پروردگارم ...

[R A H A]

با تو سخن می گوییم

ای معبود من ، تو را می ستایم و تو سزاوار هر ستایشی . بدان سبب که در حق من نیکی ها کردی . و نعمت های فراوان به من بخشیدی و عطایای بسیار ارزانی فرمودی... تو درباره من چندان خوبی و احسان کرده ای که دست شکر و سپاس من از آن کوتاه است. تو مرا از تاریکی و ظلمت نفسم رهایی بخشیدی و به روشنایی نور هدایت خود رهنمون گشتی . و همواره یاورم بودی .
ای معبود من , هرگاه از تو چیزی خواسته ام تو را بخیل نیافته ام و هرگاه آهنگ دیدار تو کرده ام ، گرفته و در هم نبودی ، بلکه دیدم که دعای مرا می شنوی و آنچه خواسته ام عطا می کنی و در هر حالی که هستم نعمتهای فراوان از جانب تو بر من ارزانی شده . از این رو نزد من تو درخور ستایشی .
معبود من ، دل بریدن از همه کس و پیوستن به خود را به من عنایت کن و چشمان دلم را با فروغ نگاه کردن به خود روشنی بخش . تا اینکه چشمان دلم پرده های نور را ز هم شکافند و به سرچشمه بزرگی تو راه یابند .
خدایا ، من از تو عشق تو ر می خواهم و عشق به دوستان تو را . و اینکه به کاری پردازم که مرا به دوستی ات برساند. و چنان کن پروردگارم ، که عشق تو پیش من ، از خودم و خانواده ام و آب گوارا محبوب تر باشد.
آمین

[R A H A]

شکر سلامتی

به نام پروردگار هستی بخش مهربان
بار الها ، تو بزرگ و بخشنده ای و نعمتهای بی شماری به من عطا کرده ای . بخاطر همه نعمتهایی که به من دادی تو را شکر می گویم . تو بخشنده ای و مرا نعمت بزرگ سلامتی بخشیده ای ، حال آنکه اگر اراده تو برآن قرار نمی گرفت من قادر بر تغییر چیزی نبودم و ضعف و نا توانی جسمم بر من غالب می شد . من این نعمت بزرگ را شکر می گویم قبل از آنکه هر آسیبی از دنیا بنا بر مشیت تو آن را به مخاطره اندازد . پس ستایش ازآن توست بر این سلامتی که همچنان از آن بر خوردارم . معبود من ، حال که ا ز نعمت سلامتی بهره مندم نمودی و روزی های پاکیزه خود را بر من گوارا ساختی و مرا در طلب خشنودی و بخشش خود به نشاط آورده ای و به فرمانبرداری خود توفیق دادی و نیرو بخشیدی تو را سپاس می گویم .
خدایا ، بر محمد و خاندانش درود فرست و آنچه را خود برای من می پسندی در چشم دلم آراسته گردان و آنچه که اراده نمودی بر سرم آوری را بر من آسان ساز . مرا از پلیدی گناهان پیشین پاکیزه کن و از گزند آنچه کرده ام دور فرما . شیرینی تندرستی را در من سبب شکر خود ساز و گوارایی سلامت را یادآور سپاس خود گردان. تنها تویی که بی مزد و منت احسان می کنی و بی شایستگی ما نعمت می دهی . بسیار بخشنده و مهربانی و بزرگی و بزرگوار .

[R A H A]

