طرز نگهداری انواع گل در منزل

[Sara12]

ياس خوشه

Syringa

گل ياس خوشه Syringa L.درختچه هائي هستند از گياهان تيره زيتونها كه عموم به آن آشنا ميباشند ، ولي بيشتر اشخاص توجهي به جذابي و زيبائي گلهاي خوشه اي و بزرگ آن كه بسته به گونه هاي مختلف به رنگهاي بنفش ، گل كاسني ، سفيد ، ارغواني و غيره است ندارند .
گونه هاي زيادي از ياس خوشه اي هست كه بسيار قابل توجه است ولي عده اي از آنها امروز فقط در باغهاي گياه شناسي جزو مجموعه گلهاي اين تيره وجود دارد مانند :


ياس خوشه اي كرك دار S. pubescens و ياس خوشه اي نعمت S. albata كه اين آخري خيلي زود گل ميكند .
برعكس گونه هائي مانند ياس خوشه اي هيماليا S. Emodi كه مانند ياس خوشه اي معمولي S. communi دير يعني در خرداد و تير گل ميدهد وشبيه به ياس خوشه اي هنگري S. Josikaea است كه اينهم دير گل ميدهد.
ولي ياس خوشه اي بنام هيمالياي صورتي S.E. rosea گونه قابل توجهي است كه بوته اي قوي و خوشه هاي گلش بلند و به رنگ قفائي كم رنگ پس از ياس خوشه اي معمولي و قبل از ياس هيماليا گل ميدهد .
گونه اي از ياس خوشه اي وجود دارد كه اصل آن از ايران است بنام ياس خوشه اي ايراني S. persica كه از گونه هاي قديمي ميباشد .
شاخه هاي آن خيلي باريك و بلند ، برگهايش نوك تيز و خوشة گلهايش كه خيلي خوشبو است تُنُك و سبك ميباشد .
از اين گونه جورهائي به رنگ صورتي و سفيد نيز وجود دارد كه غالبأ با ياس خوشه اي ايران اشتباه ميشود ، گلهايش بنفش مايل به قرمز و جوري از آن بنام ياس خوشه اي سوژه S. Sauget گلهايش قرمز است .
اكنون ياس خوشه اي معمولي S. vulgaris بواسطه جورهاي متعدد و زيادي كه از آن بدست آورده اند و اسامي آن در فهرست گلفروشيهاي مهم اروپا ديده ميشود بيشتر از همه گونه ها كاشتن آن معمول گرديده .
اين گونه در اثر گذشتن سالهاي زياد ميتواند تا 7 متر قد بكشد ، خوشه گلهايش هرمي شكل فشرده بهم و گاهي از دو تا سه خوشه كوچكتر تشكيل ميشود .
رنگ اين خوشه گلها بسته به جورهاي مختلف ، بنفش ، سفيد ، كرم ، ارغواني ميباشد.
اخيرأ در گلفروشيهاي اروپا بنام خوشه اي ژاپوني قسم جديدي ديده ميشود كه تصور ميرود تا 10 متر قد بكشد اين گونه داراي خوشه گلهاي سفيد عظيمي است كه آنرا بسيار زيبا و جالب ميسازد .
ياس خوشه اي اصولا احتياج به آب فراوان دارد و تقريبأ در هر نوع خاكي بخوبي ميرويد .
بوته هايش را بوسيله هَرَس كه پس از تمام شدن گلها صورت ميگيرد ميتوان بهر نوع كه مايل باشند در آورند .
تكثير :
ياس خوشه اي را بوسيله تقسم پاجوش و يا خواباندن شاخه و همچنين قلمه زدن و پيوند زدن زياد ميكنند .

[Sara12]

كاكتوس استروفيتوم Cactus Astrophytum ‌در بين انواع نامحدود كاكتوس ها شايد چند تائي بواسطه داشتن شكل بخصوص خود بيشتر درمنزل نگهداري ميشوند .

از جمله اين كاكتوسها ميتوان استروفيتوم آستريا C.Astrophytum asterias (تصوير بالا) و استرو فيتوم ميريوستيگما C. Astrophytum myriostigma Lem ( تصوير پايين ) را نام برد .






