مکان های دیدنی لرستان

[sorna]

موقعیت : غرب ایران
مجاورت : شمال: استانهای مرکزی و همدان جنوب: استان خوزستان شرق: استان اصفهان غرب: استانهای کرمانشاه و ایلام
آب و هوا:
وسعــــت: 28559 کیلومتر مربع
جمعـیــت:
تقسیمات: 9 شهرستان، 10 شهر، 20 بخش، ه81 دهستان و 2842 آبادی دارای سکنه
شهرستانها: خرم آباد، بروجرد ، الیگودرز ، دورود ، ازنا ، کوهدشت ، دلفان ، سلسله و پلدختر
مرکـــــز : خرم آباد

[sorna]

غار میر ملاس - کوهدشت این غار در کوه «سرسرخن» در فاصله حدود 30 کیلومتری شهر کوهدشت واقع شده است.



غار «میرملاس» به مرور زمان درهم ریخته و در حال حاضر سایبانی بیش، از آن باقی نمانده است. نقاشی هایی در دو طرف جنوب و شمال غار روی دیوار سایبان نقش بسته که در معرض عوامل طبیعی و انسانی قرار دارند. بیش تر نقاشی ها، صحنه هایی از شکارگاه یا رزمگاه را مجسم می سازند. برخی نیز، نقش حیواناتی هستند که نمی توان نوع آن ها را تشخیص داد.

[sorna]

غار کلماکره - پل*دختر کلماکره» به زبان محلی به معنی جایگاه بز (کل کوهی) و انجیر است. این غار در 20 کیلومتری شمال باختری شهرستان «پل دختر» واقع شده و از جنبه های طبیعی و فرهنگی، در زمره غارهای با ارزش کشور است.



«کلماکره» در یک منطقه باستانی، در ارتفاعات معروف به کوه مهله و در یکی از دره باغ ها واقع شده است. این غار از نظر ساختار، در سازندهای آهکی دوره کرتاسه به وجود آمده و با توجه به ته نشست های رسوبی و آهکی فراوان، حاوی استالاگتیت (چکنده ها) و استالاگمیت (چکیده های) بسیار زیبا ست. وجود همین ساختارهای طبیعی، عظمت و زیبایی خاصی به آن داده است. تالارها، حفره ها و شکاف های متعدد ایجاد شده در غار، فضایی اسرار آمیز به آن داده و بیننده را به تحسین و اعجاب وادار می کند.غار کلماکره از دیدگاه ارزش فرهنگی و باستان شناختی نیز غاری با اهمیت و با ارزش محسوب می شود و از نظر آثار تمدن های باستانی نیز بسیار غنی است. ارتفاعات کوه مهله قاعده یک مثلث فرضی را می سازند که دو ضلع آن از رودخانه سیمره و کشگان تشکیل شده است. این مثلث از نظر تجمع و تعداد مراکز سکونتی انسان های پیشین، و وجود تپه ها و محوطه های باستانی و تاریخی، غنایی فوق العاده دارد و در ادوار پیش از تاریخ و در دوره های تاریخی به ویژه ایلامی، پارتی و ساسانی رونق و اعتبار فراوان داشته است. چنان که در قسمت مدخل تالار و ورودی غار، آثار و بقایای حیوانی و انسانی به وفور دیده می شود که حاکی از سکونت گاه و بی گاه انسان ها در این غار است.در حال حاضر غار فاقد راه های ورودی به نظر می آمده اجبارا باید از شیوه های کوه نوردی و سنگ نوردی برای رسیدن به آن استفاده کرد. راه ورود به غار در گذشته ها آسان تر بوده، اما به نظر می رسد بر اثر فرسایش کوه یا وقوع زلزله، رابطه آن با بیرون قطع شده است. آثار این حادثه طبیعی در داخل غار نیز آشکارا دیده می شود. دهانه و بخشی از تالار اولی غار را، سنگ هایی که از سقف آن فرو ریخته، فرا گرفته اند. سفال ها و قطعات پراکنده در داخل غار، هیچ اشاره ای به سکونت های دوره پیش از تاریخ و عصرهای غار نشینی ندارند. شاید آثار مربوط به این دوره ها در اعماق لایه های کهن تر، در زیر لایه های ناشی از رسوبات کربنات کلسیم واقع شده و یا در زیر سقف و دیواره های تالارهای دوم، سوم، چهارم و پنجم غار و یا در زیر لایه های فرو ریخته، مدفون شده باشند.اما آثار زیستی و سطحی موجود، همه گی اشاره به رد پای تمدن های تاریخی ایران به ویژه تمدن های پارتی و ساسانی دارند. سفال های پراکنده در سطح غار و خمره های بزرگی که قشری از رسوب های آهکی آن ها را سفید پوش کرده است، در مقاسیه با سفال های مشابه و هم دوره خود می توانند تاریخ تقریبی و زمان سازندگان هنرمند خود را نشان دهند. بیش تر خمره ها از نوع نقش افزوده و یا «استامپی » دوره پارتی و ساسانی اند که با سفال های تپه گیان نهاوند و بعضی سفال های منقوش به دست آمده از شوش شباهت دارند. برخی از آن ها نیز، سفال های ساده دوره ایلام جدید هستند.به هر حال، این غار با توجه به وضعیت آن، نمی توانسته است در دوره های تاریخی، پیوسته به صورت مسکونی مورد استفاده بوده باشد. به نظر می رسد این غار در هنگام حمله و جنگ، به صورت پناهگاه و مامن، مورد استفاده ساکنان دامنه های کوه «مهله» و کناره های «سیمره» و کشگان قرار می گرفته است. ظاهرا در برخی دوره ها نیز، مخالفان و یاغیان، علیه نظام موجود و حکومت های مرکزی، از آن استفاده می کرده اند.


