دسته بندی انواع رباتهای زیرآبی
«رباتهای زیرآبی» توسط مشخصههایی نظیر اندازه، عمق قابل دستیابی، توان مصرفی و دیگر مشخصات الکتریکی و یا الکتروهیدرولیکی٬ شناسایی و دستهبندی میگردند. در ادامه به ویژگیهای برخی از این گونهها اشاره میگردد:
رباتهای زیرآبی کوچک
این گروه شامل رباتهای زیرآبی با هزینهٔ پایین و اغلب تماما الکتریکی است که در اعماق حدود ۳۰۰ متری میتوانند فعالیت کنند. این رباتها جهت اعمالی مانند بازرسی و مشاهدات زیرآبی به کار میروند. در ضمن با تلاشهای جدید در توسعه و پیشرفت رباتهای کوچک بهبودهای قابل ملاحظهای در طراحی سیستمهای الکتریکی و تولید و انتقال قدرت آنها صورت پذیرفتهاست که باعث شده از لحاظ عملکرد، قابلیتهای کاربردی و دستیابی به اعماق بیشتر در سطح مطلوبتری نسبت به نمونههای پیشین باشند. هزینهٔ تمام شدهی این رباتها در حدود ۱۰ هزار تا ۱۰۰ هزار دلار است. امروزه رباتهای کم هزینه به شکل وسیعی در کاربردهای علمی و پژوهشی٬ بازسازی صنایع آبی، جستجو و امداد و نجات، بازرسی از سدها، آبراهها، بنادر و کشتیها، بازرسی از راکتور هستهای و مشاهده و بازرسی از سازههای ساحلی به کار میروند. تا سال ۲۰۰۰، ۳۵ گونهٔ مختلف از این گونه رباتهای زیرآبی طراحی و ساخته شدهاند. در حال حاضر ۲۷ تولید کننده مختلف ۵۰۰ گونهٔ متفاوت از این نوع رباتها را تولید میکنند. امروزه حدود ۲۲ درصد رباتهای موجود را این دسته تشکیل میدهد.
رباتهای زیرآبی الکتریکی با قابلیت بالا
این گروه جدید از رباتهای زیرآبی کوچک و الکتریکی که در کمتر از ۵ سال پیش متولد شدهاند، دارای هزینهٔ به نسبت بالایی – نزدیک ۵۰۰۰۰ دلار- میباشند. این رباتها از تکنولوژی جدید موتورهای الکتریکی٬ سیستم کنترلیِ قابل کاربری و هدایت توسط کاربر و سیستم انتقال دادههای مجهز به فیبر نوری استفاده میکنند. رباتهای زیرآبی الکتریکی میتوانند درعمق ۲۰۰۰ متری دریا کار کنند. توانایی انجام کارهای سنگین هنوز برای رباتهای الکتریکی ممکن نیست چرا که چین امری نیازمند سیستم راهبری و بازوهای مکانیکی و الکتروهیدرولیکی پیشرفتهاست. اما با این حال این گروه از رباتهای زیرآبی بسیاری از فعالیتهای دریایی و زیرآبی را با هزینهای پایین انجام میدهند. از این دسته رباتهای زیرآبیها به دلیل عملکرد مطلوبشان، به شکل وسیعی در حوزههای نظامی و دانشگاهی استفاده میگردند. این رباتها در مقایسه با انواعی که در صنعت نفت و گاز مورد استفاده قرار میگیرند از چندان پیچیدگی قابل ملاحظهای برخوردار نیستند. در ادامه به نمونههایی از رباتهای زیرآبی با قابلیتها و تواناییهای بسیار بالاتر و پیچیدهتر اشاره خواهد شد.