اين نوع كاكتوسها به راحتي در كنار پنجره هاي روبه آفتاب رشد ميكنند .

تنها مشكل نگهداري كاكتوسها در زمستان ظاهر ميگردد .

زيرا در اين هنگام بايد آنها را تحت 6 ـ 8 درجه سانتيگراد و تقريبأ بدون آب نگاهداشت .

اين مشكل اصولا براي كساني است كه در آپارتمان زندگي ميكنند و چون تأمين چنين محيط سردي در اطاق امكان ندارد بهتر است در فصل زمستان تما م كاكتوسها را در جعبه اي قرار داده و سپس آن را در كنار يكي از پنجره هاي راهرو ، راه پله ، گاراژ و يا مكان سرد ديگري كه از خطر يخ زدگي محفوظ باشد قرار داد .

[Sara12]

كاكتوس اچينوپسيس ، Cactus Echinopsis جنسي از خانواده كاكتوس ها ميباشد كه بلندي گياه در انواع آن به 8 تا 15 سانتيمتر مي رسد .

اندامي كروي شكل با تيغ هاي سفيد متمايل به زرد و شيارهاي عمودي متعدد عميق بصورت نصف النهار دارد .

اصل آن از آمريكاي جنوبي ميباشد .

گلهاي آن درشت و عالي و معطرند .

اين گياه به نور فراوان نياز دارد .



انواع مختلف :


1 ـ اچينوپسيس اورِآ ، Echinopsis aurea: اصل اين گونه از كشور آرژانتين ميباشد. گلهاي آن زرد ليموئي است .

2 ـ اچينوپسيس ايري اسي Echinopsis eyriesii : اصل اين گونه از كشور برزيل است.
گلهاي درشت معطر به رنگ سفيد متمايل به بنفش به اندازه 20 تا 25 سانتيمتر كه قسمتهاي تحتاني گل كه به اندام گياه ختم ميشود برنگ سبز تيره ميباشد .


3 ـ اچينوپسيس هوآشا، Echinopsis huascha : بلندي آن حدود 7 سانتيمتر داراي خارههائي به رنگ زرد و قهوه اي و گلهاي زرد درخشان ميباشد .
واريته ديگر اين گياه وجود دارد كه گلهايش به رنگ قرمز ياقوتي است.


4 ـ اچينوپسيس مولتي پلكس، Echinopsis multiplex : اين گونه بسيار معروف و اصل آن از كشور برزيل است .
گلهاي آن صورتي و بسيار درشت و معطر به طول 18 تا 20 سانتيمتر ميباشد .


5 ـ اچينوپسيس توبي فلورا، Echinopsis tubiflora : اصل آن از آرژانتين و برزيل است.
با خارهائي به بلندي يك سانتيمتر و گلهاي نسبتأ درشت سفيد متمايل به آبي.


6 ـ اچينوپسيس اوكسي گونا، Echinopsis oxygona : با گلهاي مركب به بلندي 15 تا 20 سانتيمتر به رنگ سفيد متمايل به صورتي و قسمت خارجي گلبرگها صورتي درخشان .

7 ـ اچينوپسيس سيلوستري ، Echinopsis silvestrii : اصل آن از آرژانتين است. با گلهاي بسيار درشت حدود 15 سانتيمتر و سفيد رنگ .

8 ـ اچينوپسيس اسپاچيانوس، Echinopsis spachianus: باندازه 5 تا 7 سانتيمتر با رنگ سبز درخشان وگلهاي درشت قسمت داخلي گل سفيد و قسمت خارجي آن قرمز درخشان است .

تكثير :

ساده ترين روش زياد كردن اين گياه كاشتن گياهچه هاي كوچكي است كه در كنار گياه مادر بوجود ميآيند .

همچنين ميتوان با كاشتن بذر آنرا زياد كرد .