غار کنجی - خرم آباد غار کنجی در چهار کیلومتری جنوب شهر خرم*آباد در کمرکش یک کوه قرار گرفته است.



دسترسی به این غار، از طریق یک مسیر دره ای امکان پذیر است که در فصل بهار، از دامنه های آن، چشمه های آب جاری می*شود. این غار یکی از منظم ترین غارها از لحاظ سطوح داخلی است. مساحت آن بیش از 200 متر مربع است. کف غار خاکی است و در کاوش های انجام شده، چند گور مربوط به پیش از تاریخ همراه با اسکلت های متعدد از آن به دست آمده است. در دامنه و چشم انداز این غار، دشتی وسیع با تپه های مصنوعی وجود دارد


غار کوگان - خرم آباد این غار یکی از معدود غارهای مصنوعی استان است که به دست انسان در دل کوهستان به وجود آمده است.



موقعیت مکانی غار 8 کیلومتری جاده خرم آباد- کرمانشاه به سمت چپ در کوه موسوم به کوگان است. غار کوگان جزو غارهای چند طبقه است که دسترسی بسیار سختی دارد و رسیدن به آن بدون تجهیز به امکانات و وسایل کوه نوردی و غار نوردی ممکن نیست. این غار دژ مانند، به استناد سکه هایی که در اطراف آن به دست آمده است، به دوره اشکانیان تعلق دارد و طی قرون متمادی به عنوان یک محل سکونت دایمی مورد استفاده قرار گرفته است.

غار بت*خانه - کوهدشت این غار در 18 کیلومتری جنوب خاوری شهر کوهدشت، در کوه «دمچهر» قرار دارد


قسمتی از دهانه غار به علل طبیعی بسته شده است، اما قسمتی از آن باقی است که باید به شکل خزیده از آن گذشت و به غار وارد شد. درازای دهانه غار، 18 متر و ارتفاع سقف آن نزدیک به 20 متر است. سراسر سقف و دیواره آن به علت نفوذ آب از لایه های آهکی، سفید شده است. غار، شامل دو قسمت جنوبی و شمالی است که قسمت شمالی آن وسیع تر است. وجود سنگ چخماق و سفال های شکسته سیاه و منقوش، موید زندگی غار نشینی در این ناحیه است. آثار دوره های مختلف تمدن های گذشته در این غار یافت شده و به نظر می رسد که در آن آثار پالئولتیک نیز وجود داشته است. درازای غار نزدیک به 200 متر و پهنای آن به طور متوسط 20 متر است. اشکال زیبای استالاگمیت های متعدد این غار که ارتفاع برخی از آن ها به 50 متر می رسد، موجب شده است که این غار را «بت خانه» بنامند.

[sorna]

غار دوشه - خرم آباد غار دوشه یکی از غارهای تاریخی استان است که در روستای کرشوراب از توابع بخش چگنی خرم آباد واقع شده و حاوی نقاشی ها و کتیبه های تاریخی متعدد و جالب توجه است.



