من باید تغییر کنم یا تو؟
اختلافات زناشویی بخش جدایی ناپذیر در زندگی مشترک است.هنگام ایجاد تغییر در احوال زندگی زناشویی خود، ممکن است با طرز تلقی‌ها و باورهایی برخورد کنید که انگیزه شما را ضعیف کند. این طرز تلقی‌ها اغلب به شکل افکار اتوماتیک متجلی می‌گردند. پس از شناسایی مقاومت‌های موجود در برابر تغییر، می‌توانید با دلیل و منطق و با ارائه توضیحاتی که نادرستی و مبالغه‌آمیز بودن آنها را ثابت نماید به برخورد با آنها بروید.فهرست زیر را به دقت مطالعه کنید و ببینید که کدام یک از آنها در مورد شما و یا همسر شما صدق می‌کند.
اعتقاد به تغییر
باورهای منفی:
همسرم تغییر کردنی نیست. هیچ اقدامی رابطه ما را بهتر نمی‌کند. وضع ما بدتر می‌شود.پرداختن به مناسبات زناشویی، آن را وخیم‌تر می‌کند. خسارات بیش از حدی است که بتوان آن را جبران کرد. چه فایده که رفتار همسرم مثبت شود، مهم طرز تلقی اوست که منفی است.
باورهای توجیه کننده:
- هر کسی جای من بود همین کار را می‌کرد. او مرا ناراحت می‌کند، من هم باید او را ناراحت کنم.
اقدام تلافی جویانه:
- تا همسرم کاری صورت ندهد، من کاری نخواهم کرد. چرا من باید خودم را تغییر دهم؟
- همسرم در گذشته مرا به شدت ناراحت کرده است، حالا به جبران گذشته‌ها باید کارهای زیادی صورت دهد. از کجا بدانم که همسر وفادار و متعهدی دارم؟
مسئله همسر من است:
- من اشکالی ندارم. اگر همسرم خودش را اصلاح کند، همه چیز درست می‌شود. - همسر من یک غیرممکن است.
- همسر من نمی‌تواند خودش را اصلاح کند.
- مسئله اینجاست که همسر من لبریز از تنفر است.
اگر احساس می‌کنید این باورها نیز جایی از ذهن شما را اشغال کرده‌اند، بهتر است درباره اعتبار آن فکری کنید، زیرا هر لحظه تصمیم بگیرید خود را تغییر بدهید در برابرتان به خودنمایی می‌پردازند. برای برخورد با آنها می توانید از روش‌هایی که توضیح می دهیم استفاده کنید.
شخصاً به این نتیجه رسیده‌ام که باورهای منفی به ندرت صد در صد واقعیت دارند. البته ممکن است در بسیاری از موارد همسر شما میلی به تغییر نداشته باشد. به خصوص اگر تصمیم جدی به متارکه گرفته باشد، میل چندانی به تغییر نخواهد داشت. در این صورت اگر غیرممکن هم نباشد دستیابی به زندگی زناشویی سعادتمند، دشوار می‌شود. اما این هم مسئله‌ای است که اگر زن و شوهر هر دو به جدا شدن از یکدیگر مصمم باشند، مترصد بهبود روابط خود نخواهند بود.
اما، اشخاصی که مایل باشند روابط زناشویی بهتری داشته باشند می‌توانند با باورهای منفی مبارزه کنند و از این آوردگاه موفق بیرون روند. برای توضیح بیشتر به راه‌هایی برای برخورد طرز تلقی های منفی آنها ارائه می‌دهیم.
باورهای منفی
«همسر من تغییر کردنی نیست» این جمله تقریباً همیشه اشتباه است. تجربه روان درمانی نشان داده است که می‌توان به سخت‌ترین جوشش های روانی نفوذ کرد.
بسیاری از اشخاصی که به نظر سخت و نرم ناشدنی می‌رسند و در برابر پیشنهادهای مفید مقاومت می‌کنند، برخلاف انتظار همگان ناگهان و
برای همیشه تغییر حالت می‌دهند.
اینکه آیا همسر شما میل به تغییر دارد یا نه مسئله دیگری است. اما اگر شما تغییری در احوال خود بدهید، ممکن است همسرتان را هم به تغییر خویش تشویق کنید و اغلب هم همین اتفاق می‌افتد.