برای تو که خدایی

به نام خداوند بخشنده مهربان
ای تبدیل کننده قلبها و چشمها به غیر آن , ای تدبیر گر روزها و شبها , و ای متحول کننده حالات و درونیات , ای آنکه رحمت می آوری بر آنکس که بندگانت به او رحم نمی کنند. ای آنکه انسان رانده از هر شهر و دیاری را می پذیری . ای آنکه نیازمندان خود را خوار و خفیف نمی گردانی . ای آنکه دست رد برسینه بندگان پرتوقع خود نمی زنی. ای آنکه نهال کار نیک را می پروری تا آن را به ثمر نشانی و انبوه کنی . و از کار بد چشم می پوشی تا آن را از ریشه برکنی . هر بزرگی در برابر تو کوچک است و هر شریفی در کنار تو بی مقدار . آنان که به سوی غیر تو رو کردند نا امید شدند و آنان که نیاز خود پیش دیگری بردند زیان دیدند . و آنان که در جایگاهی غیر از وادی فضل تو رزق و روزی جستند به قحطی در آمدند . خوان روزی ات برای کسی که نا فرمانیت کند گسترده است و برد باری ات برای آنکه با تو دشمنی ورزد آماده . شیوه پروردگاری تو , نیکی کردن است به بدکاران و طریقتت مهربان بودن با ***** کاران , تا آنجا که مدارا کردن تو آنان را می فریبد که توبه نکنند , و مهلت دادنت بازشان می دارد که از گناه دوری گزینند . سرانجام کار همه ما چنان شود که تو خواهی , و بازگشت امورمان به سوی تو باشد . هر چه عمرمان به درازا کشد , پایه های فرمانروایی تو سست نگردد , و چون در کیفر دادن درنگ نکنی , حجت آشکار تو باطل نگردد .
خدایا , تو دلیل های آشکار خود را فراوان و پی در پی فرستاده ای و پیش از این حجت های خود را بیان داشته ای . و ما را از عذاب خود بیم داده ای و از سر لطف و مهربانی , تشویق کرده ای و مثل ها زده ای , و مهلت را طولانی ساخته ای , و عذاب ا به تأخیر افکنده ای , حال آنکه می توانستی در آن عجله کنی , و درنگ ورزیده ای , حال آنکه بر شتاب کردن توانا بودی .
بی زبانی , مرا از حمد و ستایش تو ناتوان میدارد و در ماندگی از بزرگداشت تو , زبان مرا می بندد و نهایت کوشش من این است که به ضعف و درماندگی خود اعتراف کنم واین ,ای معبود من , نه از سر بی رغبتی , که از سر ناتوانی من است . پس بر محمد و خاندانش درود فرست و چنان کن که باقیمانده عمر من , برای جلب خشنودی در آنچه می پسندی سپری شود . ای مهربان ترین مهربانان .

فرازهایی از صحیفه سجادیه امام زین العابدین (ع)

[R A H A]

امید

پروردگارم .تنها و تنها یاد تو آرام بخش دل من است و تنها امید به توست که مرا از تلاتم سختی های دنیا رها می کند و به درگاه گشایش تو می نشاند . پس تو دستگیرم باش . بر بهترین خلقت محمد و خاندان مطهرش درود و رحمت بر کران فرست و ما را همنشین ایشان قرار بده . من بنده توام و با تو آرام می گیرم . پروردگارم . هرآنچه بر من روا می داری می پذیرم گرچه در حکمت آن فرو می مانم . تو را همیشه شکر می گویم و به درگاهت امید دارم . آمین

[R A H A]

برای تو

خدایا ، ای پناه بی پناهان و ای همراه بی همراهان . در های رحمت خود را بروی ما بگشا و ما را در سرزمین بی پایان محبت خویش وارد کن . نیکوکاری و حسن نیت و امانتداری را به ما بیاموز . ما را از رنج حسد و تکبر و غرور رها ساز . ما را آسایش فروتنی و ایمان و محبت به مردم عطا فرما . ما را از کدورت بدگویی و بد گمانی و بد خواهی دور نما . به ما توفیق حرکت به سمت خود و عمل خالصانه در راه خود عطا نما . به امید بخشش تو . ای بخشنده و ای بزرگوار .

[R A H A]

نزدیک

خدایا ، ای آنکه گنهکاران از رحمت تو یاری خواهند. ای آنکه درماندگان به یادکرد احسان تو امان جویند . ای آنکه خطا ییشگان از بیم تو با فریاد بگریند . ای مونس مردم گریزان دور از دیار . ای غمگسار غم زدگان و دلشکستگان .ای فریاد رس بی کسان بی یاور . ای یاور نیازمندان رانده شده . تویی که رحمت و دانشت در همه جا فراگیر شده . تویی که هر آفریده را از نعمت خود بهره مند کردی . تویی که بیش از آنچه کیفر می دهی می گذری . تویی که پیش از به خشم آمدن مهر می ورزی . تویی که ....