برای ورود به غار باید از باختر تنگه دوشه به بالای کوه صعود کرد. ارتفاع سقف تا کف غار در حدود پنج متر و داخل آن به شکل دایره منظم است که انحنای قسمتی از دیواره های آن، به علت پیش آمدگی دیواره کوه، به هم پیوسته است. بر دیواره های مسطح این غار، در حدود یک*صد و ده نقش با رنگ سیاه نقاشی شده است. بر دیواره باختری آن نیز به جز نقش های یاد شده، دو کتیبه وجود داشته که یکی به کلی بین رفته و نیمی از دیگری نیز محو شده است. مهم ترین علت سالم ماندن نقوش کتیبه، دوری از عوارض طبیعی است. در دهانه حفره های انتهایی غار، استخوان های انسان و حیوان و سفال های شکسته یافت شده است.



این غار در دره آرش «الشتر» واقع شده و در گویش محلی به «مرسمسا» مشهور است. این غار در دره آرش «الشتر» واقع شده و در گویش محلی به «مرسمسا» مشهور است.



درازای غار نزدیک به 70 متر، *پهنای دهانه آن 6 متر، پهنای داخل آن 7 متر و بلندی دهانه آن 70/3 متر است. در کف این غار، تعدادی سنگ چخماق دیده شده است. این غار در بالای محلی قرار دارد که از آن جا سنگ های تراش خورده ای را برای ساختمان سازی آورده اند که نشان می دهد، بیش تر سنگ های بناها و آثار مهم الشتر و سنگ قبرها را از این مکان تهیه کرده اند.

[sorna]

غار عالی آباد - کوهدشت این غار در منطقه کوهدشت واقع شده و یکی از محل های سکونت انسان های پیش از تاریخ بوده است.


غار پس از یک فرود 6 متری تا عمق 420 متری ادامه می یابد. برای بازدید کامل از این غار، وسایل فنی کامل مورد نیاز است.


دره سرطرهان - کوهدشت دره ای طولانی و وسیع است که در باختر بخش کونانی کوهدشت واقع شده است.



این دره، از جنوب به کوه «گور» که مانند دیواری آن را احاطه کرده است، محدود می شود. در این دره، دو طایفه به نام های «کوشکی» و «کراوند» زندگی می کنند. قسمت باختری سرطرهان به رودخانه سیمره منتهی می شود. منطقه باختری سرطرهان کوهستانی و راه های آن مال رو است. در دره سرطرهان، انبوهی تپه باستانی دیده می شود. از جمله اشیای به دست آمده از سرطرهان، یک بت سنگی است که شاید به دوره ایلامی ها مربوط باشد.

دره شهنشاه (گوشه) - خرم آباد در جنوب خرم آباد، یک دره مصفا وجود دارد که از باغ های انار و انگور پوشیده شده و به دره گوشه یا شهنشاه معروف است.



بقعه شجاع الدین خورشید، نخستین اتابک «لر کوچک» نیز در این محل قرار دارد و به همین علت نیز «شهنشاه» نامیده می شود. این گردشگاه در حدود 20 کیلومتری خرم آباد قرار دارد و بر سینه کوه «هشتاد پهلو» قرار گرفته است و چشم انداز های وسیع دشت «کره گاه» و «دره خرم آباد» و پیچ و خم های رودخانه و دامنه های «سفید کوه» و «کوه یافته» جلوه های زیبای شگفت آوری به آن بخشیده اند.


ه شوی - دورود دره زیبای شوی در حاشیه خاوری رودخانه سزار در باختر کوه سالن قرار گرفته و یکی از مناطق تاریخی استان به شمار می رود.



آبشار شوی که زیباترین آبشار ایران محسوب می شود؛ در این دره جاری است. این دره غار تاریخی، زیارتگاه محلی، قلعه و دیگر آثار تاریخی را همراه با روستای تاریخی شوی در خود جای داده است.


دریا چه گهر (گل گهر) - دورود علاوه بر همه زیبایی های اشتران*کوه دریاچه*ی گهر گوهر دیگری است که در زمره*ی دریاچه های کوهستانی و مرتفع این منطقه به شمار می آید.



