مکان های دیدنی استان خوزستان

[sorna]

پل قدیم دزفول
مهمترین اثر تاریخی دزفول پل قدیم آن است که شاپور اول ساسانی آن را بر روی رود دز بنا کرد.ساختمان فعلی آن در دوران صفویه بنا شده است


قلعه ای را نیز برای حفاظت از آن عمارت کرد که در محل قدیمی آن محله*ای به همین نام (قلعه) وجود دارد. این پل برروی رودخانه دز واقع شده است

نکته قابل توجه آن دهانه های بسيار زیبای آن است که از زیباترین طاقهای دوره اسلامی است. البته به دلیل تخریب دهانه های ميانی آن در دورانهای اخير بر روی آن دو دهانه بتونی احداث نموده اند که آن را قابل تردد می کند

مقبره علی بن مهزیار اهوازی - خوزستان مقبره علی بن مهزیار اهوازی در خز علیه( خرم کوشک) واقع است. این مقبره بارها خراب وتعمیرشده است.



برخی می گویند شاید این مقبره، مسجد یا مقام علی بن موسی الرضا(ع) باشد که در سفر خراسان ساخته شده است ، اما روایات دیگر حاکی از این است که علی بن مهزیار اهوازی یکی از یاران نزدیک حضرت محمد تقی (ع) است که روایت دوم صحیح است.

موزه شوش بنای موزه شوش با نمای آجری و حدود 550 متر زیر بنا در میان باغی رو به روی آرامگاه دانیال پیغمبر در شهر شوش قرار دارد.



این بنا ددر سال 1342 هـ.ش تاسیس شد و بنای آن همزمان با شروع حفاری های شوش و با به کار گیری بخش زیادی از آجرهای به دست آمده از کاوش های شوش و چغازنبیل ساخته و در سال 1345 هـ.ش گشایش یافت.

مسجد لب خندق - دزفول این بنا در شهر دزفول واقع شیده و از مساجد بزرگ و قدیمی شهر است.



بنای کنونی مسجد مربوط به دوره قاجاریه وبعد از آن است و مشتمل بر سردر صحن نسبتا وسیع ایوان گلدسته شبستان هایی با پوشش طاق و گنبد بر روی پایه های آجری و تزیینات کاشی کاری است. قدیمی ترین تاریخ موجود در بنا سال 1177 هـ.ق است و مربوط به سنگ قبری است. آثار تاریخ دار بنا مورخ 1322 هـ.ق است و مربوط به تعمیرات و تزیینات آن است.

گورستان زرتشتیان - اهواز در کوهستان های خاور اهواز دخمه هایی در دل کوه تراشیده شده اند که مدفن زرتشتیان اهواز دردوران پیش از اسلام بوده است


وضع موجود دخمه ها چنین می نماید که آن ها ابتدا معبد بوده اند وبعدها به مدفن مردگان تبدیل شده اند. نظیر این دخمه ها در کوه های شوشتر ورامهرمز دیده می شوند.

[sorna]

آرامگاه یعقوب لیث صفاری - دزفول قدمت آرامگاه یعقوب لیث صفاری ، به دوره سلجوقی تا قاجار می*رسد و در روستای 10 کیلومتری دزفول(سمت راست جاده دزفول)شوشتر واقع شده است


بنا احتمالا آرامگاه شاه ابوالقاسم، سردار نامی ایران، یعقوب لیث صفاری، است که در شهر جندی* شاپور وفات یافته است. آرامگاه با گنبد مضرس ساخته شده و با توجه به مرمت*های مختلف، قدیمیترین قسمت آن مربوط به دوره سلجوقی است

بقعه پیررودبند - دزفول در محله رودبنددر شمال غربی شهر دزفول و در ارتفاعی مشرف به رودخانه ، بقعه پیر رودبند قرار دارد.



