به عیش و نوش می گذرانم.
لازم به ذکر است زنان از آنجایی که روحیه لطیفی دارند، بیشتر در معرض این مشکل می باشند. لذا برای جلوگیری از این افکار، از آنها تعریف کنید.
5- افراد خسته
احساس تنهایی و بی کسی می کنید، هرکسی مشغول کاری است و هیچ کس به شما توجه نمی کند. اما تنها چیزی که برای رفع تنهایی وجود دارد، غذاست.
راه های جلوگیری از خوردن بر اساس احساسات

1- ورزش کنید. ورزش باعث کاهش استرس و عصبانیت می شود و به شما انرژی و روحیه می دهد.
2- آب بنوشید. نوشیدن آب باعث جلوگیری از ورود کالری اضافی به بدن می شود.
3- راه بروید.
4- به دوستتان زنگ بزنید.
5- چای بنوشید.
6- ورزش یوگا انجام دهید.
7- بهترین راه حل آن است که برنامه غذایی خود را هفتگی تغییر دهید و این برنامه را هر روز رعایت کنید.
8- بنشینید و با خود فکر کنید تا راه حلی برای شاد شدن را بیابید.
9- خوشحال باشید از اینکه سالم هستید و می توانید به دیگران کمک کنید.
مریم سجادپور- کارشناس علوم تغذیه

[mehraboOon]

اندازه دور کمر مهم است


در سراسر جهان، چاقی به‌عنوان یک مشکل سلامت همگانی مطرح است.
چاقی چند علتی است و درمان آن ساده نیست. چاقی می‌تواند در ایجاد و وخامت برخی بیماری‌ها تأثیر داشته باشد، مانند: بیماری‌های قلب و عروق ، دیابت نوع دوم، پُر فشاری خون ، سکته مغزی ، برخی سرطان‌ها و مشکلات مفاصل زانو و کمر.
سهل انگاری در درمان چاقی رایج است. متأسفانه در اغلب افراد، تمام ریشه‌های چاقی مد نظر قرار نمی‌گیرند، از این رو نتایج درمان‌ها به سرعت رنگ می‌بازند.
دسترسی بی حد و مرز به غذاهای کم حجم ولی پُر انرژی، عدم‌تحرک کافی به واسطه زندگی مدرن امروزی و تاثیر وضعیت ژن‌های به ارث رسیده از والدین، از بارز‌ترین موارد مؤثر در افزایش وزن به شمار می‌روند.
این در حالی ‌است که متأسفانه نه تنها بیماران، بلکه گاهی پزشکان هم درباره چاقی بحثی را پیش نمی‌کشند و افراد در معرض چاقی را به درمان و پیشگیری تشویق نمی‌كنند.
درمان چاقی به یک رویکرد همه جانبه نیاز دارد. آیا انجام یک مشاوره تغذیه یا به عبارت دیگر رعایت کردن یک رژیم غذایی کم کالری برای درمان همیشگی چاقی کافی است؟ آیا آن دسته از رفتارهای بیمار که احتمال بروز چاقی و شاید برخی بیماری‌های دیگر را افزایش می‌دهد، نباید شناسایی و هدف درمان قرار بگیرند؟
بدیهی است که توجه به عادات غذایی و میزان و نحوه فعالیت بدنی فرد از اهمیت زیادی برخوردار است. باید بیمار مبتلا به چاقی، آن دسته از رفتارهایی را که سلامت وی را به مخاطره‌انداخته‌اند، بشناسد تا بتواند از آنها دوری كند.



آیا آماده تغییر هستید؟

شخص چاق باید بداند که وضعیت فعلی او نتیجه شیوه غلط زندگی روزمره وی بوده است و بدون تغییر آن، وزن هم تغییری نخواهد کرد. اگر در رفتارهای غذایی، تغییری صورت نپذیرد، کاهش وزن تقریباً غیر ممکن است.
آیا اضافه وزن دارم؟

اندازه‌گیری شاخص توده بدن یا BMI عملی‌ترین راه تعیین اضافه وزن یا چاقی به شمار می‌رود. پس نخستین قدم، ‌اندازه‌گیری شاخص توده بدن است. شاخص توده بدن به همان‌اندازه مهم است که‌اندازه‌گیری فشار خون.
برای‌اندازه‌گیری شاخص توده بدن باید میزان وزن بر حسب کیلوگرم بر مجذور قد بر حسب متر تقسیم شود. فرض كنید فردی 70 کیلوگرم وزن و 172 سانتیمتر قد دارد، به عبارت دیگر قد او بر حسب متر برابر 72/1 است. اگر 72/1 را در خودش ضرب کنیم مجذور قد این فرد به دست می‌آید یعنی حدود 96/2. حالا 70 را بر 96/2 تقسیم می‌کنیم، یعنی حدود 6/23. پس شاخص توده بدن وی 6/23 است.
برای بزرگسالان اگر شاخص توده بدن بالاتر از 25 ، ولی کمتر از 30 باشد، یعنی فرد دچار اضافه وزن است. کسی که دارای شاخص توده بدن 30 یا بیش از آن است، به بیماری چاقی مبتلاست.
به عبارت دیگر همه بزرگسالان باید تلاش کنند شاخص توده بدن خود را در محدوده زیر 25 نگه دارند.
دور کمر

