متن های زیبا

[mehraboOon]

یادت باشد:اگر مهربان باشی تو را به داشتن انگیزه های پنهان متهم میکنند ولی مهربان باش

اگر موفق باشی دوستان دروغین و دشمنان حقیقی خواهی یافت ولی موفق باش

اگر شریف و درستکار باشی فریب میدهند،ولی شریف و درستکار باش

آنچه را در طول سالیان سال بنا نهاده ای شاید یک شبه ویران کنند ولی سازنده باش

اگر به شادمانی و آرامش دست یابی حسادت میکنند ولی شادمان باش

نیکی های درونت را فراموش میکنند ولی نیکوکار باش

بهترینهای خود را به دنیا ببخش حتی اگر هیچ گاه کافی نباشد

و در نهایت می بینی هر آنچه هست همواره میانتو و خدا است نه میان تو و مردم

دکتر شریعتی

[mehraboOon]

سوار بر بال باد ، همرا با پرستوهای عاشق

فاصله ها را در نوردیدم و به دیار عشق پرواز کردم

از باد سفر را آموختم و از ابر باریدن را

از شمع ایثار را فراگرفتم و از پروانه سوختن را

درخت همه فروتنی بود و خاک همه بخشش

مرغ عاشق همه بیقراری و گل ناز کردن

چشمه جوشش عشق بود و کوه ایستادن

دریا همه نعمت و طاق آسمان پناه

پرنده نغمه خوانی بود و رود نواختن

خورشید خنده بود و شب سکوت

بهار روییدن و پاییز نقاشی کردن

و من در این رویش دوباره در وهم و خیال

نالان از این همه بیخبری و شیدایی

دور خود می چرخم و از خود می پرسم

پس درد کشیدن چه؟

چه کسی درد عشق را یادم داد ؟

بافتن پرنیان صبر را از که آموختم ؟

درس مردن و دوباره زاده شدن در عشق

را کدام استاد به من آموخت؟


شعری از ف - شاملو

[mehraboOon]

من تو را به کسی هدیه می دهم که از من عاشق تر باشد

و از من برای تو مهربان تر.

من تو را به کسی هدیه می دهم که صدای تو را از دور، در خشم، در مهربانی،
در دلتنگی، در خستگی، در هزار همهمه ی دنیا، یکه و تنها بشناسد.
من تو را به کسی هدیه می دهم که راز معصومیت گل مریم و تمام سخاوت های
عاشقانه این دل معصوم دریایی را بداند؛ و ترنم دلپذیر هر آهنگ، هر نجوای
کوچک، برایش یک خاطره باشد.
او باید از نگاه سبز تو تشخیص بدهد که امروز هوای دلت آفتابی است؛ یا آن
دلی که من برایش می میرم، سرد و بارانی است.

ای.... ،ای بهانه ی زنده بودنم؛ من تو را به کسی هدیه می دهم که قلبش بعد
از هزار بار دیدن تو، باز هم به دیوانگی و بی پروایی اولین نگاه من بتپد.

همان طور عاشق، همان طور مبهوت و مبهم...
تو را با دنیایی حسرت به او خواهم بخشید؛
ولی آیا او از من عاشق تر و از من برای تو مهربان تر است؟آیا او بیشتر از
من برای تو گریسته است؟؟ نه... هرگز...هرگز
ولی، تو در عین ناباوری، او را برگزیدی...
می دانم... من دیر رسیدم...خیلی دیر...خیلی...
یك بار دیگر بگذار بی ادعا اقرار كنم كه هر روز دلم برایت تنگ می شود.
روزهایی که تو را نمی بینم، به آرزوهای خفته ام می اندیشم، به فاصله بین
من و تو، ...

[mehraboOon]

شکسته تراز همیشه

در مقابل آیینه

ترک هایی که با دستان سرد تو

بر پیکرم تراشیده شده

می شمرم.....

یکی...دوتا...سه تا...هزارتا و .....

خسته تر از همیشه یه آینه می نگرم

خدایا...این آیینه کی هزار تکه شد؟؟؟؟

[mehraboOon]

پشت هر پنجره بي صدا دلم مي شكند

اين من هرگز نشود ما دلم مي شكند



بي جهت خط لبم گشت مماس لب تو

بوسه باران شوم حتي دلم مي شكند



كار من خواندن آيه هاي يأس است همين

هر شب از سردي واژه ها دلم مي شكند



مانده ام چشم به راه قدمت آبي من !!