گنبد این بنا مضرس ودارای 20 سط است كه این سبك معماری متعلق به خوزستان و بوشهر می باشد. تاریخ ساخت این بنا به دوره تیموریان (771-845 هجری قمری ) تعلق دارد ولی مرمت آن مربوط به روزگار شاه عباس صفوی و به سال 1030 هجری قمری است. بنای این بقعه را به زمان گوركانیان و به دستور امیرتیمور گوركانی نسبت داده اند ودر زمان شاه عباس اقدام به مرمت آن شده. بقعه رودبند در تپه ای به ارتفاع 22 متر قرار گرفته است ودارای كنبد سفید مخروطی به ارتفاع 18 متر می باشد.رودبند نام امامزاده و محله ای در دزفول که آرامگاه این امامزاده در آن واقع است

محمد علی خان دزفول دژ محمد علی خان دزفول

یکی از ارتفاعات زیبای دزفول که شبیه به یک دژ بلند است

تپه های چوغامیش دزفول
تپه های چوغامیش در دشتی در حدود 40 متری جنوب شرقی دزفول واقعند.د


بقای فشرده استقرار در تپه های چوغامیش متعلق به دورههای مختلف در طی چندین عملیات باستان شناسی از سال1341 خورشیدی(1962 میلادی) تا کنون کشف شده است در این عملیات باستان شناسی سفال متعلق به قدیمی ترین دوران شوش یعنی حدود پنج هزار سال قبل از میلاد- سفال - قبرهایی متعلق به دوران ایلامی- صنایع دستی متعلق به دوران هخامنشی (( حدود650سال قبل از میلاد)) گورهایی از دوران پارتی وجدید ترین آثار یک گورستان متعلق به دوره ساسانیان ((حدود600 میلادی)) کشف شده است. به گفته باستان شناسان تپه های چوغامیش گنجینه اطلاعات کاملی از دوران های متعلق به هفتمین هزاره پیش از میلاد تا شکوفایی کامل تمدن شوش است. از قاعده تا راس تپه مصنوعی 15 لایه روی هم قرار گرفته ان

[sorna]

دره شوی - دزفول دره زیبای شوی در حاشیه خاوری رودخانه سزار در باختر کوه سالن قرار گرفته و یکی از مناطق تاریخی استان به شمار می رود.



آبشار شوی که زیباترین آبشار ایران محسوب می شود در این دره جاری است. این دره غار تاریخی، زیارتگاه محلی، قلعه و دیگر آثار تاریخی را همراه با روستای تاریخی شوی در خود جای داده است.

روستای شمی - ایذه این روستا در دهستان شمی شهرستان ایذه واقع شده است



در فاصله 9 کیلومتری این روستا آثار باستانی بسیار زیبا و مشهوری نظیر مجسمه های بزرگ برنزی، سنگ های مرمری، گورهای باستانی، از دوره پارت ها کشف شده است. برخی از این مجسمه ها و اشیای به دست آمده جزو شاهکارهای ریخته گری و فلز گدازی است. گورستان شمی نیز به دوره ساسانیان مربوط است.

شهردزفول
نام دزفول (Dezful) به گفته معجم البلدان نوشته حمدالله مستوفی، عربی شدة واژه «دژپل» است که خود متشکل از دو واژه «دژ» و «پل» می باشد. دزفول در گویش محلی به نامهای دٍزفیل (dezfil)، دسپیل (despil) و دٍسفیل (desfil) نیز خوانده می شود.پس از ورود اعراب به ایران در حدود ۱۳۰۰ سال پیش ، به این دلیل که در زبان عربی صداهای (ژ) و (پ) وجود ندارند لغت معنادار دژپل تبدیل به لغت بی معنی دزفول شد.
دزفول در استان خوزستان که از کهن*ترین مناطق کشور است واقع شده که طبیعتاً دارای قدمت است.
مورخان احتمال داده اند که دزفول کنونی همان اندامش باستانی است که روزگاری در سوی دیگر رود دز بوده.


