شعر برای مادر

[Sara12]

مادر ای والاترین رویای عشق
مادر ای دلواپس فردای عشق


مادر ای غمخوار بی همتای من
اولین و آخرین معنای عشق


زندگی بی تو سراسر محنت است
زیر پای توست تنها جای عشق


مادر ای چشم و چراغ زندگی
قلب رنجور تو شد دریای زندگی


تکیه گاه خستگی هایم توئی
مادر ای تنها نرین ماوای عشق


یاد تو آرام می‌سازد مرا
از تو آهنگی گرفته نای عشق


صوت لالائی تو اعجاز کرد
مادر ای " پیغمبر زیبای عشق "


ماه من پشت و پناه من توئی
جان من ای گوهر یکتای عشق


دوستت دارم تو را دیوانه وار
از تو احیاء شد چنین دنیای عشق


ای انیس لحظه های بی کسی
در دلم برپا شده غوغای عشق


تشنه آغوش گرم تومنم
من که مجنونم توئی لیلای عشق

[Sara12]

مادر، ای لطیف ترین گل بوستان هستی،

ای باغبان هستی من، گاهِ روییدنم

باران مهربانی بودی که به آرامی سیرابم کند.

گاهِ پروریدنم آغوشی گرم که بالنده ام سازد.

گاهِ بیماری ام، طبیبی بودی که دردم را می شناسد

و درمانم می کند. گاهِ اندرزم،

حکیمی آگاه که به نرمی زنهارم دهد.

گاهِ تعلیمم، معلمی خستگی ناپذیر

و سخت کوش که حرف به حرف دانایی را در گوشم زمزمه می کند.

گاهِ تردیدم، رهنمایی راه آشنا که راه از بیراهه نشانم دهد.

مادر تو شگفتی خلقتی، تو لبریز از عظمتی؛ تو را سپاس

[Sara12]

مادرم آغوش خود را باز کن

نوگلت ء طفلت ء جوانت ناز کن

این منم مادر که تالان آمدم

ناتوان از جور رندان آمدم

دیدی آخر مهربانی حاصلش جز غم نبود ؟!

شمع بودن ء سوختن ء راهش نبود؟!

مادرم دیدی که مردی نیست در میدان رزم !

روبهانند این ستمکاران بزم!

شوق پرواز و پریدن خواب بود

در قفس ماندن تکیدن باب بود

نوگلانت را در آغوشت بگیر

گرچه گردون کرده آنها را اسیر!

زندگی رنگش دگر یکرنگ نیست

با نبود مهربانی و صداقت آدمی دلتنگ نیست

آخر اندوه کدام از ماست در پیشانی ات

یا ستمهای چه زهاکیست در بی تابی ات؟

مادرم آغوش گرمت را به رویم باز کن

هرچه غم در سینه ات داری برایم ساز کن

این من و این قلب رنجور از ستم

می کنم تقدیم تو جانم که ارزانیست کم!

[Sara12]

مادر!
اسم تو اولین کـلمه ایست که کبریا به آدم آموخت
فانوس عشق و محبت تو در چه کعبه که نسوخت
مادر!
اسم مقدس تـــودیوان هفت جلد پاکی وحقانیت است
نابینا میبیند و گنگ میگویدکه وجودت عنایت است

پس بجاست که بگویم

مادر!
اسم مقدس تومشق شده با خط زرین
روی دیوان جهــــان و عرش مکین
مادر!
مشک بدنت اولین نسیم ایست، کــــه میدمد برمشام طفل
اسم مقدس تو اولین کلام ایست ، که میدود بر زبان طفل
مادر!
تو اولین معلم وزارعِِ احساس وعشقِی دروادی تنم
عاطفه و عارفه تو به من آمــــوخت اینکه من منم
مادر!
اگــــــر راجع به اسمت کتابی بنویسم
هنوز هـــــــم ، نکته زدیوان ننوشتم

اما یک کلمه دیگر باید بگویم

مادر!
اشتباه کــــرده اند در تعین اســــم و جـــای تو
اسم توخدای ثانی وعالم قُدس مسکن وماوای تو

[Sara12]

عشق دارد وسعتی بی انتها
باشد اندر راس معشوقان خدا

سمبل عشق و وفا مادر بود
چونکه عاشق تا دم آخر بود

[Sara12]

دنيا رهين تربيت و رای مادر است
روشن جهان به طلعت زيبای مادر است

بر هر كه بنگری ، ز بزرگان روزگار
پرورده‌ی دو دست توانای مادر است

كانون عشق و عاطفه باشد وجود او
نور خدا شكفته ز سيمای مادر است

من وصف مادرا چه بگويم كه گفته‌اند
باغ بهشت زير كف پای مادر است
__________________