[Sara12]

نام رايج: بگونيا
نام علميBegonia veu
نام خانوادگيBegonia veu



اين گياه آپارتماني برگ هاي قلبي شكل زيبايي به رنگ مخلوطي از سبز، صورتي و سفيد دارد كه رگ برگي برگ ها را به دو قسمت نامساوي تقسيم مي كند، ساقه اين گياه حالت گوشتي دارد.
نگه داري اين گياه خيلي آسان است، چون در برابر خشكي و درجه حرارت مقاوم است و به خاطر تكثير آسان ارزان قيمت و پرطرف دار است. اين گياه به خاطر ابلق بودن، به مكاني روشن و دور از تابش مستقيم آفتاب نياز دارد، در تابستان هفته اي دوبار و در زمستان هفته اي يك بار آن را آب دهيد. بيشتر از اين مقدار ممكن است به زرد شدن برگ هاي گياه منجر شود. خاك مناسب آن نيمه سبك (۲ قسمت خاك باغچه +1 قسمت خاك برگ) است و تكثير آن از طريق قلمه برگي و تقسيم بوته انجام مي شود. اگر برگ هاي اين گياه، كوچك بمانند، به خاطر كم بود مواد غذايي خاك است كه بهتر است با كود شيميايي هر دو هفته يك بار گياه را تغذيه كنيد

[Sara12]

نام رايج: سانسوريا
نام علميSanseviria trifasciata
نام خانوادهLiliaceae



اين گياه برگ هاي شمشيري و كشيده اي به رنگ سبز دارد.
طول آن ها گاهي به بيشتر از نيم متر مي رسد. در نوع ابلق سانسوريا، برگ ها مخلوطي از سبز در متن و زرد در كناره ها هستند. نوع سبز آن در سايه مقاوم است، اما نوع ابلق نياز به مكان روشن دارد.
اين گياه خيلي آب مصرف نمي كند و در تابستان و زمستان به بيش از هفته اي يك بار آبياري نياز ندارد. خاك مناسب آن نيمه سبك است و از طريق قلمه برگي تكثير مي شود. اگر روي برگ هاي سانسوريا آب بريزيد، پلاسيده مي شوند.
برگ هاي نوع ابلق سانسوريا در اثر كم بود نور به رنگ سبز در مي آيند و در حضور نور دوباره به حالت اوليه برمي گردند. اين گياه به طور كلي مقاوم و مناسب نگه داري در آپارتمان است

[Sara12]

پرورش : سانس ويريا(زبان مادر زن)
زبان مادر زن


Sansevieria
گياهان اين جنس گياهاني دائمي و هميشه سبز و ريزوم ( ساقه زير زميني ) داري از خانواده Liliaceae بوده و تقريبأ داراي شصت گونه ميباشند كه چند گونه از آنها داراي برگهاي زيبا بوده و مناسب كاشت در خانه و آپارتمان مي باشند .


1 ـ Sanseveria trifaciata : اين گياه بومي افريقا بوده و داراي برگهاي بسيار كشيده ، كلفت ، شمشير مانند مي باشد و نظر به شباهت آن به مار آنرا گياه مار Snak plant نيز مي نامند ويكي از مناسبترين گياهان براي آپارتمان هاي شوفاژ دار مي باشد .
برگهاي اين گياه كه مستقيمأ از روي ريزومها خارج ميشود سبز زيتوني و با نوارهاي عرضي سبز پررنگ مي باشد و طول آن گاهي تا 120 سانتيمتر ميرسد و گلهاي خوشه اي كوچك سفيد رنگ آن بر روي ساقه هاي باريك و بلند ظاهر مي شود .

اين گياه به بي آبي بسيار مقاوم است در زمستان حرارت ده درجه و حتي هفت درجه را بخوبي تحمل مي كند . رشد آن نسبتأ كند مي باشد و در هر سال تعداد كمي برگ ميدهند و اين گياه به مخلوطي از خاك برگ و ماسه احتياج دارد و بهتر است كه هر دو سال يكبار گلدان آن عوض شود .

به آبياري كم و منظم و نور كافي در تابستان و آبياري فاصله دار در زمستان نياز دارد در تابستان برگها بايد با آب ولرم و اسفنج شستشو شود ، اين گياه را ميتوان در مكانهاي نسبتأ سايه دار نگاهداري نمود .

