نانو تکنولوژی(مقالات مرتبط)

[Behzad AZ]

فرض كنيد ظهر يكشنبه است و شما بسيار تشنه هستيد. سراغ يخچال مي رويد، اما مردد هستيد كه چه چيزي را انتخاب كنيد. از يك سو، مي‌دانيد كه آب ميوه داراي ويتامين هاي فراواني است و براي بدن شما مفيد است، از سوي ديگر، به نوشيدن نوشابه تمايل زيادي داريد و علاوه بر اين مي خواهيد اين نوشيدني هر چه كه هست چند ساعتي شما را بيدار نگه دارد، چون كارهاي عقب ماندۀ زيادي داريد كه ترجيح مي دهيد آنها را به هفتۀ بعد موكول نسازيد.
بنابراين، يك بطري حاوي مايعي بي رنگ را بر مي داريد. ابتدا دكمه اي را براي انتخاب نوشابه فشار مي دهيد، پس از آن نوبت اضافه كردن افزودني هاست؛ ويتامين c و كافئين را هم از قسمت افزودني ها انتخاب مي كنيد. با فشار دادن اين دكمه ها، نانو كپسول هاي بسيار كوچك حاوي مواد افزودني مورد نظر شما در سطح محلول آزاد مي شوند و اين در حالي است كه نانو كپسول هاي ديگر حاوي ساير افزودني ها و طعم دهنده هايي كه شما انتخاب نكرده ايد، به صورت كپسول آزاد نشده و در محلول باقي مي مانده اند.
غذاهاي نانويي
محققان صنعت غذايي نانو در حال كار بر روي چنين غذاهايي هستند، اما به زعم فرانس كمپرز رئيس مركز بين المللي زيست فناوري و سلامت، هنوز براي نيل به اين مقصود در صنعت غذايي راه زيادي در پيش است. وي معتقد است كه هدف سالم تر، ايمن تر و ماندگارتر كردن مواد غذايي پديدۀ جديدي در اين صنعت نيست و سال هاست كه دانشمندان با دستكاري و كنترل گياهان و ساير حيواناتي كه انسان از آنها تغذيه مي كند، سعي در ارتقاي كيفيت و خواص مواد غذايي دارند؛ اما آنچه كه در اين صنعت جديد است، امكان اعمال تغيير در مواد غذايي آماده و اضافه كردن افزودني هاي مورد نظر در اندازه هاي بسيار ريز و دستكاري محتويات فيزيكي مواد غذايي است. در مقياس نانو، مولوكول ها بيشتر از قوانين كوانتوم پيروي مي كنند تا از قوانين فيزيك در مقياس بزرگ. تركيبات غير قابل حل در آب يا روغن در مقياس نانو به راحتي حل مي‌شوند، حتي اين امكان وجود دارد كه موادي كه عموماً پس از مصرف در معده آزاد مي شوند، به صورت آزاد نشده به طرف روده هدايت شوند و از آنجا مستقيما جذب شده و وارد گردش خون شوند. به عقيدۀ كمپرز تا پنج الي ده سال آينده، اين فرايند كاملاً كاربردي مي شود، به خصوص در مورد افزودن مواد غذايي‌اي مانند ويتامين ها و املاح معدني. ساده ترين و كاربردي ترين روش اجراي اين كار، فرايند نانو كپسوله كردن است. اين تكنيك از روي عملكرد غشاي سلولي در طبيعت الگوبرداري شده است. با استفاده از اين تكنيك، بشر موفق به ساخت محفظه هاي كيسه اي شكلي در ابعاد بسيار كوچك نانويي خواهد شد كه درون آنها فضايي خالي براي مواد غذايي تعبيه شده است، لايۀ بيروني اين كپسول بسته به اينكه لازم است مواد داخل كپسول در آب يا در روغن حل شوند، طراحي مي شوند. اين كپسولها در برابر اسيد معده مقاوم هستند و بسته به ضوروت مي توانند در دهان يا در معده باز شوند. در واقع، فرآيند نانو كپسوله كردن به اين معنا است كه اين امكان وجود دارد كه مواد غذايي مفيد براي بدن بدون اينكه در فرايند ساخت در كارخانه يا هنگام پخت در آشپزخانه و يا توسط آنزيمهاي دهان و معده از بين بروند، اين كپسول ها به طور مستقيم وارد جريان خون شده و در نتيجه، جذب بدن شوند. اين كار حتي مانع از دفع بدون جذب ويتامين هاي مواد غذايي مي شود. يكي ديگر از كاربردهاي نانو كپسوله كردن اين است كه مواد غذايي مفيد ولي با طعم هاي نامطبوع مانند روغن ماهي را مي توان از طريق اين كپسول ها بدون احساس مزۀ ناخوشايند به غذا اضافه كرد.
پرسشهاي باقيمانده
با وجود تمام اين مزيت ها اين حقيقت كه اين ذرات بسيار ريز مي توانند از سد سيستم دفاعي بدن نيز بدون هيچ مانعي عبور كنند، موجب نگراني دانشمندان شده است. دونالد بروس شيميدان و رئيس مركز مطالعات تكنولوژي هاي جديد اسكاتلند خاطر نشان مي كند كه مشكل اينجا است كه اين ذرات بسيار كوچك در كپسول ها به راحتي قادرند از غشاي خوني ديوارۀ مغز و همچنين ديوارۀ سلول ها كه به طور معمول مواد ديگر امكان عبور از آنها را ندارند، عبور كنند. البته اين امر به اين معنا نيست كه چنين فرآيندي لزوماً خطرناك است، اما ماسله اين است كه هنوز تأثيرات آن به طور كامل مورد مطالعه و بررسي قرار نگرفته و ناشناخته است. ديويد بنت رئيس كمسيون اروپايي نانو بيوتكنولوژي در اين باره مي گويد: «با اينكه سيستم ايمني بدن از بدو تولد مي تواند با بسياري از نانوذرات مضر براي بشر، مانند ذرات موجود در دود سيگار مقابله كند، اما اين موضوع نبايد باعث شود كه ما بدون انجام تحقيقات گسترده بر روي اثرات ناشناختۀ نانو كپسول ها آنها را به بازار وارد كنيم.»

