درود فراوان بر همه انسان های شریفی که مثل انسان فکر میکنند و مثل انسان زندگی میکنند.
سالی دیگر گذشت و ما هنوز عوض نشدیم!!!
زندگی فقط یک لحظه است.
و شاید مجموعه ای از لحظات.
و چه خوب است که موقع یاد آوری این لحظات ، احساس شیرینی داشته باشیم نه احساس شرم و خجالت.
من بعضی عقایدم گویا مخصوص خودم هست چون وقتی بر زبان می آورم مسخره ام میکنند و فکر میکنند پیر و خرفت شده ام
دوستان ، زندگی انسان در حقیقت برپایه یک مسیر رفت و یک مسیر برگشت پایه ریزی می شود.
انسان خلق شده در اول کار نه شادی دارد و نه غم
نه احساس درد دارد و نه احساس آرامش
نه راضی هست و نه ناراضی
هست ولی نیست
چرا؟؟
چون انسانی که خدا خلق کرده با عشق و محبت و دوستی تکمیل شده و انسان میشود
ولی در اول کار هیچکدام از این خواص را ندارد.
و او که خواستار این تکامل است از خدای خود میخواهد که او را به کمال برساند.
و به زبان ساده ، بعد از این درخواست ، خداوند عالم به او میگوید برای رسیدن به کمال باید به یک سفر بروی!!!
و انسان می پذیرد.
و بعد خداوند بزرگ اورا سوار قطار زندگی میکند که مقصدش دنیای ماست.
این قطار (شکم مادر) مسیری حدود 9 ماه را طی کرده و در انتها انسان به دنیای فعلی ما وارد میشود.
و او تعهد به انجام کار های خوب و انسانی در این جهان کرده است تا خداوند او را به کمال برساند.
لحظه ورود به این دنیا (لحظه تولد) ، پایان سفر است و بعد از آن تا زمان مرگ در حقیقت راه برگشت بسوی خداوند بزرگ هست.
و هر کسی برابر عهد و پیمانی که با خدا کرده باید در این مسیر برگشت برابر تعهداتش عمل کند تا در انتها ، خداوند بزرگ به قرار داد عمل کرده و او را به کمال برساند.
یعنی نوع عمل و کردار در این مسیر برگشت هست که نتیجه کار را مشخص میکند.
شما تا به امروز ،در این مسیر برگشت ، چه در کیسه دارید؟؟
================================
=================
؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟
سالی پر از شادی و سلامت و زیبائی و موفقیت برای همه آرزومندم
علاقه مندی ها (بوک مارک ها)