بايد به گياه از فروردين تا شهريور كود شيميائي رقيق داد .


Sansevieria trifaciata Var. Laurentii علاوه بر نوارهاي عرضي كناره برگهاي آن طلائي كم رنگ است كه بسيار زيبا ميباشد.
گونه S . hahnii كه بومي استواي شرقي افريقائي مي باشد كوتاه بوده و طول آن به 20 سانتيمتر ميرسد برگها تقريبأ سه گوش بيضي شكل و تقريبأ 12 سانتيمتر طول و حدود 7 سانتيمتر عرض دارند رنگ برگها مانند گونه قبلي است



طريقه ازدياد :

از ماه ارديبهشت تا شهريور ميتوان با تقسيم ريشه ها و يا قلمه آنها را زياد كرد .

برگها را بقطعات 10 ـ 12 سانتيمتر بريده و در مخلوطي از خاك برگ و ماسه فرو كنيد پس از دو ماه قلمه ها شروع به ريشه دادن مي كنند .

بايد توجه داشت كه واريته Laurentii را نمي توان با قلمه زياد نمود، زيرا قلمه هاي اين گياه بحال اول بازگشته و فقط گونه اصلي را بوجود ميآورند بنا براين بايد فقط آنرا با تقسيم ريزوم زياد نمود .

اين گياه تقريبأ بدون آفت بوده و فقط به يك نوع بيماري فيزيولوژيك كه نشانه هاي آن لكه هاي قهوه اي رنگي است كه بر روي برگهاي مبتلا آشكار ميشود . و گاهي اين لكه ها در امتداد حاشيه برگها به پائين نيز سرايت مي كند .

[Sara12]

آپوروكاكتوس
كاكتوس آپوروكاكتوس Aporocactus ، جنسي از خانواده كاكتوس ها Cactacées ميباشد كه بلندي آن در انواع مختلف به 60 تا 90 سانتيمتر مي رسد .

اين گياه داراي ساقه هاي لوله اي و آويزان مانند دم اسب ميباشد كه از غده هاي كوچك كنار هم تشكيل شده و بر روي آن پوشيده از خار است .

گلهاي آن در انواع مختلف به رنگهاي قرمز درخشان ، قرمز متمايل به نارنجي ، صورتي و گلي ميباشد .

ساقه ها سبز متمايل به قهوه اي هستند .


cactus
Aporocactus flagelliformis

انواع مختلف :


1 ـ آپورو كاكتوس كونزاتي Aporocactus conzatti: اين گونه قدي متوسط دارد با ساقه هاي سبز برنزي متمايل به قهوه اي با گلهاي قرمز .

2 ـ آپورو كاكتوس فلاژليفورميس Aporocactus flagelliformis : اصل اين گونه بسيار زيبا و كمياب از مكزيك و كشور پرو ميباشد .( تصوير بالا)

cactus
Aporocactus conzatti

ساقه هاي بلند سيلندري ( لوله اي شبيه به دم اسب ) آن گاهي به بلندي90 تا 100 سانتيمتر مي رسد .

گلهاي آن قرمز متمايل به صورتي و پرچم هاي زرد رنگ ميباشد .

واريته هاي متعددي از آن وجود دارد با گلهاي درشت به رنگهاي صورتي و صورتي متمايل به نارنجي .


cactus


3 ـ آپوروكاكتوس مارتيانوس Aporocactus martianus: با ساقه هاي سيلندري و خارهاي زرد بلند و گلهاي صورتي و قرمز درخشان .


4 ـ آپوروكاكتوس ماليسوني Aporocactus mallisonii: اين گونه هيبريد ميباشد.

تكثير :

زياد كردن اين گياه به روش قلمه زدن ساقه انجام ميگيرد .