[Behzad AZ]

توليد نانو نقره براي ساخت اسباب بازي و ظروف يك بار

محققان پارک علم و فناوری یزد با استفاده از روش الکتروشیمیایی موفق به تولید نانو نقره شدند که می توان از آن در ساخت اسباب بازی کودکان، ظروف یک بار مصرف و تولید لوازم منزل استفاده کرد.

محققان پارك علم و فناوري يزد با استفاده از روش الكتروشيميايي موفق به توليد نانو نقره شدند كه مي توان از آن در ساخت اسباب بازي كودكان، ظروف يك بار مصرف و توليد لوازم منزل استفاده كرد. عليرضا علي پور مجري طرح در گفتگو با خبرنگار مهر با بيان اين خبر افزود: با استفاده از روش الكتروشيميايي موفق به توليد نانو ذرات نقره شديم.
وي توضيح داد: در اين روش، سايز ذرات با تنظيم شدت جريان تغيير مي كند از اين رو با در نظر گرفتن پارامترهاي مختلف چون دما، جنس كاتد، دانسيته جريان و زمان و نوع الكتروليت اين نانوذرات توليد شد.
مجري طرح، آنتي باكتريال بودن اين نانو ذرات را از ويژگيهاي اين ماده ذكر كرد و ادامه داد: با توجه به اين ويژگيها از اين ماده مي توان در ساخت اسباب بازي كودكان، ظروف يك بار مصرف و توليد لوازم منزل استفاده كرد.
به گفته وي، اين طرح در جشنواره شيخ بهايي سال جاري شركت و موفق به كسب رتبه اول شد.
علي پور به صنعتي كردن اين پروژه اشاره كرد و اظهار داشت: با توجه به كاربردهاي اين ماده عليرغم وعده هاي مسئولان تاكنون موفق به صنعتي كردن آن نشده ايم.

[Behzad AZ]

نانوسيم چيست؟
شايد هنوز ساخت تراشه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��هاي كامپيوتري كه براي ايجاد سرعت محاسباتي بالا به جاي جريان الكتريسيته از نور استفاده مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌كن ند، تشخيص انواع سرطان و ساير بيماريهاي پيچيده فقط با گرفتن يك قطره خون، بهبود و اصلاح كارت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هاي هوشمند و نمايشگرهاي LCD ؛ تنها يك رويا برايمان باشد و اين مسائل را غير واقعي جلوه دهد اما محققين آينده قادر خواهند بود تمام اين روياها را به حقيقت تبديل كنند و دنيايي جديد از ارتباطات و تكنولوژي را بواسطه معجزه نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها به ارمغان آورند.
تا كنون با نانوساختارهاي مختلفي از جمله نانولوله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��‌‌هاي كربني، نانوذرات و نانوكامپوزيت آشنا شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ا يد؛ يكي ديگر از نانوساختارهايي كه امروزه مطالعات و تحقيقات بسياري را به خود اختصاص داده است نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها است.
عموماً سيم به ساختاري گفته مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شو د كه در يك جهت (جهت طولي) گسترش داده شده باشد و در دو جهت ديگر بسيار محدود شده باشد. يك خصوصيت اساسي از اين ساختارها كه داراي دو خروجي مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌با شند رسانايي الكتريكي مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌با شد. با اعمال اختلاف پتانسيل الكتريكي در دو انتهاي اين ساختارها و در امتداد طولي شان انتقال بار الكتريكي اتفاق مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اف تد. ساخت سيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه ايي در ابعاد نانومتري هم از جهت تكنولوژيكي و هم از جهت علمي بسيار مورد علاقه مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌با شد، زيرا در ابعاد نانومتري خواص غير معمولي از خود بروز مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ده ند. نسبت طول به قطر نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها بسيار بالا مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌با شد. ( L>>D )
مثال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هايي از كاربرد نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها عبارتند از: وسايل مغناطيسي، سنسورهاي شيميايي و بيولوژيكي، نشانگرهاي بيولوژيكي و اتصالات داخلي در نانوالكترونيك مانند اتصال دو قطعه ابر رساناي آلومينيومي كه توسط نانوسيم نقره صورت مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌گي رد.
انواع نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها:
1. نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌هاي فلزي: اين نانوساختارها به دليل خواص ويژ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌اي كه دارند نويدبخش كارايي زيادي در قطعات الكترونيكي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌اند.
توسعه الكترونيك و قدرت يافتن در اين زمينه بستگي به پيشرفت مداوم در كوچك كردن اجزاء الكترونيكي است. با اين حال قوانين مكانيك كوانتومي، محدوديت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ تكنيك‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��هاي ساخت و افزايش هزينه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��هاي توليد ما را در كوچكتر كردن تكنولوژي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��‌‌هاي مرسوم و متداول محدود خواهد كرد. تحقيق فراوان در مورد تكنولوژي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��‌‌هاي جايگزين علاقه فراواني را متمركز مواد در مقياس نانو در سال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه اي اخير كرده است. نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌هاي فلزي بخاطر خصوصيات منحصر به فردشان كه منجر به كاربرد گوناگون آنها مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شو د، يكي از جذاب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ترين مواد مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌با شند.
نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها ميتوانند در رايانه و ساير دستگاههاي محاسبه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� �‌گر كاربرد داشته باشند. براي دستيابي به قطعات الكترونيكي نانومقياس پيچيده، به سيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه اي نانومقياس نياز داريم. علاوه بر اين، خود نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها هم مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تو انند مبناي اجزاي الكترونيكي همچون حافظه باشند.

2. نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌هاي آلي: اين نوع از نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها، همانطور كه از نامشان پيداست، از تركيبات آلي به‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌دس ت مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آيند.
علاوه بر مواد فلزي و نيمه رسانا، ساخت نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها از مواد آلي هم امكان‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��پذير است. به تازگي، ماده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اي بنام «اليگوفنيلين وينيلين» براي اين منظور در نظر گرفته شده است.
ويژگي اين سيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه ا (نظير رسانايي و مقاومت و هدايت گرمايي) به ساختار مونومر و طرز آرايش آن بستگي دارد.
3. نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌هاي هادي و نيمه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هادي: ساختار شيميايي اين تركيبات باعث بوجود آمدن خواص جالب توجهي ميشود.
آينده نانوتكنولوژي به توانايي محققين در دستيابي به فنون ساماندهي اجزاي مولكولي و دستيابي به ساختارهاي نانومتري بستگي دارد. محققين اكنون توانسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌اند با تقليد از طبيعت به ساماندهي پروتئين‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌هاي حاصل از خمير مايه براي توليد نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌هاي هادي دست يابند. ساماندهي اجزاي زنده در طبيعت، بهترين و قديمي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��ترين نمونه ساخت «پائين به بالا» است و لذا مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تو ان از آن براي فهم و نيز يافتن روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه ائي براي ساخت ادوات الكترونيكي و ميكرومتري استفاده كرد. تا كنون از فنون ساخت «بالا به پائين» استفاده مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شد كه اين فنون در مقياس نانومتري اغلب پر زحمت و هزينه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��بر است و تجاري‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��سازي نانوتكنولوژي به روشهاي آسان و مقرون به صرفه نياز دارد كه بهترين الگوي آن هم طبيعت پيرامون ماست؛ فقط كافي است كمي چشمانمان را باز كنيم و با دقت بيشتري اطرافمان را بنگريم.

4. نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌هاي سيليكوني: اين نوع از نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها سمي نيست و به سلولها آسيبي نمي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ر سانند.
اين نوع از نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها بيشترين كاربرد خود را در عرصه پزشكي مانند تشخيص نشانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��هاي سرطان، رشد سلول‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هاي بنيادي و ... نشان داده است كه در ادامه به آن مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌پر دازيم.

نمونه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��اي از نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌هاي سيليكوني

روشهاي ساخت نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها:
1. تكنيك‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��هاي ليتوگرافي
• ليتوگرافي نوري: در اين روش از تغييرات شيميايي در يك ماده سخت شونده در اثر نور استفاده ميشود. از يك سري ماسك‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌هاي نوري براي تعريف مناطق فعال شونده در اثر نور استفاده ميشود. يكي از محدوديت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌هاي اين تكنيك محدوده پراش موج نوري است. طول موج نوري كه در حاضر در صنايع استفاده ميشود در حدود nm 248ميباشد ولي با طراحي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��هاي دقيق مالك و به كارگيري بسيار دقيق پليمرهاي سخت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ش ونده ميتوان به ابعاد كمتر nm 100 هم رسيد.
• ليتوگرافي با اشعه الكتروني: در اين روش عمدتا از يك پليمر سخت‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ش ونده و قرار دادن آن بر يك پايه استفاده ميشود. آنگاه يك اشعه الكتروني با انرژي بالا بر روي سطح تابيده ميشود با تابش اشعه الكتروني طرح مورد نظر شكل داده ميشود. پس از يونيزه شدن ماده و حل شدن پليمر توسط حلال‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هاي شيميايي طرح مورد نظر براي ساخت نانو سيم حاصل ميشود.
• ليتوگرافي با پراب روش: ليتوگرافي با استفاده از پراب روشيپ براي ساخت نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌هاي زير nm100 بكار ميروند. پراب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هاي الكتروني مانند ميكروسكوپ نيروي اتمي(AFM) و يا ميكروسكوپ روش تونلي (STM) از انتخاب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� �‌هاي اين روش براي ساخت نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها ميباشد.
از مزاياي روشهاي ليتوگرافي انعطاف اين روش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه ا در الگوسازي براي نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها ميباشد. بعبارت ديگر با اين روشها ميتوان به نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها هر شكل قابل ترسيم را داد.

2. رسوب الكتروشيميايي در حفرات: روشهاي الكتروشيميايي بطور گسترده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� �‌اي براي ساخت نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها استفاده ميشود. يك الگوي مناسب بايد حفراتي يكنواخت و بلند داشته باشد، قطر حفرات در اين نوع الگو از چند نانومتر تا nm 20 ميتواند داشته باشد.

فناوري نانو ، نويد كنترل خواص جديدي از مواد را مي دهد كه زائيده ابعاد نانو مقياس ذرات است ، همين خواص باعث شد شركتهاي خصوصي ، دولتها و سرمايه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� �‌گذاريهاي خطرپذير جهان در سال 2005 حدود 15ميليارد دلار در اين فناوري سرمايه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� �‌گذاري كنند، همچنين براساس پيش‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ب يني‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه اي صورت گرفته بازار كالاهاي توليدي مبتني بر اين فناوري در سال 2015 به رقم 6.2 ميليارد دلار ميرسد. توليد اين محصولات نيازمند نانومواد ،اندازه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌گيري و فناوريهاي ساخت است. صنعت الكترونيك در تجاري سازي فناوري نانو پيشگام است. نانوالكترونيك شامل نيمه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هادي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هاي كمتر از nm 90 ،اشكال جديدي از حافظه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��هاي داراي نيمه هادي ، حافظه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��هاي اطلاعاتي نانوالكترومكانيكي، نمايشگرهاي آلي ، نمايشگرهاي نشر ميداني،نانو لوله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هاي كربني، حسگرهاي مختلف و پاره‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اي از ادواتي كه اكنون در حال ساخت براي به كارگيري در ابزارآلات الكترونيكي ميشود. طبق برآورد بازار تجهيزات نانوالكترونيك در سال 2005 نزديك 60 ميليارد دلار بوده و به نظر مي رسد تا سال 2010 به 250ميليارد دلار برسد. بازار نانومواد ونانوابزار مورد استفاده در توليد اين تجهيزات 108ميليارد دلار بوده كه از اين رقم 10درصد آن مربوط به نانومواد ،ابزارها، تجهيزاتي مانند ليتوگرافي ماورابنفش دور، ليتوگرافي چاپ نانو ،كاتاليستها و نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها است.