اندازه‌گیری دور کمر از این رو مهم است که تقریباً با میزان چربی موجود در تنه و دور قلب نسبت مستقیم دارد، به ویژه شاید برخی از آقایان اضافه وزن زیادی نداشته باشند، ولی دور کمر آنها بسیار بزرگ باشد. این هم خطرناک است. در واقع، ‌اندازه دور کمر به ‌طور مستقل از چاقی می‌تواند یکی از عوامل خطرزا به شمار رود که استعداد فرد را در ابتلا به بیماری‌های قلب و عروق، دیابت نوع دوم، چربی بالای خون و پرفشاری خون افزایش می‌دهد.
برای‌اندازه‌گیری دور کمر باید نوار‌اندازه‌گیری را کمی ‌بالاتر از ناف و زیر دنده‌های قفسه سینه قرار دهیم. اگر دور کمر آقایان بیش از 102سانتیمتر و دور کمر بانوان بیش از 89 سانتیمتر باشد، باید به آنها توصیه کرد، تغییراتی را در شیوه زندگی خود ایجاد کنند.
پژوهشگران چه می‌گویند؟

پژوهش‌های موجود به‌ طور کاملاً واضح تاکید می‌کنند که اضافه وزن بر احتمال مرگ و میر می‌افزاید و احتمال مشکلات ناشی از سایر بیماری‌ها را هم افزایش می‌دهد و در مقابل کاهش وزن مانند سدی، از تاثیر عوامل خطرزای بیماری‌های مهم جلوگیری می‌کند.
در بزرگسالان چاقی و بزرگی شکم دو عاملی هستند که جدا از هم خطر آفرین هستند. پژوهش‌ها نشان می‌دهد همین طور که شاخص توده بدن از 25 بیشتر می‌شود، احتمال مرگ و میر هم افزایش می‌یابد. با فراتر رفتن این شاخص از مرز 30 ، سیر صعودی احتمال مرگ شتاب بیشتری می‌گیرد.
همین امر درباره دور کمر بیش از 102 سانتیمتر در آقایان و بیش از 89 سانتیمتر در بانوان صادق است.
دكتر كیقباد بهدین-همشهری

[mehraboOon]

سيبي شکل هستيد يا گلابي؟


کالري، مقدار انرژي اي است که به وسيله غذا خوردن در بدن توليد مي شود. کربوهيدرات، پروتئين و چربي موجود در غذاها، کالري را به وجود مي آورند.
بخشي از مغز به نام هيپوتالاموس، به بدن فرمان مي دهد که چه مقدار از کالري موجود در غذاهاي خورده شده را بسوزاند و چه مقدار از کالري اضافي غذاها را در بدن ذخيره کند.
کالري اضافي در بدن به شکل چربي ذخيره مي شود و باعث افزايش وزن مي گردد.
مقدار کالري مورد نياز

مقدار کالري بر اساس، ترکيب بدن، جنس و سن تنظيم مي شود.
ترکيب بدن : افراد عضلاني، احتياج به کالري بيشتري دارند.
جنس و سن : آقايان و افراد جوان نسبت به خانم ها و افراد ميانسال نياز به کالري بيشتري دارند.
در مواقع تب و بيماري، نياز به کالري زياد مي شود.
در هنگام فعاليت، کالري بيشتري احتياج داريم.
چاقي

چاقي يک بيماري متابوليکي مزمن مي باشد. امروزه چاقي به شکل يک معضل درآمده است، زيرا انواع و اقسام بيماري ها از چاقي منشا مي گيرند؛ بيماري هايي از قبيل: سرطان روده بزرگ ، سرطان سينه، شکستگي استخوان ، ديابت، فشار خون بالا، بيماري هاي ريوي و قلبي و سنگ کيسه صفرا.
چاقي باعث بروز افسردگي، افزايش خطر در عمل جراحي، نامنظمي قاعدگي، افزايش آمار طلاق و خودکشي مي گردد.
عوامل تاثير گذار بر چاقي

1- ژنتيک : اگر هر دوي والدين چاق باشند 65 تا 70 درصد ، اگر يکي از والدين چاق باشد 40 تا 50 درصد و اگر والدين لاغر باشند، 9 درصد احتمال چاقي در بچه ها وجود دارد.

