"استخری که آب نداره، اینهمه قورباغه میخواد چکار؟"

"اصل کار برو روست، کچلی زیر موست."

"اکبر ندهد، خدای اکبر بدهد."

"اگر بیل‌زنی، باغچه خودت را بیل بزن."

"اگر برای من آب نداره، برای تو که نان داره."

"اگر بپوشی رختی، بنشینی به تختی، تازه می‌بینمت بچشم آن وختی."

"اگه باباشو ندیده بود، ادعای پادشاهی میکرد."

"اگه پشیمونی شاخ بود، فلانی شاخش بآسمان میرسید."

"اگه تو مرا عاق کنی، منهم ترا عوق میکنم."

"اگر جراحی، پیزی خود تو جا بنداز."

"اگه خدا بخواهد، از نر هم میدهد."

"اگه خاله‌ام ریش داشت، آقا دائیم بود."

"اگه خیر داشت، اسمشو می گذاشتند خیرالله."

"اگر دانی که نان دادن ثواب است --- تو خود میخور که بغدادت خرابست."

"اگه دعای بچه‌ها اثر داشت، یک معلم زنده نمی‌موند."

"اگه زاغی کنی، روقی کنی، میخورمت."

"اگه زری بپوشی، اگر اطلس بپوشی، همون کنگر فروشی."

"اگه علی ساربونه، میدونه شترو کجا بخوابونه."

"اگه کلاغ جراح بود، ماتحت خودشو بخیه میزد."

"اگه لالائی بلدی، چرا خوابت نمیبره."

"اگه لر ببازار نره بازار میگنده."

"اگه مردی، سر این دسته هونگ ( هاون ) و بشکن."

"اگه بگه ماست سفیده، من میگم سیاهه."

"اگه مهمون یکی باشه، صاحبخونه براش گاو می‌کشه."

"اگه نخوردیم نون گندم، دیدیم دست مردم."

"اگه نی زنی چرا بابات از حصبه مرد."

"اگه هفت تا دختر کور داشته باشه، یک‌ساعته شوهر میده."

"اگه همه گفتند نون و پنیر، تو سرت را بگذار زمین و بمیر."

"امان از خانه داری، یکی میخری دو تا نداری."

"امان ازدوغ لیلی، ماستش کم بود آبش خیلی."

"انگور خوب، نصیب شغال میشه."

"اوسا علم." این یکی رو بکش قلم."

"اولاد، بادام است اولاد اولاد، مغز بادام."

"اول بچش، بعد بگو بی‌نمکه."

"اول برادریتو ثابت کن، بعد ادعای ارث و میراث کن."

"اول بقالی و ماست ترش فروشی."

"اول پیاله و بد مستی."

"اول، چاه را بکن، بعد منار را بدزد."

"ای آقای کمر باریک، کوچه روشن کن و خانه تاریک."

"این تو بمیری، از آن تو بمیری‌ها نیست."

"اینجا کاشون نیست که کپه با فعله باشه."

"این حرفها برای فاطی تنبون نمیشه."

"این قافله تا به حشر لنگه."

"اینکه برای من آوردی، ببر برای خاله‌ات."

"اینو که زائیدی بزرگ کن."

"این هفت صنار غیر از اون چارده شی است."

"اینهمه چریدی دنبه‌ات کو؟"

"اینهمه خر هست و ما پیاده میریم."