كاربردهاي نانوسيم:
كاربرد نانوسيم در تشخيص بيماريها: از نانوسيم هايي كه از مواد مورداستفاده در تراشه رايانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� �‌هاي امروزي مثل سيليكون و نيتريد گاليون ساخته شده است ميتوان براي تشخيص بيماريها استفاده كرد . شايد بپرسيد ابزار رايانه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� �‌ها چه ارتباطي به تشخيص بيماري و بدن انسان دارد ، بدن انسان نيز همانند يك رايانه بايد حسگرهايي داشته باشد كه بتواند در صورت بروز مشكل و خطا و يا وجود مواد سمي به ابزارهاي هشداردهنده خارجي اخطار دهد و درصدد رفع آن برآيد همانند يك رايانه كه اگر مسيري اشتباه را در آن اجرا كنيد و يا ويروسي در آن پيدا شود پيغام (ERROR) ميدهد اما اين كار چگونه امكان پذير است؟!
دانشمندان موفق شدند نانوسيمهاي انعطاف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� �‌پذير و طويلي را توليد كنند كه طولهاي متغير اين نانوسيمها بين 1 تا nm100 و يا حتي در ميليمتر ميباشد و از لحاظ مقايسه حدود هزار مرتبه باريكتر از موي انسان است. بلندي ، انعطاف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� �‌پذيري و استحكام اين نانوسيمها خصوصيات ويژه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اي را به آن مي بخشد . به عنوان مثال نازك بودن وطويل بودن باعث افزايش سطح آن ميشود . لذا از اين ساختارها مي توان در طراحي حسگرهاي بسيار سريع و حساس استفاده كرد. اين نانوسيم ها توانايي توليد اشعه ماوراي بنفش نامرئي را دارد ، نور از يك انتها وارد نانوسيم شده و از انتهاي ديگر شروع به تابيدن ميكند. نانوسيمها بدون هيچ اتلافي اين نور را به طور موثري عبور ميدهد. و در مسير خود اگر به يك عامل بيماري‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� �‌زا يا ماده سمي برخورد كند نانوسيم شروع به تابيدن ميكند و سيستم هشدار دهنده بسيار سريعي را ايجاد ميكند و اين ميتواند بيماري را زودتر وسريعتر از هر آزمايشي تشخيص دهد.
استفاده از نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها در رگ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها ي خوني براي تحريك اعصاب مغزي: هميشه انتقال فرستنده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌هاي كوچك به درون رگ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها و هدايت آنها بطرف محل‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ه اي موردنظر را در فيلم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ هاي تخيلي ديده بوديم اما هيچ باور نمي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ك رديم كه روزي اين را در واقعيت ببينيم.!

محققين توانسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌اند نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌هايي از جنس پلاتين كه ضخامت آن 100 برابر نازكتر و ظريفتر از موي انسان است را ابداع كنند. آنها اين نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها را به داخل رگ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها ي خوني مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌فر ستند و توسط دوربين كوچكي آنها را بطرف اعصاب مغزي هدايت مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌كن ند. اين روش براي كمك به يافتن علل مختلف و پيدايش بيماري‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� �‌هاي عصبي از جمله پاركينسون بسيار مفيد است. در گذشته براي يافتن علل مختلف پيدايش بيماريهاي قلبي و عصبي، بدن را در هر نقطه مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌شك افتند تا علت بيماري را بيابند، اما امروزه با گسترش فن‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌آو ري نانوتكنولوژي هر وسيله‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��اي را مي‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌تو ان بصورت ظريف، نازك و حساس، اختراع و ابداع كرد و حتي آن را به درون ظريف‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ترين رگ نيز فرستاد.
تنها مشكلي كه محققان را كمي دچار سردرگمي كرده است تعدد رگهاي خوني و سيستم گردش خون و عصب هاي فراوان در محدوده مغز است كه فرستادن اين نانوسيم‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌ها را كمي دشوار كرده است اما محققين درصدد يافتن راهي براي حل آن وساختن نانوسيمهاي دقيق‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ تر هستند.
استفاده از نانوسيمهاي سيليكوني براي هدفمند كردن رشد سلولهاي بنيادين : توليد و رشد بافتها و سلولهاي مورد نياز براي بيماران نيازمند اهدافي است كه دانشمندان در عرصه پزشكي همواره به دنبال آن هستند، از جمله ابزاري كه ميتواند اين هدف را تحقق بخشد نانوسيم هاي سيليكوني است. نانوسيم ها همچون تختي از ميخها هستند كه به صف شده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ا ند و قابليت تغيير شكل و رشد را دارند ، براي اين منظور از طيفي وسيعي از تحريكات مكانيكي و شيميايي بعنوان فاكتور رشد استفاده مي كنند اما به تازگي توانسته‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ ‌‌اند از محركهاي الكتريسيته نيز استفاده كنند و اميدوارند كه استفاده از پالسهاي الكتريكي در سلولها با استفاده از آرايه رساناي نانوسيمها در آينده‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌� ��اي نزديك بعنوان شيوه‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ اي ارزشمند براي تحت تاثير قرار دادن سلولهاي بنيادين بكار روند.