2- سن: با افزايش سن، تحرک بدني و سوخت و ساز عضلات کم مي شود، پس احتياج به غذاي کمتري داريم. لذا اگر مقدار غذا را کم نکنيد، با افزايش وزن روبرو خواهيد شد.
3- جنس: افزايش وزن در خانم ها بيشتر از آقايان مي باشد. خانم ها داراي مقدار کمتري عضله نسبت به آقايان مي باشند ، پس کالري را کمتر مي سوزانند.
4- زياد غذا خوردن: خوردن غذاهايي که چرب هستند و کالري زياد دارند.
5- ورزش نکردن : باعث مي شود کالري مصرف شده نسوزد.
6- ترک سيگار: به علت آنکه نيکوتين موجود در سيگار، مقدار سوخت و ساز بدن را زياد مي کند، با ترک سيگار، سرعت سوخت و ساز بدن را کم کرده و افزايش وزن مي يابيد. ترک سيگار باعث مي شود که مزه و طعم غذاها را بهتر درک کنيد.
7- بارداري: در هنگام بارداري وزن مادر بايد زياد شود. بعد از بارداري با شير دادن بچه و رژيم غذايي صحيح، مي توان وزن مادر را به همان وزن قبل از بارداري برگرداند.
8- مصرف برخي داروها، به خصوص داروهاي ضد افسردگي
9- عوامل متابوليکي بدن: کم کاري تيروئيد ، برداشتن بيضه، نارسايي تخمدان، ورم مفاصل و ... .
هنگام ورم مفاصل ، تحرک بدني بيمار کم مي شود و دچار افزايش وزن مي گردد.
اشکال بدن




- قهوه اي (احتياط):
شکل روبرو بدان معني است که شما لاغر و به "شکل فلفل" مي باشيد. اين هيکل از نظر سلامتي خوب نيست و بايد مراقب خود باشيد.
همچنين احتياج به افزايش وزن داريد.



- سبز(خوب) :
"شکل گلابي"، يعني بدن سالم مي باشد.
چربي هاي اضافي در باسن و ران ها ذخيره شده اند.






- زرد (احتياط):
در اينجا شما داراي "شکل گلابي – سيب" مي باشيد و بايد از بدن خود مراقبت کنيد و وزن خود را کنترل کنيد.




- قرمز(خطر):
اگر چاقي در وسط بدن باشد، به آن اصطلاحا، "چاقي سيبي شکل" مي گويند.
در اين نوع چاقي، مقدار فراواني چربي در قسمت شکم ذخيره مي شود و باعث افزايش خطر بيماري هايي از قبيل: بيماري قلبي ، افزايش فشار خون، ديابت نوع 2 و انواع سرطان ها مي گردد.
بنابراين سلامتي شما در خطر است و بايد نزد متخصص تغذيه برويد.

لازم به ذکر است که در چاقي هاي سيبي شکل، خطر بيماري هاي قلبي بيشتر از چاقي هاي گلابي شکل مي باشد.

از کجا مي توان تشخيص داد که اضافه وزن داريد؟

1- در بزرگسالان به وسيله BMI : BMI محاسبه اي از قد و وزن شما مي باشد. BMI بين 18 تا 25 نشان دهنده وزن متعادل، BMI بيشتر از 25 نشان دهنده اضافه وزن و BMI بيشتر از 30 نشان دهنده چاقي پُرخطر مي باشد.
2- اندازه گيري دور کمر: متر را دور شکم خود بپيچيد. اگر اندازه دور کمر بيشتر از 89 سانتي متر در خانم ها و بيشتر از 102سانتي متر در آقايان باشد، احتمال خطر بيماري هاي قلبي و ديابت زياد مي شود.
3- نسبت دور کمر به دور باسن: بايد اين نسبت کمتر از0/8 براي خانم ها و کمتر از 1 براي آقايان باشد.
در مطلب بعدي شيوه درمان چاقي با تغذيه صحيح، ورزش و دارو را براي شما توضيح خواهيم داد. با اين اميد که به آنها عمل کنيد و موثر واقع شوند.
ادامه دارد...
مريم سجادپور- کارشناس تغذيه

[mehraboOon]

