رباعی و دو بیتی

[R A H A]

چندان بخورم شراب کین بوی شراب
آید ز تراب چون روم زیر تراب
گر بر سر خاک من کذر کند مخموری
از بوی شراب من شود مست وخراب
حکیم خیام

[R A H A]

بلا رمزی زبالای تو باشه
جنون قِسمی ز سودای تو باشه
به صورت آفرینم این گمانه
که پنهان در تماشای تو باشه

"بابا طاهر"

[R A H A]

هرگز دل من ز علم محروم نشد
کم ماند ز اسرار که معلوم نشد

هفتاد و دو سال فکر کردم شب و روز
معلومم شد که هیچ معلوم نشد...

حکیم خیام

[R A H A]

دست ودل ما هر چه تهی تر خوش تر
آزادی دل ز هرچه خوش تر، خوش تر


عیش خوش مفلسانه یک چشم زدن
از حشمت صدهزار قیصر خوش تر


مولانا

[R A H A]

ای کاش که جای آرمیدن بودی
یا این ره ِ دور را رسیدن بودی

کاش از پس صد هزار سال از دل خاک
چون سبزه امیدِ بر دمیدن بودی

[R A H A]

افسوس که بي‌فايده فرسوده شديم!
در طاس سپهر باژگون سوده شديم

دردا و ندامتا که تا چشم زديم
نابوده به کام خويش نابوده شديم!


"حکيم خيام"

[R A H A]

یک چند به کودکی به استاد شدیم
یک چند به استادی خود شاد شدیم

پایان سخن شنو که ماراچه رسید
از خاک در آمدیم و بر باد شدیم

حکیم خیام

[R A H A]

زاهد می‌گفت.... كسب تقوا دین است‌

شیخ آینه بركف كه سلوك آیین است‌

دیوانة ما به رغم این بی‌خبران‌
عریان گردید و گفت مردی این است‌

بیدل

[R A H A]

من آب شدم سراب دیدم خود را
دریا گشتم حباب دیدم خود را
آگاه شدم به غفلتم پی بردم
بیدار شدم به خواب دیدم خود را

خیام

[R A H A]

پیری ز خرابات برون آمد مست
دل رفته زدست وجام می بر کف دست
گفتا می نوش کاندرین عالم پست
جز مست کسی زخویشتن باز نرست