[Behzad AZ]

نانو تيوپ ها و خطر آزبستي!

یکشنبه 9 تیر 1387 / 29 ژوئن 2008 ... مطالعه مهمی که اخیرا در مجله Nature Nanotechnology به چاپ رسیده،حاکی از این است که بعضی از فرمهای نانو تیوپ کربن – فرزند خلف انقلاب نانو!- اگر به مقدار کافی استنشاق شوند،میتوانند به اندازه آزبست خطرناک باشند.

در اين مطالعه تلاش شده تا به اين سوال پاسخ داده شود كه آيا انواع خاصي از نانو تيوپها اين پتانسيل را دارند كه باعث ايجاد نوعي خاص از سرطان شوند.نوعي كه 30 تا 40 سال پس از در معرض آلودگي قرار گرفتن ظاهر ميشود.

نتايج نشان ميدهد نانو تيوپهاي چند ديواره طولاني و نازك كه شبيه به فيبرهاي آزبستي اند شبيه به فيرهاي آزبستي هم رفتار ميكنند.

نانو تيوپهاي كربن (كه حدودا 20 سال پيش كشف شدند) همواره بعنوان ماده حيرت انگيز قرن 21 توصيف شده اند.نانو تيوپها كه به سبكي پلاستيك و محكمتر از فولاد هستند، براي استفاده در داروهاي جديد ، باتري هاي انرژي موثر و صنايع الكترونيك پيشرو گسترش داده شده اند.

اما از زمان كشفشان، اين سوال پيش آمده كه آيا ممكن است برخي از اين مواد سايز نانويي باعث اسيب و در نتيجه خراب كردن بازار در حال تولد براي تمام گونه هاي نانو تيوپ كربن شامل يك و چند لايه شوند؟

طبق يك مقاله در نشريه اخبار شيمي و مهندسي آمريكا، پيشبيني بنگاههاي اقتصادي آمريكا حاكي از اين است كه فروش نانوتيوپها ميتوانست به رقم 2 ميليارد دلار،ظرف 3 تا 7 سال بعد برسد!

Andrew Maynard سرمشاور علمي در پروژه نانو تكنولوژيهاي در حال ظهور و همكار مقاله ميگويد :

"اين مطالعه در حقيقت تحقيقاتي است استراتژيك و متمركز براي اطمينان بخشي از ايمني و توسعه مسئولانه نانو تكنولوژي.اين مطالعه نگاهي دارد به مواد نانو سايز ويژه كه انتظار ميرود كاربردهاي تجاري گسترده اي داشته باشند و پرسشي است خاص درباره يك خطر ويژه سلامتي احتمالي حاصل از اين مواد.اگرچه بيش از يك دهه است كه نگراني دانشمندان در مورد ايمني نانو تيوپهاي نازك و بلند بالارفته است ، اما لزوما هيچيك از تحقيقات كنوني در موسسات نانو تكنولوژي و سلامت آمريكا به اين سوال نپرداخته است."

در معرض آزبست قرار گرفتن، بعنوان بدترين فاجعه بهداشت حرفه اي در تاريخ آمريكا تلقي مي شود و انتظار ميرود هزينه هاي بيماري هاي مرتبط با آن از مرز 200 ميليارد دلار فراتر رود.

Anthony Seaton مدير عامل ، پروفسور بازنشته دانشگاه Aberdeen انگلستان و يكي ديگر از همكارن مقاله ميگويد:

"به نظر ميرسد احتمالا ضايعه سرطاني مربوط به آزبست كه براي اولين بار در سالهاي 1950 و 1960 مشاهده شد، به رغم كاهش سريع استفاده از ازبست از حدود 25 سال پيش ، همچنان تا چند دهه آينده ادامه داشته باشد. مادام كه دلايلي براي اين فرض هست كه نانو تيوپها ميتوانند بي خطر مورد استفاده قرار گيرند، به قدمهاي مناسبي بستگي دارد كه براي جلوگيري از استنشاق اين مواد در جاهايي كه ساخته ميشود ، برداشته ميشوند.استفاده و دفع نهايي بايد بر اساس تحقيقات پيشگيري از خطر و در معرض قرار گيري باشد ،كه البته منجر به مقرراتي براي استفاده از آنها خواهد شد.پيرو اين مطالعه ما نميتوانيم هيچ تاخيري در سرمايه گذاري بر روي چنين تحقيقاتي داشته باشيم."

اين گروه تحقيق به رهبري پروفسور Kenneth Donaldson در دانشگاه Edinburgh در انگليس نانوتيوپهاي بلند و كوتاه فيبرهاي آزبستي بلند وكوتاه و همچنين دوده را از نظر پتانسيل ايجاد واكنش هاي آسيب شناختي كه بعنوان پيش زمينه نوع خاص سرطان ريه شناخته ميشوند بررسي كردند.ماده به حفره شكمي موشها(يك پيشگوي حساس در مورد واكنش جدار داخلي ريه به فيبرهاي بلند) تزريق شد.

Donaldson ميگويد: "نتايج واضح بود.نانو تيوپهاي كربن بلند و نازك اثراتي درست شبيه به فيبرهاي آزبستي نازك و طولاني دارند."

مضر بودن فيبرهاي آزبستي به اين خاطر است كه آنها آنقدر نازك اند كه ميتوانند به عمق ريه نفوذ كنند و درازي آنها هم آنقدر هست كه مكانيزم پاكسازي تو كار ريه ها براي دفع ذرات را مختل ميكند.

Donaldson تاكيد ميكند كه هنوز تكه هايي از پازل باقي مانده اند .