شما بايد بخواهيد تا بدن تان تغيير کند


زماني که تلويزيون را روشن مي کنيد و يا اينکه به اينترنت سري مي زنيد، تعداد زيادي از مردم را مي بينيد که در رابطه با خيلي از مسائل شکايت دارند.
از اوضاع اقتصادي و اجتماعي گرفته تا مشکلات جوانان و بچه هايي که در معرض خطرند و بايد خوب آموزش ببينند.
در نظر اول خيلي از اين ها حقيقي و صحيح به نظر مي آيند، اما من فکر مي کنم ما بيشتر روي ضعف ها و مشکلات تمرکز مي کنيم و فقط يک جا مي نشينيم و مدام مي گوييم فلان چيز غلط است و بهمان چيز اشتباه است، ولي هيچ کاري نمي کنيم.
اين درست نيست که ما توانايي هاي خود را ناديده بگيريم و منتظر باشيم که دائما بقيه براي ما کاري کنند. به جاي اين که روي ضعف ها انگشت بگذاريم ، بهتر است دست به کار شويم و فعاليت کنيم.
آيا به نظر شما ما همه ي کارهايي را که مي توانيم براي بهتر شدن اوضاع زندگي مان بکنيم، انجام مي دهيم؟ من هم مي دانم که همه چيز دست ما نيست و همه چيز را نمي شود تغيير داد، اما چيزهاي کوچکي وجود دارند که همه ي ما مي توانيم آن ها را انجام دهيم تا بهتر زندگي کنيم.
اين درست نيست که ما توانايي هاي خود را ناديده بگيريم و منتظر باشيم که دائما بقيه براي ما کاري کنند. به جاي اين که روي ضعف ها انگشت بگذاريم ، بهتر است دست به کار شويم و فعاليت کنيم.


من به نوبه ي خود درباره ي موضوع کوچکي که به سلامتي بدن ربط دارد، مطالبي را براي تان بيان مي کنم:
يکي از موضوعاتي که افراد اطراف ما معمولاً از آن شکايت دارند، مشکل اضافه وزن است. اگر شما هم از اين دسته افراد هستيد و مي خواهيد وزن تان را کم کنيد، کافيست زمان بيشتري را به ورزش اختصاص دهيد و سالم تر غذا بخوريد.
راستي چه چيزي مانع شما مي شود؟
بياييد با هم موارد زير را رعايت کنيم:

کافي است اين موارد را يادداشت کنيد و براي آن زمان خاصي را در نظر بگيريد:
1- هر آنچه را که مي خوريد يادداشت کنيد.
مدت 10 روز هر ماده غذايي را که مي خوريد، در کاغذي بنويسيد تا ببيند به راستي چه چيزهايي را وارد بدن تان کرده ايد؟!!
2- زماني را به فعاليت بدني اختصاص دهيد.
زمان خاصي را براي پياده روي و يا رفتن به يک کلاس ورزشي در نظر بگيريد و آن را در تقويم تان يادداشت کنيد و به انجام آن، مانند هر برنامه و قرار ملاقاتي که برايتان مهم است، متعهد و ملزم باشيد.

3- اهداف تان را تعيين کنيد.
براي خودتان اهداف و مقاصدي را از اين کار در نظر بگيريد و آن را در جايي يادداشت نماييد.
دقت داشته باشيد که اين اهداف واقع بينانه، مشخص و واضح باشند.
4- شکايت نکنيد.
از چيزهايي که خوشتان نمي آيد و دوست شان نداريد، ناله و شکايت نکنيد و بر روي آن ها متمرکز نشويد، بلکه انرژي خودتان را معطوف چيزهايي کنيد که خواسته شماست و آرزو داريد به آن ها برسيد.
5- خودتان را باور کنيد.
چرا نمي توانيد موقعيت هايي را که در اطراف تان است تغيير دهيد؟ موفقيت فقط براي ديگران نيست، حق شما نيز هست، البته به شرط اين که خودتان بخواهيد. پس همه ي تلاش و کوشش تان را به کار بريد و تا آخر کار، اعتقاد و باورتان را حفظ نماييد.
تغييرات در اطراف همه ي ما وجود دارد، بنابراين چرا ما اين تغييرات را نپذيريم و اجازه ندهيم که فوايد آن ها وارد زندگي ما شود؟ وقتي مي توانيم بايد از خودمان و سلامتي مان مراقبت کنيم.
ما بايد از کارهاي کوچک شروع کنيم تا بتوانيم کارهاي بزرگ تري را نيز انجام دهيم.
يکي از اين تغييرات، کاهش وزن و بهبود سبک زندگي است که موجب ايجاد سلامتي مي شود.
مريم مراديان نيري- کارشناس علوم تغذيه

[mehraboOon]