برخی نیز معتقدند اوان ایلامی، شوشتر نیست بلکه آن را از ناحیه دزفول می*دانند. آرامگاه*های تاریخی، مساجد و آثار باستانی زیادی در این منطقه وجود دارند. مهم*ترین اثر تاریخی دزفول پل قدیم است که شاپور اول ساسانی آن را بر روی رود دز بنا کرد و قلعه*ای را نیز برای حفاظت از آن عمارت کرد که در محل قدیمی آن محله*ای به همین نام (قلعه) وجود دارد. این پل برروی رودخانه دز واقع شده و ساختمان فعلی آن در دوران صفویه بنا شده*است. نکته قابل توجه آن دهانه*های بسیار زیبای آن است که از زیباترین طاقهای دوره اسلامی است. البته به دلیل تخریب دهانه های میانی آن در دورانهای اخیر بر روی آن دو دهانه بتونی احداث نموده*اند که آن را قابل تردد میکند.
گویش دزفولی یکی از گویش های زبان فارسی است. این گویش مانند گویش شوشتری است با این تفاوت که اندکی غلیظ تر است و بیشتر از گویش لر کوچک تأثیر پذیرفته است. این گویش در سالهای اخیر همانند بسیاری از لهجه ها و گویش های فارسی در معرض خطر جدی قرار گرفته*است. دکتر محمد معین - نخستین دکترای ادبیات فارسی - در حاشیه کتاب برهان قاطع گویش دزفولی را به عنوان یکی از گویش های اصلی زبان فارسی نام می برد.
قومیت مردم دزفول

قومیت مردم دزفول از جمله مسائل مورد تردید مردم دزفول است. قرار گیری این شهر به همراه شوشتر در بین قومیت های عرب (در جنوب)، بختیاری (در شرق) و لر (درشمال) باعث ایجاد نوعی تفکیک پذیری در بین دزفولی ها شده است. آنچه در بین خود دزفولی ها قطعیت یافته است، عدم تعلق به هیچ قومیت و طایفه خاصی است.
دزفول در زمان جنگ تحمیلی

با آغاز جنگ تحمیلی دزفول یکی از شهرهایی بود که مورد حمله قرار گرفت.در تاریخ ۳۱ شهریور ۱۳۵۹ هواپیماهای عراقی در نخستین روز جنگ به شیوه نیروی هوایی ارتش اسرائیل در جنگ شش روزه به پایگاههای نیروی هوایی ایران حمله کردند. پایگاه چهارم شکاری دزفول موسوم به پایگاه وحدتی یکی از این پایگاهها بود. پس از آن حکومت بعثی بارها به شهر دزفول با بمب و موشک حمله کرد.به گونه*ای که شهر دزفول درمیان کشورهای حوزه خلیج فارس به بلد الصواریخ (به فارسی یعنی شهر موشک*ها) مشهور شد. پس از جنگ به پاس مقاومت شهر،به عنوان شهر نمونه انتخاب شد. دزفول در جنگ تحمیلی ۳۵۰۰ شهید تقدیم دفاع از میهن کرد.

[sorna]

زیارت گاه ها و بقاع

از اماکن متبرکه دزفول که زوار بسیاری دارد می توان به بقعه امامزاده رودبند و نیز امامزاده سبزقبا اشاره کرد.
دزفول یکی از مرکز تجاری و صنعتی شمال خوزستان است و هم اکنون چندین صنعت کوچک و متوسط در این شهر به تولید مشغولند.شهرستان دزفول هم اکنون بعد از اهواز بزرگ*ترین شهر استان خوزستان است. دزفول دو قسمت دزفولی نشین و مهاجر نشین دارد که البته قسمت عمده شهر دزفولی نشین است. شهرک*های بسیاری در اطراف شهر ساخته شده*اند که غالبا مهاجرنشین*های بختیاری و بعضا لر هستند. روستاهای اطراف دزفول اکثرا پراکنده و دارای بافت شهری می*باشند. روستاهای محمد بن جعفر، سیاه منصور و عباس آباد از این جمله*اند.