رباتهای ژرفپیما با قابلیت دستیابی به اعماق فوق العاده زیاد
این دسته از رباتها امکان رسیدن به اعماق فراتر از ۴۰۰۰ متر را دارند. این رباتها جهت کوچک نگاه داشتن ابعاد (قطر) کابل ارتباطی اغلب از انرژی کمتری استفاده میکنند و بیشتر در عملیات امداد و نجات و نیز تحقیق و جستجو در اعماق اقیانوسها به کار میروند. در اینگونه ماموریتها، ربات به توان زیادی جهت مشاهده و بازرسی و حرکت در امتداد مسیر معینی نیاز ندارد. به کمک اینگونه رباتهای زیرآبی محققان این امکان را یافتهاند تا برای مدت زیاد و دفعات مکرر امکان مشاهدهٔ اعماق و بستر اقیانوسها را داشته باشند. در کاربردهای نظامی هم این رباتها جهت بازدید از بستر دریا و نیز کشف و نجات اجسام و اجساد مغروق در بستر اقیانوسها به کار میروند.
رباتهای زیر آبی با ابعاد بزرگ و با قابلیت انجام کارهای سنگین
این دسته از رباتهای زیرآبی شامل رباتهایی با ویژگیهای منحصر به فردی نظیر قابلیت انجام کارهای سنگین در اعماق حدود ۲۵۰۰ متری و با توانی بالا - بین ۱۵۰ تا ۳۰۰ اسب بخار- و قابلیت حمل ۵۰۰۰ کیلوگرم بار هستند که آنها را از دیگرِ گونههای رباتهای زیرآبی متمایز میکند. با توجه به نیاز روز افزون صنایع ساحلی و فراساحلی به نصب وسایل و تجهیزاتی با وزن و ابعاد بالا در اعماق دریا این گونه از رباتهای زیرآبی بزرگ قدرتمند و با قابلیت حمل و انتقال بارهای سنگین به وفور در این صنایع به کار میروند. نسل جدیدی از این گروه رباتهای زیرآبی برای استفاده در صنایع نفت و گاز که قابلیت کار در اعماقِ حدود ۳۰۰۰ متری را دارند، ساخته شدهاند که در عین دارا بودن ابعاد به نسبت کوچک به تکنولوژیهای بسیار پیشرفتهای مجهزند. جهت بالا بردن امکان کنترلپذیری و کاهش اثرات اغتشاش کابل، دارای کابلهای ارتباطی با ابعادی حداقل میباشند. آنچه این دسته از رباتهای زیرآبی را با انواع ژرفپیما متمایز میکند این است که در نوع ژرفپیما، ربات جهت کاهش ابعاد کابل وکاهش مصرف انرژی فقط امکان استفاده از توان کمی را دارد اما گونههای جدید رباتهای زیرآبی از توان بالاتری جهت انجام کارهای سنگین در اعماق بسیار زیاد استفاده میکنند. انجام عملیات جستجو و ردیابی در اعماق بیش از ۱۲۰۰۰ متر و انجام عملیات حمل و نصب قطعات در عمق ۶۰۰۰ متر طبیعتا به تکنولوژی نوین و پیشرفتهای نیاز دارد که هم چنان مد نظر طراحان و مهندسان تکنولوژی دریایی است و برخی توفیقها در آن اخیرا به دست آمدهاست و تا کنون فقط نمونههای انگشت شماری از این گونه رباتها در دنیا ساخته شدهاند.