مي رود بي تو دقيقه ها دلم مي شكند



اين غزل مثل دلم مرد بخوان فاتحه اش

درد من نيست يكي دو تا دلم مي شكند

[mehraboOon]

روزهای اول دلواپسی

غصه هامان در گلو فریاد شد

روی تنهایی ما خطی کشید

فصلی از ناباوری ایجاد شد

_ بی رخ او شاه دل سرباز نیست

بازی ما بازی شطرنج بود

ما برای زندگی شش خواستیم

شانس هم با ما فقط تا پنج بود

_ سایه های ترس و وحشت بود ، آه

التماس چشم ما بیهوده بود

از چه می ترسی بگو آن شب چه شد؟

واقعیت ! دست ما آلوده بود

_ شعله تردید را بالا کشید

مرزهای عشق را نشناخت ، رفت

روز اول مهربانی هدیه داد

روز آخر کار دل را ساخت ، رفت

_ شعله های آبی و سرخ گناه

مثل دلهامان هزاران رنگ بود

آتش ما زیر خاکستر نبود

در سکوت تلخ ما هم جنگ بود

دست او داغ و پر از اندوه بود

زیر آوار پشیمانی ما

توبه هامان توبه نستوح بود

_ دست بی رحم جدایی ها کشید

در نگاهش طرحی از پائیز را

کاشکی باور کند یک لحظه او

اشکهای بی سبب سر ریز را

_ مانده از آن همه شبهای تهی

چند عکس و نامه و امضاء و نام

می گذشت از پیش چشمم مو به مو

حرفهایش مثل یک فیلم درام

_ در هجوم اشکها گفتم بمان

پاسخ چشمش چه بی تصدیق ماند

باور تنهایی ما سخت بود

خاطراتم زیر آلاچیق ماند

[mehraboOon]

شبی غمگین شبی بارانی و سرد
مرا در غربت فردا رها کرد
دلم در حسرت دیدار او ماند
مرا چشم انتظار کوچه ها کرد
به من گفت تنهایی غریب است
ببین این غربتش با من چه ها کرد
تمام هستیم بودو ندانست
که در قلبم چه آشوبی به پا کرد
او هرگز شکستن را نفهمید
اگر چه تا ته دنیا صدا کرد...

[mehraboOon]

روح بیمار من از دست تو تیمار نشد

چونکه این چشم دگر شاهد دیدار نشد

لحظه ی دیدن تو حادثه ای بود ولی

آه و صد حیف که این حادثه تکرار نشد

چشم زیبای تو یک دام پر از وسوسه بود

مثل من هیچکس اینگونه گرفتار نشد

بعد تو خانه ام آنگونه فرو ریخت که جام

کنج ویرانه و در گوشه ی دیوار نشد

چشم بیدار من از عشق نخوابید ولی

فکر آشفته ام از خواب تو بیدار نشد

من که با منطقت از عشق تو محروم شدم

ولی احساس من از عشق تو بیزار نشد...

[mehraboOon]

کاش کودک بودم تا بزرگترین شیطنت زندگی ام نقاشی روی دیوار بود، ای کاش کودک بودم تا از ته دل می خندیدم نه اینکه مجبور باشم همواره تبسمی تلخ بر لب داشته باشم ، ای کاش کودک بودم تا در اوج ناراحتی و درد با یک بوسه همه چیز را فراموش می کردم

[mehraboOon]

گلنار، گلنار، کجايي که از غمت
ناله مي‌کند عاشق وفادار
گلنار، گلنار، کجايي که بي تو شد
دل اسير غم ديده‌ام گهربار
گلنار، گلنار، دمي اولين شب
آشنايي و عشق ما به ياد آر
گلنار، گلنار، در آن شب تو بودي و
عيش و عشرت و آرزوي بسيار
چه ديدي از من حبيبم گلنار
که دادي آخر فريبم گلنار
نيابي اي کاش نصيب از گردون
که شد ناکامي نصيبم گلنار
بود مرا، در دل شب تار، آرزوي دیدار
تا به کي پريشان؟
تا به کي گرفتار؟
يا مده مرا، وعده وفا، راز خود نگه دار
يا به روي من، خنده‌ها بزن، قلب من بدست آر
چه ديدي از من حبيبم گلنار
که دادي آخر فريبم گلنار
نيابي اي کاش نصيب از گردون
که شد ناکامي نصيبم گلنار
(لب خود بگشا) به سخن گلنار
دل زارم را، مشکن گلنار
(نشدي عاشق) زکجا داني
چه کشد هر شب دل من گلنار