دستاورد های جدید محققین در رابطه با ” دريچههاي نانو” و ” نانوماشينهای بدن “
دستاورد های جدید محققین در رابطه با نانوماشينهای بدن انسان
بيوفيزيکدانان آمريکايي-کانادايي به يافتههاي جديدي در خصوص کانالهاي يوني و «ساخت نانوماشينها» و«دريچههاي نانو» در بدن دست يافتند.
محققان دانشگاه مونترال کانادا و شيکاگو، روش جديدي را براي تشخيص حرکات پروتئينهاي مجزايي كشف كردهاند که کنترلکنندهي تبادل يون ميان سلولها و محيط است.
عملكرد اين اين پروتئينها بسيار شبيه ديافراگم دوربين است. چنين ساختارهايي باز و بسته ميشوند و با نقل و انتقال يونها موجب ايجاد و انتقال سيگنال هاي الکتريکي عصبي ميشوند. اندازهي اين دريچهها حدود دوميليون بار کوچکتر از مژههاي چشم انسان است!
روش جديد، محققان را قادر ميكند تا يک سيگنال حاصل از کانال يوني را در هر لحظه اندازه گيري کرده و بفهمند كه چگونه بخشهاي مختلف درون کانال يوني در آن شرکت ميکنند.
رهبري اين گروه تحققياتي بر عهدهي Richard B lunk استاد گروه فيزيک دانشگاه مونترال است و همکارانش در دانشگاه شيکاگو، Francisco Bezanilla و Clark Hyde در اين طرح او را همراهي كردند.
دکتر Blunk ميگويد:«کشف ما منجر به شناخت دقيق کانالهاي يوني که پروتئينهاي اصلي هدف داروهاست، ميشود؛ چرا که اين کانالها نقش اصلي را درون بدن ايفا ميکنند و هر گونه جهش و تغيير در آنها موجب بروز بيماريهاي ژنتيکي شديد خواهد شد.»
به اين منظور، آنها کانلهاي پتاسيمي را که از چهار سابيونيت تشکيل شدهاند بررسي كردند. در وسط اين چهار سابيونيت در ميان غشا منفذي تشکيل ميشود، که باز و بسته ميشود.
بدين ترتيب به آنها به پاسخ اين سوال اساسي كه آيا اين چهار سابيونيت مستقل از هم کار ميکنند يا اينکه به هم وابسته هستند؟ دست يافتند.
به گزارش ستاد ويژه توسعه فناوري نانو، آنها در تشخيص حرکات اين سابيونيتها، براي اولين بار از روش اسپتروسکوپي فلورسانس استفاده کردند و دريافتند که اين چهار مولکول با هم کار ميکنند و در نتيجه مشخص شد که چرا در آزمايشها الکتروفيزيولوژيکي هيچ مرحلهي حد واسطي در جريان الکتريکي اندازهگيريشده، وجود نداشت.
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)