جان سپارم بی تو.....


قصد جان می کند این عید و بهارم بی تو

این چه عیدی و بهاری است که دارم بی تو



گیرم این باغ ، گلاگل بشکوفد رنگین

به چه کار آیدم ای گل! به چه کارم بی تو ؟



با تو ترسم به جنونم بکشد کار ، ای یار

من که در عشق ، چنین شیفته وارم بی تو



به گل روی تواَش ، در بگشایم ، ورنه

نکند رخنه بهاری ، به حصارم ، بی تو



گیرم از هیمه ، زمرد به نفس ، رویانده است

بازهم باز ، بهارش نشمارم ، بی تو



با غمت صبر سپردم ، به قراری که اگر

هم به دادم نرسی ، جان بسپارم بی تو



بی بهار است مرا شعر بهاری ، آری

نه همی نقش گل و مرغ ، نیارم بی تو



دل تنگم نگذارد که به الهام لبت

غنچه ای نیز به دفتر بنگا رم بی تو