نيکل در پيدايش حيات نقش مهمي داشته استبيش از دو ميليارد سال پيش، حجم اکسيژن در اتمسفر زمين به سرعت افزايش يافت و پژوهشگران معتقدند که عنصر نيکل در اين روند نقشي اساسي داشته است.
به نقل ازدویچه وله ، ۴/۳ ميليارد سال پيش، ترکيب نخستين جو زمين هنوز در حال تغيير بود و اکسيژن در آن حجم پاييني داشت. در سطح زمين نيز هنوز موجودات ذره‌بيني و تک‌سلولي‌هاي بسيار ابتدايي زندگي مي‌کردند. اما در همين دوران، وضعيت ناگهان تغيير کرد و ميزان اکسيژن جو زمين افزايش يافت و روند تکامل وارد مرحله‌اي جديد شد.
پژوهشگران آمريکايي و کانادايي، عامل اصلي اين روند را عنصر نيکل مي‌دانند که براي باکتري‌هاي سازنده گاز متان بسيار مهم است.
به‌گزارش سايت “اشپيگل آنلاين” در نوشته‌اي با نام “پيدايش حيات”، از آنجا که محتواي عنصر نيکل در اقيانوسهاي اوليه تا ۴/۲ ميليارد سال پيش بسيار بالا بوده است، باکتري‌ها و موجودات ذره‌بيني، محيط مناسبي براي تکثير داشته‌اند و توانسته‌اند حجم بسيار بالايي گاز متان توليد کنند.
اين فرآيند همزمان باعث جلوگيري از توليد اکسيژن شده است. دانشمندان تيم پژوهشي دانشگاه آلبرتا در شهر ادمونتون کانادا به سرپرستي کورت کونهاوزر، در نشريه تخصصي “Nature” به اين نتيجه رسيده‌اند که کاهش حجم نيکل در مراحل بعدي، پيامد‌هاي گسترده‌اي براي جو زمين و گستره زيستي سطح زمين داشته است.
محققان شواهد مهم براي اثبات اين امر را در سنگهاي بسيار قديمي يافته‌اند: آنها سنگهاي آهن و رسوب‌هايي با نوارهاي تيره و روشن را نيز که قدمت آنها به ۸/۳ ميليارد سال مي‌رسد، بررسي کرده‌‌اند.
از ميزان عناصر بازمانده در اين رسوب‌ها مي‌توان به مقدار اصلي حل شده گازها در اقيانوسهاي دوران ماقبل تاريخ پي برد. دانشمندان با مقايسه‌ي سنگ‌هايي با قدمت متفاوت از دوره‌هاي مختلف پي برده‌اند که حدود ۵/۲ ميليارد سال پيش، حجم نيکل در اقيانوسهاي اوليه به‌سرعت کاهش يافته است.
پيدايش انسان و فرايند تکامل او پژوهشگران علت اين اتفاق را سرد شدن پوسته زمين مي دانند. تا آن زمان نيز فوران پياپي گدازه‌هاي حاوي نيکل به سطح زمين، باعث افزايش اين عنصر شده است.
بر اثر فرسايش زمين اين عنصر به آب اقيانوس‌ها نيز رسيده است. با قطع فوران آتشفشانها ناگهان مهم‌ترين منبع افزايش نيکل در سطح زمين از ميان رفته است و بار ديگر زمينه براي افزايش اکسيژن فراهم شده است.
باکتري‌هاي سازنده متان به عنصر نيکل نياز دارند تا سه آنزيم حياتي خود را توليد کنند. براساس ارزيابي دانشمندان، با کاهش ناگهاني نيکل، ظاهراَ تکثير باکتري‌ها در اقيانوسهاي اوليه قطع شده است.
جلبک‌ها و سيانوباکتري‌هاي توليدکننده اکسيژن در آب‌هاي اقيانوس‌ها، آنزيم‌هاي گوناگوني براي ادامه حيات توليد مي‌کنند. اين امر دليل مصون ماندن آنها در دوران ماقبل تاريخ به‌رغم کاهش عنصر نيکل بوده است.
به دنبال اين امر بايد ميزان متان در جو به‌شدت کاهش و مقدار اکسيژن افزايش يافته باشد که اين فرايند در پيدايش حيات نقش به‌سزايي داشته است. به اين ترتيب مي‌توان نظريه جديدي درباره نقش عنصر نيکل در پيدايش حيات در کره زمين ارائه کر
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)