دین آینده جهان
بنا بر آیات و روایت، جهان روزی را در پیش دارد که در آن روز، تمام کشورهای کوچک و بزرگ به یک کشور تبدیل می‌شود، مرزهای جغرافیایی کشورها برداشته می‌شود و یک حکومت واحد جهانی بر اساس عدالت و آزادی تشکیل می‌شود و بر تمام جهان، یک دین و آیین، یک قانون اساسی و یک رهبر حکومت می‌کند.
دین آینده جهان در قرآن
خداوند درباره جهانی شدن اسلام و غلبه آین دین مبین بر سایر ادیان چنین فرموده است: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَی وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ»؛ «او کسی است که پیامبرش را با هدایت و دین درست فرستاد تا آن را بر هر چه دین است، پیروز گرداند؛ هر چند مشرکان خوش نداشته باشند».1 در جای دیگری نیز چنین فرموده است: «وَعَدَ اللّهُ الَّذینَ آمَنُوا مِنْکُمْ وَ عَمِلُوا الصّالِحاتِ لَیَسْتَخْلِفَنَّهُمْ فِی اْلأَرْضِ کَمَا اسْتَخْلَفَ الَّذینَ مِنْ قَبْلِهِمْ وَ لَیُمَکِّنَنَّ لَهُمْ دینَهُمُ الَّذِی ارْتَضی لَهُمْ وَ لَیُبَدِّلَنَّهُمْ مِنْ بَعْدِ خَوْفِهِمْ أَمْنًا یَعْبُدُونَنی لا یُشْرِکُونَ بی شَیْئًا وَ مَنْ کَفَرَ بَعْدَ ذلِکَ فَأُولئِکَ هُمُ الْفاسِقُونَ»؛ «خداوند به کسانی از شما که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده اند، وعده می دهد که قطعاً آنان را حکمران روی زمین خواهد کرد، همان گونه که به پیشینیان آن‌ها خلافت روی زمین را بخشید؛ و دین و آیینی را که برای آنان پسندیده، پابرجا و ریشه دار خواهد ساخت؛ و ترسشان را به امنیّت و آرامش مبدّل می کند، آنچنان که تنها مرا می‌پرستند و چیزی را شریک من نخواهند ساخت و کسانی که پس از آن کافر شوند، آن‌ها فاسقانند».2
در آیه دیگری نیز این حقیقت را چنین بیان کرده است: «الْیَوْمَ أَکْمَلْتُ لَکُمْ دینَکُمْ وَ أَتْمَمْتُ عَلَیْکُمْ نِعْمَتی وَ رَضیتُ لَکُمُ اْلإِسْلامَ دینًا»؛ «امروز، دین شما را کامل کردم؛ و نعمت خود را بر شما تمام نمودم؛ و اسلام را به عنوان آیین (جاودان) شما پذیرفتم».3
دین آینده جهان در روایات
رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایتی درباره این حقیقت چنین فرموده است: « ... در آن روز آیین مقدس اسلام سراسر روی زمین را می‌گیرد، حکومت از دست کفار گرفته می‌شود؛ حکومتی جز حکومت اسلامی نخواهد بود و سرتاسر زمین همانند ورق نقره از هر گونه تیرگی پیراسته خواهد بود».4
در حدیث دیگری در مورد جهانی شدن اسلام در زمان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف با تأکید بیشتری می‌فرماید: «تا هر کجا که تاریکی شب وارد شود، این آیین مقدس نفوذ خواهد کرد».5
امام حسین علیه السلام نیز در این زمینه فرموده است: « نهمین فرزند من، امام قائم به حق است. خداوند به وسیله او زمین مرده را زنده می‌کند و دین حق را به دست او بر تمام ادیان پیروز می‌گرداند؛ اگر چه مشرکان کراهت داشته باشند».6
در حدیثی از امام سجاد علیه السلام نیز می‌خوانیم: «بدون تردید خداوند هب هنگام قیام قائم، اسلام را بر همه ادیان پیروز می‌گرداند».7
امام باقر علیه السلام نیز فرموده است: «قائم ما به وسیله رعب (در دل دشمنان) یاری می‌شود و با نصرت الهی تأیید می‌گردد. زمین برای او در هم پیچیده می‌شود و گنج‌های زمین برای او ظاهر می‌شود و دولت او به شرق و غرب جهان می‌رسد؛ و خداوند به وسیله او دین خود را بر همه ادیان پیروز می‌گرداند؛ هر چند که مشرکان دوست نداشته باشند».8
رسول خدا صلی الله علیه و آله در روایتی درباره این حقیقت چنین فرموده است: « ... در آن روز آیین مقدس اسلام سراسر روی زمین را می‌گیرد، حکومت از دست کفار گرفته می‌شود؛ حکومتی جز حکومت اسلامی نخواهد بود و سرتاسر زمین همانند ورق نقره از هر گونه تیرگی پیراسته خواهد بود»
اسلام، دینی از ابتدا تا انتها
ریشه همه ادیان یکی است و همه پیامبران، از حضرت آدم علیه السلام تا پیامبر عظیم الشأن اسلام صلی الله علیه و آله مردم را به سوی خدای یکتا دعوت کرده‌اند؛ اما در میان ادیان تنها اسلام است که دین جامع و کامل و پسندیده خداوند است که با بعثت پیامبر صلی الله علیه و آله ختم و کامل شد. از همین روست که قرآن، دین را منحصرا اسلام می‌داند که هر کسی دینی غیر از اسلام برگزیند، از او پذیرفته نیست.
