حمام درب امام زاده - شهر کرد حمام درب امام زاده یکی از بناهای باستانی استان است که رو به مسجد قدیمی اتابکان شهر کرد قرار دارد و شالوده اولیه آن در زمان اتابکان لرستان گذاشته شده و در دوره های صفویه، زندیه و قاجاریه مرمت و تعمیر شده است.


این حمام دارای یک فضای مسقف وسیع بیرونی به نام رختکن بوده و 70 سانتی متر از کف زمین بالاتر است و به وسیله یک دهلیز منحنی به تطهیرخانه و گرمخانه متصل می شود. صحن وسیع گرمخانه بر چهار ستون سنگی استوار است و زیر سقف سرتاسر ضربی قرار گرفته است. روشنایی این صحن که در طرفین شمال و جنوب آن دو حوض مستطیل شکل وجود دارد، به وسیله شیشه های کوچک محدب تامین می شود. در طرفین آن چهار پله سنگی وجود داشت که به خزینه بزرگی می رسید. این فضا که خلوتگاهی زیبا و مربع شکل است جایگاه اعیان و اشراف در فصل تابستان بوده است.


دشت لاله*های واژگون - کوهرنگ این دشت در 12 کیلومتری چلگرد و در نزدیکی روستای بنواستکی از توابع شهرستان کوهرنگ واقع شده است.



وسعت زیاد (3400 هکتار)، پوشش گیاهی بسیار زیبا و ارزشمند، لاله*های واژگون (اشک مریم) در دو نوع قرمز و زرد و نیز نزدیکی به دیگر جاذبه*های قطب سیاحتی کوهرنگ، از این منطقه، تفریحگاه بسیار مناسبی ساخته است. زمان رویش و شکفتن لاله*های واژگون در این دشت از اواسط فروردین ماه شروع و تا اواخر اردیبهشت ادامه دارد


سنگ نوشته رخ - شهر کرد کتیبه رخ از آثار سنگی مهم استان چهار محال و بختیاری و مربوط به دوره اسلامی است.



این کتیبه که بر دامنه شمالی گردنه رخ و در کنار جاده باستانی اصفهان - خوزستان قرار دارد، مربوط به دوره شاه عباس دوم و سال 1062 هـ . ق است. در زمانی که شاه عباس جهت سرکشی به حفر ترعه ای که قرار بود آب کارون را به زاینده رود منتقل کند، از این مسیر عبور کرد، اشعار این کتیبه که در مدح او سروده شده بر سطح تخته سنگ حک شد. این کتیبه که در شهرکرد واقع شده، همواره توجه تمامی علاقه مندان به آثار تاریخی را به خود جلب کرده است.

شهر گندمان - بروجن شهر گندمان در فاصله 15 کیلومتری جنوب بروجن و 75 کیلومتری شهرکرد قرار گرفته و یکی از محال اربعه بوده است


این شهر در قرون اولیه اسلام شکوفایی فراوانی داشته تا جایی که در قرون 4 و 5 هجری یکی از مراکز ضرب سکه بوده است. تحقیقات انجام شده توسط باستان شناسان سازمان میراث فرهنگی کشور بر روی تپه بهرام گور این شهر، قدمت استقرار بشر را در این منطقه از هزاره هفتم پیش از میلاد مشخص کرده است