کاربردهای روی(II)
این فلز در شیمی معدنی، بیو­شیمی، شیمی محیطی و همچنین شیمی زیست­معدنی نقش مهمی ایفا می کند که شامل تعداد زیادی از عوامل آنزیمی و کاتالیزوری است.
نقش کاتالیزوری شامل فعالیت اسید لوئیس مواد اولیه، تولید یک نوکلئوفیل واکنش­پذیر و پایداری گروه­های ترک­کننده است .
در سالهای اخیر توسط انجمن علمی تعاریف زیادی راجع به روی ارائه شد.
روی در علم فیزیولوژی و دارویی با اهمیت است و Zn(II)، دومین عنصر موثر در بدن انسان بوده که در بیمار­های انسان و حیوان نقش دارد. روی(II) یک عنصر ضروری در تمام سیستم­های زنده است و نقش ساختاری در همه آنزیم­ها و پروتئین­ها دارد و با تنوع زیاد در آنزیم­ها، نقش کاتالیزوری و ساختاری را بر عهده دارد.در واقع فلز روی نقش حیاتی در بافت سلولی سالم بر عهده دارد که در سنتز پروتئین، متابولیسم اسید­نوکلئیک، شرکت در رشد و تکثیر سلول، جداسازی و مرگ سلول را بر عهده دارد . همچنین فعالیت روی به عنوان آنتی اکسیدانت قوی در کبد مشخص شده است .
روی(II) در انسولین نیز توسط سه اتم نیتروژن هیستیدین و سه مولکول آب در یک محیط هشت وجهی نا منظم موجود است که برای درمان دیابت شیرین (DM) لازم و ضروری است .همچنین کمپلکس های روی(II)با لیگاندهای چند­دندانه به ویژه لیگاند­های باز­شیف به عنوان مواد لومینسانس بالقوه بررسی شده­اند .


ساختار و خواص کمپلکس­های پلیمری روی(II)
خود­تراکمی لیگاند­های چند­دندانه و یون­های فلزات واسطه در تشکیل شبکه­ها و پلیمر­های کوئوردیناسیونی، زمینه ای در حال رشد در پژوهش­ها است.
یون روی(II) به طرز مخصوصی برای ساخت شبکه­ها و پلیمرهای کوئوردیناسیون مناسب است. آرایش d10 کروی به انعطاف­پذیری محیط کوئوردیناسیون و تعداد لیگاند وابسته است، بنابراین کمپلکس های روی(II) می­تواند به آسانی هر یک از ساختار­های چهار­وجهی، دو­هرمی­مثلثی، هرم­مربعی و هشت­وجهی را اختیار کنند.
بنابراین به­علت تغییرپذیری عمومی کمپلکس­های روی(II)، تشکیل پیوند­های کوئوردیناسیون برگشت­پذیر است که این امر یون­های فلز و لیگاندها را قادر می­سازد تا در طول فرآیند تشکیل پلیمر نوآرایی انجام دهند تا ساختارهای شبکه­ای منظم­تری بدست آید