مال افتو
يكي نِه اِخواهُم زِ جا خُس وُرِستِه(1)
نترسه زِهِشكي(2) وَ پا خس وُرسته

يكي كه سَفيدينهِ وا خُس بياره
نَبو مِن دِلا دِي سيا ، خس وُرسته

يَه دم رِي تياسه بُوَنْدِه ، ‌بلاكم …
بِكَهنِه(3) زِ ايي آدُما ، ‌خس وُرسته

اَير چه دِلامون بَلاگير اَويدِن
اَبا دونه حَرسا ، ‌بَلا خس وُرسته

بيويين وَبا يك بِرِيم مالِ افتو
كه يا شَونه وُردارِ يا خُس وُرسته

نگو گَو : « مو و تو كه نِي بو وُرستيم »
وُرستيم خُم و خُت ، خدا خُس وُرسته


(1) بلند شود ، قيام كند (2) از هيچكس (3) جدا شود