آشنايي با جودو(تاپيك جامع) جودو (به ژاپنی: 柔道 به معنی «طریقت نرمی یا انعطاف») هنری رزمی، ورزش رزمی و فلسفه‌ای است که از کشور ژاپن نشأت گرفته‌است. منشا جودو از هنر رزمی جوجیتسو «هنر نرمی» است و در سال ۱۹۳۲ فردی ژاپنی به نام دکتر جیگارو کانو آن را پایه‌گذاری کرد. هم اكنون محل فدراسيون جهاني جودو در كودوكان ژاپن مي باشد.
درجات فنی
ورزشکاران این رشته درجات با شروع از q۱۰ یا همان کمربند سفید با طی مراحل q۹ تا q۱ کمربندهای زرد و سبز و بنفش و قهوه‌ای به درجهٔ دان یا کمربند مشکی می‌رسند.وتا دان 10 ادامه میابد.
اصطلاحات
- جودوکا:جودوکار
- اوکِمی: تکنیک افت بی خطر (نحوهٔ صحیح زمین خوردن)
- کوزوشی:کشش و بر هم زدن تعادل
- مائه‌ماواری:غلت به جلو
- دوجو: باشگاه جودو
- سِن‌سِی: استاد
- میگی: راست
- هیداری: چپ
- جودوگی :لباس جودو
- ریتسو:بلند شو
- سزا:بشین
- رِی:دستور ادای احترام
- هاجیمه:دستور شروع مسابقه
- مَتِی:دستور توقف مسابقه
- جونای:داخل
- جوگای:خارج
- تاتامی:تشک جودو
- نه‌وازا: کار در خاک
- توري : مبارزي كه اجراي فن مي كند
- اوكي : مبارزي كه فن بر روي او اجرا مي شود
- آنزا:چهار زانو نشستن
- آشی وازا:تکنیکهای پا
- آیومی آشی:راه رفتن معمولی
- گوشین هو:روش های دفاع از خود
- گوشین جوتسو:هنر دفاع از خود
- هانسوکوماکی:شکستن مقررات در مسبقه
- جی گوهان تای:وضعیت اصلی دفاع
- جوسی کی:نشتن در مکان بالا برای جودکاران سطح بالا
- کاکی:اجرای واقعی پرتاپ
- کی کو:تمرین
- کی گا:صدمه
- کی آی:فریاد روحیه بخش
- کوشی وازا:تکنیکهای کفل
- مودان شا:کسی که کمربند سیاه ندارد
- ناگه وازا:تکنیکهای پرتاپ کردن
- اوه بی:کمربندی که روی لباس می پشند
- ری گی شاهو:تشریفات وآیین رسوم تشک
- رنراکووازا:تکنیکهای ترکیبی
- رنزوکووازا:تکنیکهای ادامه دار
- ریسوری:تعظیم کردن در حات ایستاده
- شی آی:مسابقه
- سوتای رنشو:حریف تمرینی
- تای ساباکی:حرکات بدن
- توکویی وازا:تکنیکهای مورد علاقه
- تسوکوری:وضعیت گرفتن برای پرتاپ
- تسوری کومی:بال کشیدن
- وازا:تکنیک
- یودان شا:کسی کمربن سیاه دارد
- زاری:تعظیم کردن در حلت زانوزده
- نوگاره کاتا:روشهای فرار
__________________
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)