درمان چاقی: تغذیه،ورزش،دارو


برای جلوگیری از چاقی هیچگاه دیر نیست. به دو صورت زیر می توانید از چاقی جلوگیری کنید:
1- تغذیه درمانی همراه با ورزش
2- دارو درمانی
تغذیه درمانی همراه با ورزش

شما می توانید با تغییر روش زندگی، تغذیه صحیح و ورزش به وزن مناسب برسید. علاوه بر آن، زندگی راحت و سلامت را برای خود فراهم می کنید.
1- آب زیادی بنوشید. در هنگام گرسنگی، آب بنوشید. آب، مواد زائد را از بدن دفع می کند و علاوه بر آن جلوی خوردن زیاد غذا را می گیرد. لازم به ذکر است که، نوشیدنی های کافئین دار ، همانند آب عمل نمی کنند.
2- لقمه را آرام بجوید و اجازه دهید تا معده پُر شود. 15 دقیقه وقت لازم است تا معده به فرد بگوید که پر شده است.
3- میوه ها و سبزیجات را فراموش نکنید.
4- کربوهیدرات ساده را کنار زده و به جای آن کربوهیدرات پیچیده مصرف کنید. کربوهیدرات ساده مانند: قند، شکر، آبنبات، نان سفید و بدون سبوس. کربوهیدرات پیچیده از قبیل: نان سبوس دار ، آجیل، غلات.
5- پروتئین، برای رشد عضلات و سوخت و ساز بدن لازم است.
6- مصرف چربی را کم کنید، ولی آن را از رژیم غذایی خود حذف نکنید، زیرا چربی برای سلامت پوست و مو، غشای اعضای بدن و ... لازم است.
7- احساسات خود را در هنگام غذاخوردن کنترل کنید.
8- پُرخوری نکنید.
9- بیشتر افراد هنگام تماشای تلویزیون زیاد غذا می خورند، لذا در هنگام غذاخوردن جلوی تلویزیون ننشینید.
10- می توانید به جای استفاده از ماشین، پیاده به سر کار خود بروید.
11- سریع تر از همیشه راه بروید.
12- می توانید از پله به جای آسانسور استفاده کنید.
13- همیشه زودتر از ماشین پیاده شوید و باقی مسیر را پیاده بروید.
14- مدت زمان پیاده روی را زیاد کنید.
15- هنگامی که منزل را جارو می کنید، سریع تر از همیشه این عمل را انجام دهید.
ورزش هایی که می توان برای مقابله با چاقی انجام داد:

- ورزش کردن با فیلم های ورزشی
- انجام کارهای خانه
- باغبانی
- دوچرخه سواری
- شنا
- بدمینتون
- ایروبیک
- وزنه برداری
به طور کلی اگر 500 کالری از کالری دریافتی روزانه خود را کم کنید، در هفته معادل 454 گرم وزن کم خواهید کرد، یا اینکه می توانید 250 کالری از غذا را کم کنید و 250 کالری را از طریق ورزش از دست بدهید.



عادات غذایی صحیح، باعث:

کاهش سرطان پروستات ، روده بزرگ و سینه
کاهش خطر افزایش فشار خون ، دیابت نوع 2 و بیماری های قلبی
آسودگی خیال و آرامش در هنگام خوابیدن
بهبود بیماری های روانی و افزایش اعتماد به نفس
داروهای ضد چاقی

داروهای ضد چاقی دو دسته اند: داروهایی که جلوی جذب چربی ها را می گیرند و داروهایی که موجب کاهش اشتها می گردند. این داروها بر مغز اثر می گذارند و از این نظر شبیه ماری جوآنا عمل می کنند و باعث تداخل در رشد سلول های عصبی می گردند.
در تحقیقی که بر روی داروهای درمان کننده چاقی در دانشگاه پزشکی در امریکا انجام شد، به این نتیجه مهم رسیدند که این داروها می توانند باعث بروز سرماخوردگی، هپاتیت و حتی ایدز نیز شوند.
علاوه بر آن برخی از داروهای ضد چاقی نیز باعث افسردگی شدید، نگرانی، زودرنجی، عصبی شدن ، بی خوابی ، خشکی دهان ، تنبلی روده و خودکشی می شوند.
بهتر نیست به جای آنکه هزینه های گزاف داروهای ضد چاقی را بپردازیم و اثرات مخربی را بر بدن خود به جای بگذاریم، رژیم غذایی صحیح و فعالیت بدنی داشته باشیم تا هم به وزن ایده آل برسیم و هم سلامتی خود را تضمین کنیم ؟
مریم سجادپور- کارشناس تغذیه