در این نگارکنده ها، عبادتگاه نارسینا (از خدایان عیلامی ) صحنه هایی از نیایش شاهان ، قربانی کردن برای خدایان و آیینهای مذهبی و غیرمذهبی را بر سینه خود به یادگار دارد.
سرپرست
در این نگارکنده ها، عبادتگاه نارسینا (از خدایان عیلامی ) صحنه هایی از نیایش شاهان ، قربانی کردن برای خدایان و آیینهای مذهبی و غیرمذهبی را بر سینه خود به یادگار دارد.
سرپرست
اشکفت سلمان (نیایشگاه تاریشا) دربرگیرنده چهارنقش برجسته ایلامی است که نیایش "هانی " پادشاه محلی آیاپیر به همراه وزیر و خانواده اش را به نمایش گذاشته است . خونگ اژدر یا تنگ نوروزی نیز نقش برجسته ای از زمان ایلامیان مربوط به حدود چهار هزار سال پیش از دوران ایلامیان و "خونگ کمال وند" و "خونگ یارعلی وند" نیز نشان از دوران اشکانیان بر پیشانی دارند.
سرپرست
خانه مرعشی ، آرامگاه گوشه ای دیگر از تاریخ شوشتر
به تازگی لایه زیر زمینی دیگری در شوشتر یافت شده است . این لایه در زیر خانه مرعشی که خانه ای مربوط به دوره قاجار ها می باشد پیدا شده . اشیا یافت شده در این لایه که تنها شوادان ( زیرزمین دوم ) آن به جا مانده است ، دارای نگارینه های عصر صفوی می باشد . این پیدایش نشانگر یک پیشامد ناگوار همچون تنداب یا زمین لرزه و یا جنگ های پیاپی به گاه صفویان می باشد که در آن بخشی از شهر ویران شده است که ساختمان و شبستان خانه یافت شده در زیر خانه مرعشی فرو ریخته و شوادان آن به جا مانده است . نا گفته نماند که نام محله ای که این خانه ها در آن هستند ، شیشه گران می باشد . شیشه های آبی رنگی که در شوادان این خانه یافت شده است ، می تواند نشانگر نمونه شیشه ای باشد که در گذشته دورتر در این محله می ساخته اند . از ویژگی های ارزنده این شودان شادروان های ورودی آن می باشند و ارزنده تر جای انگشتان سازنده بنا در زمان ساخت و ساز خانه بر روی آجرهای تشکیل دهنده این شادروان هاست . گودی شوادان پیشین بیشتر از گودی شوادان امروزی خانه مرعشی است . خانه پیشین از آن خانواده مرعشی ها نبوده است و مرعشی ها در ویرانی آن نقشی نداشته اند ، چه بسا در تصاویر به جا مانده از بافت تاریخی شوشتر در دوره قاجاریه پیش از ساخته شدن خانه مرعشی امروزی هیچ ساختمانی دیده نمی شود . پس میان ویرانی خانه پیشین و ساخته شدن خانه مرعشی امروزی فاصله باید بسیار باشد . این نشان می دهد که خانواده مرعشی در گرو ویرانی خانه پیشین گناهی به گردن ندارند . ناگفته نماند که قدمت ساختمان پیشین در خانه مرعشی شاید به پیشتر از دوره صفوی برسد . آزمایش بر روی ساروج و آجر و ... به جا مانده از بنا عمر آن را نشان خواهد داد . ساروج به کار رفته در بنا در گذر زمان به نرمی گل خشک شده می ماند که با یک فشار کوچک از هم می پاشد . این نشان می دهد که ساختمان باید بسیار دیرینه تر از اشیا یافت شده در آن باشد . سازمان میراث فرهنگی و گردشگری شوشتر با در نظر گرفتن تدابیری جهت نگداری سازه در سال 86 ،کندو کاو بر روی آن را به سال87 واگذار کرد .
بزرگمهر چوبند
پیرامون خانه مرعشی
منزل مرعشی یكی از خانه های قدیمی و زیبای موجود در بافت كهن شهر شوشتر است و به شماره 7933 در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.
خانه مرعشی یكی از خانه های زیبا و قدیمی در شوشتر است كه در محله(درعباس) واقع در بافت كهن این شهر قرار دارد. این خانه در حریم مجموعه آبشارهای شوشتر و مشرف به آن وتقریبا در 200 متری بقعه عباس قرار گرفته است. یكی از راه های دسترسی به این خانه از طریق پله های ضلع غربی مجموعه آبشارهای شوشتر می باشد. این بنا متعلق به دورة قاجار است كه توسط شخصی بنام سید محمدحسن مرعشی ساخته شده است.