باين منظور در بهار قطعاتي از ساقه را به بلندي 7 سانتيمتر با تيغ و يا چاقوي تيز بريده و چند روز كناري ميگذارند تا كمي آب آن گرفته شود آنگاه اين قطعات را تا دوسانتيمتر درخاك كمپوست مرطوب فرو ميكنند ودرگلخانه و يا زير شيشه تحت 22 درجه سانتيگراد قرار ميدهند .

بعد از حدود سه هفته اين قلمه ها ريشه ميدهند .

[Sara12]

ختر ( Canna hortensis )
اختر

این گیاه از خانوادۀ Cannaceae است . گلهای بسیار زیبایی دارد و گیاهی دائمی است . گلهای این گیاه در تابستان پدیدار می شود و در رنگهای زرد و سرخ و نارنجی و بنفش و غیره وجود دارد . این گیاه ریزومهایی قوی دارد که روی آنها جوانه هایی رشد و نمو می کند و برای تکثیر این گیاه هم باید همین جوانه ها را با مقداری از ریزوم قطع کرده و در فصل بهار بکارید . در تهران به راحتی می توانید آن را در بیرون از منزل کشت کنید . اما باید در زمستان ریزومها را از سرمای شدید محافظت کنید .


رعنا زیبا
http://i4.tinypic.com/105yyiu.jpg
رعنا زیبا از گیاهان بسیار زیباست و در ردیف گلهای فصلی قرار می گیرد . بذر این گیاه را باید در فروردین ماه در خزانه کشت کنید و پس از سبز شدن و چهار تا شش برگه شدن آنرا در محل اصلی نشا کنید . این گیاه به آبیاری متوسط نیاز دارد و باید مواظب باشید که اطراف ریشه بیش از حد رطوبت نداشته باشد چون این گیاه زمینهای خشک را بیشتر می پسندد . از طریق بذر و تقسیم ریشه در بهار و یا پاییز تکثیر می شود .


پی لئا ( pilea cadieria )
پی لئا

این گیاه از تیرۀ اورتیکاسه است و برگهای بسیار زیبایی دارد .

روش نگهداری و ازدیاد آن بسیار آسان است . برای نگهداری آن باید گلدان آن را در محلی سایه آفتاب قرار دهید وخاک آن باید همیشه مرطوب باشد .

این گیاه را می توانید به آسانی از طریق قلمه زدن تکثیر کنید .



سرخس معمولی ( Pteris )

این گیاه از خانوادۀ Polypodiaceae است . سرخسها اصولاً به رطوبت زیاد و آبیاری زیاد و متوسط نیاز دارند و حرارت و نور کم را می پسندند .

جهت نگهداری در آپارتمان بسیار مناسب هستند شما می توانید رطوبت مورد نیاز این گیاه را با مه پاشی تأمین کنید . این گیاه مکانهای خنک را بسیار می پسندد .

از فروردین تا شهریور ماه با کود دهی ( یک گرم در لیتر هر دو هفته یک بار ) خاک آن هم باید مخلوطی از خاک باغچه و ماسه و تورب برای نگهداری رطوبت ، باشد .

[Sara12]

کاشت و تکثیر گیاهان زینتی



دو نوع تکثیر در گیاهان دیده می‌شود. تکثیر جنسی و تکثیر غیر جنسی. تکثیر مستقیم یا جنسی بیشتر به عنوان تکثیر بذری شناخته شده است. اساس کار در این روش استفاده از بذر گیاه است. بذر یا Seed از ترکیب دانه‌های گرده گل‌های نر و خامه گل‌های ماده بوجود می‌آیند که به دو شکل هموزیگوت و هتروزیگوت وجود دارند. تکثیر غیر جنسی بر این مبناست که هر یک از سلول‌های هر کدام از گیاهان توانایی ساخت یک گیاه کامل همانند پایه مادری خود را دارند. و کلا هر روشی که بوسیله آن هر یک از اندام‌های گیاهی به یک گیاه کامل تبدیل شود تکثیر غیر جنسی محسوب می‌شود.

