عضو سایت
هایکوهایی از کاوه گوهرین - 1
شاید پروانه ای رفته است
کاین گونه غمین اند
بنفشه ها و یاس ها
چو لیلی درآید
زبان در قفایند
گل های باغ
بسیار سخن مگوی
سکوت کنی اگر
گویاتری
در روشنای روز
رنگ ها هلهله می کنند
به میدان دهکده
تو به آسفالت چسبیده ای
دندان های تیز و سپیدت،
تا انتهای همیشه زیبایند
از کتاب ِ خدای نامک
وقتی با خدا گل یا پوچ بازی می کنی ، نترس ، تو برنده ای
چون خدا همیشه دو دستش پره
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
morning stillness
the street vendor
sorts vegetables
—Tony A. Thompson
آرامش سحرگاه
فروشنده كنار خيابان
سبزیها را مرتب می کند
I light it up
with the letters from you
-Magdalena Banaszkiewicz ا
اجاق سرد –
روشن اش مي كنم
با نامه هاي تو
Through the window
sparrows wage war
over breadcrumbs
-Patricia Prime
ميان پنجره
دعواي گنجشكها
سر يك تكه نان
وقتی با خدا گل یا پوچ بازی می کنی ، نترس ، تو برنده ای
چون خدا همیشه دو دستش پره
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
اسباب کشی
جامانده از کامیون
یک صندلی
***
سكوت جاده ؛
دل بريده از انتظار
چشم اميد
وقتی با خدا گل یا پوچ بازی می کنی ، نترس ، تو برنده ای
چون خدا همیشه دو دستش پره
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
"می رسد قطار"
خسته از انتظار اما
می داند مرد
سوار ریل ها
رفته تا دور دست سفر
نگاه جامانده
وقتی با خدا گل یا پوچ بازی می کنی ، نترس ، تو برنده ای
چون خدا همیشه دو دستش پره
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
در نور فانوس بهاری
من هستم
تو هستی
تاکاهاماکیوشی
ابرهای گذرا
گاهی نهان می شوند
چلچله هایی که برمی گردند
ای دا داکوتسو
شبی در بهار
دمی اگر همدمی باشد
حرف ها
کووبوتا مان تارو
رویای بهاری می دید
پلک هایش
خیس شد
می تسو هاشی تاکاجو
گل های لاله
تنها لبخندی را
منتظرم
هوسومی ایاکو
شب کوتاه تابستان
رو به پایان است
بوی آب
کوبوتا مان تارو
راهبی
بی که ماه را منتظر بماند
برگشت
ماسااوکا شی کی
تنها
زانو در بغل
باد پاییز باد پاییز
یاماگوچی سه شی
در کتاب کودک
زیاد می شود کانجی
پاییز گندم زار
کی نوشیتا یوجی
تربچه ها را
شلپ شلپ در آب
شستن
تاکاهاما کیوشی
کوه های زمستانی
تا کجا بالا می رود
مرد پستچی
واتانابه سوای ها
به میان برف ها آمد
پرنده زیبا
ساکت می ایستد
هاراسه کی ته
پارو کشیدن
در میان سردی دریا
رفتن
یاماگوچی سه شی
شبی ست که مرغ باران می خواند
دست های زن
یخ زده است
ناکاتسوکا ایپه کی رو
وقتی با خدا گل یا پوچ بازی می کنی ، نترس ، تو برنده ای
چون خدا همیشه دو دستش پره
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
Autumn rain
a sudden urge
to cry
باران پاييزي
ميلي ناگهاني
براي گريه
وقتی با خدا گل یا پوچ بازی می کنی ، نترس ، تو برنده ای
چون خدا همیشه دو دستش پره
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
هیزم می شکند
خواهر کوچکم تنها
تمام زمستان در خانه"
ماسائو کاشیکی
"سرفه هم که می کنم
تنهایم"
هوسای
وقتی با خدا گل یا پوچ بازی می کنی ، نترس ، تو برنده ای
چون خدا همیشه دو دستش پره
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
دران میان
هیزم هایی هستند
که جوانه زده اند
مورسای سه
اب های زمستانی
تصویر یک شاخه هم
اشتباه نمی شود.
ناکامورا کوساتااو
مادر و فرزند
ورق بازی می کنند
شبی که روباه ها زوزه میکشند
هاشی متو تاکاکو
از سوراخ کلید
زمزمه برف
کودک چشم می گشاید
موزی سومی او
وقتی با خدا گل یا پوچ بازی می کنی ، نترس ، تو برنده ای
چون خدا همیشه دو دستش پره
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
پشت تپه ها شکفته اند
همین ها
که نامشان را نمی دانم
وقتی با خدا گل یا پوچ بازی می کنی ، نترس ، تو برنده ای
چون خدا همیشه دو دستش پره
[SIGPIC][/SIGPIC]
عضو سایت
هنوز
خواهان رویت ِ رخساره ی خدایم
در شکوفه های نو خاسته.
این شعر در دامنه ی کوه کاتسوراگی نوشته شده. می گویند که نئو ئوتسونو ِغیب گو _متولد 634 میلادی_ هنگامی که می خواست پلی میان کاتسوراگی و یوشینو بسازد از یکی از خدایان به نام هیتوکو-نوشی خواست که او را یاری کند . باز می گویند که چهره ی این خدا چنان زشت بود که تنها شب ها به کار می پرداخت . باشو این مکان را چنان زیبا می یابد که باورش نمی شود رخساره ی آن خدا زشت بوده باشد ، و می خواهد آن را ببیند . این ستایشی است نامستقیم ، و بسیار موثر از زیبایی آن مکان و آن شخص.
وقتی با خدا گل یا پوچ بازی می کنی ، نترس ، تو برنده ای
چون خدا همیشه دو دستش پره
[SIGPIC][/SIGPIC]
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)