دل نوشته های خودمونی

[emad176]

اگر بر جای من غیری گزیند دوست حاکم اوست

حرامم بـــاد اگر من جان به جای دوست بگزینم

------------------------------------------------------

مــــرا به هیچ بـــدادی و من هنوز بر آنم

که از وجود تو مویی به عالمی نفروشم

------------------------------------------------------

گـــر بـــرود جـــان مـــا در طــــلب وصـــــــل دوست

حیف نباشد که دوست , دوست تر از جان ماست

------------------------------------------------------

[ali20]

امروز ديگر تو را ترك خواهم کرد.
اصرار نكن ديگر نمي مانم.
بعد از اين همه كه مرا آزردي حالا در اين دقايق آخر با من مهرباني مي كني؟
اين اشكهاي گرم و سوزاني كه در چشمانم غلتانست با تو چه مي گويند و از من چه مي خواهند؟
جز اينكه تنها وفاداري را آرزو مي كنند؟
ولي من آنها را مايوسانه از خودم مي رانم چون وفايي در تو نميابم.
آري مي روم خداحافظ. دوست دارم دور از تو جان بسپارم تا صداي قهقه خندهايت را بگوشم نشنوم.
بگذار بروم و از تو فرسنگها دور باشم.
نمي دانم به من چه خواهند گفت در حاليكه با دلي شكسته و پريشان باز مي گردم و با تو چه خواهند كرد آن ناز و عشوه هايي كه تو را مجذوب كرده است. بر دل ها آتش مي زني اما باز گناه را به من نسبت خواهند داد و تقصير را بر گردن من خواهند نهاد. راست است كه يك دل و يك عشق تو را كافي نيست. تو بايد دلها بسوزي. بدبخت من، كه جز يك دل و يك عشق نداشتم.

خداحافظ، گريه نكن كه باور نمي كنم مرا دوست بداري.
شايد اين اشكها بخاطر تنهايي باشد ولي نترس تو را تنها نمي گذارند. اين من هستم كه بايد بگريم. تنها من هستم كه جز تو ندارم، و تو هم مرا نمي خواهي.
من بايد آه بكشم و اشك بريزم ولي كجا در تو اثر خواهد كرد؟
مي خواهم بروم ديگر اين سوگندها كه در پيشم ياد مي كني و قسم ها كه پي در پي بر زبان مي آوري نخواهد توانست مرا از رفتن باز دارد.
فراق تو برايم زياد سخت است زياد، ولي بيش از اين تاب بي وفايي و بي مهري هايت را ندارم. كجا برايم عزيز و دوست داشتني تر از كنار تو بود اگر با من كمي مهربان مي بودي؟
حال كه مرا دوست نمي داري، حال كه با من بي وفايي مي كني، حال كه من پناه گاهت نيستم، حال كه.... ديگر خداحافظ.
آن زمان كه دوستمان مي داشتند، دوستشان نداشتيم.
آن زمان كه قدرمان را مي دانستند، قدرشان را ندانستيم و آن زمان كه ما را گرامي مي داشتند، گراميشان نداشتيم. و حال كه به قدر و ارزششان پي برديم آنها هستند كه ما را ترك خواهند گفت. زيرا كاسه صبر هر چه قدر هم كه بزرگ باشد سرانجام روزي لبريز خواهد شد.