شوشتر
فدلک کوهی است از رشته*کوههای زاگرس. این کوه در شمال شرقی شهر شوشتر قرار دارد. بین کوه کوشکک و فدلک تنگه*ای زیبا و بزرگ بنام تنگ عقیلی است که رودخانه کارون از آن عبور کرده و وارد جلگه خوزستان می*شود. ارتفاع بلندترین نقطه فدلک از سطح دریا ۳۵۰ متر است





رود کارون پرآب ترین، بزرگ*ترین و تنها رود قابل کشتیرانی در ایران است. این رود با طول آن 960 کیلومتر طولانی*ترین رود ایران نیز هست.

در حاشیه این رود تمدنهای بزرگی از ایران شکل گرفته است. سرچشمه این رود زردکوه بختیاری و پایان آن اروندرود و درنهایت به خلیج پارس می**ریزد. این رود از وسط شهرهای شوشتر و اهواز می**گذرد. پیچ و خم*های موجود در سر راه این رود، خوزستان را با جلگه*ای بینظیر تبدیل کرده است. ابتدای ورود رودخانه به جلگه خوزستان در بالای شهر شوشتر می**باشد. بر روی آن سدهای کارون 1 تا 4، سد مسجد سلیمان، سد شهید عباسپور و در پایین تر، سدهای شوشتر-عقیلی و گتوند قرار دارند

هُرمُزان نام یکی از سرداران ایرانی بود که در جریان جنگهای اسلامی، فرمانده لشکر ایران در خوزستان بود.

جنگ شوشتر در سال ۱۷ه.ق آغاز و سال ۲۰ شوشتر بدست مسلمانان فتح شد. هرمزان نیز اسیر گشت و وی را به پیش عمر بردند و هرمزان با زیرکی جان خود را نجات داد. س*پس او را به امام علی سپردند. هرمزان بعدها به دستور عبیدالله پسر عمر کشته شد

داریون نهری است در شوشتر که از رود شطیط جدا می*شود و دوباره به آن ملحق می**گردد. این نهر داریوش یا دارا نیز نام دارد و در زمان داریوش هخامنشی حفر شده است. مولف تحفة العالم می**نویسد: «در حوالی شهر باغ و بوستان نبود و رودخانه از حوالی شهر تخميناً نیم فرسخ دور بود و مردم قری و قوافل به کشتی از رودخانه عبور می**نمودند و به این سبب زحمت بسیاری کشیدند تا این که دارای اکبر نهر داریان را ابتدا نموده فرصت اتمام نیافت و دارا بن دارا به اتمام آن کوشید و آب از میان شهر و صحرای گرگر جاری ساخت و این قبل از اسکندر ذوالقرنین بود». سر دهانه نهر در زیر قلعه سلاسل قرار دارد و توسط میراب ها از همین قلعه کنترل می**شده است. وظیفه این نهر، آبیاری دشت میاناب شوشتر است. در سالهای اخیر وزارت نیروی ایران اقدام به لایروبی و زهکشی بتونی این نهر نموده است

بند شرابدار یکی از بناهای مجموعه بناهای آبی تاریخی شوشتر است که در مسیر نهر رقط قرار دارد که نهر رقط در نهایت به رود گرگر سرازیر می*شود. پیشینه ساخت این بند همانند دیگر بناهای آبی تاریخی شوشتر، به دورهٔ ساسانیان باز می**گردد

بند برج عیار یا صابی کش یکی از بناهای مجموعه بناهای آبی تاریخی شوشتر است که در مسیر رود گرگر قرار گرفته است. در کنار این بند آثاری از عبادتگاههای صائبیان نیز دیده می*شود. پیشینه ساخت این بند همانند دیگر بناهای آبی تاریخی شوشتر، به دورهٔ ساسانیان باز میگردد

