سوپر اتاندارد تولید سوپر اتاندارد :
ارتقا پیشرانه ، الکترونیک پرواز ( ایونیک ) و بالها ، اصلی ترین تغییرات اتاندارد در مقایسه با نسخه های پیشین به شمار می رفتند . برای توسعه این تغییرات در قالب سوپر اتاندارد ، 3 فروند اتاندارد 4 ام برای اجرای تغییرات مورد نظر انتخاب شدند و قرار بر این بود که هر یک از انها در بخشی از تغییرات گام به گام سوپراتاندارد را مورد ازمایش قرار دهند . در اولین گام ، اولین پیش نمونه ( سوپر اتاندارد 01 ) به یک موتور قدرتمندتر اتار 8 کا 50 و دماغه بزرگتر مجهز گردید و خلبان ازمایشگر داسو ، برای اولین بار با این هواپیما در 28 اکتبر 1974 ( 6 ابان 1353 ) پرواز کرد .
در خلال این پرواز ، هواپیما به سادگی به ارتفاع 44000 فوت ( 12200 متر ) و سرعت 1.18 ماخ دست یافت و در نتیجه ان ، برای اولین مرتبه این امکان مطرح شد که شاید سوپر اتاندارد بتواند نقش یک جنگنده هوا به هوا را بر عهده بگیرد . موضوعی که در پی تاییدش ، در طی چند ماه بعد ، از ان رسما با عنوان جنگنده همه منظوره ناونشین برای اغاز دهه 80 نام برده شد . 5 موتور اتار 8 کا 50 که در ادامه برای توسعه سوپر اتاندارد تحویل شدند ، برای ازمایش پیش نمونه دوم مورد استفاده قرار گرفتند . این نمونه که در 28 مارس 1975 ( 8 فروردین 1354 ) به پرواز درامد ، در حقیقت اولین پیش نمونه سوپر اتاندارد مجهز به یک سیستم ناوبری / تهاجمی کامل و ارابه دماغه بلندتر بود که در نتیجه امکان ازمایش ناوبری و تسلیحاتی را فراهم می کرد . اما پیش نمونه سوم حتی قبل از پیش نمونه دوم در 9 مارس 1975 ( 18 اسفند 1353 ) به پرواز درامده بود . این پیش نمونه شامل بدنه اصلاح نشده اتاندارد 4 ام ( پیشران اتار 8 سی ، سیستم کنترل ایدا 7 ، مجموعه انتنهای زیر دماغه و غیره ) ، ولی دارای بالهای جدید سوپر اتاندارد بود . از ژوئیه 1975 ( تیر 1354 ) پیش نمونه اول ازمایشات پروازی را بر روی ناو هواپیمابر کلمنسو اغاز کرد .
نزدیک به 90 پرواز ازمایشی از عرشه ناو صورت گرفت و مجموع ساعت پروازی تا پیش از اتصال بالهای جدید اولین پیش نمونه به 100 ساعت پروازی می رسید . ( در مجموع ، هر سه اتصال بالها و سیستم تهاجمی ناوبری جدید ، پیش نمونه اول تقریبا همان چیزی بود که سوپر اتاندارد تولیدی قرار بود باشد . این هواپیما در پیکربندی جدید در 3 اکتبر 1975 ( 114 مهر 1354 ) به پرواز درامد . قرارداد اولیه ای که در اواخر 1973 منعقد شده بود ، شامل سفارش 100 فروند سوپراتاندارد بود و شرکت داسو انتظار داشت که بهای هر کدام از 60 فروند اولین تولیدی سوپر اتاندارد ، شامل هزینه های تحقیق و توسعه به همراه پشتیبانی و قطعات ، از 7.60 میلیون دلار ( 29.3 میلیون فرانک ) فراتر نرود . ضمن اینکه این هزینه در 40 فروند بعدی با توجه به تجربه حاصل از توسعه برنامه تا 14.2 میلیون فرانک ( 3.42 میلیون دلار ) کاهش پیدا کند . اما در اواسط دهه 70 با افزایش هزینه ها ، کاهشی مابین 20 تا 40 فروند از سفارش اولیه برای ثابت نگاه داشتن هزینه ها بدیهی به نظر می رسید .
از سوی دیگر هم سرعت تولید جنگنده به دلایل مالی از 2.5 فروند در هر ماه به 2 فروند کاهش یافته بود ؛ با اینحال ، زمان از پیش تعیین شده برای تحویل سوپر اتاندارد برای سپتامبر 1977 ( شهریور 1356 ) همچنان به قوت خود باقی ماند . با این وجود در سال اول ، بودجه مورد نیاز تنها برای 10 فروند اول و 20 فروند دیگر هم در 1975 تایید شد . در 1976 هم تنها 6 فروند از مجموع 30 فروند باقی مانده از سری اول خریداری شد . سپس وزارت دفاع مجددا مابین سالهای 77 تا 82 سفارش تولید 44 فروند دیگر را برای تکمیل برنامه تا 80 قروند را صادر کرد . اما باز هم مابین سالهای 77 تا 79 با کاهش این تعداد تنها 35 فروند تامین بودجه شد که مجموع سوپراتانداردهای تولیدی را به 71 فروند رساند و موتورهای اتار 8 کا 50 هم که سفارش اولیه شان روی 125 دستگاه بود در نهایت تا سال 1977 به 95 دستگاه کاهش یافت .
ادامه دارد...
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)