سرگذشت عجيب رباتها
هيچ ميدانيد تصور مردم از روباتها در اوايل قرن بيستم چقدر با آنچه امروز از اين ماشينها سراغ داريم، تفاوت دارد؟
در اوايل قرن بيستم، مردم که از سرعت پيشرفت فناوري به شگفت آمده بودند، انتظار داشتند اين ماشينها خيلي زود به هوش مصنوعي مجهز شوند و طي چند دهه، جاي انسانها را در کارهاي سخت و طاقتفرسا بگيرند؛ امري که البته پس از دهها سال هنوز هم محقق نشده است.
کاوبات (گاو آهني): 1933
کارگاه Messmore and Damon که يک کارگاه نيويورکي متخصص در ساخت حيوانات مکانيکي بود، گاو الکترونيکي واقع نماي خود را در نمايشگاه جهاني در سال 1933 به نمايش گذاشت.
او حتي ميتواند به شما شليک کند: ژانويه 1935
ما فقط ميتوانيم تعجب کنيم که چرا ويراستاران، جالبترين ويژگي روبات پروفسور هري مي را در عنوان داستان او ناديده گرفتند؛ و آن هم اين بود که، علاوه بر تبعيت از فرامين ساده، مانند «بايست»؛ اين روبات ميتوانست گلولههاي مشقي را از يک هفت تير شليک کند. همچنين به عقيده خالق اين ماشين، اين روبات کشش زيادي به انجام «شوخيهاي ناخوشايند» با آدمها داشت. در گزارش مجله آمده بود که: «يک بار يک منشي را زخمي کرد و يک بار ديگر هم به طور غير منتظرهاي به سوي خالق خود شليک کرد، مثل اينکه علاقه زيادي به بازي کردن نقش يکي از هيولاهاي مکانيکي داستانهاي علمي و تخيلي داشت».
مرد مکانيکي که آواز ميخواند، سيگار ميکشد و مينوشد: اکتبر 1935
«اين انسان مکانيکي به حدي واقعي به نظر ميرسد که به سختي ميتوان در نگاه اول فهميد که مصنوعي است». ميتوان تصور کرد که موتورهاي الکتريکي اين ربات آن را قادر ساخته بودند که در حالي که پيپ بر لب دارد و مشغول دود کردن آن است بتواند يک «مکالمه واقعي» را شبيهسازي کند.
مرد راديويي آواز خوان
آگوست هوبر، مخترع سوئيسي، اين «مرد راديويي» 2.3 متري را ساخت که ميتوانست از دستوراتي که با امواج راديويي به او رسيده بود تبعيت کند.
گلف باز روباتي: اکتبر 1951
کليفورد اچ لنديس، از اهالي شيکاگو روبات خود را طراحي کرد تا نحوه صحيح حرکت در گلف را نشان دهد. نيروي محرکه اين ماشين از يک موتور در پايين آن تامين ميشد.
گارکو کارهاي سخت شما را انجام ميدهد: دسامبر 1953
هاروي چپمن، مهندس اهل لسآنجلس، گارکو را ساخت، روباتي که ميتوانست چيزهاي ساده را از بين اجزاي دور انداخته هواپيماها بلند کند. چيزي که از يک پروژه کوچک در يک گاراژ شروع شد، تبديل به تلاشي جاهطلبانه براي خلق روباتي شد که نه تنها ميتوانست کارهاي سخت خانه را انجام دهد، بلکه ميتوانست «وظايف خطرناکي» مانند حمل باکتريهاي سمي را هم بر عهده بگيرد. چپمن همچنين حدس ميزد که مدلهاي آتي بتوانند يک روز اولين راکت به سوي ماه را هم هدايت کنند.
موبات، «جايگزين انسان»: سپتامبر 1960
«موبات» که از راه دور هدايت ميشد، و توسط شرکت صنايع هوايي هيوز خلق شد؛ طراحي شده بود تا با مواد پرتودهي شده کار کند. به رغم سختي کار آن، موبات از زيبايي هنرمندانهاي برخوردار بود. در گزارش آمده بود که: «مانند يک بالرين، موبات بازوها و دستهاي بسيار چالاکي دارد.
روبات قربانيان بمبهاي هيدروژني را نجات ميدهد: مي 1962
بيتل، که 77 تن وزن داشت و توسط نيروي هوايي به قيمت 1.5 ميليون دلار خريداري شده بود، اولين نمونه از سري روباتهايي بود که براي نبرد در مناطق آلوده به تشعشع طراحي شده بود. داخل اين ماشين حاوي يک پريسکوپ، دوربين دوچشمي، و همچنين سيستم تهويه هوا، زير سيگاري، و يک فندک براي راحتي کارکنان آن بود.
