مشاعره سنتی

[mozhgan]

دردا که از آن آهوی مشکین سیه چشم
چون نافه بسی خون دلم در جگر افتاد

[R A H A]

دلم را مشکن و در پا مینداز

که دارد درسر زلف تو مسکن

[mozhgan]

نفس بر آمد و کام از تو بر نمی آید
فغان که بخت من از خواب در نمی آید

[R A H A]

در کـــارگــه کـــوزه گری رفـــــتم دوش
دیــــدم دو هـــزار کـــوزه گویا و خموش
ناگاه یکـــی کوزه بـــر آورد خـــــــروش
کــو کوزه گر و کوزه خر و کوزه فروش

[mozhgan]

شاه خوبانی و منظور گدایان شده ای
قدر این مرتبه نشناخته ای یعنی چه
نه سر زلف خود اول تو بدستم دادی
بازم از پای در انداخته ای یعنی چه

[R A H A]

هزار جهد بکردم که سر عشق بپوشم

شمایل تو بدیدم نه عقل ماند و نه هوشم

[mozhgan]

مدعی خواست که آید به تماشاگه راز
دست غیب آمد و بر سینه ی نامحرم زد

[mehraboOon]

دل من پاره گشت از غم نه زان گونه که به گردد
و گر جانان بدین شادست یا رب پاره تر بادا

[R A H A]

آن را كه بوي عنبر زلف تو آرزوست
چون عود گو بر آتش سودابسوزوبساز

[mozhgan]

زین سفر گر به سلامت به وطن باز رسم
نذر کردم که هم از راه به میخانه روم