بند خاک یکی از بناهای مجموعه بناهای آبی تاریخی شوشتر است که آب را از نهر داریون به نهر رقط منتقل نموده و در هنگام طغیان نهر داریون نیز که خطر سیل دشت میاناب شوشتر را تهدید می**نموده قسمتی از آب آن را به نهر رقط هدایت می**کرده است. نهر رقط در نهایت به رودخانه گرگر می**ریزد و در مسیر آن، بند خاک، پل بند لشکر، پل شاه علی، پل پل آشیخ بهاء(ملت) و بند شرابدار وجود دارد. پیشینه ساخت این بند همانند دیگر بناهای آبی تاریخی شوشتر، به دورهٔ ساسانیان باز می**گردد

پل بند لشکر یک بنا از مجموعه بناهای آبی تاریخی شوشتر است. دروازه لشکر، یکی از دروازه*های ششگانه تاریخی شوشتر در کنار این پل بند بوده و هنوز آثاری از حصار شوشتر را در کنار این پل بند می توان دید. پیشینه ساخت این پل همانند دیگر بناهای آبی تاریخی شوشتر، به دورهٔ ساسانیان باز می گردد و آبی که از زیر آن عبور می کند، نهر رقط نام دارد

آبشار، آسیاب و تأسیسات آبرسانی

در تاريخ ديرپاي اين مرز و بوم، آب هميشه نقش كليدي داشته است. شبكه هاي معروف آبياري، يعني قناتها در جهان به خوبي شناخته شده هستند. عمر اين تكنيك به 2500 سال بر مي گردد. اولين سند مكتوب در خصوص تكنيك حفر قنات، در نوشته هاي هرودوت، مورخ مشهور يوناني به چشم مي خورد و اين صنعت در دوران هخامنشيان (550-330 سال قبل از ميلاد) كاملا رايج و متداول بود. در حفاري هاي باستان شناسي به بقاياي آبگير، مخازن آب با سرريزها و مجاري تخليه و حتي شبكه هاي فاضلاب دست يافته اند، كه عمرشان به دوره قبل از هخامنشيان ، دوره قبل از ايلام و آشور (1500-600 سال قبل از ميلاد) مي‏رسد.

آثاري كه در سرزمين ايران به دست آمده است، نشان مي دهد كه مردم اين سرزمين در حدود 7000 سال پيش داراي تمدن بسيار پيشرفته‏أي بوده اند. قسمت غربي فلات ايران تقريباً از 5000 سال پيش وارد دوران تاريخي گرديد و ساكنان اين سرزمين خط ميخي را به وجود آوردند. آثارمكشوفه نشان مي دهد كه ساكنان ايران در هزاره دوم و سوم پيش از ميلاد ، مردمي صلح جو ، كشاورز و هنرمند بوده است.

به طور كلي چهار شيوه آبياري در ايران كهن وجود داشته است. اين چهار شيوه عبارتند از چاه ها و آب انبارها، قنوات – نهركشي – بندها و سدها.

ايرانيان قديم در ساخت نهرها و كانال هاي آبياري دقت بسيار مبذول داشته اند و اگر مسير آب سست و آبكش

مي نمود، كف نهرها را آجر فرش كرده اند و ملات يا آهك آب بند به كار برده‏اند. صنعت سدسازي در دوران ساسانيان، به ويژه در دوره سلطنت شاپور اول رونق گرفت. عمرسدهايي كه از اين دوره به جاي مانده است بين 1300 تا 1700 سال مي باشد. از جمله ابنيه مهم مربوط به اين دوران ، مي توان به بند ميزان در شوشترو پل بند شوشتر به طول 500 متر و داراي 40 دهانه اشاره نمود.