تکثیر جنسی
در این روش بعد از لقاح گامت نر و ماده ، چنانچه گرده و مادگی از یک جنس باشند بذر حاصل را بذر همگن یا اصطلاحا Homozygot می‌نامند و چنانچه بذر بدست آمده از آمیزش دانه‌های گرده غیر از گیاه مادر باشد بذر حاصل را ناهمگن یا اصطلاحا Heterozygot ‌گویند. معمولا این روش برای گیاهانی که ناهمگنی یا Heterozygot دارند (مثل گل‌های یک ساله که نیاز به تنوع و چند رنگی بیشتری دارند) از دیدگاه تولید کننده بهتر است. هم‌چنین در جایی که این روش مقرون به صرفه است (مثلا در گیاهانی که تکثیر به روش غیر بذری مدت زمان طولانی می‌گیرد) استفاده می‌شود.

مزایای بذر کاری
▪ ارزانتر بودن نسبت به روش غیر جنسی
▪ انبار کردن بذر به مدت طولانی
▪ کنترل بیماری‌های ویروسی.
می‌توان بذر را برای مدت طولانی در انبار نگهداری کرد بدون آنکه آسیبی به وضعیت رویشی و ژنتیکی آن وارد شود. هم‌چنین از آنجا که بیماری‌های ویروسی عموماً بوسیله بذر انتقال پیدا نمی‌کنند لذا تکثیر بذری راه مطمئن برای کنترل بیماری‌های ویروسی است.

معایب کشت و کار با بذر
▪ به علت تفرقه صفات ، یکنواختی لازم وجود ندارد.
▪ دوره نونهالی طولانی‌تر است.
▪ کیفیت اولیه بذر از بین می‌رود.
برای آن دسته از گیاهان که نیاز به یکنواختی دارند روش بذر کاری برای تکثیر آن‌ها مشکل آفرین است. هم‌چنین در بعضی از گیاهانی که زمان لازم برای بلوغ و به گل رفتن گیاه طولانی است، هزینه زیادی دارد. مثلا زمان لازم برای درخت گلابی حداقل ۷ تا ۸ سال است تا یک پایه بذری به درخت میوه تبدیل شود.

روش‌های بذرکاری
بذر کاری به دو روش مستقیم و نشا کاری انجام می‌شود. روش مستقیم برای بذرهایی با اندازه متوسط عملی است که رویش آن‌ها با مشکل زیادی همراه نیست. گل آحار و جعفری به روش مستقیم بذرکاری می‌شوند. تعداد زیادی از بذرهای گیاهان زینتی نیاز به نشا کاری دارند. در روش نشا کاری ابتدا بذرها را در یک جعبه کشت یا گلدان نشا کشت می‌کنیم. بعد از اینکه اندازه گیاهان و نشاها به حد معینی رسید و معمولا این حد یک اندازه ۴ تا ۶ برگه است آنوقت گیاهان را به محل اصلی انتقال می‌دهیم.

تیمارهای قبل از کاشت
▪ خیساندن بذرها
▪ رفع سرما این اصطلاح برای آن دسته از بذرها استفاده می‌شود که برای رویش نیاز به یک دوره سرما دهی دارند یعنی اگر یک دوره سرما را طی نکنند قادر به جوانه زدن نیستند.
▪ نرم کردن پوست‌های سخت گیاهان بوسیله اسید سولفوریک: پوست‌های بسیار سخت بعضی از گیاهان تا نرم نشوند قادر به جوانه زنی نخواهند بود. بسته به نوع گیاه و نیاز ما روش تکثیر جنسی یا غیر جنسی را انتخاب می‌کنیم. اگر نیاز به گیاهان یکدست و یکنواخت داریم از تکثیر غیر جنسی استفاده می‌کنیم. اما بیشتر برای گیاهان فضای سبز از روش تکثیر بذری استفاده می‌شود.
هم‌چنین بسته به نوع بذر (ریزی و درشتی بذر) نوع کاشت فرق می‌کند. بذرهای ریز اطلسی را ابتدا با خاک خیلی سبک مخلوط نموده و سپس در سطح خاک گلدان مورد نظر پخش می‌کنیم. از آنجا که پوشش روی بذر نیز به اندازه‌ی بذر بستگی دارد، حدود نیم سانتی‌متر خاک روی بذرها ریخته و آبیاری نیز با احتیاط انجام می‌گیرد. هنگامی که بذرها رشد کرده و ۴ برگی شدند گیاه به گلدان اصلی منتقل می‌شود. بذرهای همیشه بهار درشت هستند و به فواصل معین در گلدان کاشته می‌شوند و روی آن‌ها را با خاک بیشتری (حدود ۲ - ۱.۵ سانتی‌متر) می‌پوشانیم و آب می‌دهیم.