"ما هنوز نميدانيم آيا نانو تيوپها قابليت انتقال از راه هوايي و تنفس را دارند يا نه. و يا اينكه اگر به ريه ها برسند ميتوانند به لايه هاي بيروني حساس هم راه يابند؟.اما اگر اين مواد در اندازه هاي كافي به چنين لايه هايي نفوذ كنند اين شانس وجود دارد كه در بعضي افراد (گاهي پس از چند دهه تنفس اين مواد)باعث ايجاد سرطان شود."

البته Donaldson خاطر نشان ميكند: "هنوز جاي خوشحالي باقي است.چون نانو تيوپهاي كربن كوتاه يا مجعد شبيه آزبست رفتار نميكنند و با دانستن خطرات نانو تيوپهاي بلند و نازك ، ما ميتوانيم آنها را كنترل كنيم و اين خبر بسيار خوبي است. اين موضوع نشان ميدهد كه نانو تيوپها و مشتقاتشان ، بايد جوري ساخته شوند كه ايمن و سالن باشند."

اما او اضافه ميكند: "مطالعه اخير تنها آزموني بود براي رفتار شبه-فيبر نانو تيوپها و مسلما آنها را از آسيب رساندن به ريه از راههاي ديگر تبرئه نميكند."

وي خاطر نشان ميسازد : "هنوز تحقيقات زيادي لازم است تا ما بدانيم چه طور از اين مواد به سالمترين شكل ممكن استفاده كنيم."

نانو تيوپهاي كربن ورقه هاي از جنس گرافيت هستند كه به شكل استوانه اي فرم يافته اند. اين مواد ممكن است از يك گرافيت تك لايه (گرافين) ساخته شوند و يا ممكن است متشكل از گرافيت چند لايه متحدالمركز باشند كه منجر به نانوتيوپهاي چند ديواره ميشود.در حالي كه يك نانو تيوپ قطري در محدوده چندين نانو متر تا دهها نانو متر دارد ، اما بلندي آن گاهي به صدها و يا حتي به هزاران نانو متر هم ميرسد.نانو تيوپها به فرمهاي مختلفي در مي آيند، با شكلهاي متفاوت ،با آرايه اتمي مختلف و هم چنين از نظر مقدار و نوع مواد شيميايي افزوده شده ميتوانند متفاوت باشند ،كه البته اين موضوع روي خواص آنها تاثير گذار است و ممكن است اثرات متفاوتي را بر سلامتي بشر يا محيط پيرامون ايجاد كند.

به گفته Maynard اين زنگ خطري است براي نانو تكنولوژي بطور عام و نانوتيوپها بطور خاص. بعنوان يكجامعه ما نميتوانيم اجازه استفاده از اين مواد غير قابل قبول و همچنين حصول نادرست اين مواد را به خودمان بدهيم. درست مثل اشتباهي كه در مورد آزبست مرتكب شديم!

[Behzad AZ]

محققان مؤسسه ملي استاندارد و فن‌آوري (nist) آمريكا موفق به ساخت نانولوله آزمايش‌هايي شدند كه به كمك آن مي‌توان مولكول‌هاي پروتئيني را در شرايطي مشابه با محيط سلول زنده مورد مطالعه قرار داد.
به گزارش ايسنا، اين محققان با محدود كردن مولكول پروتئين در يك نانو قطره آب، توانستند مستقيماً ديناميك و تغييرات ساختاري اين زيست مولكولها را مورد مطالعه قرار دهند.
اين نانوقطره‌ها مشابه محيط واقعي سلول و محل رشد پروتئين‌ها طراحي شده‌اند و به كمك آن مي‌توان به بررسي مبناي مولكولي بيماري‌ها پرداخته و اطلاعاتي براي توسعه روشهاي درماني جديد بدست آورد.
به عنوان مثال پروتئين‌هاي آسيب ديده در بسياري از بيماري‌ها و از جمله ديابت نوع 2، آلزايمر و پاركينسون نقش دارند. محققان با مشاهده چگونگي نقص پروتئين‌هايي كه در اين نانوقطره‌هاي قرار گرفته‌اند، اطلاعات تازه اي درباره بيماري‌ها پيدا كرده و مي‌توانند روش‌هاي درماني جديدي بيابند.
اين نانوقطره‌ها با استفاده از ميكروپيپت‌هاي ريز شيشه‌يي در سيال روغني زير ميكروسكوپ غوطه ور شده و مورد مطالعه قرار مي‌گيرند. براي نگهداشتن اين قطره‌هاي كوچك (با قطر معمولاً كمتر از يك ميكرون) در زير ميكروسكوپ، از يك پرتو ليزري استفاده شد. پرتو ليزر ديگري هم به ايجاد تحريك فلورسانس در مولكول يا مولكولهاي داخل اين قطره مي‌پردازد.
به اين ترتيب تعداد مولكولهاي داخل نانو قطره‌ها مشخص شده و حركت و يا تغييرات ساختاري مولكول يا مولكولهاي محدود شده آشكار مي‌شود.
به گزارش ايسنا از ستاد ويژه توسعه فن‌آوري نانو، با اين روش محققان مي‌توانند چگونگي برهم كنش دو پروتئين يا بيشتر را مورد مطالعه قرار دهند.
اين آزمايش با استفاده از تنها چند مولكول و مقدار كمي معرف قابل انجام است و ديگر نياز چنداني به مواد شيميايي سمي يا گران نخواهد بود. مزيت ديگر اين روش آن است كه عملكرد اين مولكولها تحت تأثير محدوديت ايجاد شده قرار نگرفته و به جداره‌ها نمي‌چسبند
گفتني است گزارشي از اين تحقيق در نشريه لانگموئر و با عنوان «پروتئين داراي فلورسانس سبز واقع در نانوقطره‌هاي آبي» به چاپ رسيده است.

