كي مي تونه جاي اسمت توي شعر من بشينه
توي اين مرثيه امشب جاي اسمت نقطه چينه
طرح ساده نگاهت ،دفتر خاطره هات
مثل سايه روي خاك افتاده
بي تو از گريه پرم،لحظه ها رو مي شمرم
آسمون بي تو پر فرياده
آسمون بغضت و بشكن اون ديگه بر نمي گرده
نفساي گرمش امشب هم نفس با خاك سرده
آسمون بغضت و بشكن اون ديگه بر نمي گرده
نفساي گرمش امشب هم نفس با خاك سرده

قاب عكست رو به رومه دارم از نفس مي افتم
باورم نمي شه اما من برات مرثيه گفتم
آسمون بغضت و بشكن اون ديگه بر نمي گرده
نفساي گرمش امشب هم نفس با خاك سرده
آسمون بغضت و بشكن اون ديگه بر نمي گرده
نفساي گرمش امشب هم نفس با خاك سرده