رباتهای زیر آبی خودکار و بدون نیاز به کابل
در اغلب رباتهای زیرآبی از کابل برای انتقال توان به راهاندازها و نیز انتقال فرامین استفاده میشود و نیز دادههای حسگرها و دوربینها نیز از طریق کابل به کاربر انتقال داده میشوند. اما کابل از طرفی باعث افت انرژی شده و برای عمقهای زیاد و محدودههای عملکرد وسیع، میزان توان مصرفی را افزایش میدهد. از سوی دیگر برای انتقال توان بالا، افزایش قطر کابل سبب افزایش نیروهای هیدرودینامیکی وارده و افزایش اغتشاش وارده به سیستم میشود. لذا در بسیاری از کاربردها استفاده از رباتهای زیرآبی دارای کابل، مشکلات و محدودیتهای فراوانی دارد. تکنولوژی ساخت اینگونه از رباتهای زیرآبی که کار برروی آنها از اوایل دهه هشتاد آغاز شدهاست٬ هنوز دوران آغازین خود را میگذراند. این رباتها مجهز به سیستم کنترل و هدایت مرکزی، سیستم ارتباطی پیشرفته و سیستم تولید توان هیدرولیکی به منظور تولید انرژی لازم جهت پروانهها و دیگر ابزارها و بازوهای مکانیکی است. تاکنون در مجموع بیش از هفتاد گونهٔ مختلف از رباتهای خودکار توسط دوازده کشور ساخته شدهاست. علاوه بر انواع ذکر شده برخی دیگر از رباتهای زیرآبی متناسب با نوع کاربری طراحی و ساخته شدهاند که به عنوان مثال میتوان رباتهایی که توسط کشتی یا قایق پشتیبان به صورت یدککش بهکار میروند را نام برد که در بازرسی از خطوط لوله٬ نقشهبرداری و مشاهدات علمیکاربردهای وسیعی دارند.
[ویرایش] مبانی طراحی رباتهای زیرآبی
امروزه به کمک روشهای پیشرفته طراحی کامپیوتر٬ طراحی رباتهای زیرآبی نیز پیشرفتهتر و دقیقتر شدهاست. بدیهی است اکنون که طراحی و ساخت رباتهای پیچیده و چند منظوره و دارای توان دستیابی به اعماق بسیار زیاد دریا و اقیانوس مورد نظر است، دستیابی به سطوح بالایی از دانش طراحی نیز لازم و ضروری خواهد بود. این رباتها باید داری انعطافپذیری مطلوبی باشند، چنان که قابلیت انجام فعالیتها و ماموریتهای متنوعی برای آنها مهیا باشد. به منظور تامین اهداف مطلوب در طراحی رباتهای زیرآبی باید دو نکته را مد نظر داشت: نوع عملکرد مورد نظر و مقدار عمقی که ربات در آن باید به کار بپردازد. علی رغم موارد بالا طراحی ربات زیرآبی باید به صورت مجموعهای واحد و با در نظر گرفتن تمامی ملاحظات طراحی لازم و مرتبط صورت پذیرد که برخی از آنها عبارتاند از:
- هزینهی تمام شده
- اندازه و ابعاد مطلوب با توجه به نیازمندیها و قابلیتهای مورد نظر
- تکنولوژی موجود و در دسترس
- توان و قدرت مورد نیاز
- ابعاد
- وزن
- فضای مورد نیاز در عرشه کشتی
- حداکثر عمق
- نوع شرایط دریایی که ربات در آن امکان کار دارد
- حداکثر بار مفید قابل حمل
- کاربرد
- چندمنظوره بودن
- ایمنی
- اطمینانپذیری
- ثبت مسیر حرکت (در صورت لزوم)
- قابلیت تعمیر و نگهداری
- اجزا و سیستمهای واسط جهت هدایت و راهبری و قابلیتهای دردسترس این سیستم
چنان که ذکر شد رباتهای زیر آبی اجزا مختلف و متعددی دارند که عموماً شامل موارد کلی و اساسی زیر است:
- بدنهٔ ربات
- سیستم رانش و حسگرها
- واسط(های) کنترلی و نمایشی
- سیستم توزیع قدرت
- کابلهای هدایتی و ارتباطی
- سیستم هدایت و کنترل
در نهایت طراح با در نظرگرفتن عوامل موثر در طراحی باید مدل بهینهای برای طراحی ربات پیشنهاد کند. رباتهایی زیرآبی در نهایت به واسطهایی متصل هستند که منظور و هدف کاربر را محقق میسارند. بازوهای مکانیکی ماهر که قادر به انجام کار فیزیکی هستند٬ دوربینهای تلویزیونی، نورافکنها و دیگر لوازم رهگیری که امکان کارکرد، هدایت، مسیریابی، کنترل و ناوبری ربات را فراهم میسارند، از این جملهاند.
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)