[Behzad AZ]

فناوري نانو زمينه تقويت سلول‌هاي خورشيدي را فراهم كرده است

یک تحقیق که به تازگی انجام شده است، نشان می‌دهد که با جایگزین کردن نواری از نانو لوله‌های کربنی به جای یکی از دو لایه‌ای که معمولا در یک سلول خورشیدی استفاده می‌شود می‌توان با صرف هزینه اندکی عملکرد این سلول را تقویت کرد.

يك تحقيق كه به تازگي انجام شده است، نشان مي‌دهد كه با جايگزين كردن نواري از نانو لوله‌هاي كربني به جاي يكي از دو لايه‌اي كه معمولا در يك سلول خورشيدي استفاده مي‌شود مي‌توان با صرف هزينه اندكي عملكرد اين سلول را تقويت كرد. محققان روش شگفت آوري كشف كرده‌اند كه مي‌تواند خواصي را كه نانو لوله ها به اين منظور لازم دارند به آنها بدهد.
در حال حاضر، نوعي سلول‌هاي خورشيدي كه سلول‌هاي خورشيدي حساس به رنگ ناميده مي‌شوند يك نوار شفاف از جنس اكسيد دارند كه روي شيشه كشيده شده است و برق را عبور مي‌دهد. نوار ديگري نيز از جنس پلاتين وجود دارد كه مانند يك كاتاليست موجب تسريع فعل و انفعالات شيميايي مي‌شود.
با اين وجود، هر دوي اين مواد نقطه ضعف‌هايي نيز دارند.
نوارهاي اكسيد را نمي‌توان به راحتي بر روي مواد قابل انعطاف كشيد، آنها بر روي يك ماده سخت و مقاوم به حرارت مانند شيشه بهتر عمل مي‌كنند.
جسيكا ترانسيك از موسسه سانتا فه ، اسكات كالابريز بارتون از دانشگاه ايالتي ميشيگان و جيمز هون از دانشگاه كلمبيا تصميم گرفتند تا از نانولوله‌هاي كربني براي ايجاد يك لايه واحد استفاده كنند كه بتواند كار هر دو لايه اكسيدي و پلاتيني را انجام دهد .
براي اين منظور محققان نياز داشتند كه اين لايه واحد سه خاصيت، شفافيت، رسانايي و فعاليت كاتاليستي را داشته باشد.
نوارهاي معمولي نانولوله‌ها ي كربني، اندكي از اين سه خواص را دارند.
روش‌هاي معمول براي تقويت يكي از اين خواص باعث از بين بردن يك خواص ديگر مي‌شود.
براي مثال ضخيم تر كردن اين نوار آنرا كاتاليست بهتري مي‌كند اما در مقابل، از شفافيت نوا مي‌كند.
تئوري قبلي نشان داده بود، زمانيكه مواد نقص‌هاي ريز و كوچكي داشته باشند احتمالا كاتا ليست‌ها ي بهتري خواهند بود و مكان‌هايي را براي چسبيدن مواد شيميايي فراهم مي‌كاهد.
از اين رو محققان تلاش كردند تا نانولوله‌هاي كربني را در معرض ازن قرار دهند.ازن اندكي به اين لوله‌ها صدمه مي‌زند.
محققان دريافتند كه نوارهاي بسيار نازك، كاتاليست‌هاي بسيار بهتري مي شوند بطوريكه عملكرد آنها بيش از ‪ ۱۰‬برابر افزايش مي‌يابد.
محققان به منظور رسيدن به حد وسط شفافيت و رسانايي نانولوله‌هاي كربني بلندتري ساختند. اين خاصيت موجب تقويت رسانايي و شفافيت اين لوله‌ها شد.
نوارهاي نانو لوله كربني را مي‌توان در پيل‌هاي سوختي و باتري‌ها استفاده كرد.
محققان نتايج خود را در شماره اخير گزارش‌هاي نانو منتشر كردند.
محققان اكنون در صدد گرفتن پروانه ثبت اختراع براي روش‌هاي خود هستند.

[Behzad AZ]

پژوهشگران سوئدي مدعي ساخت نوعي ابركاغذ شده‌اند كه به گفته خودشان از چدن محكم‌تر است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، لارس برگلونه، پژوهشگر انستيتو فن‌آوري سلطنتي سوئد در استكهلم در اين زمينه گفت كه اين نانوكاغذ ابداعي وي براي محكم‌تر كردن كاغذ‌هاي معمولي، توليد نوارهاي چسبنده فوق‌العاده محكم و يا كمك به توليد جايگزين‌هاي مصنوعي محكم براي بافت‌هاي بيولوژيك قابل استفاده خواهد بود.
وي افزود كه براي توليد اين نانوكاغذ بسيار قدرتمند از سلولز - ماده موجود در كاغذ معمولي - استفاده مي‌كند.
برگلونه در گفت‌وگو با مجله نيوساينتيست در اين خصوص اظهار داشت: نانو رشته‌هاي سلولزي، نيروي قدرتمند اصلي در تمام ساختارهاي گياهي هستند و ويژگي‌هاي آنها ابعاد نانومتري، قدرت و استحكام بسيار زياد است.
وي متذكر شد كه او و دستيارانش فرآيند آرامتري را ابداع كرده‌اند كه مانع از نابود شدن قدرت سلولز مي‌شود كه اين امر ناشي از فرآيندهاي مكانيكي استفاده شده براي خارج كردن رشته‌ها از چوب و ساختن كاغذ از آنها است.
وي در تشريح دستاورد خود اظهار داشت: روش جديد شامل شكستن خمير چوب با آنزيم‌ها و سپس تكه تكه كردن آن با استفاده از يك همزن مكانيكي است. نيروهاي شكست توليد شده باعث مي شود كه سلولز به آرامي به قطعات رشته‌اي خود تجزيه شود و نتيجه پاياني اين است كه رشته‌هاي سالم سلولز در آب غوطه‌ور مي‌شوند.
برگلونه در ادامه گفت: همزمان با كشيدن آب، رشته‌ها به هم ملحق شده و شبكه‌اي را با پيوندهاي هيدروژني تشكيل مي‌دهند كه صفحات مسطحي از نانو كاغذ را تشكيل مي‌دهد.
پژوهشگران با انجام آزمايش‌هاي مكانيكي روي اين نانوكاغذ‌ها دريافته‌اند كه استحكام اين بافت 214 مگا پاسكال است در حالي كه استحكام بافتي چدن تنها 130 مگاپاسكال است.

