در تاريخ جام جهاني، هافبک هاي فراواني حضور داشته اند اما در ميان آنها مي توان برخي را از ديگران متمايز کرد. در اين انتخاب، علاوه بر کيفيت بازي بازيکنان زير، تاثيرگذاري ويژه آنها در بازيهاي جام جهاني نيز مد نظر قرار گرفته است. هم از اين رو بازيکناني چون دي استفانو و رونالدينيو از اين فهرست هفت نفره حذف شده اند.
بابي چارلتون
بابي چارلتون بازيساز تيم انگليس در دو جام جهاني 1966 و 1970. چارلتون در سال 1966 بازيهاي درخشان در کشور خود، انگلستان را به مقام قهرماني جهان رساند. او هنوز هم برترين بازيکن تاريخ فوتبال انگلستان محسوب مي شود
يوهان كرايف
اسطوره فوتبال هلند اگر چه نتوانست هلند را به قهرماني در جام جهاني برساند ولي با بازيهاي درخشان خود در جام جهاني 1974، کلاس فوتبال در جهان را ارتقا داد.
ميشل پلاتيني
کاپيتان افسانه اي فرانسوي ها، دو بار براي فتح جام جهاني خيز برداشت ولي هر دو بار در نيمه نهايي در برابر آلمان ناکام ماند. پلاتيني در دو جام جهاني 1982 و 1986 جزو بهترين بازيکنان جام بود.
ديه گو مارادونا
بي ترديد برترين هافبک تمامي دورانها است. او در چهار جام جهاني به ميدان رفت و در جام جهاني 1986، با بازيهايي استثنايي و تکرار نشدني، شايسته عنوان برترين بازيکن تاريخ جام جهاني ثبت کرد. شد.
لوتار ماتيوس
هافبک کم نظير آلماني ها در جام جهاني 1990 با درخششي چشمگير، آلمان را به مقام قهرماني جهان رساند. تسلط وي بر توپ به گونه اي بود که مارادونا درباره اش مي گفت: ' قدرت بازيسازي لوتار 101 از 100 است! '
کارلوس دونگا
در دو جام جهاني 1994 و 1998 جزو بهترين بازيکنان برزيل و نيز برترين هافبک هاي جام بود. او در سال 94 کاپيتان برزيل بود و پس از 24 سال بار ديگر برزيل را به مقام قهرماني جهان رساند.
زين الدين زيدان
ژنرال تيم فرانسه در سه جام جهاني اخير بود. وي در سالهاي 98 و 2006 با بازيهاي به يادماندني اش، نه تنها فرانسه را به قهرماني و نايب قهرماني در جام جهاني رساند، بلکه جايگاه بي چون و چراي ميشل پلاتيني بزرگ را نيز در فوتبال فرانسه زير سئوال برد و اين سئوال را براي تمام فوتبالدوستان جهان مطرح ساخت که ' پلاتيني بهتر بود يا زيدان؟ '
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)