آسيابهاي شوشتر با 1700 سال قدمت، تجلي گاه هنر ايرانيان در استفاده از توان آب


در ميان 57 پديده شگفت انگيز بازمانده از فرهنگ بشري كه بعنوان نخستين ميراث جهاني از سوي يونسكو

ارزش گذاري شده است سه پديده معماري ايران يعني معبد چغاز نبيل (3300 سال قبل) و آثار باستاني تخت جمشيد و ميدان نقش جهان اصفهان بعنوان ميراث فرهنگي ثبت شده است و چهارمين آثاري كه در اين رابطه در دست اقدام يونسكو قرار دارد مجموعه آسيابهاي شوشتر است كه تعيين قدمت آن هنوز دقيق امكان پذير نشده است.

در خوزستان و در حوزه رودخانه هاي پر آبي همچون، رودخانه دز، كرخه، مارون، بهمن شير و بخشهاي ديگر رودخانه كارون، شبكه آبياري مينو (ميان آب) ممتاز است و ماندهاي بناها و تاسيسات آبي اين مجموعه در ارتباط با يكديگر و با برنامه أي يكپارچه كار مي‏كرده است آنچنانكه كليه تدابير و بناهائي كه هر يك در حوزه هاي كويري و كم آب به تنهائي ديده شده در شبكه آبياري پيرامون شوشتر بطور مجتمع و يكپارچه ديده مي شود و آبشارهاي شوشتر پديده‏أي مربوط به بخشي از اين شبكه عظيم آبياري است.

چنين بنظر مي رسد كه يكي از اهداف برپا شدن اين شبكه و بخصوص دستگاههاي اصلي فضاي آبشارهاي زيباي شوشتر، توانمند كردن قطره هاي آب و بهره گيري از نيروي پنهان در آنها براي چرخانيدن سنگهاي آسياب باشد، آسيابهائي كه در پشت پل بند گرگر در دل سنگ جاسازي شده بودند و قطره هاي نيرومند آب از پشت پل بند و از طريق چاههاي شتر گلوي زيربند به آسيابها هدايت مي‏شده است اين قطره هاي آب پيش از رسيدن به پل بند گرگر از پل بند ميزان گذشته و از طريق رودخانه گرگر به پل بند گرگر رسيده اند و پيش از آن نيزار آب رودخانه در پخشاب‏بند ميزان جدا شده و از بند ميزان گذشته اند.

تا نيم قرن پيش از اين تعداد چهل آسياب در پشت بند گرگر ، گندم شهروندان شوشتري و شهرهاي دور و نزديك پيرامون آنرا با بهره گيري از انرژي آب، آرد مي كرده اند در آن هنگام فضاي سه باب آسياب به كارخانه برق اختصاص يافت كه در آن برق مورد نياز شهر شوشتر تامين مي شده است.

از چندي پيش ، با متروك شدن آسيابها و نيز كارخانه برق قديمي، گردش آب در اين مجموعه صنعتي از كنترل خارج شده و اينك در اغلب مجاري فرسوده اين شبكه صنعت به هرز مي رود. پس آب آسيابها از كار افتاده بصورت آبشارهاي زيبائي از جاي جاي صخره بيرون مي ريزد كه جذابيت چشمگيري دارد.

مجموعه آبشارهای شوشتر در دوران ساسانیان، جهت بهره گیری از نیروی آب به*عنوان محرک آسیابهای صنعتی ساخته شده است. در این مجموعه بزرگ، ساختمان آسیابها، آبشارها، کانالها و تونلهای عظیم هدایت آب و سیکا که محلی جهت استراحت و تفریح است قابل توجه و جالب هستند. در سفرنامه مادام ژان دیولافوآ باستان شناس نامدار فرانسوی از این محوطه به عنوان بزرگ*ترین مجموعه صنعتی پیش از انقلاب صنعتی یاد شده است

[sorna]

سدهای استان
غیر از کارون، دیگر رودخانه های جاری در استان ازجمله رود کرخه به عنوان طولانی ترین رود خوزستان، دز، مارون، هندیجان (زهره) و شاوور جاذبه های خاص خود را دارند که سدهای احداث شده در مسیر آنها چشم انداز زیبایی به وجود آورده و مامن مسافران و میهمانان بویژه در ایام نوروز است تا ساعاتی از اوقات خود را در کنار آنها با آرامش سپری کنند.




