ترور میکروبیدر سال گذشته و به خصوص بعد از ۱۱ سپتامبر ؛ ترس آمريکا و دنيا از ترور ميکروبی زيادتر و زيادتر شد تا جايی که تحصيل کردن در رشته های بيوتکنولوژی برای دانشجويان کشورهای به قول خودشون شيطانی مانند لبنان ؛ کره شمالی و ايران ممنوع شد.
در مقالات می خواندم که هم اکنون با استفاده از خود اين علم می توانند با عوامل تخريبگر آن مبارزه کنند مثلا دانشمندان در حال ساختن دستگاه هايی هستند که بر اساس DNA و Antibody ها کار می کند و به صورت ژتون يا Chips ساخته می شوند و قبل از آنکه ميکروب مورد نظر پخش شود؛ اخطار می دهد . بعضی از اين دستگا هها قادر به شناسايی بوی ميکروبها هستند و يا بوی مواد اضافه کننده ای که از آنها يک سلاح ساخته اند.
به عنوان مثال در Gulf War ؛ ارتش آمريکا دارای دستگاهی بود به نام XM2 که از هوای اطراف نمونه برداری می کرد و به ماشينی متصل بود که می توانست تعداد ذرات ميکروبها را در حجم معينی از هوا اندازه بگيرد و اگر مقدار ذرات بيشتر از حد خاصی می شد؛ بوق می زد تا افراد محل را تخليه کنند.
جديدا ماشينهايی طراحی شده اند که اساس کارش اشعه UV است که به هنگام برخورد به مولکولهای خاصی در سلولهای زنده و فعال از خود نوری سبز رنگ (Fluorescent) می دهند و آنها را قابل مشاهده می کنند. اين ليزرها در سر راه خود به چنين مولکولهايی برخورد کرده و از خود نور منتشر می کنند ولی مسأله اين است که اين ليزرها قادر به تشخيص مواد خطرناک موجود در هوا با جانداران ميکروسکوپی موجود در فضا که بی ضرر هستند می باشند يا خير و جواب منفی است !
در حال حاضر دستگاه هايی ساخته شده اند که دقيقتر عمل می کنند و می توانند مواد بيماريزا (pathogens) را از ذرات بی خطر يا Benign microorganisms تشخيص می دهند بر اساس تفاوتهايی که در ساختار ژنتيکی اين مواد وجود دارد. ..
ميکروبها دارای DNA خاص خود می باشند و برای تحليل اين DNA ها بايد آنها را مجزاء کنيم بعضی از دستگا هها هستند که می توانند سلول را بشکنند و DNA را استخراج کنند .اين دستگاه ها GeneXpert Systems نام دارند ولی بعضی ديگر نياز به متخصص و کارشناس دارند تا اين DNA را اقتباس کند.
اولين ژتون ساخته شده بر اساس DNA در دانشگاه Northwestern آمريکا ساخته شد و بر اين اساس بود که دو زنجيره ای که مارپيچ DNA را می سازند؛ متمم و يا Complementary يکديگر می باشند .
وقتی نوع و ترتيب قرار گرفتن بازهای نيتروژندار موجود در يک زنجيره را بدانيم ؛ می توانيم بازهای موجود در زنجيره ديگر را به راحتی پيش بينی کنيم .
ژتون ساخته شده توسط دانشگاه Northwestern يک ژتون شيشه ای است که در آن يکی از زنجيره های DNA به صورت ساکن و غير قابل تحرک نگه داشته شده و اين زنجيره متمم زنجيره کوتاهی از DNA ميکروب مورد نظر که خطرناک تلقی می شود می باشد.
اين ژتون شيشه ای در ميان دو قطب مغناطيسی يا Electrodes قرار دارد و هنگامی که DNA ميکروب بيماريزا وارد سيستم می شود ؛ شروع به پيوند خوردن و به اصطلاح جفتگيری با يک سر زنجيره متمم خود می شود و برای اينکه اين هايبريد شدن دو زنجيره قابل مشاهده باشد؛ کارشناس فنی يک قطعه از DNA ای را که متمم سر ديگر زنجيره می باشد را به ذرات طلا متصل کرده و وارد سيستم می کند. هنگامی که اين قطعه شروع به جفتگيری با انتهای ديگر آن زنجيره می کند ؛ مدار الکتريکی به جريان در می آيد و زنگی را به صدا در می آورد.
روش ديگر برای شناسايی ميکروب ؛ روش Polymerase Chain Reaction و يا PCR است که در مطلب بعدی آن را شرح خواهم داد.
از همکاری همه شما که به من ايميل زديد و لطف داشتيد ممنونم . اميدوارم بتوانم جبران کنم.
..
منبع: نوشته سارا در وبلاگ زیست مولکولی
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)