[R A H A]

گشایشگر

پروردگارا، تویی آنکه در امور مهم بخوانندش و در ناگواری ها بدو پناه برند . هیچ بلایی از ما بر نگردد مگر تو آن بلا را بگردانی و هیچ اندوهی برطرف نشود ، مگر تو آن را از دل برنی . آنچه را تو بر من وارد آورده ای ، هیچ کس باز نبرد و آنچه تو به سوی من روان کرده ای ، کسی بر نگرداند . دری را که تو بسته باشی ، کس نگشاید و دری را که تو گشوده باشی ، کس نتواند بست . آن کار را که تو دشوار کنی ، هیچ کس آسان نکند و آن کس را که تو خوار گردانی ، کسی مدد نرساند . پس برآخرین فرستاده ات محمد و خاندان مطهرش درود فرست . ای پروردگار من ، به احسان خویش ، در آسایش برویم بگشا و به نیروی خود ، سختی اندوهم را در هم شکن . و در آنچه زبان شکایت بدان گشوده ام ، به نیکی بنگر و مرا در آنچه از تو خواسته ام ، شیرینی استجابت بچشان . و از پیش خود ، رحمت و گشایشی به من عطا فرما ... و مرا به سبب گرفتاری آن ، از انجام آنچه مرا بدان امر کرده ای و پیروی آیین خود باز مدار . به امید تو ای صاحب عرش عظیم ...

[R A H A]

باز هم امان

پروردگارم . ای آنکه گره کارهای فروبسته به سرانگشت تو گشوده می شود . و ای آنکه سختی دشواری ها با تو آسان می گردد . و ای آنکه راه گریز به سوی رهایی و آسودگی را از تو باید خواست ... سختی ها به قدرت تو به نرمی می گراید و به لطف تو اسباب کارها فراهم می آیند . از تو می خواهم که در آن روز سختی که گنهکاران به سیمایشان شناخته می شوند به قدرت خود ، آن روز امانم بده و سختی آن روز را برایم به نرمی مبدل کن . در آن روز که دیگر عذر خواهی من سودی بر من ندارد جز آنکه مشیت تو بر آن رود ... که در آن روز و در همه روزها امر و فرمان از آن توست ... پروردگارم ، مولای من ، جز تو چه کسی پناهم دهد که امن ترین پناهگاهی . با یاد تو دلم آرام می گیرد... که تو مولایی و من بنده توام ...و جز مولا بر بنده چه کسی ترحم نماید ؟

[R A H A]

اینجا و یاد تو

خدای خوبم ، معبودم ، محبوبم ، از تو سپاسگذارم برای هوایی که هر آن ، آن را فرو می برم . و برای نسیمی که با آن صورتم را می نوازی . از تو سپاسگذارم برای آسمانی که با همه وسعتش به من ارزانی داشتی و برای زیبایی درختانی که در این سال ، دیدارشان را برایم میسر ساختی ... و شکوه هر طلوع و هر غروبی که با لطافت ابر و ماه و خورشید ، دوچندان نمودی ، و به سبب آنها یاد خود را در جانم لبریز ساختی. که هر آن اینهمه زیبایی ، مرا در بارگاه عظمتت به زانو در می آورد و در پیشگاه ربانیتت به سجده می افکند ... وه که خداوندم ، پس از آنهمه جفا که از جانب من روانه خطوط محبت تو با من گشت ، باز تو مرا به خویش خواندی و به مهر پروراندی و بر خوان محبت نشاندی ... و اینهمه زیبایی مهمان خانه ام کردی و اینهمه شیدایی مهمان جانم . و اکنون پروردگارم ... اگر مشیت تو پس از آن بر گرفتن نعمت از من است باز تو را شاکرم ... برای همه آن چیزی که در دامنم قرار می دهی و برای همه آن چیزی که از من سلب می نمایی . تو را شاکرم و ایمان دارم که چون تو کسی خیرم را نمی داند و صلاحم را نمی خواهد . پس آرام و صبور ، سر بر دامن ربانیتت می نهم و خود را به تو می سپارم . آن باد که تو می خواهی ... آمین .

[R A H A]

وا نفسی

خدایا ، معبودا ، ای آنکه که هستیم به دست اوست ، ای آنکه به فقر و گرفتاریم آگاه است ، ای پروردگارم . از تو می خواهم که نفس مرا ببخشایی . نفسی که آن را نیافریدی تا با آن زیانی را بر طرف سازی یا به سودی دست یازی ، بلکه آن را آفریدی تا قدرت خویش را بر آفریدن مانند آن نمایان کنی و آن را دلیلی بر خلقت شبیه آن قرار دهی . پس بر محمد و خاندانش درود فرست و نفس مرا که بر خود بسیار ستم نموده ، ببخشای ، و رحمت خود را بر من بگمار که بار گناهانم را از من بر داری . چه بسا رحمتت به گنهکاران رسیده و چه بسا آمرزشت ستمکاران را در بر گرفته است ...