ابوبکر زکریای رازی : مرگ در 924- 923 م / 312 - 311 ه ) فیزیک دان ، شیمی دان و
پزشک و مهندس و فیلسوف - کاشف الکل.پزشک نامدار و دانشمندایرانی که در
شهر ری در نزدیک تهران به دنیا آمد.در جوانی سفری به بغداد داشت کهدر آنجا علم
کیمیا را آموخت و به واسطه آسیبی که به چشمانش وارد شد به فرا گرفتنعلم طب
پرداخت و در این علم آنچنان پیشرفت کرد که اداره بیمارستان بغداد را به اوسپردند
همچنین زمانی که به ری بازگشت از طرف منصور بن اسحق حاکم ری سرپرست
بیمارستان ری شد.از مهمترین آثار او در طب کتاب(الحاوی)است که یکی از کتاب های
اصلیدرز زمینه طب به شمار می رفته این کتاب را رازی در ابتدا بصورت پراکنده
گردآوردیکرده بود که پس از مرگ وی به دستور ابن عمید کتاب را از یادداشتها
استنساخنمودند.از آثار طبی دیگرش میتوان به کتاب (الطب الملوکی)و کتاب
(طب منصوری)نامبرد.کتاب طب منصوری به نام منصوربن اسحق تالیف شده است.
یکی دیگر از آثار او کتاب(منلا یحضره الطبیب)است که شامل دستورهای ساده در
زمینه طب میباشد.زساله های طبی دیگریکه در زمینه بعضی از امراض نوشته و
معروفترین آنها عبارتند از:کتاب الجدری و الحصبهمی باشد که کتاب الحصبه یکی
از بهترین رساله های طبی در زمان قدیم بوده کهاروپائیان همواره آن را تحسین می کرده
اند.راز ی در علم کیمیا تبحری به سزا داشتهاست از کارهای مهم او کشف جوهرگوگرد و
الکل می باشد.وی کتاب الاکسیر را در زمینهکیمیا نوشته است.رازی اولین کسی است
که تمام اشیاء عالم را به سه گروه و جامدات ونباتات و حیوانات طبقه بندی کرده است.
رازی در الاهیات و ماوراء طبیعه آثاریاز خود بر جا گذاشته است.رازی در زمینه طب
فقط به جنبه علمی آن اکتفا نمی کرد بلکهبه عمل و آزمایش نیز دست می زد وی
در سالهای آخر عمر به دلیل کار زیاد به بیماریچشم مبتلا شد. برای معالجه نزد چشم
پزشک رفت اما چشم پزشک برای درمان او پول زیادیطلب کرد و خطاب به رازی گفت:
من پیش از تو کیمیا را یافته ام و آن همان پزشک است.ویدر سال ۳۱۳(ه.ق)در حلی که
بعلت کار مداوم بینایی خود را از داده بود در شهر ری وفاتیافت .
احمد بن داوود دینوری : 210 / 200 تا 282 ه 825 - 815 تا 895 م در دینور اصفهان
بر آمد . ستاره شناس ،مورخ ، ریاضی دان ، گیاه شناس و لغت نو یس
ابو نصر محمد فارابی : 340/339- 258/257 ه51/950-71/870 م زاده فاراب ترکستان -
فیزیکدان،موسیقی شناس،فیلسوف ایرانی
احمدبن سهل بلخی : 934م/323ه زاده شاستیان بلخ ،ریاضیدان وجغرافی دان
ابوسهل فضل بن نوبخت : مرگ در 816-815 م / 201-200 ه)از خاندان نوبختی
ستاره شناس و کتابدار هارون الرشید
ابو نصر محمد بن عبدالله کلو اذانی : از دودمان اردشیر بابک کلواذانی تولدش پیش
از سال سیصد هجری از جمله ریاضی دانان
ابو حامد احمد بن محمد صاغانی : مرگ در 380ه 990 م از مردم صاغان مرو ،
ریاضیدان- ستاره شناس، مخترع و سازنده اسطرلاب و دیگر ابزارهای نجومی
ابو الرضا عباس بوزجانی : /387-329ه-998/997-940م زاده بوزجان در حوالی نیشابور ،
ریاضیدان، هندسه دان، مهندس، ستاره شناس و نظری پرداز در نجو م
ابو منصور موفق : سده چهارم هجری شیمی دان و دانشمند و علم مواد
ابو نصر اسمعیل بن حماد جوهری : مرگ در 393ه 1002م زاده فاراب و مقیم
نیشابور. لغت نویس و مبتکراندیشه های پرواز
ابوالعباس احمد بن محمد بن کثیر فرغانی : اهل فرغانه در ماوراء النهر (ورا رود ).
در زمان مامون برآمد - ستاره شناس و نظریه پرداز نجومی
بابا طاهر عریان : شاعر و صوفی نامدار مشرق زمین در قرن 5 هجری . سروده های
وی بزرگترین سند در اثبات زبان و ادبیات کوردی ایران است
بوبراندا : دوره هخامنشی (زمان خشایار شاه) مهندس
برزمهر : پهلوان و دلير مرد ايران در زمان پادشاهي بهرام گور
برزويه : طبيب و انديشمند مخصوص انوشيروان عادل که کتاب کليله و دمنه را از هند به
ايران آورد و به زبان پهلوي ترجمه کرد
بدیع اسطرلابی : مرگ در بغداد در 1140/1139 م) اهل اصفهان- ستاره شناس و
سازنده اسطرلاب
بنو موسی محمد ، احمد و حسن : سده سوم هجری - خراسانی الاصل ،
مهندس مکانیک ، هندسه دان ، و ریاضی دان
پاسخ با نقل قول
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)