در دامنه اشترانکوه، دریاچه های دایمی*و شیرین «گهر بالا» و «گهر پایین» گسترده شده اند. این دریاچه از ذوب برف های اشتران*کوه، و انباشت آب آن در پشت سد یا آب بندی که از ریزش کوه پدید آمده، به وجود آمده است.فراوانی نسبی آب های ورودی به این دریاچه باعث می شود، سرزیر آب به دریاچه پایینی (بزرگ) بریزد. درازای دریاچه اصلی گهر را 5/1 کیلومتر و پهنای متوسط آن را 600 متر بر آورده کرده اند. بیش ترین عمق دریاچه 28 متر و مساحت آن در حدود 100 هکتار است. دریاچه گهر مانند آبگیری است که از چشمه ها، آبشارها و سراب های اشتران*کوه پرشده و آب آن در تابستان و زمستان ثابت است. بیش تر سطح دریاچه گهر در زمستان یخ می بندد. انواع بوته*ها، درختان تنومند بید، گیاهان و گل های زیبای پیرامونی، اطراف دریاچه را به صورت یک پارک طبیعی شگفت*انگیز در آورده است. زیبایی خیره کننده و چشم انداز های بدیع دریاچه سبب شده است هر ساله، با وجود سختی راه، انبوهی از مردم لرستان، استان های اطراف و دیگر نقاط کشور، با پای پیاده یا سواره به دیدن دریاچه و زیبایی های آن بروند و چند روزی از اوقات فراغت خود را درآن جا سپری کنند.


دریاچه کیو (کی یو) - خرم آباد دریاچه کیو در کنار پارکی در خرم آباد واقع شده است و آب آن از چشمه تامین می شود.



این دریاچه، زیبایی خاصی به شهر بخشیده است. مساحت آن هفت هکتار و عمق آن بین سه تا هفت متر است. این دریاچه از ارزش های گردشگری درون شهری برخوردار است.

[sorna]

سراب چنگالی - خرم آباد نيلوفر های آبی اين سراب از جمله ديدنی های شهرستان خرم آباد است.



گل های نيلوفر آن از گردشگاه نيلوفر کرمانشاه به اين سراب انتقال يافته پرورش داده شده است.


سراب کيو - خرم آباد اين سراب شامل درياچه، جنگل های مصنوعی و امکانات تفريحی برای کودکان است.



چشمه آن تقريبا 9 ماه از سال آبدهی دارد و از اواخر اسفند آبدهی آن آغاز می شود. آب اين چشمه قيفی شکل که نزديک به پنج متر ژرفا دارد، به رنگ کبود يا آبی تيره ديده می شود و از همين رو آن را «کيو» يا «کبود آب» می گويند

[sorna]

غالیه کوه - الیگودرز یکی از مرتفع*ترین کوه های جنوب باختری ایران است که با 4110 متر ارتفاع در فاصله 80 کیلومتری الیگودرز واقع شده است و مرز طبیعی شهرستان الیگودرز و دزفول است.



دامنه های این کوه بسیار زیبا و مفرح و پر از گیاهان و گل های معطر است صعود به این قله از طریق روستای چقا گرگ که در فاصله 48 کیلومتری جنوب باختری الیگودرز واقع شده است صورت می گیرد. مسیر صعود این کوه عبارت است از: روستای چقا گرگ، روستای دردایی، گردنه نصیر مرده، روستای شاه آباد، روستای باغ ناحیه تخت رز، گردنه آخورا، دره دنده سان، قله دال بازی، غالیه کوه


غار قمری - خرم آباد این غار در باختر دره خرم آباد و در سینه کوهی مشرف به این شهر واقع شده است.


دهانه غار به سوی جنوب کوه قرار دارد و سطح داخل دهانه آن بیش از 200 متر است. درازای راهرو غار، باریک و طولانی است و تا کنون انتهای آن کشف نشده است. درباره این غار افسانه های بسیاری زبان*زد مردم محلی است.

[sorna]

غار قاژه یا مغار - خرم آباد در جنوب خاوری «کوه یافته»، در بخش چگنی خرم آباد غاری است به نام «قاژه» یا «مغار» که در داخل آن، تعدادی «استالاگتیت» و «استالاگمیت» دیده می شود.



دهانه غار به سوی خاور است و در داخل غار، حوضچه ای نسبتا بزرگ پر از آب سرد به وجود آمده که بیش از 5/1 متر عمق دارد. در قسمت باختری دهانه غار، یک راه باریک وجود دارد که با سنگ و گچ چند پله در آن ساخته شده است. این غار، اقامت*گاه موقت شکارچیان است و امکان دارد در گذشته، این راه را شکارچیان ساخته باشند. در هر حال بازدید از این غار و تماشای طبیعت اطراف مسیر آن، جذاب و دیدنی است.


دژ گریت - خرم آباد در جنوب باختری دهستان گریت از توابع بخش پاپ خرم آباد، کوهی به نام «سرتنگ» وجود دارد.