بر اساس آیاتی که بیانگر آثار و حقیقت اسلام است، اسلام تنها دین حق و توحید و دین همه پیامبران است. دین حق، دینی غیر از اسلام نخواهد بود؛ اگر هر تعبیر دیگری از دین حق شود که مفهومش مفهوم اسلام نباشد، دین حق نیست؛ زیرا برای دین حق، اسمی بهتر از اسلام نمی‌توان یافت و برای انسان نیز مرتبه و کمالی والاتر از آنچه اسلام به رایش در نظر گرفته است، نمی‌توان تصور نمود. از همین روست که خداوند در قرآن از زبان حضرت ابراهیم علیه السلام، حضرت اسماعیل علیه السلام، حواریون حضرت عیسی علیه السلام، فرزندان حضرت یعقوب علیه السلام، با لفظ «اسلام» و «مسلم» و «مسلمین» یاد کرده است.
«إِنَّ الدِّینَ عِنْدَ اللّهِ اْلإِسْلامُ»؛ «دین در نزد خدا، اسلام (و تسلیم بودن در برابر حق) است». 9
«مِلَّةَ أَبیکُمْ إِبْراهیمَ هُوَ سَمّاکُمُ الْمُسْلِمینَ مِنْ قَبْلُ»؛ «از آیین پدرتان ابراهیم پیروی کنید؛ خداوند شما را در کتاب‌های پیشین و در این کتاب آسمانی «مسلمان» نامید».10
«وَ أَسْلَمْتُ مَعَ سُلَیْمانَ لِلّهِ رَبِّ الْعالَمینَ»؛ «و (اینک) با سلیمان برای خداوندی که پروردگار عالمیان است اسلام آوردم».11
«رَبَّنا آمَنّا به ما أَنْزَلْتَ وَ اتَّبَعْنَا الرَّسُولَ فَاکْتُبْنا مَعَ الشّاهِدینَ»؛ «پروردگارا! به آنچه نازل کرده ای، ایمان آوردیم و از فرستاده (تو) پیروی نمودیم؛ ما را در زمره گواهان بنویس».12
« لا نُفَرِّقُ بَیْنَ أَحَدٍ مِنْهُمْ وَ نَحْنُ لَهُ مُسْلِمُونَ * وَ مَنْ یَبْتَغِ غَیْرَ اْلإِسْلامِ دینًا فَلَنْ یُقْبَلَ مِنْهُ وَ هُوَ فِی اْلآخِرَةِ مِنَ الْخاسِرینَ»؛ «ما در میان هیچ یک از آنان فرقی نمی گذاریم؛ و در برابرِ (فرمان) او تسلیم هستیم و هر کس جز اسلام (و تسلیم در برابر فرمان حق،) آیینی برای خود انتخاب کند، از او پذیرفته نخواهد شد؛ و او در آخرت، از زیانکاران است».13
همه شرایع آسمانی در زبان صاحب شریعت «اسلام» نام داشته است؛ اگر چه آن هار به نام‌های دیگری چون یهودین، مسیحیت و ... می‌شناسیم و این نام‌ها، به تناسب دیگری انتخاب شده است؛ اما منافاتی ندارد که نام همه ادیان نزد خدا اسلام بوده باشد؛ زیرا ریشه همه ادیان یکی است و آن رشته گسترده‌ای است که از زمان آدم علیه السلام توسط پیک وحی بر دل پیامبران درخشیده و با رسالت پیامبر خاتم به اوج کمال رسیده است.
خداوند درباره جهانی شدن اسلام و غلبه آین دین مبین بر سایر ادیان چنین فرموده است: «هُوَ الَّذِی أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَی وَدِینِ الْحَقِّ لِیُظْهِرَهُ عَلَی الدِّینِ کُلِّهِ وَلَوْ کَرِهَ الْمُشْرِکُونَ»؛ «او کسی است که پیامبرش را با هدایت و دین درست فرستاد تا آن را بر هر چه دین است، پیروز گرداند؛ هر چند مشرکان خوش نداشته باشند»
دعوت پیامبر صلی الله علیه و آله، عمومی و همگانی
دعوت رسول خدا صلی الله علیه و آله، دعوتی همگانی و عمومی است و نبوت آن حضرت به زمان و مدت معین و خاص محدود نیست؛ بلکه تا انقراض جهان و زمانی که نسل بشر در روی کر زمین وجود دارد، رهبری بشریت به عهده آن حضرت است: « وَ أَرْسَلْناکَ لِلنّاسِ رَسُولاً»؛ « و ما تو را رسول برای مردم فرستادیم».14
در ایه دیگری به این حقیقت چنین اشاره شده است: « قُلْ یا أَیُّهَا النّاسُ إِنّی رَسُولُ اللّهِ إِلَیْکُمْ جَمیعًا»؛ « بگو: ای مردم! من فرستاده خدا به سوی همه شما هستم».15
« وَ ما أَرْسَلْناکَ إِلاّ رَحْمَةً لِلْعالَمینَ»؛ « ما تو را جز برای رحمت جهانیان نفرستادیم».16
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)