[ali20]

به من گفتي که دل دريا کن اي دوست
همه دريا از آن ما کن اي دوست

دلم دريا شد ودادم به دستت
مکش دريا به خون پروا کن اي دوست

[ali20]

به دريا بزن قايقت ميشوم .حقيرم ولي لايقت ميشوم.
عاشقي را بلد نيستم .تو يادم بده عاشقت مي شوم

[Sara12]

تو را برای تو دوست دارم و زندگی را برای نفس های تو
ای کاش می توانستم باران باشم تا تمام غمهای دلت را بشویم
ای کاش می توانستم ابر باشم تا سایه بانی از محبت برویت می گسترانیدم
ای کاش می توانستم اشک باشم تا هر گاه که آسمان چشمش ابری می شد باریدن می گرفت
ای کاش می توانستم خنده باشم تا روی لبانت بنشینم و غنچه بسته لبانت را بگشایم
ای کاش می توانستم یک پرنده باشم و پر می گشودم و تا دور دست ها در کنار تو پرواز می کردم
و ای کاش سایه بودم تا نزدیک ترین کس به تو می شدم...
آری ای کاش سایه بودم تا همیشه و همه جا همراه و همقدم با تو بودم

[P a R y A]

خسته از آمدن و رفتن و آوار شدن.
خسته از منحنی بودن و عشق.


خسته از حس غریبانه این تنهایی.
بخدا خسته ام از اینهمه تکرار سکوت.
بخدا خسته ام از اینهمه لبخند دروغ.
بخدا خسته ام از حادثه صاعقه بودن در باد.



همه عمر دروغ،
گفته ام من به همه.
گفته ام:
عاشق پروانه شدم!
واله و مست شدم از ضربان دل گل!
شمع را میفهمم!
کذب محض است،
دروغ است،
دروغ!!
من چه میدانم از،
حس پروانه شدن؟!
من چه میدانم گل،
عشق را میفهمد؟
یا فقط دلبریش را بلد است؟!
من چه میدانم شمع،
واپسین لحظه مرگ،
حسرت زندگیش پروانه است؟
یا هراسان شده از فاجعه نیست شدن؟!
به خدا من همه را لاف زدم!!
بخدا من همه عمر به عشاق حسادت کردم!!
باختم من همه عمر دلم را،
به سراب !!
باختم من همه عمر دلم را،
به شب مبهم و کابوس پریدن از بام!!
باختم من همه عمر دلم را،
به حراس تر یک بوسه به لبهای خزان!!



بخدا لاف زدم،
من نمیدانم عشق،
رنگ سرخ است؟!
آبیست؟!
یا که مهتاب هر شب، واقعاً مهتابیست؟!
عشق را در طرف کودکیم،


خواب دیدم یکبار!
خواستم صادق و عاشق باشم!
خواستم مست شقایق باشم!
خواستم غرق شوم،
در شط مهر و وفا
اما حیف،
حس من کوچک بود.
یا که شاید مغلوب،
پیش زیبایی ها!!
بخدا خسته شدم،
میشود قلب مرا عفو کنید؟
و رهایم بکنید،





تا تراویدن از پنجره را درک کنم!؟
تا دلم باز شود؟!
خسته ام درک کنید.

[Sara12]

ماه من غصه چرا؟
آسمان را بنگر ، که هنوز
بعد صدها شب و روز
مثل آن روز نخست گرمو آبیو پر از مهر به ما می خندید.
ماه من غصه چرا ؟
تو مرا داری و من هر شبو روز
آرزویم همه خوشبختی توست....

[Sara12]

لبخند چشم تو

در چشم من

وجود خدا را

اواز می دهد

[P a R y A]

گفتم تو را نبخشم گفتی که بی گناهم
اما چرا برايت بيگانه شد نگاهم

در روزهای شيرين همواره با تو بودم

با من چرا نماندی در اين شب سياهم

[P a R y A]

ما که بختمون از اول بخت بدبیاری بود
آخر روزای خوبمون که گریه زاری بود
روزای بد می رن و روزای بدتر می یان
از دل غمزده من نمی دونم چی می خوان
روزگار چرخید و من اسیر درمان شدم
توی بدبیاری یا راهی غربت شدم
خلاصه ای روزگار خنجرت را به ما زدی
ولی من با این غزل می گم که اشتباه زدی
حالا اشک خون به چشم٬این را واست می خونم
الهی دستت بشکنه که خنجرت خورد به جونم