سد کارون 3 با مخزنی معادل سه میلیارد مترمکعب و نیروگاه 2000 مگاواتی آن علاوه بر تنظیم یک میلیارد مترمکعب آب برای مصارف کشاورزی، با تنظیم 5/7 میلیارد مترمکعب آب، سالانه توان تولید چهار میلیارد کیلووات ساعت برق را دارد و دیدار از این سد عظیم خاطره ای فراموش نشدنی برای مهمانان نوروزی را بر جای خواهد گذاشت.


بزرگترین پل قوسی کشور بر روی دریاچه سد کارون 3 در خوزستان چشم اندازی بسیار زیبا دارد و بنا به گفته مسوولان این سد، برای رفاه حال گردشگران و مسافران، توقفگاهی به ظرفیت 100 خودرو در این محل در نظر گرفته شده تا آنها از چشم اندازهای زیبا وطبیعی آن براحتی بهره ببرند. طول این پل 336 و دهانه آن 264متر است.

[sorna]

سد دز با ارتفاع 203 متری در شمال خوزستان روی رودخانه دز احداث شده و اکنون حدود 3/4 میلیارد مترمکعب آب در دریاچه ای به وسعت 63 کیلومتر مربع در پشت این سد ذخیره شده و به کمک توربینهای این سد سالانه 2/2 میلیارد کیلووات برق تولید میشود

سد شهید عباسپور(کارون) در شمال شرقی مسجدسلیمان نیز که سال 1355 ساخته شده، مخزنی به گنجایش 2/9 میلیارد مترمکعب را داراست و برای آبیاری نزدیک به 41 هزار هکتار زمین کشاورزی در نظر گرفته شده است. این سد نیز محل مناسبی برای گذراندن یک روز مفرح است. سد کرخه که به عنوان بزرگترین سد خاکی خاورمیانه، روی رود کرخه احداث شده به همراه سد گتوند علیا، گدارلندر بر روی رودخانه کارون از دیگر سدهای دیدنی استان هستند. سدهای بزرگی چون دز، عباسپور، کرخه، مارون و مسجد سلیمان همه ساله در ایام نوروزی پذیرای میهمانان نوروزی و هموطنان هستند

[sorna]

تالاب های استان خوزستان
تالابهای زیبا و وسیع مانند تالاب هورالعظیم در دشت آزادگان و تالاب بین المللی شادگان، پارکهای جنگلی دزفول، شوشتر، مسجدسلیمان، نرگس زارهای طبیعی بهبهان و منطقه جنگلی دب حردان از دیگر جاذبه های طبیعی خوزستان به شمار می روند. تالاب بین المللی شادگان در جنوب خوزستان با وسعتی برابر با 400 هزار هکتار متشکل از عرصه های آب شیرین ، شور و لب شور است که شهرستان شادگان و روستاها و نخیلات آن را چون نگینی در بر گرفته است .