نکته مهم و قابل توجه این است که افراد مرتب، در طول زندگی خود تغییر می‌کنند. در نتیجه، اگر شما و همسرتان راه‌هایی برای برخورد با یکدیگر ابداع کنید که در مقایسه با انگاره‌های قبلی لذت بخش‌تر و موثرتر باشند، می‌توانید
در جهت منسوخ کردن عادت‌های کهنه و جایگزین کردن آن با
عادت‌های جدید کاری صورت دهید.
«هیچ اقدامی رابطه ما را بهتر نمی‌کند.»
می‌توانید این باور را به آزمایش بگذارید . قبل از هر کار باید مسایل خاص روابط زناشویی خود را شناسایی کنید و آنگاه راه حل‌هایی برای اصلاح آنها بیابید. کار دشواری نیست می‌تواند به سادگی تعریف کردن حوادث جالب روزانه باشد. این قبیل ابتکارها روح تازه‌ای به کالبد زندگی مشترک می‌دمد و موازنه را به سود خوشبختی سنگین می کند.
در ادامه سعی داریم راهکارهای مقابله مؤثر با اختلافات بین فردی بخصوص زوجین را برای شما ذکر کنیم.
-تحمل و بردباری :
شما می توانید با پذیرش این واقعیت که هیچ انسانی کامل نیست ، خود را از احساس گناه زیاد رها سازید. بعضی چیزها ارزش ندارند که بخاطرشان ناراحت شوید. اگر شما بتوانید بردبار باشید، روابط شما با دیگران خیلی بهتر خواهد شد .زوجهای ناسازگار در برابر رفتارهای منفی و مثبت همسرانشان واکنش سریع و زیادتری نسبت به زوجهای سازگار از خود نشان می دهند. زیرا اعمال و رفتارهای یکدیگر را بیش از حد جدی می گیرند.
- ایجاد تعادل بین جنبه های مثبت و منفی :
شیوه دیگر برای کنار آمدن با معایب و نارسائیهای افراد نزدیک ، ایجاد توازن بین اعمال مثبت و منفی آنهاست . حتی اگر نزدیکان شما افراد کاملی نباشند، به طور معمول، بیشتر کارهای خوشایند انجام می دهند تا ناخوشایند. یادآوری اعمال خوب آنها باعث می شود تا کارهای نه چندان خوبشان را راحتتر تحمل کنید.
-آگاهی از حقوق خود برای تعیین نیازها و خواسته ها در رابطه زناشویی :
تحمل و بردباری و ایجاد تعادل بین جنبه های مثبت و منفی به این معنی نیست که حق ندارید تعیین کنید چه چیز قابل قبول و چه غیرقابل قبول است . هدف اینست ،که شما منطقی و عینی باشید. بنابراین به نفع شماست، که انتظارات خود را دوباره ارزیابی کنید،نیازهای خود را بشناسید و تعیین کنید که در رابطه زناشویی چه می خواهید و حاضر به تحمل کدامیک از رفتارهای منفی آنها نیستید.
- غلبه یافتن بر حسادت :
حسادت ، احساس ناخوشایندی است، که ریشه آن در احساس ناامنی و حقارت نهفته است . حسادت هیجانی مخرب است که اگر کنترل نشود، می تواند مشکلات زیادی را در زندگی زناشویی ایجاد کند.
-دست زدن به اقدامات مثبت :
وقتی رابطه دچار مشکل می شود و به خطر می افتد، هر دو طرف باید تصمیم بگیرند که برای بهبودی آن اقدام نمایند. اگر دو طرف انگیزه بهبودی داشته باشند ، می توانند با افزایش اتفاق های مثبت ناراحتی ها را از بین ببرند.
-برقراری ارتباط وگفتگو :
وقتی شریک زندگی یافردی از نزدیکان شما به شیوه نامقبولی با شما رفتار می کند ، راه حل دیگر این است که نارضایتی خود را ابراز کنید و برای یافتن راه حلی باهم گفتگو کنید. همین جاست که مهارت جرأتمندی می‌تواند بسیار سودمند باشد. فراموش نشود که جرأتمندی به معنای صریح و روراست بودن است نه پرخاشگری !
فرآوری : کهتری
بخش خانواده ایرانی
منابع:برگرفته از کتاب "عشق هرگز کافی نیست" نوشته آرون بک/ ترجمه قراچه داغی
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)