جنگ جهاني دوم که با رهبري “آدولف هيتلر” همراه بود، وقفه اي 12 ساله در برگزاري دوره اي بزرگترين رويداد فوتبال جهان، يعني جام جهاني انداخت.

يکي از دلايلي که ميزباني جام به برزيل رسيد اين بود که، اين کشور از مصيبتها و صدمات جنگ جهاني دوم بدور بود و قابليت ميزباني مهمانان را از سراسر جهان داشت.

جام جهاني چهارم در روز 24 جون 1950 در برزيل افتتاح شد. اين بار سيستم بازيها نسبت به دوره هاي قبل تاحدي تغيير کرده بود. در دور مقدماتي 13 تيم شرکت کننده در چهار گروه بازي کردند که تيمهاي نخست گروه ها به مراحل نيمه نهايي راه يافتند. در گروه چهار البته فقط تيمهاي اروگوئه و برزيل وجود داشتند، چون فرانسه در آخرين لحظات از حضور در جام منصرف شد. از ديدارهاي جالب توجه اين مرحله مي توان به شکست انگلستان برابر آمريکا با نتيجه يک بر صفر اشاره کرد.

تيمهاي برزيل، اروگوئه، سوئد و اسپانيا به عنوان برندگان چهار گروه به مرحله بعد صعود کردند. برزيل که از شرايط ميزباني بهره مي برد توانست تيمهاي سوئد و اسپانيا را به ترتيب 7-1 و 6-1 شکست دهد. از طرفي اروگوئه نيز اين دو تيم را شکست داد تا به ديدار پاياني برسد.

فينال
فينال جام جهاني 1950 در 16 جولاي همان سال در شهر “ريو دو ژانيرو” برگزار شد. جايي که تماشاگران زيادي که عمدتا برزيلي بودند از اين بازي ديدن مي کردند. اين تماشاچيان صرفا بخاطر يک چيز به ورزشگاه آمده بودند و آن قهرماني برزيل بود. وقتي که “فرياکا” در دقيقه 45 بازي اولين گل بازي را به نفع برزيل وارد دروازه کرد، تماشاگران تا حد زيادي مطمئن شدند که جام را در خانه نگه خواهند داشت. ولي اين دلخوشي تا دقيقه 66 ادامه داشت. “اسکيافينو” بازيکن اروگوئه اي اولين گل تيمش را بثمر رساند تا بازي مساوي شود. 11 دقيقه بعد، همبازي او “گيگيا” گلي ديگر براي اروگوئه زد تا ديدار پاياني را براي تماشاگران برزيلي به کابوسي تلخ تبديل کند. اين بازي با همان نتيجه 2 بر 1 به سود اروگوئه تمام شد و اين تيم براي دومين مرتبه قهرمان جام شد.

گلزنان برتر
اديمر (برزيل) – 9 گل
شيلفينو (اروگوئه) – 6 گل
زارا (اسپانيا) – 5 گل

تيمهاي شرکت کننده:
انگلستان، ايتاليا، سوئد، سوئيس، يوگسلاوي، اسپانيا (اروپا)
بوليوي، شيلي، برزيل، مکزيک، اروگوئه، پاراگوئه، ايلات متحده (آمريکا)