نعمت‌الله ولی

[sorna]

شاه نعمت الله ولی دارای دیوانی است که متشمل بر قصاید و غزلیات و ترجیعات و مثنویات و قطعات و دوبیتی‌ها و رباعیات است.
از مطالعه دیوان شاه نعمت الله ولی می‌توان گفت که حافظ به اشعار شاه نظر داشته و غزل مطلع فوق شاه نعمت الله را اینگونه جواب می‌دهد:
آنانکه خاک را به‌نظر کیمیا کنند
آیا بود که گوشه چشمی بما کنند شعر شاه نعمت‌الله چنین بوده است:
ما خاک راه را به نظر کیمیا کنیم
صد درد را بگوشهٔ چشمی دوا کنیم یکی از شعرهای زیبای شاه نعمت الله ولی این شعر است که محل تولد و نشو نمای او را مشخص می‌کند:
هرچند که از روی کریمان خجلیم
شک نیست که پرورده این آب و گلیم در روی زمین نیست چو ماهان جائی
ماهان دل عالم است و ما اهل دلیم گاهی کلمه ماهان در این بین جای خود را به کرمان هم داده است.