رباعی و دو بیتی

[R A H A]

ما کارو دکان و پیشه را سوخته ایم
شعر رو غزل و دو بیتی اموخته ایم
در عشق که او جان و دل و دیده ماست
جان و دل و دیده هر سه را سوخته ایم

رباعیات مولانا

[R A H A]

در ساغر ما گل شرابی نشکفت
در این شب تیره ماهتابی نشکفت

گفتم به ستاره خانه صبح کجاست
افسوس که بر لبش جوابی نشکفت

فریدون مشیری

[R A H A]

ایام وصال یار گویی که نبود
وان دولت بی شمار گویی که نبود
از یار به جز فراق بر جای نماند
رفت آن همه روزگار گویی که نبود

مولانا

[R A H A]

گه در غزلم سخن کشد جانب راز
گاهي به قصيده مي‌شود دور و دراز

نازم به رباعي، سخن کوتاه کن!
تا باز شوم به حرف، لب بندد باز

[R A H A]

اي ياد تو راحت دل درويشان
فريادرسان مشکل درويشان

طور و شجر است و جلوه‌ي روي نگار
ياران اين است حاصل درويشان

[R A H A]

طاعت نتوان کرد گناهي بکنيم
از مدرسه رو به‌ خانقاهي بکنيم

فرياد اناالحق، ره منصور بُود
يا رب مددي که فکر راهي بکنيم

[R A H A]

فرهادم و سوز عشق شيرين دارم
اميد لقاء يار ديرين دارم

طاقت ز کفم رفت و ندانم چه کنم
يادش همه شب در دل غمگين دارم

[R A H A]

دل محفل دوستان به جز ياد تو نيست
آزاده نباشد آن‌که آزاد تو نيست

شيرين‌لب و شيرين‌خط و شيرين‌گفتار
آن کيست که با اين همه فرهاد تو نيست؟!

[R A H A]

طوطي‌صفتي و لاف عرفان بزني
اي مور! دم از تخت سليمان بزني

فرهاد نديده‌اي و شيرين گشتي
ياسر نشدي و دم ز سلمان بزني!

[R A H A]

من بنده عاصیم رضایی تو کجاست
تاریک دلم نور ضیایی تو کجاست
ما را تو بهشت اگربطاعت بخشی
این مزد بود لطف عطایی تو کجاست