از این مقدار مساحت تالاب ، پهنه ای حدود 327 هزار هکتار آن به لحاظ داشتن طبیعت بهتر و تنوع زیستی قابل توجه طبق مصوبه شورای عالی حفاظت محیط زیست در سال 1351 به نام پناهگاه حیات وحش شادگان جزو مناطق چهارگانه سازمان حفاظت محیط زیست به ثبت رسید. تالاب شادگان از تالابهای نادر و مهم کشور است که به رغم فصلی بودن بخش آب شیرین آن ، آب شور تالاب به دلیل متصل بودن به خورها و خلیج فارس ، دایمی و پرآب است . بنابر این اکوسیستم و گیاهان و جانوران و بطور کلی تنوع زیستی در دو محیط را می توان در آن ملاحظه کرد. در این تالاب پوشش گیاهی زیبایی از "چولان " (گبن )، "بردی "، "نی " و علف شور دارد و بیش از 150 گونه پرندگان شاخص و حمایت شده نظیر "اردک مرمری "، "تنجه "، "گیلانشاه خالدار"، "فلامینگو"، "اردک سرسفید"، "لیکوتالابی " و نیز ماهیانی نظیر "شیربت "، "بنی "، "کپور"، "بیاح "، "شانک " در آن به وفور یافت می شوند و همچنین لاک پشت فراتی (لاک نرم ) نیز از جمله گونه های جانوری زیبای موجود دراین تالاب است
طبق آمار رسمی 260 گونه پرنده از جمله 175 گونه پرنده مهاجر در فصول مختلف دراین تالاب زندگی می کنند و همه ساله درفصل مهاجرت ، پرندگان گوناگونی از سیبری و دیگر نقاط سردسیر برای زمستان گذرانی و زاد و ولد در این تالاب فرود می آیند که تجمع آنها در نقاط مختلف تالاب و حتی آبگیرهای کنار جاده اصلی مناظر بدیعی در کنار آب پدید می آورد.
پرندگان مهاجر به تالاب دو گونه اند: پرندگان مهاجر تابستانه که معمولا مهاجرتی شرقی غربی دارند و به منظور زاد و ولد وارد خوزستان می شوند مانند انواع کوکر (باقرقره ) و کبوتر و در دیگر مهاجران زمستانه که مهاجرت شمالی ـ جنوبی دارند.

[sorna]

یادمان های دفاع مقدس در خوزستان
مناطق عملیاتی دوران هشت ساله دفاع مقدس و یادمانهای ایجاد شده در مناطق اروندکنار، شلمچه، فکه، طلاییه و شهرهای آبادان و خرمشهر از جاذبه های گردشگری دوران دفاع مقدس استان خوزستان به شمار می روند.


همه ساله شهروندان بسیاری از سراسر کشور دراین مناطق حضور پیدا می کنند تا یاد و خاطره هشت سال جانفشانی پاکترین جوانان این مرز و بوم را در دفاع از میهن اسلامی خود زنده نگاه دارند و با آرمانهای شهیدان تجدید بیعت کنند.

[sorna]

آثار باستانی و دیدنی استان خوزستان

خوزستان در بحث جاذبه های تاریخی با برخورداری از پیشنیه ای غنی از تمدنهای باستانی ایران زمین جایگاه خاصی دارد و جای جای استان از شوش و شوشتر و ایذه گرفته تا بهبهان و مسجدسلیمان و اهواز که هر یک نشانی از هویت تاریخی این مرز و بوم را بر تارک خود دارند، بازدید کنندگان علاقه مند به این جاذبه ها را به گرمی پذیرا هستند. شهرستان ایذه واقع در منطقه کوهستانی شمال خوزستان در 205 کیلومتری شمال شرق اهواز، مرکز ایالت آیاپیر در دوره ایلامیان بوده و یکی از موزه های بی نظیر سنگ نگاره ایران و جهان محسوب می شود. بیشتر آثار دیدنی و با ارزش ایذه که در دوره پارتها نیز از شهرهای مهم ایران زمین بوده است ، به صورت نگارکنده وگنجینه های جاویدان نقش برجسته ها بر دل کوه هستند که از ورای قرنها، استوار و پرشکوه همچنان ایستاده اند و عظمت آنها گویی گذر زمان را به سخره گرفته است .

[sorna]

"کول فره " واقع در هشت کیلومتری شمال شرق دشت ایذه ، "اشکفت سلمان " در جنوب شهر ایذه ، شیرهای سنگی که یادمانی از شجاعان بختیاری و "خونگ اژدر" یادمانی از دوره ایلیماییده ا به شمار می روند، ازجمله آثار دیدنی این شهرستان هستند.