روی این کوه، آثار بنای دژی برجا مانده که امروزه به «سرتنگ قلا» معروف است سطح این دژ 160×300 متری را بارویی محصور کرده است. ارتفاع قلعه از بالا تا پایین نزدیک به 25 متر است اما موقعیت طبیعی دژ بسیار جالب است به طوری که دیوارهای آن در سه طرف خاور و جنوب و شمال بر تیغه کوه بنا نهاده شده است. در طرف خاور این آثار بقایای برج هایی که با سنگ و ملاط ساخته شده باقی مانده است. در داخل قلعه، دیوار چند اتاق نیز وجود دارد.این دژ بر تمام منطقه گریت و نیز بر راه ها و چشم اندازهای شمالی و خاوری آن تسلط دارد.آب این دژ با لوله های سفالی از «سراب الی» تامین می شده است. در شمال باختری دژ آثار دیوار آجری شهر و بر دامنه آن گورستانی بزرگ و قدیمی پیداست. احتمالا گریت پیش از اسلام نیز شهری با رونق بوده است که در دوره اسلامی به ویژه در زمان حکومت اتابکان لر کوچک، به اوج ترقی رسیده و گسترش یافته و سپس در انتهای همان دوره اهمیت خود را از دست داده است.

[sorna]

دژ زلال انگیز - کوهدشت بر تیغه کوهی در دره باریکه سرطرهان کوهدشت که رود سیمره در ان جریان دارد آثار یک دژ باقی مانده که به دژ زلال انگیز معروف است.



ساختمان دو طبقه دژ با سنگ قلوه و گچ ساخته شده است.سمت خاوری و جنوبی دژ به رود سیمره منتهی میشود که عبور از آن با توجه به ارتفاع تیغه کوه و دیواره دژ ناممکن است بیش تر دیوارهای شمالی دژ باقی مانده اند ولی نیمی از دیوار خاوری آن فروریخته است.در دیوار جنوبی و برج مانند دژ دریچه ای به اندازه 245×120 سانتی متر ساخته شده است که از آن رفت و آمد می*کرده اند. از این دریچه، یک راه مارپیچ که به تپه باستانی «پیاره» منتهی می*شود تحت کنترل قرار می گرفته است. تنها راه منتهی به دژ راهی باریک است که از قله کوه به سوی شمال دژ می پیچد و سپس به طبقه دوم آن می رسد. در بدنه کوه چاهی تا سطح رود سیمره کنده شده است که با آن آب مورد نیاز دژ تامین می شده است. ارتفاع سطح دژ تا بستر رود، نزدیک به 15 متر است. ظاهر این دژ نشان می دهد که از آثار دوره ساسانی است. سطح این دژ خاکی با قطر زیاد پوشانده است.


دژ شینه سلسله - خرم آباد روستای شینه در انتهای جنوب باختری الشتر واقع شده است. در شمال این روستا کوهی بزرگ با دیوارهای صاف و قلل متعدد قرار دارد که ارتفاع آن نزدیک به 1000 متر است.



بر روی قله خاوری کوه آثار یک دژ بزرگ و وسیع وجود دارد. این دژ ده اتاق داشته که به مرور تخریب شده است. مصالح به کار رفته در بنا، از قلوه سنگ و نوعی ملاط است. در جنوب دژ آثار یک حوض سنگی دیده می*شود که مخزن آب دژ بوده است. ساختمان این دژ به پیش از اسلام مربوط است.

[sorna]

دره محمل کوه سلسله - خرم آباد در شمال خرم آباد، دره زیبای «محمل کوه» مشهور به تنگه شبیخون قرار دارد که گردشگاهی دل*نشین است.



از طریق این تنگه، شاه راهی دشت سرسبز و زیبای «الشتر» و «دلفان» را به مرکز استان متصل می کند.


دره های چکان و دهقادی - دورود دو منطقه ییلاقی در حوالی شول آباد در جنوب شهرستان دورود به نام چکان و دهقادی قرار دارد که یکی از زیباترین نواحی استان محسوب می شود.



در این دره ها آثار سکونت گاه های قدیمی و قلعه*های بسیار بزرگی مشهود است که نشان از قدمت تاریخی این منطقه دارد. هم چنین در روستای چکان و دهقادی که در گذشته «ده*قاضی» نام داشت، ساختمان آتشکده بسیار بزرگی از عهد زرتشتیان و آثار آب*رسانی به روش قدیمی به درازای چند کیلومتر تا داخل قلعه مشهود است.