3. رهاسازى عضلانى

یکى از شیوه هاى مؤثر و عملى در تمرکز فکر، استفاده از فن رهاسازى عضلانى است. در این روش، فرد در محلى آرام و در صورت امکان، بر روى صندلى راحتى مى نشیند و سعى مى کند به تدریج عضلات بدن را از حالت انقباض به انبساط برساند؛ به این ترتیب که ابتدا از عضلات دست و انگشتان شروع کرده، آنها را ابتدا منقبض نموده، سپس شل و آزاد مى کند و آن چنان در انبساط بخشیدن به آنها تلاش مى کند که گویى آنها جزء بدن او نیستند و سنگینى ندارند. همین عمل را براى دست دیگر و پاها و قسمت هاى میانى بدن نیز انجام مى دهد تا جایى که تمام عضلات بدن، به رهاسازى کامل برسد. در این صورت، متوجه روح و روان خود مى شود. بهترین لحظات براى ایجاد تمرکز و تقویت آن، زمانى است که فعالیت هاى قواى جسمى به حداقل برسند. در این صورت، فکر و اندیشه، مجال زیادى براى حداکثر فعالیت مى یابد و به عبارت دیگر، با فراهم شدن زمینه آرمیدگى کامل به وسیله آرمیدگى جسمانى، «تمرکز فکر» نیز حاصل مى شود.