[Behzad AZ]

دانشمندان ژاپني مي‌گويند از تكنولوژي برش ذرات در توليد يك كاسه اليافي بسيار كوچك كه تنها به وسيله ميكروسكوپ قابل مشاهده است، استفاده كرده‌اند.
به گزارش سرويس «علمي» خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، ماسايوكي ناسائو، استاد مهندسي مكانيك دانشگاه توكيو و دانشجويانش ماده‌اي از جنس كربن را در ساخت يك كاسه حاوي رشته به قطر يك 25 هزارم اينچ با هدف گسترش تكنولوژي نانوتيوب به كار برده اند.
نانولوله‌ها قطعات لوله‌اي شكلي از جنس كربن هستند كه قطر آنها حدود يك ده هزارم ضخامت تار موي انسان است.
نانولوله‌هاي كربني به دليل داشتن ويژگي‌هاي فيزيكي خاص به منظور كاربردهاي بيشتر در الكترونيك و پزشكي مورد بررسي قرار گرفته‌اند.
اين تارهاي بسيار نازك و ميكروسكوپي از فولاد مقاومترند.
ناكائو همچنين مي‌گويد: آنها توانسته‌اند اين كاسه رامن يا ظرف خوراك مخصوص ژاپنيها را با زحمت بسيار از رشته‌هاي نانولوله بسازند.
كاسه رامن شامل رشته‌هاي ميكروسكوپي به طول دو 12 هزار و پانصدم اينچ و صخامت يك 25 ميليونيم اينچ است.
ناكائو معتقد است اين كوچك ترين كاسه رامن در جهان با رشته‌هاي نانوست كه البته قابل خوردن نيست!
به گفته وي، سخت‌ترين قسمت در اين دستاورد جالب و سرگرم كننده، نگهداشتن رشته‌ها در كاسه بوده است.

[Behzad AZ]

بادوام كردن دندان‌هاي حساس بااستفاده از نانو ذرات طلا

بر اساس تحقیقات دانشمندان تایوانی، قراردادن نانو ذرات طلا بر روی سطح یک دندان حساس و سپس تثبیت آنها با استفاده از یک لیزر، می‌تواند دوام دندان حساس را برای مدت طولانی افزایش دهد.

بر اساس تحقيقات دانشمندان تايواني، قراردادن نانو ذرات طلا بر روي سطح يك دندان حساس و سپس تثبيت آنها با استفاده از يك ليزر، مي‌تواند دوام دندان حساس را براي مدت طولاني افزايش دهد.

ماهنامه فناوري نانو در گزارشي اعلام كرد، اين روش كه محققان "دانشگاه ملي چونگ - چنگ" و "بيمارستان عمومي بودهيست دالين تزوچي" آن را ابداع كرده‌اند آماده است تا بر روي دندان‌هاي اصلي در يك دوره كوتاه ‪ ۱۲‬تا ‪۲۴‬ ماهه آزمايش شود.
در اين گزارش آمده است، ظاهرا دندان‌هاي حساس شامل تعداد زيادي لوله‌هاي رابط داخلي كوچك هستند كه به سيال اجازه مي‌دهند از بين دندان ها عبور كند.
عبور سيال باعث سايش مكانيكي انتهاي عصب‌ها در فصل مشترك ميان عاج دندان و گوشت مي‌شود.
طبق اين گزارش كه در فصلنامه فناوري نانو منتشر شده است، اين گروه تحقيقاتي براي درمان اين شرايط به سادگي اين سوراخ‌هاي ريز را با نانو ذرات طلايي كه قطر آنها ‪ ۳۰‬نانو متر بود ، پر كردند.
برش‌هاي عمودي از يك سطح آزمايش تهيه شده از يك دندان انسان ، نشان دادند كه نانوذرات طلاي اين گروه تحقيقاتي تا عمق حدود دو ميكرومتر نفوذ كرده‌اند.

[Behzad AZ]

با هدف توليد البسه برق‌زا
دانشمندان نانواليافي با قابليت توليد برق در اثر حركت ساختند
دانشمندان در آمريكا موفق به ساخت نانوالياف جديدي شبيه به برس شده‌اند كه مي‌تواند از حركت انرژي برق توليد كنند.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، نتايج اين دستاورد در اخرين چاپ مجله نيچر منتشر شده است.
اين رشته‌ها كه به دست دانشمندان انستيتو فناوري جورجيا در آتلانتا ابداع شده اند مي‌توانند به موادي تبديل شوند كه اين مواد جديد براي ساخت البسه، كفش و يا قطعات پيوندي بيولوژيكي كه مي‌توانند از خود برق توليد كنند، قابل استفاده هستند.
به گفته دانشمندان اين مواد همچنين در خيمه‌ها يا ساير ساختارها براي مهار انرژي باد كاربرد خواهند داشت.
براي ساخت رشته‌هاي جديد ژنراتور برق، اين دانشمندان رشته‌هاي مصنوعي استاندارد كيولار را استفاده كرده و روي آنها را با تترا اتوكسي‌سيلان پوشانده و روي آن لايه‌اي از اكسيد روي چسبانده اند.