[Sara12]

پيچ امين الدوله

LONICERA

پيچ امين الدوله ، Lonicera از گياهان خانواده كاپريفولياسه Caprifoliaceaو جزو گياهان بالارونده و متداول

قديمي بوده و در بيشتر منازل قديمي براي پوشش آلاچيق ، چَپَر ، داربست هاي چوبي از

آن استفاده ميكردند .

اين گياه به نام امين الدوله صدر اعظم ايران در دوران سلطنت قاجار از اين جهت

نامگذاري شده كه گويا اولين بار توسط امين الدوله به ايران آورده شده است در حالي كه

نام علمي آن لوني سرا ميباشد .

از انواع مشهور آن عبارتند از :

1 ـ پيچ امين الدوله پريكلي منيوم L.periclymenium: است كه عطري بسيار دلپذير دارد .

گلهاي لوله اي شكل گلدسته اي به رنگهاي سفيد ، كرم و ارغواني ملايم تمام گياه را

مي پوشاند .

شكفتگي گلهايش از اواسط خرداد تا شهريور ماه است .

2 ـ پيچ امين الدوله بلژيكا L.belgica: كه شكفتگي گلهايش زودرس ميباشد.

گلبرگها به رنگهاي گوناگون مشاهده ميشوند و بخصوص قسمت خارجي گلبرگها تيره تر

است .

3 ـ پيچ امين الدوله سرو تينا Serotina: كه شكفتگي گلهايش به كندي وآرام صورت ميگيرد.

از ارقام ديگر اين گياه نوعي دورَگِه وجود دارد كه گلهاي زرد پرتقالي و برگهاي دائمي

دارد.

گلهاي اين گونه بخصوص بدون عطر و داراي دوام طولاني است و ازتيرماه تا آذرماه

ادامه دارد.

دو رَگِه ديگري از اين درختچه وجود دارد كه داراي گلهاي زرد ارغواني بوده و فقط در

تابستان گل ميدهد .

4 ـ پيچ امين الدوله ژاپوني L.japonica: اين گونه از انواع مقاوم و نيرومند است .

از ارديبهشت ماه تاهنگام يخبندان غرق درگلهاي سفيد ميباشد .

در اواخر دوران گلدهي گلبرگهايش به رنگ زرد و يا كِرِم در ميآيند و تا كنون دو رقم ژاپني آن مشاهده شده است .

5 ـ پيچ امين الدوله چيني L.chinensis: داراي گلهاي صورتي و برگهاي ارغواني است و تضاد بين

اين دو رنگ حالت عجيبي بوجود مي آورند .

6 ـ پيچ امين الدوله رتيكولاتا L.Reticulata: از انواع پاكوتاه بوده در سينه مال و خاكهاي شيب دار

براي جلوگيري از ريزش خاك و سبز كردن خاك مورد استفاده قرار ميگيرد .

تمام انواع اين درختچه پيچنده هستند و شاخه ها بدور پايه انتخاب شده ميپيچند .

پايه ها اگر به شكل طاق كوچك يا داربست هاي چوبي كوتاه و بلند انتخاب شوند به تزئين

باغچه كمك ميكنند .

اين درختچه نياز مبرم به آفتاب و محلهاي آفتابرو دارد .

خاك غني و آب فراوان ازاحتياجات اوليه رويش اين گياه ميباشد.

احتياج به هرس مفصل ندارد ولي بايد هر چند وقت يكبار هرس كوچكي روي شاخه هاي

آن انجام پذيرد تا زماني كه محل خود را پوشيده و سر سبز نگاه دارد .