پل صفوي، پلي در مركز شهر تاريخي خرم آباد

پل آجري گپ در مركز شهر خرم آباد وبرروي رودخانه گلال واقع شده است. اين پل دو قسمت شرقي و غربي شهر را به هم متصل كرده و داراي 24 چشمه طاق است و طول آن بيش از 350 متر، پنهاي آن 8.5 متر و ارتفاع آن از كف رودخانه تا روگذر پل 8 مترمربع است.

مواد و مصالح آن در قسمت پايه‌ها از سنگهاي تراشيده شده با ملات آهك و گچ و پايه‌هاي چشمه طاقها از آجر ساخته شده است. بر سينه شمالي پل كتيبه‌هاي سنگي نصب شده است كه با حروف مقطعه نوشته شده وبه عنوان طلسم معروف است.

بخش مياني پل و شاه نشين آن شباهت زيادي با شاه نشين پل خواجو در اصفهان دارد كه در اثر سيل تخريب شده و مجددا با سيمان مرمت شده است.

اين اثر ارزشمند در زمان شاه سلطان حسين صفوي ساخته شده و منسوب به حسين خان والي لرستان است و در دوره قاجاريه به پل محسنيه معروف شد.

اين بنا به شماره 2354 در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.


پل كلهر، پلي منحصر به فرد در پلدختر

اين پل در بخش معمولان از توابع شهرستان پلدخترواقع شده است و پايه‌هاي آن بصورت بيضي شكل است؛ از ويژگي‌هاي آن مي‌توان به وجود سكويي در داخل دو پايه اصلي پل نام برد كه اين سكو از 12 پله ساخته شده و كاربرد آن دقيقاً روشن نيست ولي احتمالاً به عنوان پشت بند از آنها استفاده شده است.

رنگ ملات پل در قسمت پايه‌ها متمايل به قرمز رنگ است كه به علت تركيب آن با يك نوع شنهاي قرمز رنگ و همچنين يك نوع گياه به نام تره پي Tarahpey استفاده شده است.

كتيبه‌اي در قسمت غربي پل بر سينه كوه بالاتر از مسير گذر روي پل به طرف شمال غربي آن به دستور بدر بن حسنويه نوشته شده است و قرينه آن در قسمت جنوب بر سينه كوه وجود داشته كه متأسفانة به علت عمليات راهسازي تخريب گرديده است.

اين پل در ادوار مختلف مورد استفاده قرار گرفته است ولي بيشتر قسمتهاي آن مربوط به زمان بدر بن حسنويه ( 374 هـ.ق ) است.

اين بنا به شماره 2586 در فهرست آثار ملي ايران به ثبت رسيده است.