يونيميت فرمانها را به خاطر ميسپارد: آگوست 1962
يونيميت، اولين روبات صنعتي همه منظوره بود که ميتوانست هر کاري را انجام دهد، از خالي کردن يک محموله بار گرفته تا نواختن يک زيلوفون يا ريختن قهوه در فنجان. يونيميت بر خلاف نسلهاي پيشين خود، نيازي به هيچ برنامه نويسي نداشت؛ نوارهاي فلزي مغناطيسي آن را قادر ميساختند تا فرامين ساده را ضبط و سپس اجرا کند.
مانکنهاي ناسا: مي 1967
«مانکنهاي مفصل بندي شده» ناسا، که 35 حرکت پايه انسانها را تکرار ميکردند، براي اين طراحي شدند تا نيروهاي وارد شده بر فضانوردان توسط لباسهاي فضايي پر فشار آنها را اندازهگيري کنند. بعد از پوشاندن لباس فضايي بر تن يک مانکن، کاربر ميتوانست اندامهاي بدن آن را تکان دهد، و به اين ترتيب ميتوانست مقدار گشتاور مورد نياز براي هر حرکت را اندازهگيري کند.
ميلموبايل: اکتبر 1976
ميلموبايل، يک چرخ نامه روباتي بود که در شعبههاي سيتيبانک نيويورک خيلي محبوب بود، و يک «مسير شيميايي آغشته به فلوئورسنت» را تعقيب ميکرد که در نور فرابنفش زير ماشين ميدرخشيد. در گزارش اين ماشين آمده بود که به رغم اينکه در ابتدا کارکنان سيتيبانک از کار با اين ماشين نگران بودند، «ولي هنگامي که اين چرخها به کار گرفته شدند، مردم دريافتند که نگراني آنها از زير گرفته شدن توسط يک روبات ديوانه بيمورد بوده است. «متوقف کردن و دوباره به حرکت در آوردن ماشين خيلي ساده است، فقط کافي است نوارهاي سبز و قرمز در کنارههاي آن را لمس کنيد».
زيردريايي روباتيک: دسامبر 1981
کاربران روبات قرمز رنگي که در سمت چپ تصوير قرار دارد و RCV-225 نام دارد، را «چشم پرنده» نام نهاده بودند. هنگامي که RCV-225 در زير آب بود، ميتوانست قبل از خرد شدن در جريانهاي عميق اقيانوسي تصاوير زنده تلويزيوني را به کشتي بفرستد. البته امروز چنين چيزي براي محيط زيست خوب نخواهد بود.
اندرويدهايي از دهه 1980: مي 1980
مجله مطلبي در مورد يک سري از روباتهاي شخصي محبوب در دهه 1980 منتشر کرد، روباتهايي که شامل روبات B.O.B شرکت اندروبات هم ميشد، که 3 مگابايت (!) حافظه داخلي داشت. در اين نقطه، رباتها ميتوانستند حرف بزنند، فاصلهها را اندازه بگيرند، راه بروند و اشيا را جابجا کنند، ولي مردم ميدانستند که اين کارها هنوز خيلي براي يک روبات کاربردي در منزل کم هستند. آنها به درستي ميانديشيدند که با کمي تحقيق بيشتر، روباتهاي شخصي ميتوانند روزي مانند جاروبرقي کار کنند.
حلزون آتشنشان: نوامبر 1983
مهندسها تصور ميکردند که اسنيل، که يک روبات 270 کيلوگرمي فولادي که دراداره آتش نشاني حومه شهر آريزونا در اسکاتزديل توليد شده بود، ميتواند روزي به صورت انبوه توليد شود تا به آتش نشانها در خاموش کردن آتش در مناطق دور از دسترس کمک کند.
عنکبوتهاي مکانيکي: سپتامبر 1984
پژوهشگران هميشه با چالش مهندسي در ساخت روباتهايي که بتوانند به خوبي راه بروند مواجه بودند، تا اينکه به فکر نصب ريزپردازندههايي افتادند که هر پا را به طور جداگانه کنترل کنند. برخلاف ديگر ماشينهاي رونده، Odex I از الگوريتمي پيروي ميکرد که مانع از برخورد پاهاي آن با هم در هنگام حرکت ميشد.
امنيبات: اکتبر 1984
در فاصله زماني بين 1980 و 1984، رباتهاي شخصي شروع به جذابتر شدن کردند. با پرداخت تنها 299 دلار، شما ميتوانستيد از روبات ژاپني امنيبات به عنوان يک پيشخدمت باطريدار استفاده کنيد، پيشخدمتي که البته سيني غذا را هم فراموش نکرده بود.
امنيبات 2000: مي 1986
ظاهرا، امنيبات به حدي در مهمانيها موفق بود که سازندگان آن به فکر ارتقاي محصول افتادند. امنيبات 2000 نه تنها ميتوانست پيش غذا را سرو کند، بلکه ميتوانست هنگامي که «آواز محبوب شما را زمزمه ميکرد» نوشيدني هم براي شما بريزد.
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)