رباعیات بیدل دهلوی

[emad176]

ابرست دمي ز خانه سرمست برآ

گر ذوق ز خويش رفتني هست برآ

خلقي امروز مي به ساغر دارد

چون ابر تو نيز شيشه در دست برآ

[emad176]

اي آينه بي خبر نگردي از ما

مايل به سوي دگر نگردي از ما

سامان بهار ناز اگر ميخواهي

ما رنگ تو ايم بر نگردي از ما

[emad176]

اي خورده فريب گل ز نيرنگ حنا

اي بسته به ساز هوس آهنگ حنا

هشدار كه چون تيرگي پاي چراغ

شامست نهان در شفق رنگ حنا

[emad176]

امروز به كام دل غم پرور ما

مي آيد دلبر چمن پيكر ما

وقتست ببالد از خرامش چو بهار

نقش قدمي كه گل زند بر سر ما

[emad176]

از يك سو "بيدل " آمد از يك سو ما

او از عدم و ما ز جهان يكتا

در عالم ادراك به هم جمع شديم

چون وا نگريم او كجا ما به كجا

[emad176]

انسان كه نمودش آگهي عقبا را

در هيچ مكان گرم نخواهد جارا

شيطان چه كسست اندكي فهم كنيد

آنكس كه شناخت ملك خود دنيا را

[emad176]

اي شمع ز رنج كم وافزونيها

بر خويش مخوان عافيت افسونها

اين انجمنيست كز در انصافش

آتش دارد بناي موزونيها

[emad176]

اي جوهر هوش محرم راز برآ

رندانه ز زهد مكر پرداز برآ

عالم همه يك مسخره ي ريش و فش است

از سلسله ي خجلت اين ساز برآ

[emad176]

اي بي خبر حقيقت استغنا

همت داري زننگ اميد برآ

در عالم ابرام اجابت هوسان

لبريز هواست كاسه ي دست دعا

[emad176]

اين ميگويند زشت يا نيكو را

او آن باشد كه ديده باشند او را

حق مي طلبيد و اين و آن مي گوييد

با وهم رها كنيد گفت و گو را