خانه مورد نظر كه جزء املاك خانه مرعشی است در ابتدا به صورت ویلایی ساخته شده بود به طوری كه اطراف بنا فاقد حصار یا دیوار بود. و در سالهای بعد اتاقهای موجود در حیاط جنوبی و خود حیاط جنوبی و قسمتی از ضلع غربی كوچه به بنا اضافه شد. معمار قسمت قاجاری بنا به احتمال زیاد حاج محمد تقی معمار كه از معماران مطرح شوشتر در اواخر دوره قاجار بوده می باشد. و قسمت پهلوی خانه كار استاد محمد علی هدایت می باشد.
بنا به طور كل در دو دوره شكل گرفته كه هسته اولیه آن قاجاری است و بناهای الحاقی آن در دوره پهلوی به بنا اضافه شدند خاندان مرعشی تا سالهای اخیر در این خانه زندگی كرده، و بعد از آن از طرف شهرداری شوشتر خریداری شد و در سال 84 خانه توسط سازمان میراث فرهنگی از شهرداری خریداری شد. مساحت عرصه 1426 متر و مساحت اعیان خانه 560 متر می باشد این خانه ارزشمند در 17/12/81 با شماره 7933 به ثبت آثار ملی رسیده است .
خانه مرعشی به کوشش مهندس احمد علی چهار محالی که پایان نامه ایشان نیز بوده ، بازسازی شد . مهندس احمد علی چهار محالی فارغ التحصیل دانشگاه باهنر کرمان در رشته تعمیر و مرمت آثار و ابنیه تاریخی می باشند .
سرپرست
آبشار شوی دزفول , بزرگترین آبشار خاورمیانه
آبشار شوی دزفول یکی از بزرگترین و زیباترین آبشارهای ایران در رشته کوههای زاگرس است که در دهستانی به نام شوی از توابع شهرستان دزفول قرار دارد. این آبشار در نزدیکی مرز استان خوزستان و استان لرستان قرار دارد و هردو آن را از جاذبه های گردشگری استان خود می دانند , در صورتی که موقعیت قرار گیری این آبشار نسبت به دهستان شوی دزفول و نيز ذكر قرارگيري این آبشار در دزفول درجلد ششم از جغرافیای ایران ، قرار گیری آن در استان خوزستان را محرز می کند . گفته می شود که ارتفاع این آبشار در حدود 85 متر وعرض آن نیز 70 متر است.
بهترین زمان برای رفتن به شوی
به دلیل اینکه شوی در حد فاصل لرستان و خوزستان قرار گرفته است دراواخر بها ر و تابستان هوای گرمی دارد ولی در ارتفاعات ودر پای آبشار هوا خنک وسرد است ولی چون چندین ساعت تا رسیدن به محل آبشار پیاده روی لازم است واین مسیر در میانه روز هوای گرمی دارد بنا براین بهترین زمان برای رفتن به شوی همان ابتدای بهار و ایام عید است ضمن اینکه در این موقع از سال این منطقه بسیار سرسبز وزیباست یکی از خصوصیات آبشار شوی این است که تا چند صد متری آبشار هیچ نشان و خبری از آبشار نیست وبعد از عبور از یک پیچ در منطقه ای کوهستانی با شیبهای تند و پرتگاههای فراوان به یکباره از پيچي عبور مي كنيد و آبشاري فوق العاده زيبا و با شكوه را در برابر خود مي بينيد و اين هم شايد يكي ديگر از چشم بندي هاي طبيعت است كه شكوه خود را به يكباره به نمايش مي گذارد . نسيم خنكي كه از سمت آبشار مي وزد و اولين عكس هايي كه به يادگار از اين آبشار مي گيريد تمامي خستگي راه را از تن شما مي گيرد.
سرپرست
سدتنظیمی برروی رودخانه کارون که درشهرگتوندقرارداره که در90کیلومتری اهوازهست ودرشمال استان.
سرپرست
آبشارهای شوشتر....یاآسیابهای آبی شوشترکه درزمان ساسانیان ساخته شده
انجمن تاریخ وروانشناسی
نوشته اصلی توسط sorna
آبشارهای شوشتر....یاآسیابهای آبی شوشترکه درزمان ساسانیان ساخته شده
ضمن تشکر باید به این اشاره کنم که این اثر یکی از آثار ثبت شده ی ایران در یونسکو(میراث جهانی) است که سال پیش به ثبت این سازمان در آمد. واقعا جای تاسف دارد که رسیدگی های لازم به آن صورت نمی گیرد امیدوارم که به مرور زمان به این گونه مشکلات رسیدگی شود
در اينجا من آرميده ام.من،كوروش،شاه شاهان
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)