شهرستان بيجار
شهر بيجار مركز اين شهرستان، در 140 كيلومتري شمال شرقي سنندج و در مسير راه آسفالته سنندج ـ زنجان قرار دارد. رودخانه دايمي قزل‌اوزن از شمال و شمال باختري اين شهر مي‌گذرد.
شهرستان بيجار به جز مركز آن، داراي شهرهاي ياسوكند و بابارشاني است و جمعيت آن حدود 116073 نفر برآورد شده است.
درباره وجه تسميه بيجار اطلاعات دقيق و مشخصي وجود ندارد، ولي آنچه مسلم است اين واژه از ريشه پهلوي است. گروهي معتقند كه واژه «بيدزار» بوده، يعني محلي كه درختان بيد فروان دارد و چون در زبان كردي به جاي «زار» «جار» گفته يم شود، «بيدجار» و «بيجار» نام گرفته است. قدمت اين شهر به عنوان يك آبادي به صدر اسلام باز مي‌گردد كه در سال 23 ه . ق فتح شد و آن آبادي، امروزه در وسط شهر كنوني به نام قلعه‌باني (قلعه بانو) يا تبرك يا كهنه باقي مانده است.
مراكز ديدني: برج آشقون بابا، برج اوج گنبدخان، برج ينگي ارخ، حمام حسن‌آباد، بازار بيجار، پل صلوات‌آباد، پل قجور، امامزاده عقيل، بقعه پير خضر، مقبره شيخ فاضل گروسي، چنگيز قلعه، قلعه قم‌چقاي، بافت قديمي شهر حسن آباد ياسوكند، روستاي خسروآباد گروس و مسجد آن، روستاي صلوات‌آباد.
__________________
شهرستان ديواندره از شمال به شهرستان تكاب، از شرق به بيجار، از جنوب به سنندج، از غرب به سقز و از جنوب غربي به بخش سرشيو شهرستان مريوان محدود مي‌شود. شهر ديواندره مركز شهرستان در فاصله 99 كيلومتري شمال سنندج و در مسير جاده آسفالت سنندج ـ سقز قرار دارد. شهر ديگر اين شهرستان زيرينه است و جمعيت شهرستان طبق برآورد سال 1379، 88983 نفر بوده است.
وجه تسميه ديواندره به دو كلمه «ديوان» و «دره» باز مي‌گردد. ديوان محلي است كه مجريان قانون در آنجا سكونت دارند كه عدليه نيز ناميده يم شود و ديواندره كه در ميان «دره» و «كوه» واقع شده در قديم مقر حكومت و جايگاه قانون و عدالت بود. قدمت اين شهر به حدود 200 سال پيش مي‌رسد.
مراكز ديدني: غار باستاني كرفتو، كوه چهل چشمه
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)